All Chapters of รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Chapter 1 - Chapter 10

เจียงเฉินหานขอหย่า ตามปกติแล้วเซ่าเยว่จะออกไปข้างนอกก่อนสักพัก แล้วก็จะกลับมาอย่างว่าง่าย จากนั้นก็คอยประจบเอาใจเขายิ่งกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าที่ผ่านมาไม่เคยมีครั้งไหนที่เป็นข้อยกเว้นแน่นอนว่าครั้งนี้ก็เช่นกันวันนี้ออกไปอย่างกระตือรือร้น คงเป็นเพราะเสียลูกในท้องไปแล้วส่วนเรื่องลูก...ในดวงตาของเจียงเฉินหานฉายแววรังเกียจสุดขีด เซ่าเยว่ไม่คู่ควรที่จะให้กำเนิดลูกของเขาสักนิด การที่เธอตั้งท้องได้ ก็เป็นแค่เรื่องบังเอิญล้วน ๆตอนนี้ไม่มีลูกแล้ว แบบนี้แหละดีที่สุด......การหย่าร้างมีค่าชดเชย 250 ล้านบาทบัตรธนาคารกับสัญญาหย่าวางไว้ด้วยกันถ้าเซ่าเยว่เซ็นชื่อเมื่อสามปีก่อน ก็ไม่ต้องเสียอะไรเลย สามารถครอบครองเงินก้อนนั้นได้เลยแต่สามปีที่เธอเพ้อฝันนั้น ไม่เพียงแต่ทำให้เธอหมดสิ้นทั้งแรงกายแรงใจ แม้แต่ความสามารถในการมีลูกก็ได้รับผลกระทบไปด้วยช่างเถอะมัวคิดว่าเสียใจทีหลังไหม ก็เป็นเพียงความขัดแย้งในใจที่ไร้ประโยชน์ ซึ่งทำให้มองไม่เห็นความหวัง ชีวิตนั้นควรมองไปข้างหน้าและการมีเงินย่อมดีกว่าไม่มีเสมอเซ่าเยว่พกบัตรธนาคารออกไป เรียกแท็กซี่กลางดึก สุดท้ายรถก็หยุดที่หน้าประตูหมู่บ้

เซ่าเยว่ไม่ได้เถียงกลับ มองรอยที่นิ้วนางที่ยังไม่จางไปในทันที “รอยนี่น่าเกลียดชะมัด น่าจะถอดออกตั้งนานแล้ว”เฉิงเหยียนโย่วได้ยินที่เธอพูด ก็พอจะรู้ได้ว่ารอบนี้เซ่าเยว่เอาจริงแม้จะยังรับประกันไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่อย่างน้อยท่าทีตอนนี้ก็ดีกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา และก็ไม่จำเป็นต้องประชดอะไรอีก แต่ก็ยังอดไม่ได้อยู่ดี“ความรักของเธอ ยังสู้ข้าวมื้อหนึ่งของฉันไม่ได้เลย”เซ่าเยว่ไม่ได้อธิบาย “งั้นไปกันเถอะ จะเลี้ยงเธอพอดี”เฉิงเหยียนโย่วไม่ขยับ เลิกคิ้วมองเธอ “เวลาของฉันมีค่ามากนะ บอกมาก่อนว่าเธอมาหาฉันทำไมกันแน่ จะได้ดูว่าเธอคู่ควรให้ฉันเสียเวลามากินข้าวด้วยหรือเปล่า”เซ่าเยว่ “...”เธอเงียบไปครู่หนึ่ง “วิทยานิพนธ์ที่ฉันค้างเอาไว้ก่อนหน้านี้ กำลังเตรียมจะเขียนใหม่ จำเป็นต้องขอยืมห้องแล็บของเธอใช้เก็บข้อมูล”การเปลี่ยนแปลงในวงการรวดเร็วมาก ต้องทำการปรับเปลี่ยนหลายอย่างเซ่าเยว่ไม่กล้าพูดตรง ๆ ทางโทรศัพท์ เพราะความรู้สึกผิดที่คอยกวนใจด้วยนิสัยของเฉิงเหยียนโย่ว คงจะด่าเธอว่ามัวหายหัวไปไหนมาตั้งนาน ถ้าเธอไม่แต่งงาน วิทยานิพนธ์ก็คงจะได้เผยแพร่ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยแล้วดังคาด เฉ

เจียงเฉินหาน “เธอเก่งมากเลย”เซี่ยอวิ๋นซูเห็นแววชื่นชมอย่างลึกซึ้งในดวงตาของเขาปฏิกิริยาแบบนี้อยู่ในความคาดหมายของเธอทั้งหมดเจียงซื่อกรุปร่วมมือกับห้องทดลองของศาสตราจารย์ไต้ หากโปรเจกต์ของศาสตราจารย์ไต้ประสบความสำเร็จ เจียงซื่อกรุปก็ย่อมได้รับผลประโยชน์ตามไปด้วยเซี่ยอวิ๋นซูกลับประเทศครั้งนี้ เธอตั้งใจจะเป็นบุคคลสำคัญในการพิชิตเทคโนโลยีหลัก เธอมั่นใจว่าตัวเองสามารถทำได้ทุกวันนี้ไม่ใช่ยุคของสาวหวานใสซื่ออีกต่อไปแล้ว ไม่ใช่ว่าทำอาหารไม่กี่มื้อหรืออ้อนนิดอ้อนหน่อยก็จะสามารถมัดใจผู้ชายได้ผู้หญิงต้องมีความสามารถ ผู้ชายถึงจะหันมามองเธอบ้างและเซี่ยอวิ๋นซูจะเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ......เซ่าเยว่ยุ่งอยู่ทั้งเช้า ระหว่างนั้นก็แวะไปชงกาแฟที่ห้องน้ำชา และหยิบติดมือมาเผื่อเพื่อนร่วมงานด้วยหนึ่งแก้วจู่ ๆ ก็ได้รับสายจากเลขาจางเธอเป็นเลขาของเจียงเฉินหานการติดต่อเพียงอย่างเดียวของเซ่าเยว่กับเธอ ก็คือถามเรื่องกำหนดการเดินทางของเจียงเฉินหานเซ่าเยว่ไม่อยากติดต่อใครที่เกี่ยวข้องกับเจียงเฉินหานเลย แต่เลขาจางเป็นสาวน้อยที่ใจดีมาก หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็รับสายของเธอ“เซ่

รออยู่ทั้งวัน เจียงเฉินหานถึงได้ตอบข้อความกลับมาเซ่าเยว่เปิดโทรศัพท์ดูด้วยความตื่นเต้นมากถ้าเขาจำได้ เธอก็พอใจแล้วปรากฏว่าข้อความที่ส่งมาคือ [กลับบ้านตอนสองทุ่ม เตรียมอาหารเย็นไว้ล่วงหน้าให้เรียบร้อย]เซ่าเยว่อ่านข้อความจบ ก็เหมือนโดนน้ำเย็นสาดจากหัวจรดเท้าเลยทีเดียวประโยคแบบนี้ เธอได้ยินมาแล้วหลายรอบในช่วงสามปีที่แต่งงานกันเจียงเฉินหานตอบกลับมาก็จริง แต่นี่มันเหมือนข้อความแจ้งงานจากเจ้านายถึงลูกน้องมากกว่าแถมยังเมินเฉยข้อความที่เธอส่งไปโดยสิ้นเชิงอีกด้วยมีเพียงไม่แยแสกันมากพอ ถึงจะทำได้ถึงขนาดนี้ตอนนั้นเซ่าเยว่บอกตัวเองว่า อย่าคาดหวังอะไรกับวันเกิดเลยก็แค่คิดเสียว่า วันเกิดเป็นเพียงวันธรรมดาวันหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องฉลองให้ยุ่งยากวุ่นวายเพราะแบบนี้ เธอจึงไม่เคยนึกเลยว่าเฉิงเหยียนโย่วจะฉลองวันเกิดย้อนหลังให้เธอในใจเซ่าเยว่ตกตะลึงอยู่นาน เธอไม่ใช่คนที่แสดงความรู้สึกออกมาง่าย ๆ สีหน้ายังคงเรียบเฉยเช่นเดิม และสุดท้ายก็พูดออกมาแค่ว่า “ซึ้งใจจัง”“ซึ้งอะไรล่ะ แม้แต่ที่นั่งยังจองไม่ได้เลย...”พอเฉิงเหยียนโย่วพูดจาจิกกัดเสร็จ ก็รู้สึกสงสารขึ้นมา “ช่างเถอะ เรื่องนี้เป็นควา

ไม่มีเงาของเซ่าเยว่ตั้งนานแล้วแต่เขาน่าจะไม่ได้ดูผิด คนขับรถคนนั้นเป็นผู้หญิงนี่สมเหตุสมผลมาก เพราะในสายตาและหัวใจของเซ่าเยว่มีแต่เจียงเฉินหาน ไม่เหลือที่ให้ผู้ชายคนอื่นเลย......รถแล่นไปข้างหน้าอย่างมั่นคง แต่ในหัวของเซ่าเยว่กลับว่างเปล่าเธอไม่สามารถไม่เปรียบเทียบกับวันเกิดที่ผ่านมาของตัวเองได้ ยิ่งคิดในใจก็ยิ่งเจ็บปวดหลังเงียบไปพักใหญ่ เซ่าเยว่จึงค่อย ๆ พูดขึ้นว่า “ยังเหลืออีก 25 วัน”เฉิงเหยียนโย่วนึกว่าเธอจะร้องไห้และตัดพ้อเหมือนภรรยาจอมคร่ำครวญถึงอย่างไร การเจอหน้าชายที่รักสุดหัวใจอยู่กับผู้หญิงคนอื่นตรง ๆ ก็เป็นการกระทบกระเทือนใจอย่างใหญ่หลวงไม่คิดว่าจะมี 25 โผล่มา“25 อะไร?”เซ่าเยว่ “ช่วงทบทวนตัวเองหลังหย่า หลังผ่านไป 25 วัน ฉันก็จะไปทำเรื่องขอใบหย่ากับเขา”เฉิงเหยียนโย่วมองเห็นความแน่วแน่ในดวงตาของเซ่าเยว่เจียงเฉินหานหน้าตาหล่อ อายุแค่ 28 ปี ยังหนุ่มยังแน่นตระกูลเจียงเดิมทีก็เป็นหนึ่งในตระกูลชนชั้นสูงระดับท็อป ตั้งแต่เขารับช่วงบริหารเจียงซื่อกรุป ก็ลงมือปรับเปลี่ยนโครงสร้างธุรกิจอย่างหนักหน่วง นำพากรุปก้าวไปสู่ระดับใหม่อีกขั้นหนึ่งเลย ทุกวันนี้เหล่าตระกู