MasukEp 6 จำได้
JJ : บอสค่ะงานวันมะรืนชุดมาส่งแล้วนะคะแต่...
LT : แต่?
JJ : มีอีกแบรนด์ส่งมาด้วยค่ะ
LT : ??
ชุดราตรีแบรนด์หรูที่เพิ่งออกมาจากรันเวย์ของฤดูกาลที่ผ่านมา ชุดถูกจัดการให้เหมาะหุ่นของฉันแบบพอดีเป๊ะ การ์ดที่ถูกลงลายมือจากคนใจร้ายที่มีแค่ฉันเท่านั้นที่รู้ว่าเป็นเขา ช่วงนี้ 1-2 วันนี้ใจฉันแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอยู่แล้ว เลยไม่ได้สนใจเรื่องธีมงานวันมะรืนอารมณ์เหมือนไปงานเป็นหน้าที่แบบที่เราพี่น้องทุกคนทำกัน แปลกมากเราทั้ง 7 คนไม่มีใครชอบออกงานสังคมที่ไปก็เพราะธุรกิจล้วน ๆ เราทุกคนมีความชอบแตกต่างกันแต่ก็ไม่มีใครเป็นสายปาร์ตี้เลย ยิ่งพี่ทีโอรายนั้นไปสายกีฬาปีนเขา สกี อะไรก็ได้ที่เป็นเอ็กร์ตรีมพี่ทีโอทำหมด เพราะฉะนั้นเขาจะหาตัวยากหน่อยถ้าใครเป็นแฟนคงต้องอดทนขั้นสุด เขาเคยพูดว่าถ้าไม่ได้เป็นมาเฟียคงไปสมัครทหารออกรบแทน อยากยิง RPG สักครั้งในชีวิตแต่นั้นคือตอน 14-15 สุดท้ายอย่าว่าแต่ RPG มากกว่านั้นก็ทำมาแล้ว
JJ : เจ้าว่าบอสใส่ตัวนี้สวยกว่านะคะ
LT : แล้วที่ตัดมาล่ะ
JJ : ไว้ใส่งานเปิดตัวคอนโดเดือนหน้าของบอสแฝดก็ได้ค่ะ
LT : เชื่อเจ้าก็ได้
JJ : ว่าแต่ตัวย่อนั้นบอสรู้ใช่ไหมค่ะ
LT : อืม
JJ : ถ้ามีของมาส่งอีกบอสจะให้เจ้ารับหรือส่งคืน
LT : ถ้าไม่ใช่ระเบิดก็รับจ้ะ
ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าไอ้คนหน้ามึนจะไปสุดที่ตรงไหน นี่เรื่องคืนก่อนฉันก็เพิ่งมารู้จากจันทร์เจ้าว่าบริษัทเป็นคนแนะนำเขาไป เพราะเลขาของเขาถามว่ามีคลับที่ไหนเป็นส่วนตัวบ้าง เจ้านายของเขาแค่อยากดื่มไม่ต้องการบริการอื่นด้วย แล้วด้วยความที่เขาเป็น 1 ใน 6 ตระกูลที่เหลือทางบริษัทเลยจัดการส่งไปที่คลับพี่คริส ส่วนไอ้เรื่องที่เขากลายเป็นผู้นำของ Wannty ตระกูลมาเฟียที่ใหญ่ที่สุด ปกครองตั้งแต่จีน ฮ่องกง มาเก๊า รวมทั้งไต้หวัน ฉันยังปะติดปะต่อเรื่องไม่ได้คงต้องใช้เวลาอีกหน่อย ถ้าถามพี่ไทม์ก็กลัวจะโดนถามกลับว่าจะอยากรู้ไปทำไม ถามเตอร์ก็ไม่ได้เพราะเตอร์ต้องบอกพี่ไทม์อยู่แล้ว สรุปถามใครไม่ได้สักคนนั้นละ เมื่อก่อนหน้าตาออกจะหล่อใสแบบไร้พิษภัย มาตอนนี้กลายเป็นคนละคนฉันเลยไม่รู้ว่าสรุปแล้วตัวตนจริง ๆ ของเขาคือคนไหนกันแน่
Message
MO : พี่เล็ทตี้น้องกลับมาแล้ว
LT : ตอนนี้อยู่ไหน
MO : อยู่คอนโดแล้วค่ะ
LT : งั้นตอนเย็นพี่ไปรับกินข้าว
MO : ได้ค่ะ
โมเน่ลูกสาวคนเล็กของคุณอากันต์กับอาเหมย แม้อายุจะห่างกันหลายปีแต่เราก็สนิทกันมาก โมเน่เป็นเหมือนน้องสาวคนเล็กของฉันเพราะว่าเป็นลูกของคนสนิทคุณลุงเทย์ ก็คล้ายจะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราอยู่แล้ว ปัจจุบันคุณอาทั้งสองได้ย้ายไปอยู่ที่จีนแล้วเพื่อดูแลงานทางโน้นแทนลุงเทย์กับแดดดี๊ พอโมเน่จบไฮสคูลก็ไม่ยอมเรียนมหาลัยที่จีนต่อบอกว่าอยากกลับมาเรียนที่ไทยมากกว่า เลยอ้อนขอพ่อกับแม่กลับมาอยู่ที่นี่ ฉันเลยออกตัวว่าจะเป็นผู้ปกครองให้โมเน่เอง มีเธอกลับมาอยู่ด้วยก็ไม่เหงาดี ส่วนพี่ชายของโมเน่ชื่อว่า "แม็กมัส" โตกว่าโมเน่นิดหน่อยชอบใช้ชีวิตที่จีนมากกว่า และด้วยความเป็นลูกชายของหนึ่งใน Black NOS ยังไงก็คงสานต่องานจากคนพ่อแน่นอน เด็กผู้หญิงแบบเราสองคนก็เลยได้ใช้ชีวิตที่เหมือนคนปกติแบบไม่ต้องกังวลใจอะไร โดยเฉพาะโมเน่ยิ่งได้ใช้ชีวิตที่ธรรมดาขั้นสุดนั่นก็เป็นอีกเรื่องที่ฉันอิจฉาอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน
LT : เย็นนี้ไปรับโมเน่ให้หน่อย
KT : ครับ
LT : ฉันติดรอสายจากอเมริกาเตอร์รับน้องไปเจอที่ร้านเลยนะ
KT : ...
LT : ไปร้านของแดดดี๊สาขาสุขุมวิทเจ้าโทรบอกที่ร้านแล้ว
KT : ให้ผมวนมารับคุณก่อนไม่ดีกว่าหรือครับ
LT : ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวให้คนของพี่ไทม์ไปส่งจากที่นี่ไม่ไกลเตอร์จะได้ไม่ต้องวนไปวนมา
KT : ...
LT : มีอะไรหรือเปล่า
KT : เปล่าครับ
ฉันว่าฉันเห็นสายตาของเตอร์หลุบมองต่ำตอนที่ฉันบอกให้เตอร์ไปรับโมเน่ เป็นปฏิกิริยาที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนซึ่งฉันอาจจะคิดมากไปเองก็เป็นได้ ไม่ทันจะคิดอะไรต่อเจ้าก็เดินมาตามให้ฉันไปดูงานของทีมการตลาดที่ห้องประชุมเสียก่อน ฉันก็เลยลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปเลยรวมทั้งเรื่องข้อความจากการ์ดปิดผนึกของคนใจร้ายนั่นด้วย "接电话 = รับสายพี่..."
Part KT
ผมไม่ได้คาดคิดว่าจะเจอกับเด็กกะโปโลยอมกวนประสาทนี่อีก ปีก่อนผมไปเจอเธอที่ยิมของ NOS เนื่องจากเป็นช่วงปิดเทอมใหญ่ของบรรดาลูกหลาน Black NOS ทุกคนเลยถูกส่งตัวมาฝึกศิลปะป้องกันตัวที่นี่กันหมด แม้ว่าโดยหลักการแล้วโมเน่กับแม็กมัสจะเป็นแค่ลูกของการ์ดคนสนิทแต่ก็ได้รับอภิสิทธิ์บางอย่างมากกว่าปกติอยู่แล้ว เพราะพ่อของพวกเขาเป็นคนสำคัญและผ่านอะไรมามากมายกับผู้เป็นนายรุ่นที่สาม ขนาดนาย TM ของผมที่ตอนนี้ขึ้นตำแหน่งคุมองค์กรแล้ว ยังคงต้องยกมือไหว้พวกเขาด้วยซ้ำไป
Ep 49 ผัว++เมีย (ตอนพิเศษ) ทั้งคืนที่เพย์ตันกัดกินขนมปังนุ่มนิ่มเขาพร่ำบอกเธอว่าชอบและรักเธอมากขนาดไหน แต่มีเรื่องที่เขายังเก็บไว้ไม่บอกออกไปมันคือความรู้สึกของเขาที่สะสมมานานตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันตอนสมัครสอบ รอยยิ้มแสนหวานที่มีให้เขาโดยไม่ได้สนใจเรื่องลักษณะภายนอก เธอไม่เคยมองเขาอย่างพินิจพิเคราะห์ราคาเครื่องแต่งกายของเขาเลยสักครั้ง เธอคือคนที่เขาต้องการจนแทบบ้าแต่ก็กลัวว่าเธอจะไม่ชอบเขาในแบบคนรัก แล้วเขาจะเสียเธอไปทำให้เขาวางตัวเป็นเพื่อนมาตลอดจนคืนวันเกิด เขาเลยว่าจะส่งของขวัญไปให้เพื่อนคนนั้นสักหน่อย ที่กระตุ้นสันดานดิบของเขาออกมาจนได้ร่างบางมาอยู่ในอ้อมกอดเขาแบบตอนนี้ หลังจากที่เคลียร์กันด้วยพละกำลังทั้งคืน คนแพ้ก็ไม่ต้องดูแลตัวเองเพราะคนชนะพร้อมเสิร์ฟทุกสิ่งอย่าง อาหาคาว หวาน น้ำแร่ น้ำผลไม้นานาชนิด วางเรียงรายประหนึ่งเป็นบุฟเฟต์โรงแรมห้าดาวก็ไม่ปาน ขนมในชุดเสื้อยืดโอเวอร์ไซซ์หอบร่างอันไร้เรี่ยวแรงลงจากเตียง เดินช้า ๆ ไปที่ด้านนอกต้องตกใจตาลุกวาวกับสิ่งที่เห็นPT : ลุกมาทำไมKN : ก็ตื่นแล้วอ่ะPT : เดินไหว?KN : พอได้PT : เก่งKN : เดี๋ยวจะโดน เพย์ตันไม่ได
ตอนพิเศษ 48 ผัว (ตอนพิเศษ) เสียงเรียกยัยเตี้ยของเพย์ตันเหมือนจะไม่ได้ดูห้วนเหมือนเมื่อก่อน ไอ้หน้าแหลมก็เหมือนจะหายไปจากปากของขนมปัง เพย์เป็นคำเรียกที่เข้ามาแทนที่ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี เพื่อนทุกคนรู้และไม่มีใครกล้าแซวเพราะเมื่อเป็นเรื่องของเพย์ตัน การเงียบน่าจะดีกว่าเขาดูใจดีภายใต้กรอบแว่นก็จริงแต่ดาเมจที่ออกมาคนรอบข้างก็ขนลุกทุกครั้งที่เขามองจ้อง** : พี่ขนมหนูฝากของไปให้เพื่อนพี่หน่อยได้ไหมKN : ใครเอ่ย** : พี่เพย์ตันKN : อ๋อ...ได้สิ** : ขอบคุณนะคะKN : ยินดีจ๊ะ โหลคุกกี้ในถุงสวยดูก็รู้ถึงความตั้งใจ ปากก็บอกว่ายินดีแต่ในใจมันเจ็บแบบที่อธิบายไม่ได้ ผ่านมาเกือบเดือนเรื่องที่เกิดขึ้นคืนวันเกิดเพย์ตันไม่มีใครพูดถึงอีก และไม่เคยเกิดซ้ำสอง ระหว่างเขากับเธอมันมีเส้นบาง ๆ กั้นอยู่ เขาขับรถรับเธอที่คอนโดทุกวันเพราะเรียนเหมือนกัน ขากลับก็ส่งมีบ้างที่เขาไม่ว่างแล้วหายไป เพื่อนคำง่าย ๆ ที่พูดออกมาไม่เต็มปากอีกต่อไป[ ก็แค่เพื่อนคนหนึ่ง ]PT : ไปไหนมาKN : ซื้อน้ำปั่น...เอ่ะนี้มีรุ่นน้องฝากมาPT : รับมาทำไมKN : เอ้าแล้วจะบอกว่าไรไม่รับงี้พูดได้ที่ไหนPT : พูดได้KN : เหตุผลล่ะ
ตอนพิเศษ 47 คืนวันเกิด (ตอนพิเศษ) เถียงกันไปเถียงกันมายัยเตี้ยบ้างไอ้หน้าแหลมบ้างก็สร้างเรื่องให้ถุงยางไซซ์ XXL เกลื่อนพื้นห้อง จากคืนหนึ่งถึงเช้าต่อด้วยเช้าจนถึงเย็น ขนมปังที่อยู่ในเสื้อยืดตัวใหญ่นั่งนิ่งอยู่บนเคาน์เตอร์ครัวราคาแพง ความหิวบวกความกระดากใจตีกันจนไม่รู้ว่าเธอต้องแสดงสีหน้ายังไงกับชายที่กำลังทอดกุนเชียงหอม ๆ ให้เธอกินกับข้าวต้มห้องเล็กที่กำลังเดือดปุด ๆ PT : จ้องอะไรKN : หิวPT : รีบไม่ได้เดี๋ยวไหม้KN : อืม เธอไม่ได้อยากนั่งตรงนี้แต่เป็นเขาที่อุ้มเธอมาวางแหมะก่อนจะทำกับข้าว เพียงแค่เพราะเธอเดินช้ามากก็เธอเพิ่งผ่านศึกรบกับคนที่มีแรงประหนึ่งพญาช้างสาร ตัวเธอก็แค่นี้เขาไม่อ่อนโยนสักนิดแต่ยอมรับว่าใต้ความเจ็บปวดนั้นมันดีมากเกินกว่าที่เธอเคยจินตานาการไว้มาก เพย์ตันจัดกับข้าวเสร็จแล้วถึงหันกลับมาอุ้มยัยเตี้ยของเขาไปนั่งที่เก้าอี้อย่างระวังKN : ที่นี่ที่ไหนฉันจะได้เรียกรถมารับถูกPT : เธออยู่คอนโดคนเดียวนิ่KN : ใช่PT : ฉันไปส่งKN : ไม่ต้อง ๆ หรอกเกรงใจPT : ฉันว่าเราเลยจุดที่จะต้องเกรงใจกันแล้วมั๊งKN : ...PT : เดินไหวไหมKN : ไหวอยู่แต่ช้าหน่อยน่ะ
ตอนพิเศษ 46 เพย์ตัน (ตอนพิเศษ) เพย์ตัน และ เพนน์ เมื่ออายุครบ 18 เข้ามหาลัยก็ไม่ต้องสืบเลยว่าจะเนื้อหอมขนาดไหน เพนน์เรียนด้านไอทีเลือกที่จะเอาดีตามรอยลุงทู ส่วนเพย์ตันเลือกแพทย์ทายาทของรุ่นใหม่ ๆ ของตระกูลเจริญสกุลวงศ์ทรัพย์ไม่มีใครยุ่งเกี่ยวเรื่องธุรกิจสีเทาแม้แต่คนเดียว เพราะนายใหญ่อย่างไทม์เมอร์ทำให้อาณาจักรของเขากลายเป็นสิ่งที่ลูกหลานสามารถทำต่อได้โดยไม่ต้องมีมลทิน ยุคใหม่เป็นยุคของคนฉลาดใช้รอยยักในสมองให้เต็มที่กับความตั้งใจ เรื่องเงินทุนไม่ต้องห่วงถ้าลูกหลานคนไหนไม่ทำตัวเป็นขยะเปียกนอกคอกเหลือขอก็ไม่มีทางที่จะกลายเป็นคนที่ไร้ค่าแน่นอนPT : เฮ้ย...อะไรของเธอว่ะยัยเตี้ยKN : เสียงดังทำไมเล่าตกใจหมดไอ้หน้าแหลมPT : ไม่สวยแถมปากก็แบบนี้ใครจะเอาทำแฟนKN : ฉันขนมปังผู้ที่สอบติดแพทย์ด้วยคะแนนเต็มเป็น 1 ใน 3 ของประเทศไม่จำเป็นต้องมีแฟนก็ได้เว้ยPT : ฮึ...พูดจากลบปมด้อยในใจKN : ไอ้หน้าแหลมนายล่ะใครจะเอาทำแฟนนิสัยเสียแบบนี้ เพื่อน ๆ ของเพย์ตันกับขนมปังได้แต่ส่ายหน้าให้กับความตีกันเช้าเย็นหรือทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน ตอนเทอมแรกปี 1 ก็ดีอยู่หรอกพอขึ้นเทอมสองจนตอนปี 2 แล้วก็ไม่รู้ท
Ep 45 เคอวิน (ตอนพิเศษ) ด้านครอบครัวของคุณหนูมาเฟียอย่างเล็ทตี้ที่กำลังวุ่นกับการเลี้ยงแฝดอย่างเพย์ตันและเพนน์ บ้านนี้ก็อยู่ไทยเสียเป็นส่วนใหญ่เพราะมีคนช่วยเลี้ยงเยอะมากเรียกว่าถ้ามีลูกเพิ่มอีกก็ไม่มีปัญหา เพียงแต่ว่าเล็ทตี้ยังไม่อยากมีตอนนี้เธออยากดูแลให้เวลาแฝดอย่างเต็มที่จนเข้าโรงเรียนและพอจะดูแลตัวเองได้ก่อนหลังจากนั้นค่อยว่ากันอีกที ด้านคาเตอร์ก็ส่งข้อความมาบอกว่าเขากับโมเน่จะจดทะเบียนสมรสกันเพราะเขาไปทำน้องสาวสุดที่รักของเล็ทตี้ป่อง ทำเอาเล็ทตี้หัวร้อนเล็กน้อยแต่ก็ดีใจมากกว่าโกรธแบบจริงจัง LT : พากลับมาไทยเลยเวลานายไปทำงานฉันจะดูแลให้KT : ต้องคุยกับพ่อแม่เน่ก่อนLT : เดี๋ยวฉันช่วยพูดให้KT : ขอบคุณครับLT : จะแต่งงานซื้อแหวนยังKT : ยังครับมาถึงก็ยังไม่ได้ไปไหนLT : เดี๋ยวฉันสั่งให้คนเอาไปให้เลือกที่ห้องKT : ถามเน่ก่อนดีกว่าไหมครับLT : ก็ได้ ๆ พี่ไทม์ล่ะกลับมายังKT : ยังครับนายจะอยู่จัดการเรื่องผมอีก 2 วันLT : จะว่าไปนายก็กลายเป็นเหมือนน้องเขยของพวกเราแล้วนะKT : ครับ ผมไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องระหว่างผมกับโมเน่จะเดินทางมาไกลถึงจุดนี้ ผมกำลังเป็นสมาชิกของครอบครัวให
Ep 44 ความเหวี่ยง (ตอนพิเศษ) แล้วความเอาแต่ใจของคุณแม่เน่ก็แสดงอิทธิฤทธิ์แบบไม่พักตั้งแต่เจอหน้าผม เธอสั่งให้ผมไปบอกพ่อกับแม่ของเธอว่าเธอจะนอนที่ห้องชั้น 19 และถ้าพ่อกับแม่ไม่ยอมก็ให้จัดการกับผมแทน ผมเริ่มสงสัยว่าผมทำอะไรผิดมากจนขั้นที่เธออยากส่งผมไปให้พ่อเธอฆ่าตายเร็ว ๆ ก่อนที่จะได้เห็นหน้าลูก และผมก็ต้องทำตามคำสั่งเธอโดยขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนแบบตัวคนเดียว การ์ดเฝ้าประตูเปิดประตูเมื่อเห็นผมเดินออกจากลิฟต์ KT : โมเน่ให้ผมมาบอกว่าเธอจะนอนที่ชั้น 19 ครับG : งั้นเอาผลไม้กับขนมไปด้วยKT : ครับG : ขอบใจKT : อะไรนะครับG : ฉันทนโมเน่มา 2 วันแล้วแกรับช่วงต่อไปก็ดีKT : ...G : แล้วไม่ต้องเอาคืนนะฉันอยากอยู่เงียบ ๆ กับเมียบ้างKT : ... ใครหลายคนหรือหลายสิบคนที่รู้เรื่องคาเตอร์คนสนิทนายใหญ่แห่ง NOS ไปรักกับลูกสาวคนเดียวของคุณกันต์ ก็คิดไปในทางเดียวกันว่าคาเตอร์จะรอดกระบอกปืนไปได้สักกี่น้ำถ้าไปทำให้โมเน่เสียใจ ที่ไหนได้คนพ่อรู้สึกโล่งใจที่มีคนสามารถปราบลูกสาวเขาได้ เธอไม่ใช่คนนิสัยเสียแต่ก็ดื้อใช่เล่น พ่อกันต์กับแม่เหมยยังเคยคิดว่าชาตินี้ลูกสาวคงได้ขึ้นคานอยู่กับพวกเขาไปทั้งชีวิ



![เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
![ลูกหมาของมาเฟีย [ราฟาเอล×ซีลีน]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)


