All Chapters of รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 6

Ep 1 คนเดิม ภาพแผ่นหลังของเขาที่เดินจากฉันไป ณ สนามบินปักกิ่ง ผ่านไป 2 ปีแล้วฉันก็ยังไม่เคยลืม กับประโยคสุดท้ายที่เขาทิ้งไว้ว่าเราไม่มีอะไรเหมาะสมกันเป็นการบอกเลิกที่ฉันไม่เข้าใจ ตลอดปีกว่าที่ฉันกับเขาคบกันเราไม่เคยแม้แต่จะทะเลาะกันสักครั้ง เหตุผลที่เขาบอกมาวันนั้นฉันไม่เคยเชื่อ แล้วก็คิดเสมอว่าเป็นเพราะครอบครัวฉันหรือเปล่า แต่ฉันก็ไม่กล้าถามพี่ไทม์เพราะถ้าเป็นเพราะพวกเขาจริง ไม่มีทางที่เขาจะยอมรับอยู่แล้ว ส่วนลึก ๆ ในใจก็คิดว่าไม่ใช่ด้วยเพราะคนอย่างพี่ไทม์ถ้าจะกีดกั้นสู้ทำให้เขาหายไปยังง่ายกว่าTM : เป็นอะไรเล็ทตี้LT : เปล่าค่ะ...ถึงเวลาประชุมแล้วหรอTM : ยังLT : งั้นพี่ไทม์มีอะไรเพิ่มเติมหรือเปล่าเดี๋ยวน้องจะจัดการให้TM : ไม่มี ๆ เดี๋ยวเจอกันLT : ค่ะ ฉันรู้ว่าตั้งแต่กลับมาฉันเปลี่ยนไปจนคนในบ้านเป็นห่วง ฉันไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายแค่นิ่งขึ้น ความเสียใจอย่างที่สุดทำเอาฉันไปต่อไม่เป็นอาจเพราะทั้งชีวิตฉันมีแต่คนคอยรักมั๊ง พอผิดหวังมันเลยเหมือนโลกทั้งใบล่มสลายไปในพริบตา แดดดี๊กับมามี๊ก็ไม่เคยถามก็อาจจะคอยว่าเมื่อไหร่ฉันจะเอ่ยปากเล่า แต่ฉันก็แค่รู้สึกผิดกับทุกคนที่วันนั้นฉันดื้อจะไป

Ep 3 จำใจ "ถ้ามึงไม่อยากให้แม่กับน้องมึงตายก็เลิกยุ่งกับยัยคุณหนูนั่นซะ ไอ้แพทริค" ประโยคนี้ถูกพูดโดยลูกชายคนละแม่ของพ่อผม อายุผมกับมันห่างกันแค่เดือนเดียวแต่มันก็คือสายรองโดยกำเนิด พ่อบังเกิดเกล้าของผมที่เป็นผู้สืบทอดของกลุ่ม WANNTY GROUPE รุ่นที่ 2 มักมากในตัณหามีเมียยาวเป็นหางว่าว แต่คนที่มีลูกเป็นเมียน้อยคนที่เขาโปรดปรานมากที่สุด แม้ว่าแม่ของผมจะเป็นนายหญิงแต่ก็ไม่เคยได้รับความรักจากเขา ผมซึ่งเกิดมาพร้อมตำแหน่งทายาทรุ่น 3 กลับได้รับความรักความเอาใจใส่จากปู่ (เหยียเยีย) กับย่า (ไหน่ไน) มากกว่าพ่อตัวเอง ด้วยความที่ผมไม่เคยอยากได้ตำแหน่งและอีกทั้งยังไงเสียพ่อผมต้องสานต่ออยู่แล้ว ผมจึงเลือกที่จะใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป แม้ว่าปู่จะพยายามโน้มน้าวผมให้ทำตัวเตรียมพร้อมเพราะท่านเหมือนรู้ว่าถ้าพ่อผมขึ้นมาแทนท่านเมื่อไหร่ ทุกสิ่งที่ท่านสร้างมาคงพังภายในไม่กี่ปี แล้วใครจะคิดว่าพ่อจะตายก่อนปู่ทำให้ทายาทรุ่นที่ 2 กลายเป็นผมทันที ช่วงที่ผมคิดไม่ตกกับการจะใช้ชีวิต 2 ด้าน ระหว่างด้านมืดหรือด้านขาว โชคชะตากลับพาผมไปเจอสาวน้อยแสนหวาน คนที่ทำให้ผมยิ้มได้เธอทั้งร่าเริง สดใสและอ่อนหวาน ตอนนั้นผ

Ep 5 รื้อฟื้น คลับพี่คริสมีห้อง VVIP สำหรับครอบครัวฉันอยู่แล้ว เอาจริง ๆ พี่คริสแทบไม่มาเหยียบที่นี่เลยด้วยซ้ำ ฉันเคยถามเตอร์ว่าทำไมเตอร์บอกว่าพี่คริสเปิดเพราะพี่ไทม์สั่งให้เอาเงินมาลงทุนทำธุรกิจบ้าง ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีแต่ก็ไม่เห็นว่าที่นี่จะเงียบเหงาเลยสักครั้ง ฉันมาที่นี่ได้ตอนอายุถึงสมัยเด็ก ๆ เคยแอบปีนรั้วหนีไปเที่ยวที่คนอื่นไปครั้งหนึ่ง เรื่องใหญ่การ์ดที่เฝ้าประตูบ้านถูกลงโทษอย่างหนัก ทำให้ฉันเลิกซนไปพักใหญ่เลยพี่ไทม์มีวิธีทำโทษฉันในแบบของเขาเสมอ ทำให้ฉันรู้สึกผิดโดยทำโทษคนอื่นแทนเขารู้ว่าฉันจะทนไม่ได้ ก็แน่ละฉันไม่ใช่พี่ ๆ น้อง ๆ ในตระกูลนี่ที่เย็นชาอย่างกับน้ำแข็งขั้วโลกเหนือทั้ง ๆ ที่พวกเราห่างกันคนละปี 2 ปีเท่านั้นยกเว้นพี่ไทม์นะ คืนนี้ฉันลากเพื่อนรักสมัยเรียนมาด้วยยังดีที่กลับมาต่อมหาลัยตอนปี 3 ยังได้อยู่ด้วยกัน เกล (Gail) ข้าวตู ( Khawtu ) เบ๊บ ( Babe ) BB : ไงจ๊ะยัยคุณหนูทำไมบรรดาพี่ชายอนุญาตให้ออกมาได้LT : ฉันโตแล้วไหมแกBB : ว่าแล้วก็คิดถึงพี่ทีโอจังพ่อเทพบุตรGL : พี่เพื่อนค่ะมึงใจเย็นBB : แล้วไงถ้าพี่เขาไม่ติดที่ฉันสูงเท่าเขา...ฉันก็สู้นะLT : พอ ๆ ฉันนึกภ