LOGINShare
ตอนที่ : 12 วันเกิด
Last Updated:
2025-08-07 18:24:02ตอนที่ : 12 วันเกิด
6
วันเกิด
หลายวันต่อมานางอำไพได้เตรียมงานวันเกิดให้ลูกสาว ได้ชวนทักษ์ดนัยกับลูกชายให้มากินเลี้ยงวันเกิดช่วงหัวค่ำด้วย แต่ก็ยังลังเลว่าจะชวนเพื่อนบ้านอีกฝั่งดีไหม จึงต้องมาปรึกษาเจ้าของวันเกิดเสียก่อน
“รุ้งว่าไม่ต้องชวนเขาหรอกแม่ เขาคงไม่อยากมา”
“มันจะน่าเกลียดไหมลูกบ้านก็ใกล้กันแค่นี้ เราจัดสนามหญ้าซะสวยเขามองมาก็ต้องรู้ว่าเรามีงานกัน” นางอำไพมองไฟปิงปองประดับตามต้นไม้แล้วก็พลอยหนักใจขึ้นมา
“ไม่ดีกว่าค่ะแม่ เอางี้นะรุ้งจะเอาเค้กวันเกิดไปให้คุณป้าพิมพ์แค่นี้ก็พอมั้งคะ จะได้ไม่ดูว่าเราไร้มารยาทจนเกินไป”
“มันจะดีเหรอลูก”
“ดีสิคะ ขืนเราไปบอกเขาก่อนเขาจะได้หาว่าเราอยากได้ของขวัญวันเกิดอีก ลูกชายเขาจะได้แขวะรุ้งสบายใจเลยทีนี้”
“เอา ๆ ถ้ารุ้งสบายใจที่จะทำแบบนั้นแม่ก็ไม่ว่าอะไร”
“ขอบคุณค่ะแม่ ขอบคุณที่ทำอาหารอร่อย ๆ ให้รุ้งด้วยนะคะ รุ้งชวนเพื่อนมาด้วยนะแม่จำยัยนิได้ไหม นิยาเพื่อนม.ปลายที่มาค้างบ้านเราบ่อย ๆ ไงแม่”
“หนูนิเหรอแม่จำได้ ว่าแต่รุ้งไปเจอหนูนิที่ไหนล่ะลูกแม่ไม่ได้เห็นหนูนินานมากแล้ว”
“เจอกันในเฟซค่ะแม่ ยัยนิทำงานที่บริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าค่ะ นี่ไม่ได้เจอกันเจ็ดปีจะมาเจอกันวันแรกวันนี้เลยนะแม่”
“ได้เจอเพื่อนเก่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ รุ้งจะได้ไม่เบื่อด้วยที่วัน ๆ คุยแต่กับแม่สองคน”
“ใครจะเบื่อแม่ได้ลงคอคะ ก็พูดไปนั่น” รุ้งพรายโถมเข้าไปกอดมารดาแล้วหอมแก้มท่านอย่างเอาใจ
สองแม่ลูกจัดเตรียมสถานที่ไว้เรียบร้อยแล้ว ก็พากันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อออกมาต้อนรับแขกในช่วงหัวค่ำ รุ้งพรายเปิดเพลงคลอเบา ๆ ให้บรรยากาศไม่เงียบจนเกินไป หญิงสาวมาในชุดเสื้อแขนกุดสีขาวกระโปรงยาวฟูฟ่อง อาหารก็เรียงรายบนโต๊ะสนามหญ้าหน้าบ้าน และแขกคนแรกที่มาในงานก็คือทักษ์ดนัยกับลูกชาย
“พี่รุ้งสวยม้ากมากวันนี้” น้องฟรังก์ชมเป็นคนแรก
“สวยจริง ๆ ครับคุณรุ้ง” ตามด้วยพ่อม่ายสุดหล่อ
“แหม สองพ่อลูกนี่ปากหวานเหมือนกันไม่มีผิดเลยนะคะ” รุ้งพรายก็ยิ้มรับคำชมจากสองพ่อลูก
“ของขวัญวันเกิดครับคุณรุ้ง” ทักษ์ดนัยยื่นกล่องของขวัญให้หญิงสาว รุ้งพรายก็ยิ้มรับและขอบคุณเขา
“ความจริงไม่ต้องซื้อมาก็ได้ค่ะ แค่มาร่วมงานรุ้งก็ขอบคุณมากแล้ว ถือซะว่ามากินข้าวมื้อค่ำด้วยกันก็ได้”
“ไม่ได้ครับวันเกิดคุณรุ้งทั้งทีน้องฟรังก์ก็เรียกร้องให้หาของขวัญกล่องใหญ่ ๆ ให้ด้วย นี่รบเร้าผมพาไปซื้อด้วยตัวเองเลยนะครับ”
“อย่าบอกนะคะว่าน้องฟรังก์เป็นคนเลือกให้พี่รุ้ง” หญิงสาวย่อตัวลงถามเด็กชายตัวป้อม
“ผมเลือกเองครับพี่รุ้ง”
“โหยน่ารักที่สุดเลยน้องฟรังก์ มามะให้พี่รุ้งหอมแก้มทีหนึ่ง” รุ้งพรายก้มลงไปหอมแก้มยุ้ย ๆ ของน้องฟรังก์ ก่อนจะเชิญให้ทั้งคู่ไปนั่งที่โต๊ะ
“มาค่ะคุณทักษ์ วันนี้ก็มีแค่คนกันเองนี่แหละค่ะ เหลือหนูนิเพื่อนรุ้งอีกคนแค่นี้เอง ทำตัวตามสบายเลยนะคะ” นางอำไพบอกหลังจากรับไหว้จากสองพ่อลูกเรียบร้อยแล้ว
“ครับน้าอำไพ”
บรรยากาศของงานเป็นไปอย่างเรียบง่าย มีเสียงหัวเราะของน้องฟรังก์ที่ช่วยเพิ่มบรรยากาศของงานให้สนุกสนานมากขึ้น สักพักใหญ่สาวสวมแว่นในชุดทำงานกระโปรงแดงก็มาปรากฏตัวขึ้น นิยายังสวมแว่นเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือความสวยสดตามวัย หญิงสาวมาพร้อมกับตุ๊กตาหมีตัวโตที่กว่าจะดึงออกจากแท็กซี่ได้ก็เล่นเอาหอบอยู่เหมือนกัน
“สุขสันต์วันเกิดจ้ารุ้ง เอ้านี่ของขวัญ” นิยายื่นตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลให้เจ้าของวันเกิด รุ้งพรายรับมากอดเอาไว้แล้วต้องเอียงคอมองเพื่อนเพราะของขวัญบังเจ้าตัวจนมิด
“เอ่อ ขอบใจมากนะนิแต่ว่ารุ้งไม่ใช่เด็กแล้วนะ”
“ปกติชอบไม่ใช่เหรอตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลนี่ เห็นว่าเคยมีหนุ่มซื้อให้ตอนเด็ก ๆ แล้วชอบมาก ๆ ไม่ใช่เหรอ นี่นิซื้ออันใหญ่ยักษ์ให้เลยเกทับพ่อหนุ่มคนนั้นไป” นิยากระเซ้าเพื่อนรักอย่างอารมณ์ดี จากนั้นก็พากันเดินเข้าไปหาทุกคนภายในบ้าน
“สวัสดีค่ะคุณป้า นิเองค่า” เสียงใสๆ ของนิยาทำให้ทุกคนหันมามองเป็นสายตาเดียวกัน
“สวัสดีจ้าหนูนิ” นางอำไพก็รับไหว้ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“นินี่คุณทักษ์เพื่อนบ้านของเรา” รุ้งพรายหันมาแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน
“สวัสดีค่ะคุณทักษ์ชื่อนินะคะเป็นเพื่อนของรุ้งค่ะ” นิยาตกตะลึงในความหล่อของทักษ์ดนัยเล็กน้อย ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติมากที่สุด
“สวัสดีครับคุณนิ ฟรังก์สวัสดีพี่นิเขาสิลูก” และคำพูดถัดมาก็ทำให้หญิงสาวต้องหันไปมองรุ้งพราย ‘มีลูกแล้วเสียดายจัง’
“สวัสดีครับพี่นิ” น้องฟรังก์ยกมือขึ้นไหว้นิยาอย่างน่ารัก
“ว้าว เรียกพี่นิด้วย ทำไมน่ารักแบบนี้”‘ลูกน่ารักขนาดนี้ให้อภัยได้’ ความคิดของนิยากำลังตีกันอยู่
“ก็เรียกรุ้งว่าพี่ เพื่อนของรุ้งก็ต้องเรียกพี่ด้วยไง”
“เหรอ” นิยาหันมาทำหน้าล้อเลียนเพื่อน
“นั่งกันก่อนหนูนิ รุ้งเอาตุ๊กตาไปวางไว้บนโต๊ะนั่นดีกว่านะแม่ว่า เวลาถ่ายรูปจะได้เห็นของขวัญทั้งหมด น่ารักดีนะเจ้าตัวใหญ่นี่”
“จริงด้วยค่ะแม่” รุ้งพรายรีบนำของขวัญของนิยาไปวางคู่กับของขวัญของทักษ์ดนัย ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่เลยกลายเป็นจุดเด่นของงานในวันนี้
นิยานิสัยร่าเริงสนุกสนานและคุยเก่ง แม้ภาพลักษณ์จะเป็นยัยแว่นหน้าตาหมวย ๆ แต่ข้างในนั้นกลับเต็มไปด้วยความมั่นใจและใช้ชีวิตตามความคิดของตัวเองมาโดยตลอด หญิงสาวสนิทสนมกับทุกคนได้ในเวลาอันรวดเร็ว
“อาหารอร่อยมากเลยนะคะคุณป้า แบบนี้นิขอมาฝากท้องไว้ที่นี่บ่อย ๆ นะคะ”
“ตามสบายเลยหนูนิ รุ้งเขาก็กลับมาอยู่กับป้าแบบถาวรแล้วมาได้ทุกเมื่อ”
“จริงเหรอคะดีจังเลย พูดแล้วก็คิดถึงตอนนั้นเนอะ ที่นิแอบหนีออกจากบ้านมานอนบ้านรุ้ง พ่อรู้เข้าตามมาอาละวาดที่นี่ใหญ่เลย คิดแล้วก็น่าอายจัง” นิยาย้อนความหลังในวันที่ทะเลาะกับบิดา เพราะถูกบังคับให้เรียนสายวิชาการที่เธอเกลียดเป็นที่สุด และต้องอาศัยการหนีออกจากบ้านเป็นข้อต่อรอง
ในที่สุดบิดาของเธอก็ยอมแพ้ให้เธอเรียนสาขาวิชาที่เธอต้องการได้ บิดาอยากให้เป็นหมอแต่นิยาอยากเรียนด้านภาษา และตอนนี้เธอก็ทำงานเป็นผู้ช่วยของบริษัทโดยทำในตำแหน่งล่ามให้กับเจ้านายญี่ปุ่น
“ตอนนั้นป้าก็ตกใจนึกว่าจะเกิดเรื่องใหญ่โต ไม่คิดว่าพ่อของหนูนิจะรักลูกมากจนยอมให้หนูนิเลือกเรียนด้วยตัวเองได้” นางอำไพยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้เป็นอย่างดี
“งานล่ามแม้จะไม่ได้สุขสบายมีหน้ามีตาอะไรมากนัก แต่นิก็พอใจกับจุดนี้นะคะคุณป้า พ่อเองก็ไม่ว่าอะไรแล้วเพราะตอนนี้ไปบีบน้องชายนิแทนนิเลยรอดค่ะ” หญิงสาวปิดปากหัวเราะคิกคักระหว่างเล่า
“เอ่อ ทุกคนครับ ผมว่าน่าจะได้เวลาเป่าเค้กแล้วนะครับ ผมกลัวลูกผมจะหลับก่อนได้กินเค้ก” ทักษ์ดนัยพูดพร้อมกับหันไปมองลูกชายที่ปิดปากหาวหวอด ๆ ต่อหน้าต่อตาทุกคน
Latest chapter
รักร้ายจอมทระนง ตอนที่ : 74 วันของเรา 5 (จบ)
ตอนที่ : 74 วันของเรา 5 (จบ)คริษฐ์ขานเหมือนไม่ได้สนใจ เพราะตอนนี้มือของเขากำลังล้วงเข้าไปในกระโปรงผ้าชีฟองสีครีมของภรรยา ค่อย ๆ ดึงชั้นในผ้าซาตินสีดำออกจากโคนขา อาการเบาหวิวแสนสะท้านส่งผลให้รุ้งพรายหนีบท่อนขาเข้าหากันแน่ แต่อีกคนใช่ว่าจะยอมให้ทำแบบนั้นได้ง่ายดาย คริษฐ์ใช้สองมือจับที่ต้นขาแล้วดันแยกให้ออกจากกัน “อ๊ะ !” เหมือนถูกจับเปิดอ้าทั้งที่มีกระโปรงคลุมอยู่ ทว่าผ้าบางเบานั่นก็ร่นขึ้นอยู่เหนือสะโพก ยิ่งเขาดันต้นขาให้สูงขึ้นทุกอย่างก็ยิ่งเปิดอ้าและเปลือยเปล่าต่อหน้าต่อตาของเขา รุ้งพรายไม่เคยมั่นใจตั้งแต่หลังคลอดลูก ทุกครั้งที่ถูกร่วมรักเธอก็มักจะกล้า ๆ กลัว ๆ “พี่คริษฐ์ !” หญิงสาวสะบัดหน้าไปมาตามแรงขยับจากปลายนิ้วของเขา “ยังไม่ชินอีกเหรอรุ้งทำไมต้องอายพี่ขนาดนี้ด้วยหืม” “รุ้งยังอ้วนอยู่เลยนะคะพี่คริษฐ์” “อ้วน ! ไปเอาความคิดนี้มาจากไหนกันรุ้ง พี่ว่านี่มันหุ่นนางฟ้าชัด ๆ ดูสิอวบอิ่มจับตรงไหนก็เต็มไม้เต็มมือไปหมด” ไม่เพียงแค่พูดคริษฐ์ยังจับหมุบหมับอีกด้วย “พี่คริษฐ์พูดจริงเหรอคะ” “จะโกหกทำไม แบบนี้เซ็กซี่มากรู้ไหม ไ
รักร้ายจอมทระนง ตอนที่ : 73 วันของเรา 4
ตอนที่ : 73 วันของเรา 4 “ก็มีบ้างค่ะ แย้มยังไม่ได้รู้ไม่ได้เห็นโลกใบนี้อีกตั้งหลายอย่าง จู่ ๆ จะให้มาเป็นแม่คนมันก็แปลก ๆ สักหน่อยค่ะ” “นี่จะบอกว่าฉันตัดอนาคตเธอเหรอแย้ม” เตชัสตัดพ้อภรรยา “ไม่ใช่ค่ะ คุณเตก็รู้ว่าก่อนหน้าแย้มก็ เอ่อ” แย้มรีบปฏิเสธแต่ก็ตะกุกตะกักในตอนท้ายประโยค “เอ่อ อะไร” คนได้ใจเขี่ยแก้มแย้มเล่น “ก็รู้ว่าแย้มมีใจให้ก่อนหน้าแล้วใช่ไหมคะ ในตอนนั้นถึงได้กล้าเอ่อ ปล้ำ” ถามเขาแล้วก็หลบสายตาที่จ้องหยาดเยิ้มกลับมาไปอีกทาง “ใช่ ฉันรู้ฉันถึงกล้าทำยังไงล่ะ”เตชัสยิ้มบาง ๆ เพราะเขาหงุดหงิดกับเรื่องของพี่ชายที่ไปหมั้นกับรุ้งพราย เตชัสรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ใช่คนสำคัญมาตั้งแต่เด็ก ยิ่งรู้ว่าพวกเขาได้หมั้นกันความรู้สึกของเขาก็เหมือนเด็กขี้อิจฉา ที่ไม่เคยได้ของเล่นชิ้นถูกใจสักที เตชัสไม่เคยบอกใครเรื่องที่เขาอยากให้รุ้งพรายมาสนใจบ้าง มันเป็นความริษยาวัยเด็กที่พอโตขึ้นมาก็อยากจะได้ความรู้สึกพิเศษแบบนั้น แต่รุ้งพรายก็ทำให้เขารู้สึกไร้ค่ามาโดยตลอด ในวันนั้นเขาเลยอยากปลดปล่อยความรู้สึกพวกนั้นทิ้งไป และแย้มก็คือคนที่อยู่ตรงนั้นพอ
รักร้ายจอมทระนง ตอนที่ : 72 วันของเรา 3
ตอนที่ : 72 วันของเรา 3 “น่ารักที่สุดเลย รอบนี้ครั้งสุดท้ายแล้วจริง ๆ พี่รับรอง” เขาฉีกยิ้มจนเห็นฟันขาวเรียงสะอาด รุ้งพรายพลิกตัวหันหน้าเข้าหาเขา แล้วโน้มหน้าเข้าไปจูบแก้มสากด้านขวาเบา ๆ “รุ้งรักพี่คริษฐ์ค่ะ ไปไหนไปกัน” ได้ไฟเขียวแบบนี้สามีของเธอก็เดินหน้าต่อในอ่างอาบน้ำ กว่าเขาจะถึงฝั่งฝันแสนเร่าร้อนรุ้งพรายก็แทบสลบคาอกของสามี รู้ตัวอีกทีก็ถูกช้อนอุ้มขึ้นมาวางบนเตียงนอน สภาพของเธอคงไม่ไหวแล้วจริง ๆ สามีจึงจัดการสวมชุดนอนให้ พอได้ซุกอกอุ่น ๆ ของเขา รุ้งพรายก็ไม่อยากเปิดเปลือกตาขึ้นมาอีกเลย ในความกึ่งหลับกึ่งตื่นเธอกลับได้ยินเสียงนุ่ม ๆ ของเขา กระซิบแผ่วเบาตรงใบหู “สุดท้ายพี่ก็หนีรุ้งไม่พ้น” ในความมึนงงเธอขมวดคิ้วขึ้นตามความรู้สึกสงสัย“และพี่ก็รักรุ้งจนได้” คราวนี้คนใกล้จะหลับสนิทถึงกับเผยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า ได้รางวัลพิเศษเป็นการหอมแก้มซ้ายขวาจากสามี ค่ำคืนนี้เธอจะได้นอนหลับอย่างมีความสุข ในอ้อมอกของคนที่เธอรักสุดหัวใจ“รุ้งก็รักพี่คริษฐ์ค่ะ” เธอตอบเขาทั้งที่หลับตาคริษฐ์เขี่ยแก้มของภรรยาเบา ๆ รอยยิ้มของเขาแต่งแต้มเต็มใบหน้า แม้ตอนหลับจิตใต้สำ
รักร้ายจอมทระนง ตอนที่ : 71 วันของเรา 2
ตอนที่ : 71 วันของเรา 2 “พี่คริษฐ์ !” คราวนี้หญิงสาวผวาเข้ากอดคอเข้าแน่น หนีบต้นขาเข้าหากันแน่นไม่ยอมปล่อย “ไม่เอาน่าคนดีของพี่ ไม่งอแงสิ” “รุ้งไม่ได้งอแงนะ แต่ว่า แต่...” “พี่ขอนะ” “คะ” รุ้งพรายยังงงแต่เขาเลื่อนชั้นในออกจากสะโพกของเธอ ใช้ปลายเท้าเขี่ยทิ้งลงข้างเตียง ความเย็นโล่งหวิวสัมผัสเข้ากับความเป็นชายของเขา “รุ้ง” คริษฐ์เรียกคนที่แทบจะตัวแข็งไปอีกรอบ “คะ” หนนี้รุ้งพรายไม่กล้าสู้หน้าเขา เธอรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาในทันที “อย่ากลัวพี่สิ ไหนว่ารักพี่ไง” “ก็รักค่ะ” ‘แต่ก็กลัว’ “รักแล้วทำไมถึงทำท่าไม่มั่นใจพี่แบบนี้ล่ะ” คริษฐ์เห็นหน้าเจ้าสาวของตัวเองแล้วพลอยหัวใจอิ่มเอมไปด้วย ทั้งสวยทั้งนุ่มนิ่มไปทั้งตัว ยัยเด็กจอมตื๊อในอดีตคนนั้นทำเขาใจสะท้านได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือท่าทีเอียงอายแกมไร้เดียงสายิ่งทำให้เขาสุขใจขึ้นไปอีก ก้มลงจูบปิดปากอิ่มอย่างดูดดื่มและเรียกร้อง ฝ่ามือก็ขยำทรวงอวบอัดทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียม กายท่อนล่างก็เสียดสีให้เกิดหยาดน้ำหวานหล่อเลี้ยง และเมื่อทุกอย่างพรั่งพร้อมแล้วคริษฐ์ก
รักร้ายจอมทระนง ตอนที่ : 70 วันของเรา
ตอนที่ : 70 วันของเรา26วันของเรา คืนเข้าหอของคริษฐ์กับรุ้งพราย หลังจากผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายได้ให้พรและส่งตัวเข้าหอเรียบร้อยแล้ว ก็เป็นเวลาของคู่บ่าวสาวคริษฐ์มองดูเตียงนอนสีชมพูระบายลูกไม้สวยงาม เขาสั่งงดโรยดอกกุหลาบบนเตียงเพราะไม่อยากเสียเวลาปัดออก เจ้าสาวคนงามก็ยังนั่งนิ่งอยู่บนเตียง วันนี้รุ้งพรายสวยจนเขาตะลึง ชุดเจ้าสาวด้านหน้าดูเรียบง่ายเป็นผ้าซาตินแขนกุด ทว่าเปิดเปลือยด้านหลังไปถึงเอว มีโบผูกอันใหญ่ด้านหลังกระโปรงที่ทิ้งชายลงลากพื้นแลดูเรียบหรู “เหนื่อยไหมรุ้ง” เจ้าบ่าวเดินมานั่งลงด้านข้างกับเจ้าสาว “เหนื่อยค่ะ ปวดขาไปหมดแล้ว” รุ้งพรายถลกกระโปรงขึ้นเพื่อดูเท้าของตัวเอง คริษฐ์ถึงกับคุกเข่าลงกับพื้นห้อง “พี่คริษฐ์ทำอะไรคะ” เจ้าสาวร้องเสียงหลงเมื่อเจ้าบ่าวยกเท้าของเธอขึ้นมาวางบนหน้าขาของเขา “พี่จะดูว่าเท้าเป็นแผลไหม ใส่รองเท้าใหม่อาจไม่ชิน” เอ่ยแล้วก็หันเท้าของเจ้าสาวเพื่อดูบริเวณส้น พบว่ามีรอยถลอกจนแดงไปทั้งสองข้าง “นี่แค่ญาติพี่น้องแล้วก็จัดในสวนบ้านพี่เองนะ ถ้าเป็นในโรงแรมอาจจะหนักกว่านี้” คริษฐ์บอกแล้วก็อดสงสารเจ้าสาวไม่ได
รักร้ายจอมทระนง ตอนที่ : 69 ทางออกของทุกคน 3
ตอนที่ : 69 ทางออกของทุกคน 3 “ก็ให้แย้มมานั่งเป็นเพื่อนจะไปอาบน้ำทำไมกันคะ” แย้มก็ทำหน้าทะเล้นใส่เขาบ้าง “ไม่ต้องมาย้อนฉันเลย ไปเดี๋ยวนี้” “ไม่ค่ะ” “ถ้าไม่ไปฉันจะเป็นคนพาไปเองนะ อ้อ แล้วฉันก็จะอาบเป็นเพื่อนเธอด้วย” อีกคนลุกขึ้นโดยอัตโนมัติ ไม่ดีแน่หากปล่อยให้เขาเข้าห้องอาบน้ำด้วย “ไม่ต้องค่ะ แย้มอาบคนเดียวดีกว่า” หญิงสาวแทบจะวิ่งเข้าห้องน้ำไป โดยมีเสียงหัวเราะของเตชัสไล่หลังไปติด ๆ กลับออกมาอีกครั้งเขาก็ยังนั่งอยู่ที่เดิม แย้มสวมเสื้อยืดสีขาวตัวยาวกับกางเกงขาสั้นเอวยืดแบบที่เตชัสชอบให้สวมใส่ เตชัสเห็นแล้วก็อมยิ้มพร้อมกับชี้ลงที่หน้าตักของตัวเอง “มานั่งนี่เลย” แย้มทำหน้างอใส่เล็กน้อยแต่ก็ยอมเดินไปทิ้งสะโพกลงนั่งบนตักของเขาอย่างว่าง่าย “หอม ๆ แบบนี้ค่อยน่ากอดหน่อย” คนพูดซุกหน้าลงตรงซอกคอของแย้มสูดกลิ่นกายสาวเข้าเต็มปอด “แย้มไม่ได้ใช้น้ำหอมแบบสาว ๆ คนอื่นของคุณเต ไม่ได้น่ากอดขนาดนั้นหรอกค่ะ” “อยู่กับฉันแค่สองคนทำไมต้องพูดถึงคนอื่นนะแย้ม เสียอารมณ์หมด” เตชัสตำหนิหญิงสาวเล็กน้อย นั่นทำให้แย้
You may also like
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ54.1K viewsประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่194.2K viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY21.9K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X22.3K viewsบรรณาการสิเน่หา
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ155 viewsโซ่ผูกรัก
ดอกอ้อลู่ลม582 viewsอยากได้หมอคนนี้ (18+)
หนึ่งมิถุนา703 viewsเบื่อเเล้วบทนางร้าย
เจลสีเหลือง397 views
