Beranda / โรแมนติก / รักวุ่นวายของยัยนักเขียน / ตอนที่ 5 ถูกใจตั้งแต่แรกพบ เลยเสนอคบแบบมีข้อตกลง

Share

ตอนที่ 5 ถูกใจตั้งแต่แรกพบ เลยเสนอคบแบบมีข้อตกลง

last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-12 14:26:29

ขณะที่ทั้งสามสาวสามสไตล์กำลังสั่งเครื่องดื่มเพื่อมาดื่มกันที่โต๊ะVIPของพวกเธอ ร่างระหงในชุดแซกสีแดงเพลิงสุดเซ็กซี่ก็ลุกขึ้นยืน ก่อนที่จะเดินออกไปเข้าห้องน้ำ ซึ่งเป็นห้องน้ำของโซนแขกวีไอพี คนที่กำลังจ้องมองเธออยู่ก่อนหน้าลุกขึ้นตามไปทันทีเพื่อที่เขาอยากจะเสนอบางอย่างให้กับเธอ

“เห้ย ไอ้เจียวจ้าน จะลุกไปไหนวะ” เพื่อนทั้งสองคนแทบจะเอ่ยถามออกมาพร้อมๆ กัน

“ไปทำความรู้จักกับน้องชุดแดงนั่นเสียหน่อย เดี๋ยวฉันกลับมา พวกนายรออยู่นี่แหละ”

เสียงทุ้มเอ่ยบอกเพื่อนทั้งสอง ก่อนที่จะก้าวเดินลงไปทางห้องน้ำของแขกVIP สองหนุ่มมองตามก่อนที่จะยิ้มออกมา ด้วยยังไม่รู้วัตถุประสงค์ของเพื่อนสนิทว่าชายหนุ่มต้องการที่จะยื่นข้อเสนอให้เธอแกล้งมาเป็นแฟนของเขาเพื่อตบตาบิดามารดาก็เท่านั้น

ร่างระหงก้าวเดินออกจากห้องน้ำมาหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ หากแต่เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวด้วยความรีบและไม่ทันได้มองทางข้างหน้าทำให้ชนเข้ากับร่างหนั่นแน่นที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของคนที่ออกกำลังกายอยู่เป็นประจำเข้าอย่างจัง กลิ่นน้ำหอมผู้ชายลอยปะทะเข้าที่จมูกเล็ก เธอเผลอสูดดมเข้าไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ ร่างบางเซถอยทำท่าจะหงายไปด้านหลัง หากแต่มือหนากับลำแขนแข็งแรงก็คว้าเอาร่างบางที่กำลังจะหงายหลังไปเข้ามาไว้ในอ้อมกอดได้ทัน

เสียงหัวใจทั้งสองดวงเต้นแทบจะไม่เป็นจังหวะ ก่อนที่ร่างระหงที่มีกลิ่นกายสาวเฉพาะตัวจะเอ่ยขอโทษและพยายามผละออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม ดูเหมือนเขาจะรู้ตัวว่าเขาโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนนานเกินไปจึงช่วยพยุงร่างระหงให้ยืนได้อย่างมั่นคง

“ขอโทษนะคะ ดิฉันไม่ทันระวังเลยชนคุณเข้า”

เสียงหวานเอ่ยออกมาก่อนที่จะสำรวจใบหน้าหล่อเหลาของหนุ่มเซอร์ตรงหน้า

‘ผู้ชายอะไรหล่อเท่ ผมยาวเซอร์ได้ใจชะมัด ยิ่งหุ่นก็ล่ำซะไม่มี ปากก็อมชมพูน่าจูบ ว๊าย!!!.... นี่เธอกำลังคิดอะไรบ้าๆ อยู่เนี่ยยัยลี่หลิน’ หญิงสาวคิดในใจก่อนที่จะสะบัดใบหน้างามไปมาเพื่อขับไล่ความคิดที่มันกำลังทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง

“ไม่เป็นไรครับ ผมเองมากกว่าที่ต้องขอโทษที่เป็นคนทำให้คุณต้องเจ็บตัว” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาจากริมฝีปากหนาสีชมพูก่อนที่จะส่งยิ้มไปให้หญิงสาวตรงหน้า

“เอ่อค่ะ ถ้าอย่างนั้นถือว่าเลิกแล้วกันไปนะคะ ดิฉันขอตัวกลับไปหาเพื่อนๆ ก่อน หายออกมาสักพักแล้วเดี๋ยวเพื่อนๆ จะเป็นห่วง นึกว่าดิฉันตกห้องน้ำตาย” หวงลี่หลินตอบก่อนที่จะเอ่ยออกมาอย่างติดตลก

เขาขำออกมาเล็กน้อยเรียกสายตากลมให้มองไปที่เขาอย่างตะลึง เขี้ยวเสน่ห์ของชายหนุ่มโผล่ออกมายามที่เขายิ้มและหัวเราะจนเห็นฟันซี่ขาวที่เรียงตัวสวยอยู่เต็มปาก ใจสาวอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้ ‘เอ หรือเขาจะเป็นสเปคของเธอกันนะ’ หวงลี่หลินก้มศีรษะลงเล็กน้อยก่อนที่จะหันหลังและเตรียมตัวเดินกลับไปหาเพื่อนๆ ที่น่าจะสั่งเครื่องดื่มรอเธอเรียบร้อยแล้ว

หากแต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวเธอก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ถ้าได้เขาคนนี้ไปเป็นแฟนหลอกๆ ของเธอก็น่าจะดีไม่น้อย เพราะเขาก็ดูสูงหล่อและมีเสน่ห์จนสามารถทำให้เธอหวั่นไหวได้ไม่ยาก ส่วนความร่ำรวยเธอดูๆจากการแต่งกายของเขาแล้วน่าจะผ่านเพราะพ่อคุณนั้นใส่แบรนด์เนมทั้งตัว หากพวกเพื่อนร้ายของเธอได้เห็นไม่ตกหลุมเสน่ห์ของเขาก็คงจะแปลกมากแล้ว เพราะเธอเองเป็นคนที่ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนมาก่อน หากแต่ผู้ชายผมยาวที่ดูเซอร์ๆ คนนี้กลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

ร่างบางหันหลังกลับไปในจังหวะที่เขากำลังจะหันหลังเดินไปเข้าห้องน้ำพอดี เขาเองก็ไม่ใช่ผู้ชายที่จีบสาวเก่ง ประสบการณ์จีบสาวก็มีน้อยนิดจึงคิดว่าถอยไปตั้งหลักก่อนก็คงจะดีไม่น้อยแต่ขณะที่กำลังหมุนตัวหันหลังให้หญิงสาวเสียงหวานก็เอ่ยดังขึ้น

“อ่ะ..เอ่อ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ”

เสียงหวานเอ่ยถามออกไปทันทีก่อนที่ผู้ชายที่เป็นเป้าหมายจะหันหลังเดินจากไป ร่างสูงโปร่งหันกลับมามองก่อนที่จะตอบกลับและเอ่ยถามออกไปเช่นกัน

“ครับ คุณมีอะไรจะถามผมหรอครับ”

“เอ่อ..คือ.. ไม่ทราบว่าคุณ..มีแฟนหรือยังคะ”

คำถามของหญิงสาวตรงหน้าทำเอาใจเขาอดที่จะสั่นไหวไม่ได้ แม้จะรู้จุดประสงค์การมาที่นี่ของเธอมาจากพี่ชายและจุดประสงค์ของตนเองที่เข้าหาเธอว่าคืออะไรก็ตาม

“ยังไม่มีครับ แล้วคุณล่ะครับ”

เสียงทุ้มตอบออกมาพร้อมรอยยิ้มทำเอาใจสาวอดที่จะตื่นเต้นและสั่นไหวอย่างรุนแรงไม่ได้ ‘เฮ้ยๆๆ นี่กะจะพาเขาไปควงหลอกๆ แค่นั้น ใจเย็นสิวะลี่หลิน’ หญิงสาวปรามหัวใจตนเองที่แอบหวั่นไหวให้ชายหนุ่มตรงหน้าไปเสียแล้ว

“คือ..ดิฉันก็ยังไม่มีหรอกค่ะ และก็ไม่คิดว่าจะมีด้วย” หากแต่คำตอบที่เธอตอบออกไปนั้นยังคงเจตนารมณ์เดิมของเธอ นั่นก็คือเธอต้องการหาแฟนหลอกๆ โดยที่อีกฝ่ายเต็มใจรับข้อเสนอของเธอ

“ผมก็คิดเหมือนกับคุณเลยครับ แต่ดูเหมือนตอนนี้ชีวิตโสดของผมจะมีปัญหาซะแล้วล่ะ เพราะที่บ้านของผมบังคับมาว่าให้ผมมีแฟนตอนอายุสามสิบปี ก็อีกหนึ่งเดือนข้างหน้าแหละครับที่ผมจะสามสิบเต็ม ทางออกของผมถ้าไม่หาแฟนจริงๆ ก็คงต้องหาแฟนหลอกๆ ไป แต่ผมว่าถ้าเป็นอย่างหลังจะดีกว่า เพราะผมยังไม่อยากมีใครจริงๆ”

เฉินเจียวจ้านแกล้งเอ่ยออกมาอย่างเครียดๆ อันที่จริงก็เครียดจริงๆ นั่นแหละที่ต้องพาแฟนไปพบกับครอบครัวในวันเกิดของตนเอง แต่เขาเพิ่งจะกลับมาจากเมืองนอก และที่สำคัญเขายังไม่คิดจะคบกับใคร

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • รักวุ่นวายของยัยนักเขียน   ตอนที่ 14 - 1 แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าจูบ

    “ถ้าอย่างนั้นก็เอาตามนี้ นายรู้ไหมว่าน้องลี่หลินพักอยู่คอนโดไหน” เยว่อวี่ซินเอ่ยถามเพื่อนสนิทขึ้น เพราะดูจากสาวสวยแฟนกำมะลอของเพื่อนเขาตอนนี้นั้นไม่ได้สติแล้ว“เดี๋ยวเยว่หรูส่งที่อยู่ยัยลี่หลินไปให้พี่ในวีแชทนะคะ”เยว่หรูรู้ดีว่าไม่มีใครรู้จักที่อยู่ของลี่หลินแน่นอนเธอจึงใจดีบอกที่อยู่ให้กับเฉินเจียวจ้าน เพราะเขาดูเป็นสุภาพบุรุษมากกว่าหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างกายเธอเสียอีก“ขอบคุณครับ ถ้าอย่างนั้นพี่ขอพาน้องลี่หลินกลับก่อนนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยลาเมื่อเปิดวีแชทแล้วเห็นชื่อของคอนโดที่หญิงสาวพักเรียบร้อยแล้ว“ค่ะ ฝากดูยัยลี่หลินด้วยนะคะ” สองสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกันด้วยความเป็นห่วงร่างหนาประคองร่างบางให้เดินออกไปด้วยกัน หวงลี่หลินนั้นยังพอมีสติอยู่บ้างพอได้ยินว่ากลับคอนโด ร่างระหงจึงเดินตามชายหนุ่มไปโดยดี“ไม่ต้องห่วงน้องลี่หลินหรอกนะครับ ถ้าเทียบกันในบรรดาสามคนเราแล้ว ไอ้เจียวจ้านเป็นสุภาพบุรุษที่สุด มันจะไม่เริ่มก่อนแน่นอนถ้าอีกฝ่ายหนึ่งไม่เริ่ม”ลู่ตงหานเอ่ยออกมาให้ทั้งสองสาวสบายใจ หากแต่ทั้งสองสาวหันมามองหน้ากันและภาวนาขอให้หวงลี่หลินนั้นไม่ทำอะไรเพี้ยนๆ จนสุภาพบุรุษอย่างพี่เจียวจ้านตบะแตกก็แล้วก

  • รักวุ่นวายของยัยนักเขียน   ตอนที่ 14 แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าจูบ

    หวงลี่หลินเดินกลับมาที่โต๊ะราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนที่จะถอนลมหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเห็นว่าเขาที่เธอเพิ่งจะขโมยจูบไปเมื่อสักครู่ไม่ได้เดินตามเธอออกมา“เป็นไง สบายใจขึ้นยัง เห้ย!! แล้วทำไมหน้าแดงขนาดนั้น นี่เธอเมามากเลยหรอยัยลี่หลิน” เยว่หรูเอ่ยถามก่อนที่จะทักขึ้นเมื่อสังเกตใบหน้าสวยของเพื่อนสาวที่บัดนี้แดงราวกับตูดลิง“ป่ะ..ป่าว พี่ตงหานคะ ขอลี่หลินลองอย่างอื่นที่ไม่ใช่พั้นซ์ได้ไหม” นักเขียนสาวตอบเพื่อนก่อนที่จะหันไปคุยกับพี่ชายเพื่อนของเพื่อนสนิท“ลองดื่มเบียร์สดดูไหมล่ะ”หญิงสาวพยักหน้ารัวๆ เจ้าของร้านสุดหล่อจึงสั่งบริกรให้จัดมาให้เธอทันที เขาเข้าใจว่าเธอเครียดและโดนผู้หญิงสองคนนั้นดูถูก โดยไม่ได้คิดว่าเธอนั้นไปทำความผิดอะไรไว้เฉินเจียวจ้านหายไปสักครู่เพื่อให้เธอได้ผ่อนคลายความเขินอายลง แต่พอกลับมาที่โต๊ะก็ต้องพบกับร่างระหงที่กำลังโยกย้ายร่างงามไปมาอยู่ท่ามกลางสองสาว และหนุ่มๆ ที่รายล้อมหากแต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้พวกเธอด้วยรู้ดีว่าเธอนั่งอยู่กับใคร“หายไปนานเลยนะไอ้เจียวจ้าน ดูแฟนกำมะลอของนายสิ ดื่มเบียร์สดไปสามแก้วกลายเป็นแม่เสือสาวไปซะแล้วฮ่าๆๆๆ” เยว่อวี่ซินเอ่ยขึ้นก่อนที่จะ

  • รักวุ่นวายของยัยนักเขียน   ตอนที่ 13 - 1 เกือบจะเปิดเผยตัวตน

    “ต๊าย... เมาแล้วหรอยะ เมาแล้วก็ควรจะกลับไปนอนนะ” โหรวโหรวเอ่ยขึ้นมาบ้างเมื่อสังเกตเห็นใบหน้าสวยของอีกฝ่ายเริ่มแดงนิดหน่อย ต่างจากตอนที่เธอเห็นตอนที่เพิ่งเข้ามา“ไม่เห็นต้องถามเลย คนแบบยัยนี่เคยดื่มเครื่องดื่มอะไรดีๆ แบบนี้บ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ เธอสองคนนี่ก็ช่างใจดีเนอะที่คบเพื่อนกระจอกกระจอกแบบนี้ แล้วนี่แฟนยัยลี่หลินใช่ไหมคะ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคุณแซ่ไหน มาจากตระกูลอะไร แต่คุณก็ไม่น่าตาต่ำไปคว้ายัยนักเขียนไร้สกุลคนนี้มาเป็นแฟนเลยนะคะ” ถิงถิงแขวะสาวสวยที่ยืนกอดอกมองเธอกับเพื่อนสนิท ก่อนที่จะหันไปคุยกับชายหนุ่มที่ครั้งก่อนหวงลี่หลินแนะนำให้พวกเธอได้รู้จักว่าเขาเป็นแฟนสายตาคมจ้องมองไปที่คนพูดด้วยความไม่พอใจ เขาอยากจะฉีกหน้าผู้หญิงปากเสีย ที่สวยแต่รูปจูบไม่หอมคนนี้นัก หวงลี่หลินคนนี้น่ะหรอกระจอก ทายาทอันดับที่สองของตระกูลหวง ตระกูลที่มีหน้ามีตา มีฐานะร่ำรวยติดอันดับสองของเมืองเอเนี่ยนะ เฉินเจียวจ้านอยากจะพูดออกไปนัก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหญิงสาวถึงยอมให้ผู้หญิงสองคนนี้พูดจาดูถูกอยู่ได้“อ้อ...ครั้งก่อนฉันลืมแนะนำไปใช่ไหมว่าเขาแซ่อะไร เป็นคนตระกูลไหน แต่ในเมื่อเธออยากรู้ฉันก็จะบอกให้เอาบุญ”ห

  • รักวุ่นวายของยัยนักเขียน   ตอนที่ 13 เกือบจะเปิดเผยตัวตน

    หนุ่มสาวทั้งสามคู่ยังคงนั่งพูดคุยกันเรื่องทั่วๆ ไป โดยที่ไม่ได้สนใจสายตาหลายๆ คู่ที่มองมาอย่างอิจฉาเลยด้วยซ้ำ หวงลี่หลินนั้นหลังจากที่โดนเพื่อนๆ เอ่ยแซวก็เอาแต่หลุบตามองมือและชวนเพื่อนสาวคุยเปลี่ยนเรื่อง หากแต่คืนนี้นั้นเธอก็คิดบุคลิกของพระเอกในนิยายของเธอออกแล้ว“ยัยลี่หลิน นี่สรุปบก.ให้เธอลองเขียนแนวอีโรติกจริงๆ อะ” เยว่หรูกระซิบถามหลังจากแฟนของเธอเดินออกจากโต๊ะไปทักทายลูกค้าที่มาใหม่“อืม...อย่าเสียงดังเดี๋ยวคนอื่นได้ยิน โดยเฉพาะคนข้างๆ ฉัน กลับห้องเดี๋ยวจะเล่าให้ฟังว่าเพราะอะไร”หวงลี่หลินรีบปรามเพื่อนรักเพราะเฉินเจียวจ้านนั้นเป็นรองประธานบริษัทที่เธอเซ็นสัญญาลงนิยายออนไลน์อยู่ ถ้าเขารู้ว่าเธอเอาเขาไปเป็นต้นแบบพระเอกในนิยายของเธอ เธอกลัวว่าเขาจะโกรธเอา เยว่หรูเหลือบไปมองหนุ่มหล่อสุดเซอร์ที่นั่งกระดกวิสกี้เข้าปากอย่างไม่สนใจคนรอบข้างก็พยักหน้าขึ้นลงอย่างเข้าใจ“พี่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ”เฉินเจียวจ้านหันมาบอกแฟนในนามพอหญิงสาวพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตเขาจึงลุกขึ้นและเดินตรงไปที่ห้องน้ำของแขกวีวีไอพี ตอนนี้ที่โต๊ะจึงเหลือเพียงสามสาวกับอีกหนึ่งหนุ่มที่ยังคงชวนอ้ายฉิงคุยตั้งแต่ที่มาถึง

  • รักวุ่นวายของยัยนักเขียน   ตอนที่ 12 - 1 พระเอกในนิยายเรื่องใหม่

    “พี่อวี่ซิน ไม่ต้องกอดขนาดนี้ก็ได้เหอะ” เยว่หรูหันไปมองเพื่อนสนิททั้งสองที่มองมาที่เธอและเขาด้วยสายตายิ้มๆ ก่อนที่จะหันมาต่อว่าแฟนหนุ่มที่เธอไม่ได้ต้องการเลยสักนิด“เอาน่า พวกนั้นจะได้เห็นไง ว่าเธอมีแฟนแล้ว ว่าแต่คืนนี้จะแนะนำให้เพื่อนของเธอรู้จักพี่เลยไหม” เยว่อวี่ซินไม่ได้ปล่อยมือจากไหล่บางหากแต่โอบมาชิดกับหน้าอกหนั่นแน่นของตนแล้วพาเธอเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะวีวีไอพี“เธอว่ายัยเยว่หรูจะใจอ่อนให้พี่อวี่ซินไหมอ้ายฉิง” หวงลี่หลินกระซิบถามเพื่อนสนิทสาวอีกคนทันทีที่เห็นสองหนุ่มสาวที่เดินนำหน้าทำตัวติดกันซะขนาดนั้น“ก็ไม่แน่ น้ำหยดลงบนหินทุกวันหินมันยังกร่อน แล้วนับประสาอะไรกับใจคน เราสองคนก็ระวังหัวใจกันไว้บ้างเถอะ อะไรที่สร้างเอาไว้ ฉันกลัวว่ามันจะย้อนกลับมาทำร้ายหัวใจตัวเราเอง” อ้ายฉิงเอ่ยขึ้นก่อนที่จะเอ่ยเตือนหัวใจตัวเองและเพื่อนสนิทสาวอย่างหวงลี่หลินบ้าง“สำหรับฉันไม่มีทางหรอก ฉันยังยึดมั่นในคำปฏิญาณเดิมของตัวเอง” หวงลี่หลินตอบออกมาอย่างมั่นใจ แม้ภายในใจก็พยายามที่จะไม่หวั่นไหวกับแฟนกำมะลออยู่เหมือนกันทางด้านสองสาวที่เต้นกันอยู่กลางฟลออย่างต้องการเช็กความนิยมของพวกเธอเองก็ต้องหันมองไปต

  • รักวุ่นวายของยัยนักเขียน   ตอนที่ 12 พระเอกในนิยายเรื่องใหม่

    หลังจากนั่งคิดและจินตนาการอยู่สักพัก นักเขียนคนสวยก็หันไปกดแป้นพิมพ์จนเสียงดังสนั่นไปทั่วทั้งห้องนอน ใบหน้าหวานปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย จนเวลาล่วงเลยไปเกือบสามชั่วโมง ร่างบางจึงได้บิดกายไปมาก่อนที่เธอจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวเก่ง พร้อมทั้งละสายตาคู่สวยที่มีแว่นตาสีใสปกป้องดวงตาเอาไว้จากแสงที่ส่องมาผ่านหน้าจอ“อืมมม...... หิวจัง”เสียงหวานเอ่ยออกมา ก่อนที่จะเดินตรงไปที่ห้องครัว มือบางหยิบเอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาหนึ่งซอง พร้อมทั้งตั้งหม้อใส่น้ำเปล่าลงไป แล้วเปิดแก๊สเพื่อต้มน้ำรอ ร่างบางหันรีหันขวางหยิบผักสดในตู้เย็นและเนื้อสัตว์มาหั่นอย่างคล่องแคล่ว เพราะออกมาอยู่ข้างนอกตั้งแต่สมัยเรียนจึงทำให้หวงลี่หลิน คุณหนูทายาทอันดับที่สองของตระกูลหวงอย่างเธอนั้นทำอาหารเป็นผ่านไปไม่ถึงยี่สิบนาที ชามบะหมี่ที่มีหน้าตาน่าทานก็ถูกวางลงบนโต๊ะอาหาร โต๊ะประจำของนักเขียนสาว แต่ขณะที่กำลังจะตักเอาบะหมี่ในถ้วยเข้าปาก สมาร์ทโฟนเครื่องเล็กของเธอก็แผดเสียงร้องจนคนที่กำลังหิวจนตาลายไม่อาจละเลยได้ ร่างระหงจึงผุดยืนขึ้นแล้วตรงไปหยิบมาก่อนที่มันจะส่งเสียงน่ารำคาญไปมากกว่านี้“ฮัลโหลว่าไง... เอาไงดีฉันรีบทำงานส่งน่ะ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status