로그인
#รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน
"ครั้งนั้นฉันไม่ถามเหตุผลนาย ครั้งนี้ฉันอยากรู้ ทำไมนายถึงปฏิเสธฉัน" เธออยากรู้เหตุผลที่ทำให้ผู้ชายคนเดียวปฏิเสธเธอถึงสองครั้ง การก้าวข้ามเส้น Friend Zone แค่ครั้งเดียวมันก็แทบจะมองหน้ากันไม่ติด แต่เธอ เหมือนแพร หรือ เบบี๋ เธอก้าวข้ามเส้นที่เขาขีดไว้ถึงสองครั้ง ครั้งนี้เธอควรตัดใจได้สักที แต่พอจะตัดใจทีไร ก็เป็นมันหรือเปล่าที่กลับมาให้ความหวังเธออีกครั้ง หรือเพราะความใจดีของมัน ไตรฉัตร บริรักษ์ไพศาล หรือ ไตร ลูกชายเจ้าของโรงแรมหรู ที่ไม่สนใจธุรกิจของครอบครัว หลังจากเรียนจบก็ทำงานหาประสบการณ์อยู่พักใหญ่ ก่อนจะผันตัวมาเป็นเจ้าของกิจการเปิดบริษัทก่อสร้างเป็นของตัวเอง เพราะความหล่อคมเข้มทำให้เขามีสาวๆ เข้าหาอยู่ตลอด แต่ทุกคนก็เห็นเขาครองตัวเป็นโสดมาจนอายุสามสิบ แม้จะมีแฟนมาไม่น้อย แต่ก็แทบจะไม่เคยคบใครได้ถึงหนึ่งปีด้วยซ้ำ แต่เธอ เพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะเดินข้างเขาในฐานะผู้หญิงด้วยซ้ำไป ~~~~~~~~~~ ซีรีส์เซตครอบครัว บริรักษ์ไพศาล (ทุกเรื่องสามารถอ่านแยกได้ค่ะ) เรื่อง รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน [ไตรฉัตร (ไตร) & เหมือนแพร (เบบี๋)] - แอบรักเพื่อนเป็นเหตุ เรื่อง สูตรรักศาสตราจารย์ [ไตรวิทย์ (อาจารย์วิทย์) & ปรางทิพย์ (หมอปราง)] - เสียงตำน้ำพริกข้างห้องเป็นเหตุ เรื่อง ก็จะเอาคนนี้ [ไตรพัฒน์ (พัฒน์) & มธุริน (มิลิน)] – ทักคนผิดเป็นเหตุ (ฝาแฝด) เรื่อง ฝุ่นในใจคุณ [ไตรคุณ (คุณ) & ละอองรัก (ฝุ่น)] – ความแค้นเป็นเหตุ (ฝาแฝด) ~~~~~~~~~~~~ #สูตรรักศาสตราจารย์ ในวันที่คุณหมอออกเวรตอนเช้า แล้วเพิ่งจะคล้อยหลับไปไม่ทันได้หนึ่งชั่วโมง เสียง ปัก ปัก จากข้างห้องดังจนหัวเตียงเธอแทบจะคลอนตาม ด้วยความโมโห หมอปรางถึงขั้นเอากระดาษที่เขียนด้วยลายมือหมอ ไปแปะไว้ที่หน้าห้องข้างๆ "ตำน้ำพริก กรุณารองครกด้วยค่ะ" พร้อมคำสาบแช่งเล็กๆ น้อยๆ "สาธุ ขอให้มันอักเสบ หรือไม่ก็ให้เตียงมันหักไปซะจะได้ไม่ต้องเสียงดัง" ❤️❤️❤️❤️ "คุณไตรวิทย์ บริรักษ์ไพศาล เชิญห้องตรวจหนึ่งค่ะ" "ตุ่มคล้ายสิวหรือหนองขึ้นที่โคนอวัยวะเพศใช่ไหมคะ" ❤️❤️❤️❤️ "ฉิบหายแล้วแกนังปราง มีเรื่องกับใครไม่มี นั่นน่ะหรือตาบ้าข้างห้องแกอ่ะ" "อื้อ แกรู้จักหรือ" "เรียกว่าทั้งมหาวิทยาลัยใครบ้างไม่รู้จักเขาดีกว่า" "ตอนนั้นฉันอยู่ไม่เห็นรู้จัก" "ก็แก มันสนใจอะไรรอบตัวบ้าง นั่นน่ะ อาจารย์วิทย์ รองศาสตราจารย์ไตรวิทย์ บริรักษ์ไพศาล กำลังจะได้เป็นศาสตราจารย์อยู่รอมร่อ จนเขาว่ากันว่าจะเป็นศาตราจารย์ที่หนุ่มและหล่อที่สุด ที่สำคัญเขาเป็นอาจารย์อยู่คณะนิติศาสตร์ ฉิบหายไหมคราวนี้" "ฉิบหายล่ะ" ❤️❤️❤️❤️ อาจารย์วิทย์ เป็นพี่ชายคนรองของคุณไตรฉัตร จากเรื่อง รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่าน คุณไตรฉัตร ไบโพล่า ก็สามารถอ่านเรื่องนี้ได้เข้าใจค่ะ เนื้อเรื่องไม่ได้เกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด แต่ก็อยากให้ทุกคนได้รู้จักคุณไตรฉัตรนะคะ ~~~~~~~~~~~~ #ก็จะเอาคนนี้ "กูแค่มาทวงส่วนที่ควรเป็นของกู รวมถึงยายนั่นด้วย" "แต่ยายนั่นที่มึงว่า ไม่ใช่ส่วนที่ควรจะเป็นของมึง" เธอผู้ถูกทาบทามให้มาสะใภ้คนรองของบ้านบริรักษ์ไพศาล แต่อยู่ๆ ลูกชายคนรองของบ้านก็พาแฟนสาวดีกรีคุณหมอแสนสวยเข้ามา คล้ายถูกเตะทิ้งอย่างจัง จนเดือดร้อนถึง ไตรคุณ บริรักษ์ไพศาล พี่ชายคนโตของบ้านที่เหลือความโสดอยู่เพียงคนเดียว ต้องมารับภาระความช่างสรรหาของคุณแม่แทน และเขาก็ทำทุกวิถีทาง เพื่อจะผลักภาระนี้ออกไปเช่นกัน ทุกอย่างที่ดูเหมือนกำลังจะลงตัว ถึงแม้ไตรคุณจะยังคอยผลักไสเธอก็ตาม แต่เมื่อมีโอกาสเข้าหา เธอก็พร้อมจะรุก ความผิดพลาดจึงเกิดขึ้นเมื่อเหยื่อที่เธอคิดจะจู่โจม กลายเป็นนายพรานดุร้ายขึ้นมา คนที่ยินยอมแกล้งเป็นเหยื่ออันโอชะ ในคืนวันอันแสนเร่าร้อนกลับไม่ใช่คนที่เธอคิด เขาเป็นใคร ทำไมหน้าตาเหมือน ไตรคุณ อย่างกับฝาแฝด ภาพความทรงจำในคืนนั้นนอกจากจะตราตรึงในห้วงความคิดไม่จางหาย มันยังถูกบันทึกไว้ในกล้องวงจรปิดอีกด้วย และเขาคนนั้นก็ไม่พลาดที่จะใช้ประโยชน์จากมัน ~~~~~~~~~~~~~~~~ #ฝุ่นในใจคุณ "ถ้าแม่จะแนะนำแม่ชีให้ผมรู้จัก ก็ให้ผมบวชไปซะเลยก็ได้ครับ" "เอ๊ะ เรานี่ พูดจาน่าเกลียด น้องไม่ได้เป็นแม่ชี แค่มาปฏิบัติธรรม" ~~~~~~~~~~~~~~~~~^^ "เป็นคนเทาๆ วัดก็เข้าเหล้าก็กิน" เพราะเคยผิดหวังจากความรักจนทำเธอเกือบเสียผู้เสียคน ความรักความทุ่มเทที่เคยมอบให้ผู้ชายคนหนึ่ง แต่กลับได้มาเพียงการทรยศหักหลัง และคนนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น เพื่อนแค้นแสนรักตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัยนั่นเอง เพราะความเจ็บปวดเจียนตายในครั้งนั้น ทำให้ต้องใช้หลักธรรมเข้าช่วย หันหน้าเข้าหาวัดเพื่อเยียวยาจิตใจ แม้จะผ่านมาเกือบสองปีแล้วก็ตาม แต่แผลเป็นในใจมันก็ยังส่งผล ความสงบและความใจเย็นที่เธอได้จากการไปปฏิบัติธรรม แต่มันก็ยังไม่ใช่ทั้งหมด เมื่อเธอยังไม่สามารถตัดกิเลสได้ เมื่อเส้นทางการแก้แค้นของเธอมันต้องก้าวเข้าไปบนเส้นทางของใครบางคน คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิงตัวยง แม้เธอจะเกลียดความเจ้าชู้เข้าไส้ แต่เมื่อเส้นทางนี้มันต้องใช้ผู้ชายอย่างเขา ไตรคุณ บริรักษ์ไพศาล มันถึงจะหายแค้น กับสิ่งที่คนสองคนนั้นเคยทำกับเธอ เส้นทางอันแสนอันตราย เส้นทางที่เธอเผลอใช้หัวใจก้าวเดิน เส้นทางนั้นจุดจบมันจะสวยงามหรือไม่อย่างไรสวนลำธารบ้านลุงเอี่ยม ในวันที่ลูกสาวคนโตของบ้านกำลังจะมีคนมาสู่ขอ พ่อเอี่ยมและแม่ศรีในฐานะเจ้าของบ้านก็ตระเตรียมต้อนรับทั้งจัดบ้านใหม่อย่างที่เคยเอ่ยกับลูกสาว ชุดสวยที่ใส่ต้อนรับแขกราวกับมีเทศกาลงานบุญ อีกทั้งซุ้มที่เคยต้อนรับนักท่องเที่ยวให้มาเช่าเล่นน้ำ วันนี้ก็ถูกกันเอาไว้ครึ่งหนึ่งเพื่อต้อนรับแขกจากกรุงเทพ เดิมทีพ่อเอี่ยมจะปิดทั้งหมด แต่ก็กลัวลูกค้าที่เข้ามาแล้วจะเสียเที่ยวจึงได้เปิดไว้บางส่วนต้อนรับลูกค้าด้วย อาหารทั้งไทย อีสาน ถูกจัดเตรียมเอาไว้ครบครัน ปรางทิพย์มาถึงพร้อมอาจารย์วิทย์ในช่วงสาย ทีแรกเธอจะมาก่อนแต่ไตรวิทย์ก็ไม่อยากให้เธอขับรถมาคนเดียว เพราะเขาต้องมาพร้อมกับพ่อแม่ และยังมีสมาชิกอย่างไตรฉัตรกับภรรยาที่ตามมาพักผ่อนด้วย ไม่เว้นแม้แต่มิลินที่ยังขอติดสอยห้อยตามมาด้วย ขาดก็แต่ไตรคุณที่วันนี้ต้องเข้าไปที่โรงแรม เพราะมีลูกค้าสำคัญเข้ามาพักที่โรงแรม ทำให้เขาต้องไปต้อนรับ "แม่ บ้านเรามีงานบุญหรือ" ปรางทิพย์เอ่ยถามตอนที่ลงรถมาเห็นแม่ศรีในชุดผ้าไหม "ก็ต้องแต่งตัวให้ดีหน่อยซิ ดูแกซิทำตัวมอซอ ไปเปลี่ยนชุดซะไป" คนโดนว่ามอซอแทบจะทำหน้าไม่ถูก เพราะไตรวิทย์ยืนอยู่ข้างๆ เธอหั
อีกวันที่ล่วงผ่านปรางทิพย์เพิ่งได้มีโอกาสสะสางข้อความตั้งแต่เกิดเรื่องจนวันนี้ข้อความที่ถูกส่งเข้ามาเกือบร้อยข้อความไม่ว่าจะเป็นจากครอบครัวหรือเพื่อน กระทั่งน้องๆ พยาบาลที่โรงพยาบาล ไม่ว่าจะเป็นข้อความที่ถามไถ่หรือตลอดจนข้อความให้กำลังใจ เธอไล่ตอบอยู่นานจนครบทุกข้อความ และถึงได้โทรหาแม่ศรีบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นให้แม่ได้สบายใจ เย็นวันนั้นไตรวิทย์จึงได้พาเธอกลับมาทานข้าวที่บ้าน คุณแม่ประไพรยังต้อนรับเธออย่างอบอุ่นอยู่เสมอ แค่เห็นหน้าผู้มากวัยก็รีบเข้ามาสวมกอด "หมดทุกข์หมดโศกแล้วนะลูก" อ้อมกอดที่อบอุ่นแทบไม่ต่างจากลูกชาย "ไปๆ กินข้าวกันดีกว่า ยายมิลินยังไม่มาอีกหรือ" คุณนายประไพรรีบเกณฑ์บรรดาลูกๆ ของท่านเข้าห้องอาหาร แต่ก็ยังไม่ลืมมองหาคนอีกคน "มาแล้วค่ะ คุณป้า" แค่เพียงถามหา เสียงใสลากยาวก็ขานรับทันที เพราะมาถึงพอดีที่คุณป้าถามหา "อ้าวมาพอดี ไปๆ ทานข้าวกันลูก" แต่คนตัวเล็กกลับตรงเข้าไปหาคุณหมอปรางทิพย์สวมกอดเอาไว้ดุจให้กำลังใจ "เจ๊ปราง" มือที่สวมกอดพร้อมน้ำเสียงออดอ้อนโดยไม่ต้องเอ่ยเรื่องราวอะไร ปรางทิพย์ก็เข้าใจได้ "ขอบใจมากนะมิลิน" "โอเคแล้วใช่เปล
ผู้ชายตัวสูงสองคนที่ใส่สูทสีดำเรียบร้อย แม้อีกคนจะดูเตี้ยกว่าเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้ท่าทางภูมิฐานนั้นลดน้อยลงเลย คนตัวสูงถือพวงหรีดดวงไม้สดสีขาวเข้ามาด้วย ข้อความบนนั้นมีเพียง ด้วยความอาลัย ไม่ได้บ่งบอกชื่อว่าเป็นใคร ศาลาเล็กภายในวัดของชุมชน ที่ไม่ใหญ่โตมากนัก ศาลาก็ไม่ได้ติดแอร์อย่างวัดใหญ่มีชื่อเสียง ผู้คนภายในงานก็ล้วนเป็นชาวบ้านแถวนั้น การแต่งกายของสองคนที่เดินมาจนถึงหน้าศาลา เรียกสายตาของคนในงานให้หันไปสนใจ เจ้าภาพของงานรีบเดินออกมาต้อนรับแขกไม่คุ้นหน้า "คุณมางานนี้หรือ รู้จักกับน้องชายฉันหรือคะ" น้ำเสียงตะกุกตะกักเอ่ยถาม ผู้ชายชุดดำสองคนอย่างไม่มั่นใจ แต่เมื่อเขาส่งพวงหรีดให้ เธอก็รีบรับแล้วส่งต่อให้ใครอีกคนที่ยืนมองอยู่ด้านหลัง แต่เหมือนไตรวิทย์และณัฐกรจะจำผู้หญิงคนนี้ได้ดี เธอคนนี้ที่อยู่ในภาพข่าวเกือบทุกสำนัก "เอ๊ะ คุณทนายณัฐกร" น้ำเสียงออกจะตื่นเต้นไม่น้อยที่เห็นณัฐกร ทั้งที่สองคนยังไม่ทันได้แนะนำตัวกลับมีคนจำคุณทนายได้เสียก่อน "อ๋อครับ สวัสดีครับ ผมมาแสดงความเสียใจด้วยน่ะครับ แล้วนี่คุณไตรวิทย์ เป็นแฟนของคุณหมอปรางทิพย์ครับ" แค่ณัฐกรแนะนำตัว ผู้หญิงคนนั้นก็ห
ไตรวิทย์ขมวดคิ้วฟังที่ณัฐกรเอ่ยแล้วก็ยังไม่อยากจะคิดในแง่ร้ายนัก จนเมื่อณัฐกรกดโทรศัพท์ตัวเองคล้ายหาอะไรสักอย่าง แล้วก็ส่งโทรศัพท์นั้นให้ไตรวิทย์ ภาพข่าวดูจากสถานที่น่าจะเป็นโรงพยาบาล แล้วสักครู่ภาพก็ตัดมาที่ญาติของผู้เสียชีวิตและคนข้างๆ ที่เขาคุ้นตาเป็นอย่างดี พัสรา แต่วันนี้เธอเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นแถมยังเป็นทนายให้กับฝ่ายนั้นอีกด้วย เสียงสัมภาษณ์ของนักข่าวที่ถามถึงเหตุการณ์ ญาติผู้เสียชีวิตก็เล่าเหตุการณ์ตามที่เกิดขึ้นจนกระทั่งหมอปรางเข้ามาช่วยคนเจ็บด้วยการทำซีพีอาร์ แต่สุดท้ายคนเจ็บก็เสียชีวิต โดยญาติคนไข้ยังติดใจเรื่องการเสียชีวิตเพราะหมอที่เข้ามาช่วยมีอาการเมา เพิ่งออกจากผับ ส่วนทนายพัสเพียงให้สัมภาษณ์ว่าทุกอย่างคงเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม เพียงเท่านั้น อะไรก็จะไม่ร้ายแรงเท่าคอมเมนต์ของคนที่เรียกชาวเน็ต แต่ไตรวิทย์สะดุดตากับคอมเมนต์หนึ่งจนต้องใช้นิ้วจิ้มเพื่อดูโปร์ไฟล์ของคอมเมนต์นั้น อีกหน่อยใครจะกล้าช่วย คนดีๆ หมอดีๆ คงต้องอยู่เฉยๆ ดูคนขาดใจตายไปต่อหน้า คอมเมนต์ตอบกลับเจ้าปัญหานั้น ที่เขาสนใจ หมอดีๆ คงไม่เคยถูกคนไข้ฟ้องร้องหรอกมั้ง ไตรวิทย์ส่งโทรศัพท์นั้นให้ณัฐ
ไตรวิทย์ลากปรางทิพย์ออกมาจากพัสราได้แล้ว เพียงครู่เดียวมิลินก็รีบวิ่งตามมา ทิ้งให้ผู้หญิงคนที่ตัวเองไม่รู้จักไว้ตรงนั้น "มากันยังไง" ไตรวิทย์เอ่ยถามมิลิน เพราะดูท่าคนที่เขาจับแขนไว้อยู่คงจะไม่มีทางตอบแน่ "บังเอิญเจอกันที่นี่ค่ะ" มิลินเอ่ยตอบพร้อมกับมองหน้าเจ๊คนสวยที่ยังมีใบหน้าบึ้งตึง "ไปกลับบ้าน ค่อยไปคุยกันที่บ้าน" "ไม่กลับ ไม่คุย" ปรางทิพย์สะบัดแขนอย่างแรงจะให้พ้นการเกาะกุมของมือใหญ่ แต่มันก็ไม่หลุดง่ายๆ "บอกให้กลับบ้าน" ไตรวิทย์เน้นเสียง "ฉันขับรถมา" เมื่อเขาเสียงแข็ง เธอเองก็เริ่มเสียงแข็งขึ้นไม่แพ้กัน แถมยังเปลี่ยนวิธีเรียกตัวเองให้ดูห่างเหินอีกด้วย "จอดไว้นี่แหละ กลับบ้าน" คราวนี้ไตรวิทย์ไม่สนใจว่าคนตัวเล็กจะเถียงหรือดื้ออีก เขาออกแรงรั้งให้เธอเดินตาม แต่เธอก็ยังขืนตัวไว้ "จะให้อุ้มใช่ไหม" ได้ผลปรางทิพย์ยอมเดินแต่น้ำหนักที่ก้าวออกจะหนักกว่าปกติ รถของไตรวิทย์ขับออกมาได้เพียงนิดเดียว ถนนที่วิ่งขนาบกับคลองเล็กๆ ก่อนจะออกถนนใหญ่ ไตรวิทย์ชะลอรถลงเพราะรถคันหน้าเริ่มเคลื่อนตัวช้าเหมือนด้านหน้าจะมีอุบัติเหตุ จนเมื่อรถเขาขับผ่านกลุ่มรถมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ริมถ
ปรางทิพย์ไม่แน่ใจว่าคุณพัสเตรียมเรื่องจะเปิดสำนักงานกฎหมายเสร็จไปถึงไหนแล้ว แต่ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอได้ยินชื่อผู้หญิงคนนี้จากปากแฟนของตัวเองบ่อยเหลือเกิน ถึงแม้เขาจะคุยโทรศัพท์ให้เธอได้ยินก็ตาม แต่เมื่อนึกถึงการเจอกันครั้งแรกของคุณพัสนั่นแล้ว ก็ทำเธอหงุดหงิดทุกที ในทุกวันที่ปรางทิพย์ออกเวรจากโรงพยาบาลเธอก็จะกลับคอนโดของไตรวิทย์ทันที ไม่ได้ตรงมาที่ร้านกาแฟเหมือนอย่างวันนี้ เพราะถ้าไม่เพราะมีเอกสารด่วนเกี่ยวกับการยื่นภาษีที่เธอต้องเข้าไปเซ็นด้วยตนเอง เมื่อมาถึงแล้วก็อดไม่ได้ที่เธอจะต้องอยู่ช่วยน้องๆ จนกระทั่งร้านปิด รถยนต์คันเก่าของเธอที่วันนี้ต้องจอดหลังร้าน เพราะตอนที่มาถึงบริเวณหน้าร้านไม่มีที่จอดเหลืออยู่เลย แล้วตอนที่ขับออกมาจากถนนหลังร้าน รถคันของเธอต่อท้ายรถอีกคัน จึงทำให้รถยนต์คันหรูของไตรวิทย์ที่ขับผ่านไม่ทันได้เห็น แล้วเธอก็ลืมส่งข้อความบอกเขาด้วยว่าวันนี้เข้ามาที่ร้านกาแฟ เธอขับออกถนนมาได้แล้วก็ตามรถของไตรวิทย์มาติดๆ แม้จะถูกแซงไปหลายคันแล้ว แต่รถคันหรูของเขามันออกจะสะดุดตาอยู่เธอจึงยังเห็นคันของเขาในสายตา จนถึงทางแยกที่จะต้องเลี้ยวไปทางคอนโด เธอกำลังจะตบไฟเลี้







