หึงหนักมาก (25%)

จากนั้นปรเมศก็ลากแขนเรียวให้ก้าวตามไปข้างหน้าโดยไม่ปริปากอะไรแม้แต่คำเดียว จนกระทั่งมาถึงห้องทำงานโอ่อ่าสมตำแหน่งรองผู้อำนวยการ เขารุนแผ่นหลังบางเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง เธอเบี่ยงหลบมือใหญ่แล้วหมุนตัววิ่งไปยังประตู ทว่าเขากลับไวกว่าคว้ารีโมตที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน แล้วกดล็อกประตูทันควัน ทำให้คนที่ดึงประตูให้เปิดออกถึงกับทำหน้าผิดหวัง แล้วหันขวับมามองเขาตาขุ่น

“ประตูนั่นสั่งทำด้วยระบบพิเศษ ถ้ากูไม่กดรีโมตให้มันเปิดออกอย่าหวังเลยว่ามึงจะไปไหนได้” เขายกรีโมตขึ้นโชว์หราพร้อมยิ้มอย่างเย้ยๆ

จากนั้นก็ควงรีโมตที่ติดอยู่กับพวงกุญแจยั่ว ทำให้ธารธารากัดฟัน ตั้งท่าจะเข้าไปแย่งชิง ทว่ากลับชะงักก่อนที่จะถึงตัวของพ่อคนช่างแกล้ง เมื่อได้ยินคำขู่ดุดัน

“ถ้ากล้าเข้ามาแย่งโดยที่ยังคุยอะไรกันไม่เสร็จ พ่อจะจูบให้อ่อนระทวย”

“ไอ้หมอเถื่อน! ไอ้หมอลามก! กูจะทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย!” คนจิตหลุดกับประโยคสุดท้ายที่อีกฝ่ายพ่นออกมาปรี่เข้าไปหมายจะตบหน้ากวนๆ แต่กลับต้องเงื้อมือค้างกลางอากาศ

“เอาสิ…ตบเลย แต่ตบแล้วต้องรับให้ได้นะ เพราะกูจะไม่ทำแค่จูบแน่”

วาจาร้ายกาจทำให้ปากรูปกระจับเม้มเข้าหากันแน่น ลดมือลงด้วยท่า