Chapter 17

มุมมองของอเล็กซ์

“ อเล็กซ์! ที่ลูกช่วยพ่อของเธอ แม่รู้สึกภูมิใจในตัวคุณมาก แต่ทำไมลูกต้องให้เธออยู่ใกล้ๆ ตลอดเวลาด้วยล่ะ” แม่เข้ามานั่งที่เตียงและคุยกับผมในห้องนอน

“แม่ครับ ผมจ่ายค่ารักษาให้พ่อของเธอ และเธอมองว่าเป็นหนี้ไม่ใช่การช่วยเหลือเพื่อการกุศลแต่อย่างใด” ผมอธิบายต่อ "เธอไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่จะรับการกุศล เธอเป็นผู้หญิงที่เคารพตัวเอง"

“ลูกเอ๋ย! แม่ไม่ชอบเธอเลยหรือแม่แต่เดซี่ก็ดูไม่ชอบเธอเช่นกัน ได้โปรดกำจัดเธอออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เถอะ”

“แม่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะเห็นแก่แม่ ผมถึงได้ตกลงหมั้นกับเดซี่ แต่..”

“แต่ อะไรอเล็กซ์!”

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่และสารภาพว่า "ผมไม่เคยมีความสุขกับเดซี่ ผมไม่คิดว่าจะใช้ชีวิตที่เหลือกับเธอได้"

แม่กระโดดลงจากเตียงด้วยความโมโห และอ้าปากค้างในสิ่งที่ผมพูดออกไป

“แกกล้าคิดอย่างนั้นเหรออเล็กซ์! แกก็รู้ดีว่าความสัมพันธ์นี้สำคัญต่อครอบครัวของเรามากเพียงใด แม่ขอร้องแกล่ะ อย่าทำลายทุกสิ่งที่สร้างขึ้นมานี้เลย”

“ทุกอย่างจะพังทลายถ้าผมตองแต่งงานกับเธอ!” ผมโวยวายก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป

ผมกระแทกประตูปิดอย่างแรง จนรู้สึกเจ็บที่ข้อนิ้ว แต่มันเป็นความเจ็บ