Chapter 14

“เอาล่ะ ไม่มีอะไรแล้ว” ฉันรวบรวมความกล้าในตัวเองเมื่อเรามาหยุดที่คฤหาสน์หลังใหญ่

"เวร! พวกเขารวย” ฉันคิดขณะมองไปยังคฤหาสน์สีขาวเมื่อเราผ่านประตูหลัก ผู้คุมคำนับแซคคารีที่เพิ่งยกมือขึ้นและพยักหน้าตอบสั้นๆ

ฉันเริ่มขยับนิ้วไปมาเมื่อรู้สึกว่าน้ำดีพุ่งขึ้นภายในตัวฉัน

“แล้วไง” ฉันคิด

อาจอย่างที่เขาพูดก่อนหน้านี้ พ่อแม่ของเขาอาศัยอยู่ที่นี่ นั่นหมายความว่าพวกเขาเองก็มีความคิดเกี่ยวกับธุรกิจของเขาเช่นกัน ธุรกิจใต้พิภพที่แม่นยำยิ่งขึ้น ฉันกลืนน้ำลายเมื่อคิดว่าบางทีพวกเขาอาจเชื่อมโยงกับธุรกิจบาปอย่างเขามากเกินไป และบางทีคฤหาสน์หลังใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าฉันอาจเป็นผลมาจากการที่พวกเขาไม่ได้ทำงานหนักขนาดนั้น ขนตาของฉันเริ่มกระพือปีกและน่าตกใจทุกครั้งที่พวกเขากระพือปีก สีขาวของคฤหาสน์นั้นดูเป็นสีแดงในดวงตาของฉัน น่าจะเป็นความคิดของฉันที่คิดว่าพวกเขาเป็นอาชญากร ฉันสงสัยว่าพ่อแม่ของเขาหน้าตาเป็นอย่างไร ฉันจะไม่แปลกใจเลยหากพบชายที่ดูอันตรายและมีรอยแผลเป็นเล็กน้อยบนใบหน้าและบุคลิกที่เย็นชาที่ยืนเคียงข้างเขาในฐานะพ่อแม่ของแซคคารี ยิ่งเราเข้าใกล้คฤหาสน์มากเท่าไหร่ หัวใจของฉันก็ยิ่งเต้นแรงขึ้น และแน่นอนว่ามันดั