Chapter 23

"อะไร?" ฉันถามอย่างตกใจในทันใด

“อยากคุยกับพ่อใช่ไหม” เขาถามด้วยการแสดงออกถึงความอดทน

"โอ้พระเจ้า! แน่นอน!" ฉันพูดพลางจ้องหน้าเขา

"ดี! ฉันจะให้คุณคุยกับเขา แต่ไม่ใช่วันนี้” เขาพูดอย่างไม่แน่ใจ

"อะไร? แต่ทำไม” ฉันถามอย่างหมดหวังอยากจะคุยกับพ่อแม่ของฉัน

“แค่ฟังที่ผมบอกคุณ คุณจะมีความสุขที่ได้คุยกับเขา เมื่อถึงเวลาผมจะปล่อยให้คุณพบเขา แต่ก่อนหน้านั้น มีบางอย่างที่คุณต้องรู้” คำพูดของเขาทำให้ฉันสับสน

“ฉันต้องรู้อะไรบ้าง” ฉันถามเสียงต่ำอย่างกลัวโดยไม่มีเหตุผล

เขาเหลือบมองทางของฉันและถอนหายใจ

“มีหลายสิ่งที่คุณหลงลืมไป จะดีกว่าถ้าคุณรู้เรื่องนี้ก่อนที่จะคุยกับพ่อของคุณ” เขากล่าว

“ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจอะไรเลย มีอะไรให้รู้บ้าง? มีเรื่องสำคัญที่ฉันควรรู้หรือไม่? มีไหม” ฉันถามอย่างโจ่งแจ้ง

“ถ้ามีอะไรก็บอกฉัน บอกฉันทันทีว่าทำไมจู่ๆ ชีวิตฉันก็ยุ่งเหยิงไปหมด? ทำไมจู่ๆ ฉันถึงถูกโยนลงไปในสิ่งเหล่านี้ และอะไรคือเหตุผลที่คุณมาฆ่าคนที่ฉันรักมากที่สุดในชีวิตของฉัน” เขาหันศีรษะไปทางฉันเมื่อได้ยินคำถามสุดท้ายของฉัน ลูกตาของเขาขัดแย้งและเขาจ้องฉันอย่างเยือกเย็น

“ขับรถกลับบ้าน” เขาบอกคนขับและต้องขับรถกลับบ