Chapter 44

“พ่อสับสนแต่มีความสุขที่ได้เดินจากกรงของมัน พ่อกลับมาหาครอบครัวและตัดสินใจว่าจะเลิกเป็นมาเฟีย พ่อได้รู้ว่าโลกมาเฟียไม่ได้มีไว้สำหรับพ่อ พ่อไม่สามารถอยู่ที่นั่น ดูเหมือนว่าปู่จะไม่ไว้ใจพ่อจริงๆ ดังนั้นเขาจึงลงนามในความประสงค์ของเขาทั้งหมดในชื่อของลูก จูเลียต พ่อคิดว่าพ่อหาเงินได้มากพอที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขให้พ้นจากอาชญากรรมและอาชญากร แต่ทุกอย่างพังทลายในวันที่ลูกพานิโคลัสกลับบ้านโดยอ้างว่าเขาเป็นแฟนของลูก ลูกเอาแต่เรียกเขาว่าเอ็มเม็ตต์ เมื่อพ่อแน่ใจว่าพ่อเคยเห็นเขาที่ไหนสักแห่งมาก่อน ดังนั้นวันหนึ่งเขาเองก็บอกความจริงกับพ่อว่าเขาชื่อนิโคลัส ไม่ใช่เอ็มเม็ตต์ และเขาต้องการเงินที่ปู่ฝากไว้กับชื่อลูก เพราะตามพินัยกรรม จูเลียตสามารถส่งต่อพินัยกรรมให้สามีของเธอได้หลังจากอายุสามสิบเท่านั้น พ่อไม่เข้าใจว่าทำไมปู่ได้วางแผนพินัยกรรมดังกล่าวไว้ แต่เห็นได้ชัดว่านิโคลัสต้องการเงินนั้นและเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้มา แต่การที่เขาต้องแต่งงานกับลูกและรอจนกว่าลูกจะอายุครบสามสิบจึงจะได้รับเงิน แต่มีข้อแม้!” พ่อพูดและฉันก็จ้องมองเขาเพื่อรอให้เขาเล่าให้จบ

“ความแปลกของข้อตกลงนั้นคือพินัยกรรมมีปร