Share

บทที่10

last update Huling Na-update: 2025-03-13 10:50:14

ครึ่งค่อนวันกับการเดินทางจากกรุงเทพมุ่งหน้าสู่จุดหมาย

ริมฝีปากสวยบนใบหน้าของใบเตยเผยรอยยิ้มออกมาเมื่อเห็นรถคันหรูของเพื่อนสนิทเคลื่อนตัวเข้ามาจอดยังหน้าโรงแรมห้าดาว

"เป็นยังไงบ้าง"

"ก็ดี"สองเพื่อนซี้ทักทายกันทันทีเมื่อดารินก้าวขาลงมาจากรถตำแหน่งคนนั่งข้าง ก่อนจะตามด้วยวายุภักษ์ที่ก้าวขาตามหลังจากตำแหน่งคนขับลงมา

"ขอบใจนายมากนะวายุ"

"ไม่เป็นอะไรครับคุณใบเตย"ร่างสูงใหญ่ของวายุยิ้มออกมาด้วยความเต็มใจ

"กระเป๋าของนายฉันให้คนขนขึ้นไปไว้บนห้องพักแล้วนะ นี่คีย์การ์ดนายพักอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม"

"ได้ครับ"ชายหนุ่มยิ้มรับ ยื่นมือไปรับคีย์การ์ดห้องพักที่ผู้จัดการส่งมาให้

"เข้าไปด้านในกันเถอะริน"

"อืม"ร่างสวยของดารินเดินเคียงคู่กับเพื่อนสนิทเข้าไปด้านใน ใบหน้าสวยของเธอยังคงมีแว่นกันแดดแบรนด์ดังสวมอยู่ยิ่งเพิ่มความน่าดูน่าชวนมองมากยิ่งขึ้น

ติ๊ด

"พักอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม หรือต้องการให้ฉันมานอนเป็นเพื่อนหรือเปล่า"ใบเตยถามเพื่อนสนิททันทีเมื่อทั้งคู่เดินนำหน้าพนักงานเข็นกระเป๋าเข้ามาในห้องพัก

"ไม่เป็นอะไรฉันนอนคนเดียวได้ ขอบคุณนะคะ"เธอหันไปกล่าวขอบคุณพนักงาน ก่อนร่างสวยในชุดเดรสสีขาวจะนั่งลงบนโซฟาข้างเพ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ลวงรักวายุ   บทที่30

    เยอรมันบรืนรถสปอร์ตสีดำด้านคันหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอดภายในอาณาเขตของคฤหาสน์หลังใหญ่ถูกสร้างขึ้นบนเนื้อที่หลายสิบไร่ ร่างสูงใหญ่ก้าวขาลงจากรถคันหรูโดยมีบอดีการ์ดคอยเปิดประตูให้"ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะนายใหญ่""คุณดารินล่ะ""อยู่บนห้องค่ะคุณวายุ"ชายหนุ่มในวัยสามสิบสองปียื่นเสื้อสูทตัวนอกและกระเป๋าใส่เอกสารไปให้แม่บ้านก่อนเขานั้นจะรีบเดินขึ้นไปหาภรรยาสาวแกร๊กประตูบานใหญ่ค่อย ๆ ถูกเปิดออก ทำให้เจ้าของซึ่งกำลังนั่งหันหลังให้ต้องหันกลับมามองผู้มาใหม่ที่กำลังเดินตรงมาหาเธอ"กลับมาแล้วเหรอคะ""ครับ วาโยหลับอยู่เหรอครับ""ค่ะ พึ่งจะหลับไป"จุ๊บ"คิดถึงจังเลยครับ"สิ่งที่วายุทำเป็นกิจวัตรประจำวันนั่นก็คือการหอมแก้มภรรยาสาวทั้งก่อนจะออกไปทำงานและเมื่อเดินทางกลับมาถึงบ้านความรักอันหวานชื่นระหว่างเธอและเขายาวนานมาถึงห้าปี "ว่าแต่เรนนี่ไปไหนล่ะครับ ผมยังไม่ได้ยินเสียงลูกเลย"ชายหนุ่มกวาดสายตามองหาลูกสาวคนโตอายุขวบกว่าที่มักจะตัวติดน้องชายอย่างวาโยอยู่ไม่ห่าง"คุณพ่อกับคุณแม่มารับไปเที่ยวห้างน่ะค่ะ พึ่งจะพาไปก่อนนายจะกลับมาไม่นานนี้เอง""พี่สาวตัวแสบทิ้งไปอ้วนของพ่อเที่ยวเล่นสนุกคนเดียวอีกแล้วสิ

  • ลวงรักวายุ   บทที่29

    เพียะ เพียะ เพียะฝ่ามือเรียวสวยของหญิงสาวรายหนึ่งซึ่งเป็นลูกน้องของทางดารินสะบัดฝ่ามือลงไปบนใบหน้าสวยของนุชนาถหายสิบครั้งจนเลือดกบปากของผู้หญิงใจบาปที่คิดอยากจะลองดีกับคนอย่างดาริน"โอ๊ย"เสียงโอดโอยดังระงมด้วยความเจ็บปวดดังไปทั่วภายในโกดังสินค้าของขุนพลโดยมีสายตาคมกริบของดารินและเจ้าของโกดังนั่งมองอยู่ด้วยความเฉยชาแต่มีความรู้สึกสะใจกับภาพตรงหน้าเพียะกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งลอยแตะเข้าจมูกของคนที่กำลังนั่งดู ดารินมองภาพนั้นด้วยความสะใจ ยิ่งได้เห็นนุชนาถไร้ทางต่อสู้ไม่สามารถเอาชนะกับลูกน้องของเธอได้ ยิ่งทำให้เธอรู้สึกสะใจเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว"แรงอีก""ฮึก ไม่นะ"เพียะ"ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ"อย่าคิดว่าจะรอด เพราะสิ่งนี้คนอย่างนุชนาถสมควรแล้วที่จะโดน ถ้าขุนพลไม่ขอเอาไว้ผู้หญิงคนนี้คงไม่เหลือแม้แต่ลมหายใจมาจนถึงตอนนี้"เสียดายไหม ราคาน่าจะลดลง""ไม่หรอกครับ ขออย่างเดียวอย่าให้ตาย เพราะผมยังไม่ได้ชำระแค้น"ดารินพยักหน้า อันที่จริงแล้วเธอไม่อยากจะสั่งสอนอีกฝ่ายแบบนี้ แต่เพราะชายหนุ่มข้างกายขอร้องเอาไว้เธอจึงปล่อยให้ขุนพลเป็นคนเก็บกวาดแทน"คุณหนูครับ หมอโทรมาบอกว่าคุณวายุปลอดภัยแล้วครับ

  • ลวงรักวายุ   บทที่28

    หลังจากชายหนุ่มได้รับข้อความตอบกลับจากดารินวันนั้นเธอหายเข้ากลีบเมฆไปอีกครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้เขามีสติมากกว่าเดิม เธอไปทำงาน และจะรีบกลับมาหาเขาทันทีเมื่องานของเธอเสร็จ"รถคันนี้"ชายหนุ่มผายมือไปยังรถคันหรูราคาหลักล้าน เขาทำงานอธิบายประสิทธิภาพการทำงานของรถคันใหญ่ ทำหน้าที่เปิดประตูให้ผู้สนใจได้เข้าไปนั่งสัมผัสกับคุณสมบัติพิเศษของรถรุ่นใหม่ที่ถูกนำมาเปิดตัวในงานของวันนี้"ถ้าหากลูกค้าสนใจรถคันไหนสามารถสั่งจอดรถกับทางโชว์รูมของเราได้เลยนะครับ"พนักงานขายดีเด่นปีที่ห้าจะหนีไปไหนได้ ชายหนุ่มทำงานด้วยความขยันขันแข็ง เป็นงานเป็นการด้วยความชำนาญทำให้มีลูกค้าสนใจสั่งจองรถกับเขาหลายคันซึ่งนั่นก็หมายความว่าเขาสามารถทำยอดขายให้กับโชว์รูมเพิ่มได้อีกหลายเท่าตัว"ขยันจังเลยนะ""สวัสดีครับคุณดินแดน""จะเอาปีที่ห้าด้วยหรือไง""ฮ่า ๆ ถ้าได้ก็ดีสิครับ"วายุหัวเราะเบา ๆ ออกมา เขาก้มมองเอกสารการสั่งจองในมือด้วยความดีใจ"ตั้งใจทำยอดขายให้ได้ตามเป้าล่ะ สิ้นปีจะมีโบนัสก้อนใหญ่ให้"ผู้บริหารหนุ่มเดินออกไปดูส่วนอื่น ๆ ภายในงานศูนย์การจัดงานในครั้งนี้มีรถรุ่นใหม่จากหลายบริษัท มีรถตั้งแต่ราคาหลักแสนไปจนถึงราคาห

  • ลวงรักวายุ   บทที่27

    "เดินยิ้มมาแต่ไกลเลยนะ ติดต่อยัยดารินได้แล้วใช่ไหมล่ะ"ใบเตยทักทายเมื่อเห็นวายุเดินยิ้มเข้ามาในโชว์รูมตั้งแต่ไกล"ใช่ครับ ได้คุยกันแล้วเมื่อคืน""หึ ๆ บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรหรอก ยัยนั่นเป็นคนบ้างาน ถ้าลองได้ทำงานแล้วแม้แต่พ่อแม่ก็ติดต่อหาตัวไม่ได้"ชายหนุ่มยิ้มให้อย่างไม่เกินจริงกับสิ่งที่ใบเตยพูด"แล้วดารินได้บอกหรือเปล่าล่ะว่าจะกลับมาวันไหน""ไม่ได้บอกครับ บอกเพียงแค่ว่างานใกล้จะเสร็จแล้ว น่าจะกลับไม่เกินสองสามวันนี้""ดีแล้วล่ะ น่าจะกลับมาทันงานวันเกิดนาย คิดไว้หรือยังว่าจะเลี้ยงฉลองงานวันเกิดที่ไหน""คงหนีไม่พ้นร้านอาหารของเพื่อนเหมือนเคยครับ""ปีนี้จัดงานได้เต็มที่เลยนะ ฉันจะเป็นเจ้ามือให้""มะ...ไม่""ถือว่าเป็นการเลี้ยงฉลองต้อนรับสามีเพื่อนไปในตัวก็แล้วกัน"ชายหนุ่มเขินจนหน้าแดงกับคำพูดของใบเตย"ไม่เป็นอะไรหรอกครับคุณใบเตย ผมเกรงใจ""เกรงใจอะไรกัน นายเป็นคนรักของเพื่อนฉันนะ นี่ ฉันจะบอกอะไรให้ ฉันกับยัยน้ำหนาวแอบไปตัดชุดเพื่อนเจ้าสาวไว้ใส่งานแต่งนายกับยัยดารินเอาไว้แล้วนะ"ปึกเสียงของตกดึงสายตาของทั้งสองให้หันไปมองยังต้นตอของเสียงนั้น"ขะ...ขอโทษค่ะคุณใบเตย"นุชนาถรีบก้มเก็บแฟ้มเอก

  • ลวงรักวายุ   บทที่26

    คิ้วเข้มขมวดเข้าหาด้วยความหนักใจ ตลอดสองวันที่เธอเดินทางไปทำงานต่างประเทศ เขาก็ไม่สามารถติดต่อเธอได้ ดารินหายเข้ากลีบเมฆไม่ติดต่อมาหา ยิ่งทำให้วายุเริ่มหนักใจได้แต่มองข้อความที่เขาเป็นคนส่งไป มีเพียงการอ่านจากอีกฝ่ายไม่มีข้อความตอบกลับมาวายุ:คุณนุชเธอกลับมาทำงานแล้วนะครับคุณดารินวายุ:ทำงานเหนื่อยไหมครับ แล้วจะกลับวันไหนวายุ:ผมคิดถึงคุณดารินนะครับอ่านแล้วข้อความทั้งหมดถูกขึ้นว่าอ่านแล้ว แต่ก็ไร้วี่แววตอบกลับมา ยิ่งสร้างความกังวลภายในใจจนเขาเริ่มจะอยู่ไม่เป็นสุขไม่มีสมาธิในการทำงาน'หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้'หัวใจมันร้อนรนอย่างบอกไม่ถูก ต่อสายหาเท่าไหร่ก็ไม่รับ ส่งข้อความไปก็ถูกเปิดอ่านแต่ไม่ได้การตอบกลับมา"คุณใบเตยครับ"ที่พึ่งสุดท้ายก็คือการเดินเข้าไปหาผู้จัดการโชว์รูมซึ่งเป็นเพื่อนรักของคนรัก"มีอะไรเหรอวายุ""ผมมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับคุณใบเตยครับ"ใบเตยจ้องหน้าเคร่งเครียดของวายุ คิ้วสวยทั้งสองข้างขมวดเข้าหา"เรื่องคุณดาริน""เรื่องของยัยริน ทำไม"วายุถอนหายใจกับความอัดอั้นภายในใจตอนนี้"ผมติดต่อหาคุณดารินไม่ได้เลยครับ นี่ก็สองวันแล้ว""หึ นึกว่าเรื่องอะไร"ใบ

  • ลวงรักวายุ   บทที่25

    มันคือสิ่งที่วายุไม่คิดว่าจะได้เห็นอีกครั้งเมื่อเขาก้าวขาเดินเข้ามาภายในที่ทำงาน "วายุคะ"น้ำเสียงอ่อนหวานคุ้นเคยดังขึ้นมาจากปากของนุชนารถ ก่อนเธอจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ของโต๊ะทำงานเดินตรงมาที่เขา"อรุณสวัสดิ์ค่ะ วายุ""ครับ"ชายหนุ่มขายรับ เขามองหน้าสวยอ่อนหวานของเธอแค่ครู่เดียวก่อนจะเดินตรงไปยังโต๊ะทำงานทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมชายหนุ่มท่องประโยคนี้เอาไว้ในใจ ก้มหน้าทำงานไปทั้งที่สัมผัสได้ว่ามีสายตาของหญิงสาวคอยมองมาบรรยากาศภายในห้องทำงานวันนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกอึดอัดภายในใจของวายุ เมียเดินทางไปต่างประเทศว่าหนักแล้ว พอมาทำงานก็ต้องเจอหน้ากับผู้หญิงใจร้ายอย่างนุชนารถอีก ถ้าหากดารินรู้เรื่องนี้เข้าเธอคงจะไม่พอใจเป็นแน่ "วายุคะ"จะหนีไปทานข้าวกลางวันกับพนักงานคนอื่น ๆ ก็ทำไม่ได้ ยังไม่ทันจะได้ลุกขึ้นเดินหนีก็มีร่างสวยของนุชนารถเข้ามาขวางทางเอาไว้ สร้างความลำบากใจให้กับชายหนุ่มอยู่ไม่น้อย"คุณนุชมีอะไรจะคุยกับผมหรือครับ"สุดท้ายแล้วก็จำต้องยอมรับและเผชิญหน้าคุยกับมันวายุภักษ์มองหน้าของนุชนารถด้วยสายตาเรียบนิ่งแตกต่างจากครั้งก่อนที่เขามักจะใช้สายอ่อนโยนมองเธอ แต่ครั้งนี้มันได้เปลี่ยนไป"น

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status