Home / รักโบราณ / ลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ / ตอนที่ 210 กุหลาบเหนือแท่งหยก NC 2

Share

ตอนที่ 210 กุหลาบเหนือแท่งหยก NC 2

last update Last Updated: 2025-10-08 20:33:03

“เจ้ากำลังจะฆ่าข้าให้ตายทั้งเป็น”

ริมฝีปากสีชาดยกยิ้มยั่วเย้า “ถ้าเช่นนั้น…ก็ยอมตายอยู่ใต้ร่างของหม่อมฉันเถิดเพคะ แล้วพระองค์จะเป็นผู้ที่ตายอย่างมีความสุขที่สุดในใต้หล้านี้”

เสียงหอบหายใจถี่กระชั้นมิอาจหยุดยั้งได้อีกต่อไป ไป๋ลี่เยว่โน้มกายเร่งจังหวะรุนแรงขึ้นทุกขณะ เนื้อนวลสั่น ถันอวบเด้งขึ้นลง กลีบบุปผารัดแน่นขึ้นเป็นจังหวะถี่ขึ้น

“เยว่เอ๋อร์…” หลงเจิ้งหยางกระซิบพร่าในหู มือใหญ่กำแน่นที่เอวบาง รั้งกระชับไม่ปล่อย เสียงครางต่ำพร่าดังก้องในลำคอราวสัตว์ร้ายที่ถูกปลดพันธนาการ

“อ๊าาา… เยว่เอ๋อร์… เจ้าจะกดข้าให้สยบเช่นนี้หรือ” หลงเจิ้งหยางกระซิบพร่า

ไป๋ลี่เยว่ปรือตาขึ้น สายตาพร่าเลือนแต่แฝงประกายท้าทาย

“เช่นนั้น… ก็สยบอยู่ใต้หม่อมฉันเถิดเพคะ”

“เยว่เอ๋อร์… ข้า…จะมิอาจทนได้อีกแล้ว” เสียงเขาสั่นพร่า แฝงทั้งอำนาจบังคับและการวิงวอน

“เจ้า…รัดข้าแน่นเกิน อ๊าาา ขะ...ข้าปวด” เสียงทุ้มต่ำขาดห้วง ขณะที่สันกรามแข็งเกร็งด้วยความพยายามอดกลั้น

ทว่าท้ายที่สุด บุรุษผู้เคยยิ่งใหญ่ก็มิอาจทนอยู่นิ่งได้อีกต่อไป ร่างแกร่งพลันเกร็งกายเด้งสวนสะโพกสอบขึ้นตอบรับจังหวะของนางโดยมิอาจฝืน ดุดัน หนักแน่น ราวพยัคฆ์ที่ตื่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ   ตอนที่ 210 กุหลาบเหนือแท่งหยก NC 2

    “เจ้ากำลังจะฆ่าข้าให้ตายทั้งเป็น”ริมฝีปากสีชาดยกยิ้มยั่วเย้า “ถ้าเช่นนั้น…ก็ยอมตายอยู่ใต้ร่างของหม่อมฉันเถิดเพคะ แล้วพระองค์จะเป็นผู้ที่ตายอย่างมีความสุขที่สุดในใต้หล้านี้”เสียงหอบหายใจถี่กระชั้นมิอาจหยุดยั้งได้อีกต่อไป ไป๋ลี่เยว่โน้มกายเร่งจังหวะรุนแรงขึ้นทุกขณะ เนื้อนวลสั่น ถันอวบเด้งขึ้นลง กลีบบุปผารัดแน่นขึ้นเป็นจังหวะถี่ขึ้น“เยว่เอ๋อร์…” หลงเจิ้งหยางกระซิบพร่าในหู มือใหญ่กำแน่นที่เอวบาง รั้งกระชับไม่ปล่อย เสียงครางต่ำพร่าดังก้องในลำคอราวสัตว์ร้ายที่ถูกปลดพันธนาการ“อ๊าาา… เยว่เอ๋อร์… เจ้าจะกดข้าให้สยบเช่นนี้หรือ” หลงเจิ้งหยางกระซิบพร่า ไป๋ลี่เยว่ปรือตาขึ้น สายตาพร่าเลือนแต่แฝงประกายท้าทาย“เช่นนั้น… ก็สยบอยู่ใต้หม่อมฉันเถิดเพคะ”“เยว่เอ๋อร์… ข้า…จะมิอาจทนได้อีกแล้ว” เสียงเขาสั่นพร่า แฝงทั้งอำนาจบังคับและการวิงวอน“เจ้า…รัดข้าแน่นเกิน อ๊าาา ขะ...ข้าปวด” เสียงทุ้มต่ำขาดห้วง ขณะที่สันกรามแข็งเกร็งด้วยความพยายามอดกลั้นทว่าท้ายที่สุด บุรุษผู้เคยยิ่งใหญ่ก็มิอาจทนอยู่นิ่งได้อีกต่อไป ร่างแกร่งพลันเกร็งกายเด้งสวนสะโพกสอบขึ้นตอบรับจังหวะของนางโดยมิอาจฝืน ดุดัน หนักแน่น ราวพยัคฆ์ที่ตื่

  • ลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ   ตอนที่ 209 กุหลาบเหนือแท่งหยก NC 1

    “เยว่เอ๋อร์…เจ้าอยากครอบครองข้าหรือไม่” เสียงทุ้มต่ำของหลงเจิ้งหยางพร่าก้องในความเงียบ ร่างสูงทอดกายลงบนแท่นบรรทม ศีรษะหนุนหมอนสูง ผมดำยาวสยายคลอเคลียบ่ากว้าง แววตาคมลึกทอประกายแห่งราคะที่ไม่อาจดับ มือใหญ่เอื้อมกระชับเอวนวล ก่อนพลิกกลับให้นางขึ้นคร่อมเหนือร่างสูงสง่าไป๋ลี่เยว่โน้มกายอรชรลง ริมฝีปากอิ่มสีชาดเม้มแน่น สายตาเอียงอายปนเร่าร้อน นางมิได้หลบเลี่ยง กลับขยับให้เรือนกายแนบชิด กุหลาบงามเคลื่อนลงโอบกลืนแท่งหยกร้อนผ่าวทีละน้อย อย่างช้าๆ จนบุรุษใต้ร่างหลับตาแน่น สูดลมหายใจหอบ พลางสั่นสะท้าน “เยว่เอ๋อร์…อ๊าา…เจ้า…อูววว” เสียงพร่าต่ำสะท้อนอยู่ในลำคอ ราวกับจะขาดใจ“หากค่ำนี้...หม่อมฉันไม่ครอบครองมังกร เกรงว่าพระองค์คงมิอาจหลับใหลได้แน่” นางเอื้อนเอ่ยเสียงพร่า อ่อนนุ่มแต่แฝงแรงห้าวหาญ ราวสตรีผู้กุมชะตาของราตรีนี้ไว้เองหลงเจิ้งหยางหัวเราะต่ำในลำคอ กายแกร่งสั่นสะท้านไปกับแรงขยับนั้น ในขณะเดียวกันใบหน้าคมก็เหยเกราวเจ็บปวด “ หึ…นับแต่ข้าเกิดมา มิเคยมีผู้ใดบังคับข้าให้อยู่ใต้อำนาจ แต่เจ้า…ซี๊ดดด….”มือใหญ่กำแน่นที่เอวบางของนาง ดึงรั้งให้กุหลาบงามกลืนลึกกดฝังแท่งหยกมิดแน่น ไป๋ลี่เยว่อดกล

  • ลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ   ตอนที่ 208 หม่อมฉันเจ็บยิ่งนัก NC

    “องค์ชาย… มะ…หม่อมฉัน มิอาจทนได้…” องค์ชายสาม บดกราม ฝังร่างแนบลึก “เจ้าก็มิต้องทน ปล่อยใจไปกับข้าเถิด เยว่เอ๋อร์… คืนนี้เจ้าคือสรรพสิ่งของข้า” กายหนาถาโถมเข้าครอบครองในชั่วพริบตา ไป๋ลี่เยว่สะท้านเฮือก ดวงตาเอ่อคลอด้วยน้ำใส ร่างบางถูกโอบรัดแนบแน่น สะโพกถูกยึดตรึงแล้วเคลื่อนกระแทกเป็นจังหวะหนักแน่น สลับเร็วช้าไม่ให้ทันตั้งตัว หลงเจิ้งหยางเสียงทุ้มกระชากลึก “เจ้าเป็นของข้าเพียงผู้เดียว… ไม่ว่าผู้ใดก็ห้ามแตะต้อง เข้าใจหรือไม่ชายาของข้า” ไป๋ลี่เยว่ เสียงสั่นพร่า “องค์ชาย… หม่อมฉัน… มิอาจหนีไปไหนอยู่แล้ว…” เสียงเนื้อกระทบก้องผสมกับเสียงหอบกระชั้นราวคลื่นพายุซัดฝั่ง จนกระทั่ง “เยว่เอ๋อร์…พลิกกายมาเถิด หันหลังให้ข้า” เสียงทุ้มสั่งต่ำ ดั่งประกาศิตที่มิอาจขัดขืน มือใหญ่จับร่างบางพลิกกลับอย่างอ่อนโยน ร่างบางนอนคว่ำ ดวงหน้าหวานซบหมอน ผมดำขลับสยายลงประดุจม่านราตรี ร่างอรชรโค้งรับราวคันศรต้องสาย สะโพกกลมกลึงถูกยกขึ้นเล็กน้อย เมื่อมือของเขาสอดประคองจากด้านหลัง องค์ชายกดกายเข้าหาแนบแน่นจากด้านหลัง เสียงครางสะท้านดังลอดออกมาจากลำคอไป๋ลี่เยว่ ร่างนางสั่นไหวราวกลีบเหมยต้อ

  • ลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ   ตอนที่ 207 เจ้าเป็นของข้าเพียงผู้เดียว NC

    “เพคะ… หม่อมฉันยอมแล้ว ยอมทุกสิ่งให้แก่พระองค์” เสียงหวานขาดห้วงเพียงเพราะกลีบกุหลาบงามโดนรุกราน“อาา… หม่อมฉัน…เป็นของพระองค์แล้ว… ทั้งกาย ทั้งใจ…”ไป๋ลี่เยว่ครางสั่น ดวงตาฉ่ำน้ำพร่างพราว เผลอแอ่นกายเข้ารับสัมผัสให้เเนบชิด ปลายนิ้วเรียวขยุ้มผ้าปูจนยับย่น แก้มแดงจัดราวผลท้อสุก ริมฝีปากสั่นระริก ถ้อยคำยังมิทันหลุดสิ้น ริมฝีปากร้อนของบุรุษก็ครอบจุมพิตแนบแน่น สอดแทรกความหิวกระหายที่กลืนกินสติสัมปชัญญาทุกสิ่งผสานกัน ปลายนิ้วยาวที่สอดลูบไล้กลีบกุหลาบงามเบื้องล่างร่างบางสั่นสะท้านทั้งเจ็บทั้งสุข คล้ายบุปผาที่เบ่งบานรับหยาดน้ำค้างแรกแห่งรุ่งอรุณ องค์ชายถอดถอนริมฝีปากหยัก โน้มกายลงต่ำเพื่อชิมปลายถันอวบ เรียวลิ้นอุ่นตวัดเลียจนยอดถันชูชันท้าทาย ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะครอบครองดูดดื่มเต้าอวบราวทารกผู้หิวกระหาย แรงดูดที่ถันอวบและสัมผัสร้อนแรงที่กลีบกุหลาบงามเบื้องล่าง เร่งสร้างความปรารถนาของไป๋ลี่เยว่ให้สูงขึ้น“พระองค์… หม่อมฉันหวั่นใจนัก คืนนี้หากมิอาจห้ามท่านได้… หม่อมฉันจักได้พักกี่ยามกัน” เสียงหวานสั่นพร่า“เยว่เอ๋อร์…คืนนี้ เดี๋ยวข้าจะปลอบเจ้าเอง เจ้าแค่นอนพักเฉยๆ ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ขอ

  • ลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ   ตอนที่ 206 ฉลองตำหนักใหม่ 2

    “ช่างวางกลไกได้สวยงาม…” ไป๋ลี่เยว่กระซิบ สายตาหรี่ลงนิดหน่อย ก่อนจะถอนหายใจ“แต่คืนนี้พระองค์ควรพัก ทัพยังไม่เคลื่อน แม่ทัพก็ควรพักเอาแรงบ้าง”หลงเจิ้งหยาง โน้มใบหน้าเข้าใกล้มากขึ้น เสียงกระซิบเขาราวกับสายลมยามดึกแนบข้างหู“นี่คือการพักเอาแรงของข้า หากไม่ขอคืนแรงจากเจ้า…ข้าจะมีเรี่ยวแรงใดเผชิญศึกพรุ่งนี้ เยว่เอ๋อร์…”นางกำลังจะพูดอะไร แต่ริมฝีปากเขาแนบลงมาเสียก่อน ริมฝีปากอบอุ่นคล้ายคลื่นทะเลโถมซัดชายฝั่ง บุกล้ำช้า ๆ แต่ไม่อาจต้าน ใบหน้าของนางขึ้นสีระเรื่อ มือบางยกดันอกแกร่งเบา ๆ ก่อนจะชะงักเพราะเขาหยุด“ข้าไม่ฝืนใจเจ้า…เพียงแต่คืนนี้ หากข้าไม่ได้นอนกอดเจ้าไว้ ข้าคงนอนไม่หลับ…”“…ท่านนี่…” ไป๋ลี่เยว่ว่า แต่ไม่ได้ผลักไส“มีแผนใดต้องคิดอีกหรือไม่”หลงเจิ้งหยางยิ้ม เอานิ้วเกี่ยวผ้าคลุมของนางออกเบา ๆ“คิดอีกก็คิดได้…แต่ข้าจะคิดออก ก็ต่อเมื่อได้เห็นเรือนร่างงดงามของพระชายาในอ้อมแขน”นางย่นจมูกเบา ๆ แต่ก็ปล่อยให้เขาดึงผ้าคลุมออก ขนกายเริ่มลุกชันเมื่อสายลมกระโชกผ่าน…ริมฝีปากอุ่นขององค์ชายเลื่อนไล้จากขมับลงมาถึงซอกแก้ม ไป๋ลี่เยว่สะท้านเผลอหลับตาแน่น มือบางดันแผ่วที่อกกว้าง แต่แรงนั้นแผ่วเบาร

  • ลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ   ตอนที่ 205 ฉลองตำหนักใหม่ 1

    ณ เรือนเจาอวี้ ตำหนักหย่งอวิ๋น ตำหนักใหม่ขององค์ชายสามที่เพิ่งบูรณะเสร็จดูโอ่อ่าสมตำแหน่งพระโอรสของฮองเฮา แสงตะเกียงกระพริบวาบไหวตามลมราตรี แสงจันทร์ส่องลอดม่านโปร่งสีอ่อนที่พลิ้วไหว ตกกระทบกับพื้นหินเย็นเยียบในตำหนัก กลิ่นกำยานอ่อน ๆ ลอยคลุ้งอยู่ในห้องโถงใหญ่ บรรยากาศสงบเย็นต่างจากความวุ่นวายของงานเลี้ยงที่เพิ่งสิ้นสุดไปเมื่อไม่กี่ชั่วยามก่อน ภายในตำหนักมีเพียงเสียงลมพัดแผ่ว ผ่านม่านโปร่งหลงเจิ้งหยางวางองค์ชายน้อยที่หลับสนิทลงบนแท่นบรรทมที่อยู่มุมห้องด้วยความทะนุถนอม ก่อนพยักหน้าให้หงเหมยและนางกำนัลพี่เลี้ยงพากันดูแลต่อ จากนั้นทั้งเขาและไป๋ลี่เยว่ก็เดินกลับไปที่เรือนหลิงซือ ซึ่งเป็นเรือนหลัก “คิดอะไรอยู่..หืม ฟอดดด ข้าเห็นเจ้าเงียบตั้งแต่กลับจากงานเลี้ยงแล้ว” ผู้เป็นพระสวามีถามพลางหอมแก้มนวลเมื่อเห็นพระชายาเงียบไปไป๋ลี่เยว่ยังคงระลึกถึงภาพในงานเลี้ยง เสียงกระซิบเหล่าขุนนางที่วางแผนใส่ร้ายนาง กลลวงของพระสนมชิงอวี่ อีกทั้งสายตาเคียดแค้นของซูเหยา หากไม่ใช่เพราะฮ่องเต้ทรงยุติธรรม บางทีชื่อเสียงขององค์ชายสามกับตนคงถูกเหยียบย่ำแล้ว“หม่อมฉันนึกถึง ตอนที่ถูกครหาว่าลอบใส่ยาพิษให้พระชายาสอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status