บทที่ 56 ฉันจะเอาเขากลับมา

อีวอนน์ยืดขาออกจนเกือบล้มลงจากเตียง "คุณว่าอะไรนะ? หย่าเหรอ?"

แน่นอน ดูเหมือนว่าเชนจะพูดถูก

“ใช่ เพราะคุณเฟรย์ไม่คู่ควรกับเฮนรี่เลยสักนิด!” แจ็คเกอลีนเงยหน้าขึ้นและมองดูอีวอนน์อย่างจองหอง

เมื่อเธอได้ยินความต้องการของแจ็คเกอลีนอีกครั้ง อีวอนน์ดึงเก้าอี้และนั่งลง เธอกลัวว่าตัวเองจะทรุดลงไปจริง ๆ

“ไม่คู่ควร? หมายความว่ายังไงกัน?" เธอเม้มริมฝีปาก

“มันก็หมายความว่าเธอไม่คู่ควรกับเขายังไงล่ะ เข้าใจที่ฉันพูดรึเปล่าเนี่ย?" แจ็คเกอลีนตอบกลับ

อีวอนน์กำหมัดแน่นขึ้น เธอรู้สึกโกรธไม่น้อย “ฉันเข้าใจนะ แต่อะไรกันล่ะที่ทำให้คุณบอกว่าฉันไม่คู่ควรกับเฮนรี่ล่ะ?”

“คุณคิดว่าตัวเองมีค่าพอไหมล่ะ?” แจ็คเกอลีนถามกลับพร้อมกับมองไปที่อีวอนน์ตั้งแต่หัวจรดเท้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า

อีวอนน์รู้สึกแย่ไม่น้อยภายใต้การจ้องมองของเธอ เพราะฉะนั้น อีวอนน์จึงดึงเสื้อแจ็กเกตให้แน่นขึ้นรอบตัว “คุณไม่มีสิทธิ์มาพูดว่าฉันคู่ควรหรือไม่คู่ควรกับเขาสักหน่อย!" เธอพูดอย่างอ่อนแรง

“คุณเฟรย์ ฉันไม่ได้อยากจะดูถูกคุณหรอกนะ” แจ็คเกอลีนเอื้อมมือออกไปและเผยยิ้มอย่างมีเลศนัย “แต่ฉันไม่เห็นอะไรที่พิเศษหรือน่าทึ่งเกี่ยวกับคุณเลย ตั้งแต่ฉั