แชร์

บทที่ 2 พรากความสาว

ผู้เขียน: อักษรปรุงรัก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-27 12:35:27

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เมื่อเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ธาราที่นั่งอยู่ข้างเตียงก็ถึงกับสะดุ้ง เธอไม่รู้จะทำตัวยังไงหากอีกฝ่ายเข้ามาในห้อง เขาบอกว่าน้องสาวเธอชอบอ้อน หรือเธอควรจะต้องทำอย่างนั้น เพื่อให้อีกฝ่ายไม่เอะใจ คิดแล้วก็เดินไปเปิดประตูให้ชายหนุ่ม

แวบแรกที่เหมันต์เห็นเจ้าหล่อนในชุดนอนซีทรู เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน ทำเอาความต้องการในตัวมันพลุ่งพล่านขึ้นมาทันที เขาเดินตามหลังเจ้าหล่อนเข้าไปในห้อง ก่อนจะกอดจากด้านหลัง ซุกใบหน้าลงที่ซอกคอขาวสูดกลิ่นกายที่หอมละมุนอย่างชื่นใจ

“หอมจัง หอมเหมือนเดิมเลย” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงกระเส่า มือหนาก็เริ่มอยู่ไม่สุขลูบไล้ไปทั่ว

“ไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ” ธาราหายใจไม่ทั่วท้อง หากอีกฝ่ายยังคงรุกเร้าไม่หยุด กลัวว่าตัวเองจะเป็นลมหมดสติไปเสียก่อน

“เอาไว้ค่อยอาบทีเดียว มาเสียเหงื่อกันก่อนดีกว่าไหม” ว่าแล้วเหมันต์ก็หมุนตัวเจ้าหล่อนให้มาสบตากัน ก่อนจะผลักร่างลงบนเตียง จัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเปลือยกายล่อนจ้อน เผยให้เห็นรูปร่างกำยำสมส่วน หน้าท้องขึ้นซิคแพ็กเป็นลอนชัดเจน ส่วนความเป็นชายที่อยู่ตรงกลางกาย ก็แข็งตัวพร้อมรบเต็มที่

ธาราได้เห็นส่วนนั้นเธอถึงกับมองตาโต ในชีวิตนี้เธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน จึงรู้สึกกลัวกับสงครามรักที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า

“อ๊ะ! พะ...พ่อเลี้ยงคะ” ธาราหน้านิ่วคิ้วขมวด ตัวสั่นเทา เมื่อโดนนิ้วหนาสอดใส่เข้าไปในช่องทางรัก ไม่ใช่แค่นั้นที่โดนรุกล้ำ หน้าอกหน้าใจที่กลมโตเต่งตึง ก็ถูกลิ้นสากของชายหนุ่มเลียวนอยู่ไม่ขาด ทำเอาเจ้าหล่อนแอ่นอกรับ หลับตาพริ้ม มือเรียวทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนเอาไว้เพื่อระบายความเสียวซ่าน

เหมันต์จับมือเรียวของหญิงสาวมาจับที่แท่งร้อนของตัวเอง รูดขึ้นลง เพิ่มไฟราคะให้ชายหนุ่มมีความต้องการมากขึ้น และพร้อมจะถาโถมมันเข้าไปในตัวของธาราอย่างเต็มที่

“อ้อนฉันให้มากกว่านี้สิ อย่างที่เธอเคยทำ” เขาพูดเสียงกระเส่าข้างใบหูของหญิงสาว ธาราจึงใช้สัญชาตญาณของความเป็นหญิงออดอ้อนชายหนุ่ม

ธาราหรี่ตามองใบหน้าคมที่กำลังส่งยิ้มมาให้ ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปประกบจูบ เธอจะพยายามทำให้เขาเชื่อว่าเธอคือชลาลัย เหมันต์นอนราบลงบนเตียงปล่อยให้เจ้าหล่อนนั่งคร่อมบนตัว ใช้ริมฝีปากบางพรมจูบไปตามแผ่นอกกว้าง ก่อนจะหยุดที่ยอดอกสีดำคล้ำราวกับผ่านการใช้งานมานาน เธอใช้ลิ้นสัมผัสเลียวน ดวงตากลมโตก็จ้องมองชายหนุ่มไปด้วย ทำเอาแท่งร้อนของเหมันต์ถึงกับกระตุกหงึกตามไปด้วย

“อา....อย่างนั้นล่ะครับคนดี” มือหนาเอื้อมไปสางผมสีดำขลับยาวสลวยให้พ้นจากใบหน้า ทำให้เขามองเห็นใบหน้าสวยได้ถนัด “ลงไปข้างล่างบ้างสิ” เขาสั่ง

ธาราจึงเปลี่ยนเป้าหมายลงไปที่แท่งร้อน มันกำลังแข็งเต็มที่ จนเส้นเลือดปูดอย่างเห็นได้ชัดเจน ส่วนหัวมีสีชมพูอมม่วงคล้ำ บ่งบอกว่าเคยผ่านใช้งานมาอย่างหนักหน่วง แต่ธาราไม่รู้เรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ เธอส่งลิ้นไปสัมผัสที่ส่วนหัวอย่างเชื่องช้า ทำเอาคนที่นอนอยู่นั้นถึงกับเกร็งตัว หลับตาพริ้ม ทำหน้าเหยเก ด้วยความเสียวซ่าน

“ซี้ดส์!!!”

ชายหนุ่มสูดปากเสียงดัง เมื่อแก่นกายถูกครอบครองด้วยริมฝีปากบางของธาราจนมิด เจ้าหล่อนค่อย ๆ รูดมันขึ้นลงด้วยปาก เหมันต์กระเด้งเอวรับความเสียวซ่านนั้นไปด้วย ทำจนพอใจเขาจึงเปลี่ยนท่า พลิกตัวธาราให้นอนราบลงบนเตียง ก่อนจะแยกขาเรียวออกจากกัน เอาใบหน้าหล่อไปจ่อตรงกลาง ทักทายกับความเป็นหญิงของเจ้าหล่อน ใช้มือทั้งสองข้างแยกกลีบสวาทนั้นออกจากกัน แล้วส่งลิ้นเย็นเข้าไปตวัดเลียขึ้นลงระรัว จนธาราถึงกับเกร็งตัว ร้องออกมาสุดเสียง

“อ๊ะ...สะ...เสียว อื้อออ”

ยิ่งเธอส่งเสียงร้องออกมา เหมันต์ยิ่งรัวลิ้นให้เร็วขึ้น ราวกับต้องการแกล้ง เมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนจะไม่ไหวแล้วก็หยุด ธาราหายใจหอบเหนื่อยอย่างหมดสภาพ แต่ก็รู้สึกเสียดาย

“คราวนี้เอาจริงละนะ” เสียงเข้มเอ่ยขณะจ้องมองใบหน้าสวย ส่วนแท่งร้อนตอนนี้มันถูกจ่ออยู่ที่ช่องรักของธาราแล้ว

ในแววตาของธารานั้นเต็มไปด้วยความตื่นกลัว เจ้าหล่อนขบริมฝีปากล่างเอาไว้เพื่อเตรียมรับมือกับพายุลูกใหม่ที่กำลังจะถาโถมเข้ามา

“อ๊ะ...จะ...เจ็บ อื้อออ” เมื่อเจ้าหล่อนส่งเสียงร้องออกมา เหมันต์ก็ดูดกลืนเสียงพวกนั้นด้วยการประกบริมฝีปาก เขาบดจูบอย่างดูดดื่ม ขณะส่งแท่งร้อนเข้าไปในตัวธาราจนสุด แล้วแช่เอาไว้

ความคับแน่นทำให้ธาราต้องหาที่ลงด้วยการจิกบนแผ่นหลังกว้างจนเป็นรอย แต่ทว่านั่นกลับเป็นการเพิ่มไฟสวาทให้กับชายหนุ่มมากขึ้น ยิ่งเธอเพิ่มความเจ็บปวดให้กับแผ่นหลังเขามากเพียงไหน เขาก็กระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าไปให้แรงและเร็วยิ่งขึ้น ให้สมกับความต้องการที่ไม่มีลิมิตของตัวเอง และเพื่อตอบสนองความเร่าร้อน และออดอ้อนของเจ้าหล่อนที่เขาเพิ่งจะพรากพรหมจรรย์มาหมาด ๆ

อดีตเสือผู้หญิงอย่างเหมันต์มีหรือที่จะไม่รู้ ว่าเจ้าหล่อนคนนี้ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน และนั่นก็ทำให้เขารู้ว่าเธอไม่ใช่ชลาลัยเจ้าสาวตัวจริง เขาจะต้องรู้ความจริงให้ได้ว่าเธอคนนี้เป็นใครกันแน่ ถึงได้มาสลับตัวกลายเป็นเจ้าสาวของเขาอย่างนี้

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • วิวาห์เปลี่ยนรัก   บทที่ 41 อวสาน

    “อา!! แม่งโคตรเสียว ตอดอย่างนี้ไม่รักได้ไงล่ะครับ” เหมันต์เอ่ยกับเจ้าหล่อนพร้อมกับจ้องมองใบหน้าสวยอย่างหื่นกระหาย“แรงๆ ได้ไหมคะฉันไม่ไหวแล้ว”“ได้เลยครับที่รัก”เหมันต์ไม่รอช้าเริ่มเร่งจังหวะกระเด้า กระแทกดุ้นใหญ่หัวบานเข้าไปในร่องสวาทไม่ยั้ง ห่างเรื่องอย่างว่าไปนานเขาไม่นึกเลยว่าน้ำฟ้าจะมีความกล้ามากขึ้นอย่างนี้ นั่นทำให้เขายิ่งพอใจในตัวเธอมากขึ้นไปอีกปับ! ปับ! ปับ!“อ๊ะๆ ๆ ๆ”แรงกระแทกทำให้หน้าอกกลมโตกระเพื่อมไปตามจังหวะ เหมันต์จึงหยุดมันไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง บีบคลึงไปด้วยกระเด้าไปด้วยอย่างสบายอารมณ์กลีบสวาทอวบอูมทั้งสองข้างเริ่มแดงช้ำ เต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่นอันฉ่ำแฉะเหนียวเป็นเส้น เจ้าหล่อนกระเด้งเอวรับจังหวะเด้าของเหมันต์ไปด้วยอย่างอัตโนมัติ“มะ...ไม่ไหวแล้วแม่งเอ้ย ซี๊ดดด” เหมันต์ทำหน้าเหยเกสูดปากเสียว บั้นท้ายยังคงกระเด้งเด้าไม่ยั้งจนคนที่อยู่ใต้ร่างแทบจะแหลกคาเตียง“พะ...พร้อมกันนะคะฉันก็ไม่ไหวแล้ว” น้ำฟ้าตอบรับสามีด้วยความรู้สึกไม่ต่างกันเมื่อใกล้ถึงจุดหมายปลายทางแล้วเหมันต์ก็กอดตัวภรรยาเอาไว้แน่น พรมจูบไปตามซอกคอขาวอย่างหื่นกระหาย พร้อมทั้งเร่งจังหวะกระเด้าให้แรงและเร็วขึ้น

  • วิวาห์เปลี่ยนรัก   บทที่ 40 ไม่แกล้งแล้ว

    เมื่อเคลียร์ทุกอย่างที่กรุงเทพเสร็จแล้วทั้งสามคนก็บินกลับเชียงรายทันที ตอนนี้ทุกคนต่างก็ตั้งตารอที่จะได้เห็นหน้าแม่เลี้ยงของไร่อีกครั้ง เหมันต์รับสาวใช้คนใหม่มาแทนคำปองแล้ว เธอเป็นสาวเหนืออายุราวสี่สิบปี สามารถเข้ากับป้าบัวคลี่ได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว ความสุขของคนในบ้านหลังนี้ได้กลับคืนมาสมบูรณ์แบบอีกครั้งแล้ว“ป้าบัวครับทำไมคุณพ่อยังไม่มาอีก” คิมหันต์เอ่ยด้วยสีหน้าเศร้าเพราะนั่งรอผู้เป็นพ่อมานานหลายชั่วโมงแล้ว“อีกแปบนึงค่ะคุณหนูเดี๋ยวคุณพ่อก็มา”“คุณแม่จะกลับมาด้วยไหมครับ”“ป้ามั่นใจว่าคุณแม่ต้องกลับมาด้วยแน่นอนค่ะ”พูดยังไม่ทันขาดคำทั้งหมดก็ได้ยินเสียงรถขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน ทุกคนจึงรีบวิ่งออกไปรอต้อนรับผู้มาใหม่ทันที“คณแม่กลับมาแล้วเย้!!!”“น้องคิมลูกแม่”เมื่อเห็นเด็กชายที่เธอรักราวกับลูกแท้ๆ น้ำฟ้าก็รีบวิ่งเข้ามากอดทันที เจ้าหล่อนหอมแก้มนุ่มๆ ทั้งสองข้างด้วยความคิดถึง“น้องคิมคิดถึงคุณแม่ทุกวันเลยครับ”“แม่ก็คิดถึงหนูครับ ต่อไปนี้แม่จะไม่จากหนูไปไหนแล้วนะ”“เย้! น้องคิมดีใจที่สุดในโลกเลย”“อย่ามัวแต่ดีใจจนลืมไหว้เพื่อนแม่สิครับน้องคิม” เหมันต์เอ่ยกับลูกชาย“สวัสดีครับ”“สวัสดีค่

  • วิวาห์เปลี่ยนรัก   บทที่ 39 สัญญา

    น้ำฟ้ากลับเข้ามาทำงานที่ภัตตาคารแห่งเดิม ส่วนเรื่องที่หลับที่นอนก็กลับมาพักอยู่กับมะเหมี่ยวเพื่อนรัก แต่ทว่าการกลับมาครั้งนี้ของเธอกลับลืมของสำคัญบางอย่างไว้ที่เชียงราย นั่นคือหัวใจและทำให้การใช้ชีวิตที่กรุงเทพไม่ได้มีความสุขเหมือนแต่ก่อน เธอเอาแต่นั่งเหม่อลอยคิดถึงชายหนุ่มผู้เป็นที่รักยิ่งอยู่ทุกวันเวลา จนมะเหมี่ยวเองก็สังเกตเห็นและพยายามถามไถ่ เธอจึงยอมเล่าความจริงทุกอย่างให้เพื่อนฟัง อย่างน้อยการได้ระบายให้ใครสักคนฟังมันก็รู้สึกดีขึ้นมากอยู่ไม่น้อยเมื่อลงจากรถเมล์สายประจำแล้วสองสาวก็เดินตรงไปยังที่ทำงาน ซึ่งเดินไปตามถนนเส้นนี้อีกไม่ไกลนัก“เร็วๆ แกเดี๋ยวเข้างานสายกันพอดี” มะเหมี่ยวเอ่ยกับเพื่อนรักขณะเร่งฝีเท้าเดินไปอย่างเร่งรีบ“ไม่สายหรอกน่าไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้แก” น้ำฟ้าบ่นให้เพื่อนขณะที่เจ้าหล่อนเดินเอ้อระเหอลอยชายอย่างไร้ชีวิตชีวา“ไม่รีบมีหวังนางยักษ์ขมูขีชี้หน้าด่าเราแน่” ที่พูดถึงนั่นคือหัวหน้าเชฟสาวใหญ่เจ้าระเบียบที่ใครๆ ต่างก็หวาดผวาเมื่อได้อยู่ใกล้“เออๆ รีบก็รีบวะ” น้ำฟ้าเอ่ยเสียงเอื่อยก่อนจะถูกเพื่อนดึงมือให้เดินตามไปเดินมาถึงหน้าภัตตาคารแล้วก็พบว่า มีชายหนุ่มหล่อสว

  • วิวาห์เปลี่ยนรัก   บทที่ 38 คลี่คลาย

    “ขอบคุณจ้ะป้า”เมื่อสาวใช้ทั้งสองเดินออกไปแล้ว ประจวบเหมาะว่าภูวดลก็เดินเข้ามาในบ้านพอดี“อ้าว! นึกว่าขึ้นข้างบนกันหมดแล้วซะอีก” ภูวดลเลิกคิ้วมองทุกคนก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างคิมหันต์ พร้อมทั้งกอดคอเอาไว้“รอมึงนั่นล่ะไปไหนมาวะ”“กู...ไปเดินเล่นในสวนมา” จริงๆ แล้วเขาคุยสายกับน้ำฟ้าต่างหาก รายงานให้เธอรู้ว่าตอนนี้เหมันต์ปลอดภัยดีและกลับมาที่บ้านเรียบร้อยแล้ว เธอจะได้สบายใจ“ยังมีอารมณ์สุนทรีย์อีกนะมึงอะ”“นิดหน่อยว่ะ” ภูวดลแค่นยิ้มออกมาเล็กน้อย“เอ่อ...เดี๋ยวฉันขึ้นไปข้างบนก่อนนะคะ คุยกันตามสบายค่ะ” น้ำค้างรู้สึกว่าทั้งสองคงอยากมีอะไรคุยกันเป็นการส่วนตัว“ไว้ค่อยคุยกันนะครับ” ภูวดลเอ่ยกับหญิงสาว“ค่ะ” น้ำค้างส่งยิ้มให้ ก่อนจะหันไปเอ่ยกับเด็กชายที่นั่งอยู่ข้างภูวดล “น้องคิมขึ้นไปดูการ์ตูนข้างบนกันดีกว่าครับ”“ครับคุณแม่” คิมหันต์ตอบรับแล้วก็หันไปเอ่ยกับคนที่นั่งอยู่ข้างกัน “น้องคิมขึ้นไปข้างบนก่อนนะครับอาภู”“ครับผม” ภูวดลเอื้อมมือไปจับแก้มลูกชายเพื่อนอย่างเอ็นดูหลังจากทั้งสองคนเดินไปแล้วภูวดลก็หันไปสนใจเพื่อนต่อทันที เขาอยากให้เพื่อนถามไถ่เรื่องน้ำฟ้าซะเหลือเกิน แต่ทว่าเหมันต์กลับนิ่งเ

  • วิวาห์เปลี่ยนรัก   บทที่ 37 โชคดี

    ปัง!“คุณฉัตรชัย!”ลูกตะกั่วพุ่งจากปลายกระบอกปืนของเหมันต์เข้าไปที่กลางหลังฉัตรชัย ก่อนที่เขาจะลั่นไกฆ่าลูกเมียตนเอง เหมันต์ไม่อยากให้เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นเลยสักนิด หากย้อนเวลากลับไปได้จะไม่มีทางทำให้พ่อกับแม่ของฉัตรชัยต้องตายเด็ดขาด เพราะเขาเองก็ไม่อยากได้ขึ้นชื่อว่าเป็นฆาตกร แต่ครั้งนี้เขาตั้งใจทำเพื่อให้เด็กในท้องคำปองได้เกิดขึ้นมาลืมตาดูโลกคำปองรีบวิ่งเข้าไปพยุงตัวฉัตรชัยขึ้นไว้บนตักตนเอง แม้ว่าเธอจะไม่ได้รักฉัตรชัยแม้แต่น้อย แต่ทว่าเขาก็คือพ่อของลูก เธอเองก็อยากให้ลูกเกิดขึ้นมาแล้วมีพ่อเหมือนคนอื่น ๆ“คุณฉัตรชัย ฮือ ๆ”“ฉะ...ฉันขอโทษที่จะทำร้ายเธอ” ฉัตรชัยเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาราวกับลมหายใจใกล้จะหมดลงในอีกไม่ช้า“ฉันอภัยให้คุณทุกอย่าง ฮือๆ อย่าเป็นอะไรไปนะคะคุณต้องอยู่เพื่อลูกของเรา”เมื่อได้ยินอย่างนั้นฉัตรชัยก็ยิ้มน้อยๆ ออกมา อย่างน้อยเขาก็ได้รู้ว่าตนเองยังมีลูกชายไว้สืบสกุลก่อนจะตายไปจากโลกใบนี้“ลูก...ฉันกำลังจะมีลูก เฮือก!”“ใช่ค่ะเรากำลังจะมีลูกด้วยกัน คุณต้องไม่เป็นไรนะ”“ดูแลลูกแทนฉันด้วยนะ อย่าให้ลูกรู้ว่ามีพ่อเลวๆ อย่างฉัน”“คุณคือพ่อของลูกฉันนะ คุณฉัตรชัย ฮือๆ ๆ” คำ

  • วิวาห์เปลี่ยนรัก   บทที่ 36 จุดจบ

    ทุกคนถูกนำตัวมานั่งรวมกันที่หน้าบ้าน ฉัตรชัยรอให้เหมันต์กลับมาที่นี่ หลังจากนั้นเขาจะจัดการฆ่าทุกคนให้ตายอย่างทรมาน“คุณแม่ครับน้องคิมกลัวฮือๆ ๆ”“ไม่ต้องกลัวนะลูกเดี๋ยวคุณพ่อก็มาช่วยเราแล้ว” น้ำฟ้ากอดปลอบใจคิมหันต์“ใช่! เดี๋ยวพ่อมึงก็จะมาช่วย กูจะได้จัดการพวกมึงไปพร้อมๆ กันยังไงล่ะฮ่าๆ ๆ” ฉัตรชัยเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะดึงตัวคิมหันต์ออกจากอ้อมกอดของน้ำฟ้า“ไม่เอาน้องคิมไม่ไปด้วย น้องคิมเกลียดคนใจร้ายฮือๆ ๆ”“ปล่อยลูกฉันเดี๋ยวนี้นะไอ้สารเลว”“ปล่อยแน่แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้โว้ย!”“คุณแม่ช่วยน้องคิมด้วยฮือๆ ๆ” ตอนนี้ฉัตรชัยล็อกตัวคิมหันต์เอาไว้ ก่อนจะยิงปืนขึ้นบนฟ้าหนึ่งนัดเพื่อประกาศชัยชนะที่มีต่อเหมันต์“คุณฉัตรชัยปล่อยคุณหนูเถอะนะคะ” คำปองเอ่ยขอร้องด้วยน้ำตา“หุบปาก! เธอไม่มีสิทธิ์มาขอร้องอะไรทั้งนั้น สิทธิ์ของเธอหมดตั้งแต่ไม่ไปตามนัดฉันแล้ว” ฉัตรชัยหันมาตวาดใส่หน้าทันที คำปองกำลังจะเอ่ยปากบอกความจริงว่าเธอกำลังท้อง แต่ทว่าเหมันต์กลับเข้ามาถึงเสียก่อน“ปล่อยลูกกูเดี๋ยวนี้” เหมันต์เดินเข้ามาเพียงลำพัง ส่วนภูวดลและลูกน้องแอบซุ่มอยู่บริเวณรอบบ้านไม่ให้คนของฉัตรชัยเห็น เพื่อรอเข้าโจมตีเมื่อถึงเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status