บทที่ 1

"เธอๆ" ในขณะที่ฉันกำลังก้มหน้าก้มตากรอกข้อมูลเพื่อรับป้ายชื่อกับรุ่นพี่อยู่ก็มีเสียงเรียกพร้อมกับมือสะกิดมาที่แขนของฉัน ฉันจึงเงยหน้าขึ้นมองหน้าที่มาจากเสียงนั้น ก็เจอผู้หญิงหน้าสวยคม ผิวขาวเหลือง หุ่นดีเรียกได้ว่าสวยมากเลยล่ะ กำลังมองหน้าฉันพร้อมกับรอยยิ้มหวานมาให้

"เราชื่อเมย์นะ เธอชื่ออะไรหรอ"

เมื่อฉันหันหน้าไปมองก็มีเสียงทักทายจากคนที่เรียกในตอนแรก

"เราชื่อเพลงขวัญ เมย์อยู่ปี 1 เหมือนกันหรอ"

ฉันตอบกลับเมย์ไปพร้อมกับส่งรอยยิ้มไปให้

"ใช่ๆ เราอยู่สาขาคอมพิวเตอร์อ่ะ เพลงขวัญอยู่สาขาอะไรหรอ"

เมย์ตอบกลับให้ฉันด้วยรอยยิ้ม

"เพลงอยู่สาขาคอมพิวเตอร์เหมือนกันจ้ะ"

ฉันตอบกลับเมย์ไป เมื่อเมย์ได้ยินว่าอยู่สาขาเดียวกันก็ยิ้มกว้างออกมาทันที

"ว้าว ดีเลยเรามาเป็นเพื่อนกันนะ รู้สึกถูกชะตากับเพลงขวัญมากเลย"

เมย์ทำท่าทางดีใจพร้อมกับเอามือมาคล้องแขนฉันไว้ จนทำให้ฉันยิ้มตามกับความสดใสของเมย์

"โอเค เรามาเป็นเพื่อนกันนะ เรียกเพลงเฉยๆ ก็ได้ ถือว่าเราสนิทกันแล้ว"

ฉันตอบเมย์พร้อมกับจับมือที่คล้องแขนกันไว้ "น้องเพลงขวัญกับน้องเมย์รับป้ายชื่อแล้วไปนั่งต่อแถวรอเพื่อนที่ลานคณะได้เลยนะคะ" รุ่นพี่คณะยื่นป้ายชื่อให้ฉันกับเมย์หลังจากที่เรากรอกข้อมูลเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ขอแนะนำตัวนางเอกอย่างฉันก่อนนะ ฉันชื่อ ขวัญหทัย เลิศศิริวัล อายุ 19 ปี เพิ่งเข้ามหาวิทยาลัย ปี 1 คณะครุศาสตร์ สาขาคอมพิวเตอร์ หรือเรียกง่ายๆ คือเรียนครูคอมพิวเตอร์จ้า ฉันเป็นคนผิวขาวอมชมพู หน้าหมวยออกทางจีน สูง 160 รูปร่างหน้าตาฉันถือว่าอยู่ในเกณฑ์สวยเลยทีเดียว บวกหุ่นนาฬิกาทรายของฉันมีหน้าอกมีก้นที่จัดได้ว่าเป็นหุ่นที่ผู้หญิงหลายๆ คนอยากมีเลยล่ะ ฉันเป็นลูกสาวคนเดียว ฐานะทางบ้านไม่ได้รวยมากพ่อกับแม่ฉันเปิดร้านขายต้นไม้ เพราะอยากแบ่งเบาภาระพ่อแม่จึงตั้งใจสอบชิงทุนเรียนมหาลัยจนได้มาเรียนที่มหาลัยเอกชนในเมือง

"เพลง ทำกิจกรรมรับน้องเสร็จแล้วเราไปนั่งเล่นที่คาเฟ่ข้างตึกคณะวิศวะมั้ย เค้าว่านมปั่นกับเค้กอร่อยมาก"

เมย์เอ่ยปากชวนขณะที่พวกเรากำลังทำกิจกรรมรับน้องกันอยู่ หลังเลิกเรียนทุกวัน ปี 1 ต้องมาทำกิจกรรมรับน้อง 1 เดือน

"อืม ไปสิ"

ฉันตอบกลับเมย์ไป หลังเสร็จกิจกรรมรับน้องทุกวันฉันและเมย์จะไปนั่งเล่นที่คาเฟ่ก่อนกลับบ้านทุกวันจนกลายเป็นลูกค้าประจำของร้านไปแล้วตอนนี้