บทที่ 593

บทที่ 175

แต่จินไม่สนใจ เขาก้มหน้าพิมพ์รัว ๆ นิ้วมือเร็วจัดเหมือนจะพิมพ์ทะลุหน้าจอไปอีกฝั่ง หน้าเขาแดงขึ้นเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะเมา แต่เพราะหึงจนเลือดขึ้นไปถึงหัวใจและเขาพิมพ์ยาวมาก

“มึงเขียนเรียงความส่งครูเหรอ” พิมพ์ยาวจนไตเติลแซว

ข้อความของจินยาวเป็นพรืด เต็มไปด้วยความร้อนรุ่ม ความหึงจนควบคุม