1 กำเนิดนักแม่นปืน

1

กำเนิดนักแม่นปืน

         ออสการ์ เวอร์มอนต์ คือชื่อชายหนุ่มเจ้าของร่างที่ดวงจิตของกังฟูถูกย้ายมาอยู่

         มันก็เหมือนกับหนังหรือนิยายดาษดื่นทั่วไป ที่มีคนตายแล้วฟื้นขึ้นมาในโลกใหม่ แต่ครั้งนี้มันต่างกันตรงที่เขาเพียงนอนหลับไป แล้วตื่นขึ้นมาในยุคดวงดาว

         สิ่งที่ติดตัวเขามาในตอนนี้มีเพียงความทรงจำ สัญชาตญาณ และบุคลิกภาพแบบเขาคนก่อน ส่วนร่างกายภายนอกและสิ่งของนอกกาย ล้วนแล้วแต่เป็นของออสการ์

         แม้จะอยู่ในห้องเช่าขนาดเล็กเนื่องจากพื้นที่อันจำกัดของดาวเคราะห์ที่รองรับผู้คนได้ไม่มาก ยิ่งห้องกว้างก็ยิ่งแพงแบบเดียวกับประเทศฮ่องกง แต่ออสการ์ก็มีหุ่นยนต์รับใช้ประจำบ้าน

         หลังจากทำความเข้าใจทุกอย่างจากหุ่นยนต์รับใช้ เขาก็พอจะรู้ถึงสถานการณ์ของออสการ์

         ร่างนี้เป็นเด็กหนุ่มอายุยี่สิบสองปี เพิ่งเรียนจบปริญญาตรีได้ไม่นาน และถูกบังคับให้ย้ายออกจากหอพักของมหาวิทยาลัย มาอยู่ในห้องเช่าขนาดห้าคูณห้า ที่เล็กจนส่วนครัวแทบจะทำอะไรกินไม่ได้

         ก่อนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ออสการ์เคยอาศัยอยู่กับพ่อ แม่เลี้ยง และน้องชายต่างแม่

         แต่เพราะไม่มีความทรงจำของร่างนี้ กังฟูเลยไม่รู้ว่า ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัวเป็นยังไงบ้าง มีเพียงข้อมูลพื้นฐานจากหุ่นยนต์ส่วนตัวที่บอกว่า เขาเป็นคนเลือกย้ายมาอยู่ข้างนอกเองเท่านั้น

         “โอเลี้ยง ในตู้เย็นมีกับข้าวอะไรเหลืออยู่บ้าง”

         จริงๆ ชื่อหุ่นยนต์รับใช้คือ ออสโลว์ รหัสประจำเครื่องคือ AA2509 แต่เขาตั้งชื่อใหม่ให้เป็นโอเลี้ยง ให้ความรู้สึกเหมือนเลี้ยงหมาดี

         “มีประเภทแกงสองอย่าง ประเภทผัดสองอย่าง ประเภทต้มหนึ่งอย่าง และยำอีกหนึ่งอย่าง แบ่งออกเป็นอาหารยุคโบราณของประเทศไทยสองอย่าง ประเทศญี่ปุ่นหนึ่งอย่าง และอาหารยุคดวงดาวสามอย่าง หากแบ่งตามวันผลิต จะแบ่งได้เป็น...”

         “พอๆ” กังฟูในร่างออสการ์รีบเบรก “เอาแกงมาสักอย่าง แล้วก็หุงข้าวให้ด้วย”

         อีกปัญหาหนึ่งที่น่าหนักใจไม่แพ้กันก็คือยอดเงินในบัญชีที่แทบจะไม่พอยาไส้ โชคดีที่ยังมีอาหารปรุงสุกแช่แข็งไว้อยู่หลายกล่อง ก็เลยพอจะรอดตายไปได้สักหนึ่งสัปดาห์

         อาหารทั้งหมดในตู้เย็นล้วนแล้วแต่เป็นอาหารฝีมือน้องชายต่างแม่ ออเดรย์

         ออเดรย์เป็นสตรีมเมอร์ชื่อดังด้านการทำอาหาร เขาเริ่มไลฟ์สดตั้งแต่อายุสิบห้าปี จนตอนนี้อายุสิบเจ็ดปีแล้ว ความนิยมของช่องเขาก็ไม่ได้ลดน้อยลง มีแต่จะเพิ่มมากขึ้น

         ด้วยความที่ออเดรย์เป็นคนเดียวในกาแล็กซีนี้ที่รู้วิธีทำอาหารจากโลกยุคโบราณ และทำได้อร่อยมาก เขาจึงมีแฟนคลับมากมาย และกลายเป็นสตรีมเมอร์อันดับต้นๆ

         หากออสการ์คนปัจจุบันเป็นคนในยุคนี้ ก็คงจะภาคภูมิใจกับน้องชายของตนอยู่เหมือนกัน แต่สำหรับคนที่เกิดในประเทศไทย อาศัยอยู่ในประเทศไทยจนถึงปีพ.ศ.2567 อย่างเขาแล้ว... การที่จู่ๆ น้องชายจะทำเมนูอาหารที่หายสาบสูญไปได้ขึ้นมา... มันดูเว่อร์เกินไป

         ต้องมีมากกว่าคู่มือทำอาหารหรือความคิดสร้างสรรค์ถึงจะทำได้ ไม่แน่ว่าน้องชายของเขาอาจจะมีระบบ หรือเป็นคนที่มาจากยุคโบราณแบบเขาก็เป็นได้

         พูดถึงเรื่องพวกนี้แล้วก็น่าเสียดาย ที่เขาไม่ได้อะไรเลยสักอย่าง ทั้งระบบหรือพลังพิเศษ... มีเพียงแค่ความทรงจำเก่าๆ ที่ติดตัวมา

         เหมือนได้โอกาสมาเกิดใหม่ในโลกใหม่ก็เท่านั้น

         ออสการ์กินต้มยำไก่น้ำใสที่ปรุงได้อร่อยพอสมควร แต่ส่วนผสมเช่นไก่หรือเห็ดกลับมีน้อย และเป็นเพียงเศษซากชิ้นเล็กๆ เหมือนกับผัดกะเพราเมื่อวันก่อนที่มีเพียงน้ำซอสและถั่วฝักยาวจำนวนมาก

         หลังจากนั้นเขาก็กินอาหารเหลวยุคดวงดาวเพิ่มเข้าไป เพื่อให้ได้รับสารอาหารอย่างครบถ้วน

         เมื่อวานเขาสงสัยในอาหารที่มีอยู่เต็มตู้เย็นว่า ทำไมรสชาติอร่อย แต่วัตถุดิบถึงได้ย่ำแย่ขนาดนี้ พอได้ยินเสียงแจ้งเตือนที่ดังขึ้นเพราะออสการ์คนก่อนตั้งค่าไว้ เขาเลยได้มีโอกาสเข้าไปดูไลฟ์สดของน้องชายต่างแม่ จึงได้พบกับความจริงอันน่าประหลาดใจ

         อาหารที่ออเดรย์ปรุงโชว์ในไลฟ์ ล้วนแล้วแต่มีหน้าตาน่ารับประทาน สูตรการทำก็เหมือนกับของโลกยุคโบราณทุกอย่าง อาหารที่แจกให้คนดูชิมก็ดูดี ดูมีวัตถุดิบล้นเหลือ แต่ไม่รู้ทำไม อาหารที่ส่งมาให้พี่ชายอย่างเขา กลับเป็นเพียงเศษอาหาร

         ...ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นของเหลือทิ้ง

         ทั้งที่ออสการ์ก็น่าจะเป็นแฟนคลับตัวยงของออเดรย์แท้ๆ ดูจากการตั้งแจ้งเตือนไว้ทุกครั้งที่น้องชายไลฟ์สด และจากประวัติการโดเนตให้กับน้องชายทั้งที่ตัวเองก็แทบจะกินแกลบอยู่แล้ว... หรือว่าออเดรย์จะยังคิดถึงพี่ชายที่แยกออกมาอยู่คนเดียวอยู่บ้าง ก็เลยส่งอาหารที่เหลือจากการไลฟ์สดมาให้?

         ในเมื่อกังฟูยังไม่สามารถฟันธงได้ว่า สองพี่น้องคู่นี้มีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่ เขาก็ได้แต่จำใจกินอาหารเหล่านี้ ที่อย่างน้อยก็อร่อยกว่าอาหารเหลว

         ไว้มีเงินเมื่อไหร่ เขาค่อยออกไปลองทานอาหารยุคดวงดาวที่ร้านอาหาร

         “โอเลี้ยง เข้าเกมผู้พิทักษ์จักรวาลให้หน่อย” หลังจากกรอกอาหารเหลวหนึ่งซองลงกระเพาะเสร็จ ออสการ์ก็ทำตามแผนที่เขาวางไว้เมื่อวานทันที

         เมื่อวาน หลังจากตื่นขึ้นมาในยุคดวงดาวนี้ เขาได้ใช้เวลาในการย่อยข้อมูลต่างๆ จากโอเลี้ยง รวมถึงศึกษาหาข้อมูลด้านอาชีพ และช่องทางการทำเงินจากเสิร์ชเอนจิน ก่อนจะพบหนทางแก้ปัญหาทางการเงินชั่วคราวของเขาที่น่าจะพอทำได้...

         การไลฟ์สด

         แพลตฟอร์มสำหรับไลฟ์สดในยุคดวงดาวมีเพียงแพลตฟอร์มเดียว ชื่อว่าสตาร์บอร์ด เจ้าของร่างคนเก่ามีไอดีของแพลตฟอร์มนี้ แต่เป็นเพียงแค่ผู้ชมเท่านั้น ยังไม่เคยสมัครเป็นสตรีมเมอร์มาก่อน ดังนั้นเมื่อวานนี้ออสการ์จึงยื่นเรื่องสมัครเข้าไปแล้ว และได้รับการอนุมัติในช่วงสายของวันนี้

         ส่วนเกมที่เขาสั่งการให้หุ่นยนต์เชื่อมต่อให้ เป็นเกมเสมือนจริงออนไลน์ที่มีความนิยมมากเป็นอันดับหนึ่งของจักรวาล เกม Space Legends

         เจ้าของร่างคนก่อนมีไอดีเกมนี้อยู่ เพราะเป็นเกมที่พลเมืองแทบทุกคนถูกบังคับให้มีส่วนร่วม

         การเชื่อมต่อสำเร็จ

         ออสการ์รัวนิ้วลงบนแป้นคีย์บอร์ด เพื่อเช็กข้อมูลของตัวละครในไอดีนี้ โดยที่ยังไม่เข้าไปนอนเชื่อมต่อกับเกมในแคปซูล

         ยุคดวงดาวนี้เทคโนโลยีค่อนข้างจะพัฒนาไปไกลมาก แต่เกมเสมือนจริงยังมีน้อยจนนับนิ้วได้ เกมส่วนใหญ่ยังต้องอาศัยการเล่นผ่านหน้าจออยู่

         หนึ่งในเหตุผลที่เกมผู้พิทักษ์จักรวาลเป็นเกมยอดฮิต ก็เพราะว่าผู้เล่นสามารถสัมผัสประสบการณ์เหมือนจริงได้ถึงเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ โดยอาศัยเพียงแค่แคปซูลสำหรับเล่นเกม

         ภาพของแคปซูลที่เมื่อคนเข้าไปนอนแล้วหลุดเข้าไปอยู่ในโลกของเกมนั้น คือสิ่งที่ออสการ์จินตนาการ และอยากพบเจอมานานแล้ว ไม่นึกไม่ฝันว่าตนจะมีโอกาสได้สัมผัสกับมัน

         เสียดายที่ตัวเลือกเกมมีน้อยไปหน่อย

         แต่ก็พอจะเข้าใจได้ เพราะก่อนหน้านี้ การพัฒนาและวิจัยเน้นไปที่การล่าอาณานิคม สงครามระหว่างดวงดาว และการต่อสู้กับภัยพิบัติอวกาศที่เกิดขึ้น สิ่งบันเทิงอย่างเกมจึงเป็นเรื่องที่ไม่ได้รับความใส่ใจมากนัก

         ชื่อ: Ausgar

         เลเวล: 129

         อาชีพ: ผู้เชี่ยวชาญระเบิด

         ค่าสเตตัส

         Str 242 (+35)         Int 327 (+40)

         Vit 99 (+12)           Agi 99 (+13)

         Dex 99 (+16)         Lux 124 (+21)

         จำนวนชั่วโมงในเกม: 2005 ชั่วโมง

         ค่าภัยพิบัติที่ลดได้: 5536 หน่วย

         อาชีพที่ปรากฏอยู่ดูไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไร แถมรูปลักษณ์ตัวละครในเกมยังถูกปรับแต่งให้หล่อกว่าร่างจริง แต่ดูหล่อแบบเด็กแว้น ผมรองทรงสีแดง ตาสีส้ม กล้ามใหญ่แบบคนเล่นกีฬาเพาะกล้าม ใส่เสื้อกล้ามและกางเกงขายาวรัดรูป แถมยังมีรอยสักอยู่เสียครึ่งหน้า... ดูไร้รสนิยมสุดๆ

         ออสการ์ไม่คิดที่จะเสียเวลาเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ต่างๆ เพราะจุดประสงค์ในการเปิดเกมของเขาในครั้งนี้คือการดูประวัติการเล่นของเจ้าของร่างคนก่อน

         “เปิดคลิปการเล่นครั้งล่าสุด” ชายหนุ่มสั่งการด้วยเสียง

         ภาพฉากหลังของตัวละครเกมก็เปลี่ยนไป

         Game start

         ...

         ตูม! ตูม!

         เสียงระเบิดดังลั่นป่า พร้อมกับร่างของเหล่าพรานป่าที่แหลกสลายไปเมื่อเจอกับประสิทธิภาพของอาวุธทำลายล้างชิ้นนี้ ทำให้คนดูขมวดคิ้วมุ่น

         หลังจากดูตัวละคร Ausgar เปลี่ยนไปใช้อาวุธต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับระเบิด และแสดงให้เห็นถึงความแข็งแรงของร่างกายรวมถึงความสามารถในการต่อสู้ไปได้สักพัก ออสการ์ก็กดปิดวิดีโอ

         “น่าเบื่อ”

         การเป็นผู้เชี่ยวชาญระเบิดคือความน่าเบื่ออย่างแท้จริง นอกจากจะต้องคำนวณการใช้ระเบิดให้คุ้มค่าแล้ว ยังรวมถึงการวางกับดักต่างๆ ที่ต้องทำอีกด้วย

         ในฐานะที่เขาเป็นสายชิลล์ ชอบเล่นเกมแบบไม่ต้องคิดอะไรมากแล้ว ขอย้ายอาชีพจะดีกว่า

         และในเมื่อการจะย้ายอาชีพต้องสะสมอาวุธใหม่ บิลด์ค่าสเตตัสตัวละครใหม่หมด ออสการ์จึงเลือกที่จะขายของในไอดีนี้ทิ้งทั้งหมด เพื่อแลกเปลี่ยนเป็นเงินจริงออกมา และสร้างตัวละครใหม่ขึ้นมาแทน

         ...คืนนั้น ช่องไลฟ์สดนามว่า ยิงให้ไส้แตก ของสตรีมเมอร์หน้าใหม่ก็ได้ถือกำเนิดขึ้น

         ละครโรงเล็ก

         โอเลี้ยง: ทำไมเจ้านายเปลี่ยนไป ทำไมไม่ค่อยใช้งานเขาเลย

         ออสการ์: (เดินเอาจานไปล้างเอง)

         โอเลี้ยง: แปลกมาก หรือเขากำลังจะถูกโละทิ้งเพราะสู้หุ่นยนต์รุ่นใหม่ไม่ได้ ม่ายน้าาา~

         ออสการ์: อ๊ะ! น้ำหกตั้งแต่เมื่อไหร่ (หยิบผ้ามาเช็ดพื้น)