LOGIN
21วันฉันรักเธอ
Last Updated : 2025-07-31
4
Share:
Report
เมื่อชีวิตของ "คิมิ" เหลือเวลาเพียง 30 วัน เธอเลือกใช้ 21 วันสุดท้ายเพื่อทำสิ่งที่หัวใจเรียกร้องมาตลอด... บอกรัก "น้ำ" ผู้หญิงที่เคยอยู่ในใจเธอมานาน คำถาม 1 ข้อ ต่อ 1 วัน แทนคำบอกรักที่เธอไม่กล้าพูดมาตลอดชีวิต ในระยะเวลาแสนสั้นนี้ จะมีสักวันไหม...ที่น้ำจะเข้าใจหัวใจของคิมิ ระหว่างความลับ ความรัก และความลาจาก 21 วันอาจเปลี่ยนโชคชะตาได้ทั้งชีวิต
View MoreChapter 1
บทนำ
ฉันชื่อคิมิเคยเป็นสายเกมเมอร์มาก่อน มีเพื่อนร่วมทีมที่เล่นเกมไปด้วยกันทุกวัน จนวันหนึ่ง… ฉันเผลอไปรักเพื่อนคนหนึ่งเข้า ทั้งที่รู้ว่าเขามีเจ้าของอยู่แล้ว และเพราะความรู้สึกนั้น ฉันจึงตัดสินใจออกจากกลุ่มเงียบ ๆ
จากคนที่เคยอยู่ในโลกเกม ฉันผันตัวมาเป็นวีทูบเบอร์ในชื่อ คิมิ.ฟุกุ.ยุเมะ ทำช่องเล่าเรื่องนิยายเสียง ถ่ายทอดความรู้สึกผ่านตัวละคร และเขียนนิยายเรื่อง “รักวุ่น ๆ ของจริงใจ ภาคมอปลาย” เพื่อบอกเล่าเรื่องที่เก็บไว้ในใจตลอดมา
แต่ดูเหมือนโชคชะตาจะไม่ใจดีนัก… วันที่ฉันไปตรวจสุขภาพประจำปีเป็นครั้งแรก หมอกลับพบว่าฉันเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ฉันเลือกที่จะไม่รักษา… และหมอบอกว่าฉันเหลือเวลาอีกแค่ 30 วันเท่านั้น
30 วันที่ฉันเลือกเอง…
ในเวลาที่น้อยนิดนี้ ฉันเฝ้าถามตัวเองซ้ำ ๆ ถ้าเหลือโอกาสสุดท้ายที่จะได้พูดคุยกับใครสักคน... คนคนนั้นจะเป็นใครกันนะ?
สิบปีแล้ว...
ตั้งแต่เรียนจบ ม.6 จากโรงเรียนสหศึกษาแห่งหนึ่งในขอนแก่น
สิบปีที่ไม่เคยทักไป
สิบปีที่ไม่เคยลืม
คิมินั่งอยู่ในห้องนอนอันเงียบสงบ มีเพียงเสียงพัดลมกับเสียงใจตัวเองที่ดังก้องในอก
“น้ำ...” เธอกระซิบชื่อเบา ๆ เหมือนทบทวนบางอย่าง
แล้วเลื่อนนิ้วไปยังกล่องไม้เก่า ๆ ที่เธอเรียกว่า "กล่องเก็บความทรงจำ"
ข้างในมีกระดาษโน้ตเล็ก ๆ ที่เขียนด้วยลายมือของน้ำเมื่อสิบปีก่อน
คิมิยิ้มทั้งน้ำตา ตอนนั้นเธอไม่รู้ใจตัวเองด้วยซ้ำ รู้แค่ว่าอยากอยู่ใกล้น้ำ อยากทำให้น้ำหัวเราะ อยากเห็นรอยยิ้มจากคนที่พูดตลกบ้างไม่ตลกบ้าง แต่กลับกลัวจะเสียมิตรภาพ กลัวว่าถ้าพูดอะไรผิดไป จะไม่ได้อยู่ในสายตาน้ำเลยแม้แต่นิดเดียว
เธอลุกไปหยิบโทรศัพท์ ก่อนจะเปิดแอปแชตที่ไม่ได้เปิดนาน หน้าจอ แสดงชื่อกลุ่มเก่า ๆ กลุ่มหนึ่งว่า "กลุ่มสามเพื่อนซี้ น้ำ ฟ้า คิมิ"
“ฟ้า...” คิมิพึมพำชื่ออีกคนที่หายไปจากกลุ่มหลังเรียนจบไม่นาน
ฟ้าเคยพูดว่า “ถ้าเธอไม่บอกเขา ก็อย่ามาบ่นเสียดายนะคิมิ”
ตอนนั้นคิมิหัวเราะ แล้วเปลี่ยนเรื่อง
ตอนนี้เธอไม่ขำแล้ว
ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนจากอินบ็อกซ์ I*******m ดังขึ้น
“ฟ้า: ฟังนิยายแล้วร้องไห้เลย เธอยังรักน้ำอยู่ใช่ไหม?”
คิมิพิมพ์ตอบกลับแค่คำว่า
“ใช่”
...ก่อนจะเพิ่มอีกว่า
“แต่ตอนนี้ฉันแค่อยากให้เขารู้”
คิมิเปิดอีเมลร่างจดหมายที่เขียนค้างไว้เป็นปี
หัวข้อ: “จากเพื่อนคนนั้นที่เธอมองข้าม”
เธอลังเลเล็กน้อย ก่อนพิมพ์บรรทัดแรกลงไป...
> “สวัสดี... น้ำ
ไม่รู้ว่าเธอจะจำเพื่อนคนนี้ได้ไหม
คนที่เคยส่งมุกแป้ก ๆ
คนที่ชอบยืนข้างเธอเวลาถ่ายรูปหมู่
คนที่แค่เห็นเธอยิ้ม ก็เก็บไปฝันทั้งคืน”
> “ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าฉันรู้สึกยังไง
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ว่าฉันเคยรักเธอ
และอาจจะ... ยังรักอยู่”
Latest chapter
21วันฉันรักเธอ ตอนที่ 6: กล่องหนึ่งใบ กับความทรงจำที่ยังไม่ลบเลือน
ตอนที่ 6: กล่องหนึ่งใบ กับความทรงจำที่ยังไม่ลบเลือนเสียงฝนโปรยปรายลงบนกระจกหน้าต่างห้องนอนราวกับกำลังเคาะเรียกหัวใจใครบางคนในยามเย็น คิมิยกแก้วโกโก้ร้อนจิบเบา ๆ กลิ่นหอมหวานคุ้นเคยอวลคลุ้งอยู่รอบตัว แต่กลับไม่สามารถอุ่นหัวใจเธอได้ทั้งหมด หัวใจของเธอ...เหมือนกำลังเรียกร้องบางอย่าง บางอย่างที่เธอไม่ได้แตะต้องมานานหลายปีเธอวางแก้วลง ก่อนจะเดินตรงไปยังมุมห้องที่ไม่ได้แตะต้องมานาน มือเลื่อนเปิดตู้เสื้อผ้าไม้เก่า ล้วงผ่านผ้าห่มหนาที่พับทับกันอยู่ด้านล่างสุด แล้วหยิบกล่องไม้ใบหนึ่งออกมา กล่องธรรมดาใบเล็กที่ฝุ่นจับหนาจนบอกเวลาได้ แต่สิ่งที่สะดุดตาคือ...ลายมือแบบเด็ก ๆ บนฝา“กล่องความทรงจำของคิมิ”เธอวางกล่องลงบนเตียงช้า ๆ ใช้ฝ่ามือลูบฝาเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ เปิดมัน กลิ่นเก่าของกระดาษเก่า ๆ ลอยขึ้นแตะปลายจมูกสิ่งแรกที่เ
Last Updated : 2025-07-3121วันฉันรักเธอ ตอนที่ 5: แค่เพื่อนที่ไม่ควรมีหัวใจ
ตอนที่ 5“แค่เพื่อนที่ไม่ควรมีหัวใจ”“ถ้าเป็นได้แค่เพื่อนเธอ... ทำไมไม่บอกฉันตอนนั้น” เสียงเพลงที่ดังแผ่วจากลำโพง บาดลึกลงตรงกลางหัวใจ เธอก็แค่เพื่อน... ที่ไม่ควรหวั่นไหวไปกับรอยยิ้มของเธอคิมินั่งอยู่ในห้องเล็ก ๆ ที่มืดสลัว มีเพียงแสงหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เปิดหน้าโปรเจกต์นิยายค้างไว้เหมือนเดิม สมุดบันทึกเล่มเดิมวางอยู่ข้าง ๆ กล่องโกโก้ที่ละลายไปครึ่งแก้ว เธอมองมันราวกับจะใช้มันเป็นข้ออ้างไม่ให้เขียนต่อวันนี้... เธอเขียนไปเพียงไม่กี่ประโยค แต่กลับใช้เวลาเกือบชั่วโมง“จริงใจยืนอยู่ใต้ต้นกัลปพฤกษ์ มองเงาไม้ทอดบนพื้นหญ้า
Last Updated : 2025-07-3121วันฉันรักเธอ ตอนที่ 4: คนที่ไม่ใช่
ตอนที่ 4: คนที่ไม่ใช่แรงบันดาลใจจากเพลง “คนที่ไม่ใช่” – โอปวีร์เสียงฝนตกกระทบหลังคาดังเป็นจังหวะค่อย ๆ เนิบช้าเหมือนหัวใจของเธอที่กำลังแหลกช้า ๆ ในห้องเงียบ ๆ ที่มีแค่แสงจากหน้าจอมอนิเตอร์ คิมิเอนตัวพิงเก้าอี้เกมเมอร์ สวมหูฟังพร้อมไมค์ จ้องหน้าจอเกม ROV ที่กำลังแข่งแบบจัดอันดับอย่างจริงจัง“คิมิ! มึงจะป้อมแตกแล้ว! ถอยดิ๊!”เสียงของ สานฝัน ดังแว่วจากดิสคอร์ด น้ำเสียงคมชัดจนเหมือนแทงเข้าหัวใจคิมิ เกมรอบนี้ดูจะจริงจังกว่าปกติ ฝันเฟื่อง กับ พอล ยังคงอยู่ในทีม ส่วน ปาย ก็อยู่ด้วย แม้จะไม่พูดอะไรเลยตลอดทั้งเกมคิมิเหลือบดูมินิแมพแล้วกดวาร์ปกลับฐานในเสี้ยววินาทีสุดท้าย ก่อนที่ตัวละครของเธอจะตายเป็นรอบที่สี่ในเวลาแค่สิบห้านาที“ขอโทษ...” คิมิพึมพำเบา ๆ น้ำเสียงราบเรียบเหมือนหัวใจที่ว่างเปล่า“เฮ้อ พี่คิมิ เล่นอย่างนี้ทุกเกมเลย ไม่ไหวอ่ะ”ฝันเฟื่อง บ่นเสียงหงุดหงิด น้ำเสียงไม่ได้รุนแรงเท่าพี่สาว แต่กลับเจ็บลึกไม่แพ้กันคิมิพยักหน้าเบา ๆ ทั้งที่ไม่มีใครเห็น แล้วเงียบลง นิ้วชะงักไม่แตะมือถืออีกต่อไป สายตาเธอเลื่อนลอยไปที่ภาพตัวละครในเกมที่ยืนอยู่เฉย ๆ อย่างไร้จุดหมาย เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลัง
Last Updated : 2025-07-3121วันฉันรักเธอ ตอนที่ 3: เพื่อนที่เธอไม่รัก
(แรงบันดาลใจจากเพลง ที่ไม่รัก – PROXIE)เสียงฝนตกพรำๆ เคาะหน้าต่างห้องของคิมิอย่างแผ่วเบา ละอองน้ำไหลเป็นเส้นบางเฉียบบนกระจก เหมือนร่องรอยน้ำตาที่ไม่มีใครได้เห็นภายในห้องเงียบกริบ มีเพียงเสียงพัดลมจากโน้ตบุ๊กและเสียงพิมพ์เบาๆ ที่คิมิใช้ตอบแชท ปลายนิ้วเธอวางค้างอยู่บนคีย์บอร์ด หน้าจอแสดงภาพเกม Project Zomboid ที่กำลังโหลดเข้าเซิร์ฟเวอร์ที่นัดกันไว้เวลาสามทุ่มครึ่งวันนี้เธอมีนัดเล่นเกมกับเพื่อนๆ ในDiscord ฝัน, เฟื่อง, ปาย และพอล เหมือนคืนวันศุกร์ธรรมดาที่เคยสนุกแต่คืนนี้กลับไม่เหมือนเดิมเลยไม่ทันที่เธอจะได้ตั้งตัว เสียงแจ้งเตือนจาก Discord ดังขึ้นพร้อมแชทส่วนตัวที่โผล่ขึ้นมาปาย: “คิมิ… เราคุยกันหน่อยได้มั้ย”คิมิมือเย็นเฉียบ แสงหน้าจอสะท้อนบนแก้มที่ซีดเผือด เธอรู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบแน่นจนแทบหายใจไม่ออก“ได้สิ…” เธอตอบกลับไป พยายามไม่ให้มือสั่นแม้หัวใจจะเต้นโครมครามเสียงปายเปิดไมค์ทันที เสียงหายใจของอีกฝ่ายลอดเข้ามาผ่านหูฟังอย่างชัดเจน น้ำเสียงยังเป็นปายคนเดิม อ่อนโยน ชัดเจน ไม่ลังเล แต่เนื้อหาที่พูดออกมานั้นเปลี่ยนทุกอย่าง“เราอยากบอกคิมิมานานแล้ว…ว่าเราชอบคิมิ เราไม่ได้แค่รู้เร
Last Updated : 2025-07-2621วันฉันรักเธอ ตอนที่2: รู้ทั้งรู้
(แรงบันดาลใจจากเพลงรู้ทั้งรู้-big d2b)♪…แค่เธอพูดจา และหันมายิ้มให้ ฉันก็คิดไปไกลถึงเธอ เก็บไปฝัน ว่าเธอแค่ทักทาย แบบเพื่อนทั่ว ๆ ไป… ไม่ได้มีอะไรมากมายกว่านั้น...🎶“ล็อค Killjoy อีกแล้วเหรอพี่คิมิ...”เสียงของฝันเฟื่องดังขึ้นพร้อมกับหน้าจอเอเจนท์ในเกม Valorant ที่ปรากฏภาพคิมิเลือกตัวเดิมอีกครั้งในรอบค่ำคืนนี้“เล่นตัวอื่นไม่เป็นนี่นา…” คิมิตอบยิ้ม ๆ เสียงเบาเหมือนลมพัดผ่านหูตนเองมากกว่าจะพูดให้ใครฟัง“เล่นไม่เป็นก็ต้องฝึกไง จะได้ไม่แจกแต้ม!” คราวนี้เป็นเสียงของ ฝัน—เธอคนนั้นที่คิมิไม่ควรรักเสียงของฝันไม่ได้ดุ ไม่ได้โกรธด้วยซ้ำ มันคือเสียงเรียบ ๆ ตรง ๆ แบบที่เธอมักพูดเสมอ แต่แค่ได้ยินแบบนั้น หัวใจคิมิก็เหมือนโดนบีบแน่นในอก ฝันไม่ได้ตั้งใจให้เจ็บ แต่คำพูดที่ไม่แต่งเติม กลับซัดเข้าใจกลางความรู้สึกคิมิเงียบ ไม่ใช่เพราะโกรธ แต่เพราะคำพูดนั้น… ทำให้เธออยากร้องไห้คืนนี้พวกเขานัดเล่นกันห้าคนเหมือนเดิม ฝัน, พอล, ปาย, เฟื่อง, และเธอ—คิมิแมพ Ascent โหลดเสร็จ ภารกิจฝั่ง Defend คิมิเลือกวาง Turret ตรงทางเข้า A site แต่เธอวางพลาด และโดนเรน่าของอีกฝั่งยิงสวนหลังมาอย่างง่ายดายตายคนแรก..
Last Updated : 2025-07-2621วันฉันรักเธอ ตอนที่ 1: เส้นบางบาง
คิมิเป็นคนที่มีดนตรีอยู่ในหัวใจเสมอ ทุกเช้าเธอมักเปิดเพลง“เส้นบาง ๆ” ของ Indigo เหมือนเป็นธรรมเนียมเล็ก ๆ ที่ทำให้หัวใจเธอยังเต้นเป็นจังหวะที่คุ้นเคยแม้ในวันที่ไม่ได้กดเปิดเพลงนั้นก็ยังเล่นอยู่ในหัวเบา ๆ แทรกซึมไปกับลมหายใจ กับความทรงจำ แม้แต่ในตอนที่เธอได้คุยกับสานฝัน เพลงนั้นก็ยังไม่เคยเงียบหายไป มันเหมือนกับว่า บทเพลงนั้นคือความรู้สึกที่ไม่มีใครได้ยิน ยกเว้นเธอและใจของเธอเอง♪…ได้อยู่กับเธอแค่ตอนที่เธอคิดถึงกัน เจอกันได้นะ ถ้าเธอต้องการ แต่ไม่ใช่ทุกเวลาที่อยากเจอ...🎶แสงแดดอ่อนยามเย็นลอดผ่านม่านโปร่งของหน้าต่างบานเล็ก ห้องของคิมิยังคงเงียบสงบ มีเพียงเสียงเครื่องฟอกอากาศและลมหายใจแผ่วเบาของเจ้าของห้องที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงาน ไมโครโฟนสีดำวางอยู่ตรงหน้า แท็บเล็ตสำหรับวาดภาพเปิดค้างไว้บนโหมดสเกตช์โนเวล และหน้าจอโน้ตบุ๊กแสดงหน้าต่างของโปรเจกต์นิยายเสียงที่ยังเว้นว่าง ไม่มีถ้อยคำใดถูกพิมพ์เพิ่มอีกหลายวันเสียงแจ้งเตือนจากแอปแชตดังขึ้นเบา ๆสานฝัน: "วันนี้เล่นเกมมั้ย คิดถึงแกอะ"คิมิมองข้อความนิ่ง ๆ หัวใจเต้นช้าแต่หนัก สัมผัสแผ่วของความคิดถึงเคลือบด้วยรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้า เธอวางมือบนค
Last Updated : 2025-07-26
Related Novels
Comments