2
สตรีมเมอร์ตกเด็ก
ยิงให้ไส้แตก ทำการถ่ายทอดสด
ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นให้ผู้ติดตามเพียงหนึ่งเดียวได้รับรู้
หลังจากการไลฟ์สดในครั้งแรกแล้ว เจ้าของช่องก็มีผู้ติดตามเพิ่มขึ้นเพียงหนึ่งคนเท่านั้น ในขณะที่คนอื่นเพียงแค่ผ่านมาผ่านไป เข้ามาด่าเล่นๆ แล้วก็ออก ไม่มีใครคิดจะกดปุ่มติดตามให้รกการแจ้งเตือน
[อ้าว วันนี้ไม่เล่นเกมผู้พิทักษ์จักรวาลเหรอ]
ภาพที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอคือเสี้ยวหน้าด้านข้างของชายหนุ่มผมสีดำประกายน้ำเงินยาวระต้นคอ นัยน์ตาสีฟ้าเข้ม กำลังเปิดเกมสำหรับเล่นขำๆ อย่างเกมยิงเพชร แทนที่จะเป็นเกมยอดฮิตเหมือนคราวก่อน
ไม่มีเสียงตอบกลับจากสตรีมเมอร์หน้าใหม่ แต่ผู้ติดตามเพียงหนึ่งเดียวก็ยังคงไม่ละความพยายามในการสื่อสารกับอีกฝ่าย
[เจ้าของช่องก็หน้าตาไม่เด็กแล้วนะ ทำไมยังเล่นเกมเด็กๆ อยู่อีกล่ะ]
[คราวก่อนยิงผีกูลไส้ไม่แตก เลยมายิงเพชรแทน?]
[เกิดอะไรขึ้นกับห้องนี้ ทำไมถึงสตรีมเกมนี้ล่ะ มีอะไรใหม่เหรอ]
หลังจากที่จำนวนผู้เข้าชมขึ้นๆ ลงๆ ในหลักหน่วยได้สักพัก ก็มีผู้มาใหม่หยุดพิมพ์ถามอย่างงงๆ
แต่เจ้าของช่องยังคงปิดปากเงียบเหมือนเดิม เขาเริ่มเล่นตั้งแต่ด่านแรกสุดซึ่งเป็นด่านที่ง่ายที่สุด เพียงกดยิงเพชรสีเดียวกันให้ตรงกับที่ปรากฏอยู่ข้างบนไม่ถึงนาทีก็ผ่านด่าน
สตรีมเมอร์เล่นไปจนถึงด่านที่สิบ ก็เริ่มมีแชตของคนดูปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง
[ฉันคิดไปเองหรือเปล่า ทำไมมันดูเพลินจัง]
[ใช่ เพลินจนจะหลับแล้ว เหมือนอ่านหนังสือเรียนเลย]
[ฉันว่าเสียง ปิ้วๆๆ นี่มันสบายหูมาก ถ้าเกมสเปซเลเจ้นใช้เอฟเฟกต์เสียงปืนเป็นแบบนี้แทนก็ดีสิ]
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง จำนวนผู้เข้าชมที่มีอยู่ยี่สิบคนก็เริ่มนิ่ง ทุกคนต่างปักหลักดูเกมที่ถูกมองข้ามไปอย่างไม่รู้ตัว ดูเพลินจนลืมกดออกจากห้องเสียสนิท
[ฉันจำได้ว่าเคยเล่นถึงด่านห้าสิบ แล้วก็ไม่ได้เล่นต่ออีก]
[อย่าว่าแต่ด่านสูงๆ เลย แค่เห็นว่าเล่นแล้วแลกเป็นเงินจริงไม่ได้ แถมค่าภัยพิบัติยังแทบจะไม่ลดลง ฉันก็ลบเกมนี้ทิ้งแล้ว]
[แต่เกมนี้ดีนะ เด็กๆ ก็เล่นได้ ต่างจากเกมอื่นที่ถูกจำกัดอายุ]
บรรยากาศในห้องถ่ายทอดสดที่กลมเกลียวกันมาโดยตลอด เริ่มกลายเป็นการรำลึกความหลัง
[ฉันว่าเจ้าของช่องสตรีมเกมนี้ก็ดีเหมือนกันนะ ไม่ขัดหูขัดตาเหมือนตอนเล่นอีกเกมดี]
[???]
[ลองไปดูไลฟ์ก่อนหน้าสิ แต่อย่าดูนานนักล่ะ เดี๋ยวจะหงุดหงิดซะเปล่าๆ]
ทันทีที่ได้รับคำแนะนำจากคนในแชต ผู้ชมคนอื่นก็กดเข้าไปดูวิดีโอไลฟ์ย้อนหลังทันที ก่อนจะตาลายกับคอมเมนต์จำนวนมากที่พร้อมใจกันด่าสตรีมเมอร์ เพราะความไม่เอาไหนของเขา
กว่าจะทำความเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น และกลับไปดูไลฟ์สดอีกครั้ง หน้าช่องแชตก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
มันกลับเต็มไปด้วยข้อความของเหล่าเด็กๆ!
[ด่านนี้ ฉันเล่นผ่านในสามนาทีเลย]
[เราชอบด่านนี้มาก ตอนที่ยิงเพชรโดนระเบิดนะ เอฟเฟกต์สวยที่สุดในเกมแล้ว]
[พี่สตรีมเมอร์ เล่นด่านที่หกสิบให้ดูหน่อยครับ ผมเล่นยังไงก็ไม่ผ่านสักที]
[เกิดอะไรขึ้น? เด็กๆ มาจากไหนกัน?]
[แทบไม่เคยมีคนสตรีมเกมนี้มาก่อน ทางแพลตฟอร์มก็เลยขึ้นแจ้งเตือนพวกผมน่ะสิ]
[ช่ายๆ ปกติจะมีแต่แจ้งเตือนการ์ตูนขึ้น วันนี้มีแจ้งเตือนช่องนี้เฉยเลย]
เหล่าเด็กๆ พากันแย่งตอบ ทำให้ผู้ใหญ่ที่อยู่มาก่อนเริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น
ยังไม่ทันที่เหล่าผู้ใหญ่จะได้พิมพ์ตอบโต้อะไร เจ้าของช่องก็เริ่มพูดออกมาเป็นครั้งแรก แถมเป็นการพูดที่ยาวที่สุดด้วย “ด่านที่หกสิบจะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก หลักการคือต้องยิงเพชรสีม่วงให้หมดให้ได้ก่อน จากนั้นจะยิงมั่วๆ ยังไงก็ได้ แล้วค่อยปิดท้ายด้วยเพชรสีชมพู”
[เสียงสตรีมเมอร์นุ่มจัง]
[เอาจริงนะ ฉันอยู่ดูเพราะเจ้าของช่องหน้าตาดีแหละ เสียดายผมบังหน้าไปหน่อย]
[แต่ผมว่าเสียงก็งั้นๆ แหละ ฟังดูน่าเบื่อเกินไปหน่อย ไม่เหมาะกับทำอาชีพนี้เลย]
[รู้ได้ไงว่าเจ้าของช่องทำเป็นอาชีพ เขาอาจจะมาไลฟ์เล่นๆ ก็ได้]
[ขอบคุณครับคุณอา]
เมื่อเหลือบเห็นข้อความที่โดนเรียกว่าอา นิ้วชี้ข้างขวาที่คอยกดปุ่มบนแป้นพิมพ์ก็ลื่นไถลไปวูบหนึ่ง ก่อนที่จะกลับมาตั้งหลักได้โดยที่ไม่มีใครทันสังเกตเห็น
เขาเพิ่งอายุยี่สิบสอง ยังไม่น่าจะเป็นอาได้นะ...
จำนวนไลฟ์สด: 2 ครั้ง
จำนวนชั่วโมงในการไลฟ์: 7 ชั่วโมง
ยอดโดเนตที่ได้รับ: 112 คอยน์
ดวงตาสีฟ้าเข้มจ้องมองข้อมูลในช่องของตัวเอง ก่อนจะเดินไปหยิบของกินออกมาจากตู้เย็น
หากเป็นคนอื่นคงรู้สึกอายไปแล้ว เมื่อสิบสองคอยน์ที่ได้รับ เกิดจากการที่เหล่าเด็กๆ ช่วยกันกดโดเนตให้เขาคนละหนึ่งคอยน์ถ้วน ส่วนอีกหนึ่งร้อยคอยน์ เป็นผู้ติดตามคนแรกของเขาที่โดเนตให้
ออสการ์ตักผัดผักรวมมิตรเข้าปาก พลางนึกถึงเรื่องราวของเกมในยุคดวงดาวไปด้วย
เหตุผลที่เขาต้องเล่นเกมขั้นต่ำวันละสามชั่วโมง เกิดมาจากกฎหมายภาคบังคับของจักรวรรดิควินซ์ หนึ่งในห้าจักรวรรดิของจักรวาลแห่งนี้
ในยุคดวงดาวนี้มีกาแล็กซีที่ติดต่อกันได้ทั้งหมดสิบกาแล็กซี แต่ละกาแล็กซีจะมีระบบการปกครองแตกต่างกันไป กาแล็กซีควินซ์ที่เขาอยู่ มีดาวเคราะห์มากกว่าร้อยดวง แต่ดาวที่มีมนุษย์อาศัยอยู่นั้นมีจำนวนเพียงห้าดวงเท่านั้น ดวงที่ออสการ์อาศัยอยู่ชื่อว่า สตาร์เกต
การปกครองในกาแล็กซีนี้เป็นระบบรัฐสภา โดยมีจักรพรรดิและราชวงศ์เป็นเหมือนสัญลักษณ์ และมีสิทธิออกเสียงเช่นเดียวกับสมาชิกรัฐสภา
เนื่องจากมีหุ่นยนต์ทำหน้าที่แทนชนชั้นแรงงานแทบทุกอย่าง เช่น ก่อสร้าง บริการ ขุดเหมือง หรือเพาะปลูก อาชีพที่มนุษย์ส่วนใหญ่ทำในยุคนี้จึงมีอยู่เพียงไม่กี่อาชีพ
อาชีพที่โดดเด่น ได้แก่ ทหาร ข้าราชการ นักวิจัย/นักวิทยาศาสตร์ อาจารย์ นักประดิษฐ์/ช่าง สตรีมเมอร์ นักธุรกิจ และนักศึกษา
ช่วงก่อนที่เกมยอดฮิตจะถือกำเนิดขึ้น ทหารและนักวิจัยนับว่ามีบทบาทสำคัญมากที่สุด เพราะพวกเขาต้องคอยรับมือกับภัยพิบัติทางอวกาศที่เกิดขึ้นแทบทุกๆ สามเดือน และรับมือกับสงครามอวกาศที่เกิดขึ้นจากการล่าอาณานิคมของกาแล็กซีอื่น
ทว่าเมื่อหนึ่งปีก่อน การปรากฏตัวของเกมมากกว่าสิบเกมที่ใช้ชื่อนำหน้าเกมว่าสเปซขึ้นมา ทำให้ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้าไปเล่น และเคลียร์ด่านได้สำเร็จ จะได้รับแต้มลดภัยพิบัติ
แรกๆ ทุกคนต่างสงสัยว่าเป็นเรื่องตลกของใครกัน แต้มลดภัยพิบัติเหล่านี้คือชื่อเรียกของเงินในเกมเท่านั้นหรือเปล่า แล้วมันสามารถแลกออกมาเป็นเงินจริงได้ไหม?
แต่เพราะเป็นการปรากฏขึ้นของเกมโดยไร้ซึ่งที่มาที่ไป ไม่มีชื่อบริษัทผู้สร้างเกมอย่างถูกกฎหมาย และไม่สามารถระงับการเผยแพร่เกมเหล่านี้ได้ แม้จะระดมกำลังสมองของเหล่าโปรแกรมเมอร์จำนวนมากแล้วก็ตาม
องค์กรวิจัยต่างๆ ทั้งทางภาครัฐและเอกชนจึงได้รับมอบหมายให้วิเคราะห์เกมเหล่านี้โดยละเอียด และแจ้งพลเมืองให้หยุดเข้าเล่นเกมทั้งสิบเกม
หลังจากผ่านไปเพียงหนึ่งเดือน ภัยพิบัติที่ถูกคาดการณ์ว่าจะรุนแรงมากอย่างพายุขยะอวกาศ กลับมีขนาดลดลงเหลือเพียงสองในสามจากที่คาดการณ์ไว้เท่านั้น
และเมื่อพายุจบสิ้นไป คนที่แอบเล่นเกมรวมถึงเหล่านักวิจัยจึงค้นพบว่า ค่าลดภัยพิบัติที่สะสมไว้นั้นลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
นอกจากนี้ จู่ๆ เว็บไซต์ที่เปิดเผยคะแนนรวมของค่าลดภัยพิบัติที่เหล่าผู้เล่นเกมได้ทำไว้ก็ปรากฏขึ้น แสดงเป็นค่าคะแนนรวมแบบเรียลไทม์ และเปิดเผยรายชื่อผู้ที่ทำคะแนนรวมจากทุกเกมได้สูงสุดสิบอันดับแรก รวมถึงเปิดเผยรายชื่อของทีมที่เคลียร์ด่านใหม่ในเกมผู้พิทักษ์จักรวาลได้เป็นทีมแรกอีกด้วย
เท่านั้นแหละ ความบันเทิงจึงระเบิดขึ้น
จักรวรรดิและรัฐสภาไม่สามารถห้ามผู้ที่อยากเล่นเกมได้อีกต่อไป และเมื่อข้อมูลการวิเคราะห์ถูกเผยแพร่ออกมา นอกจากจะไม่ห้ามแล้ว ทางรัฐบาลยังสนับสนุนให้พลเมืองร่วมเล่นเกมอีกด้วย
ต่อมาเมื่อเห็นว่าเกมเหล่านี้ไม่ส่งผลเสียใดๆ ต่อผู้เล่น ไม่ได้ทำให้เกิดการล้างสมอง หรือเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมใดๆ ทางจักรวรรดิจึงได้ออกกฎให้ผู้มีอายุตั้งแต่ 15 ปีจนถึง 55 ปี ต้องเข้าเล่นเกมในเครือสเปซเป็นเวลาอย่างน้อยสามชั่วโมงต่อวัน ขณะที่ชั่วโมงการทำงานประจำจะถูกลดลงเหลือเพียงแค่หกชั่วโมงต่อวันเท่านั้น
มีเพียงกรณีที่ป่วยหรืออยากจะพักเท่านั้นที่สามารถเปลี่ยนจากการเล่นเกมไปดูไลฟ์สดที่คนอื่นเล่นเกมแทนได้
เมื่อค้นพบวิธีการบรรเทาภัยพิบัติได้โดยที่ไม่ต้องเสียงบประมาณเป็นจำนวนมากอีกต่อไป หน้าที่ของทหารและเหล่านักวิจัยก็เริ่มเปลี่ยนไป นอกจากจะต้องคอยเฝ้าระวังและหาที่มาที่ไปหรือต้นตอของผู้สร้างเกมแล้ว พวกเขายังต้องแบ่งทีมเข้าไปเล่นเกมเหล่านั้น เพื่อช่วยป้องกันดาวเคราะห์จากภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น
นอกจากเกมที่ผุดขึ้นในตอนแรก ยังมีเกมใหม่ๆ ทยอยเปิดตัวขึ้นทุกๆ เดือน แต่ก็ยังไม่มีเกมไหนที่จะสนุก และให้แต้มลดภัยพิบัติได้มากเท่ากับเกมผู้พิทักษ์จักรวาล
และเกมนี้ยังเป็นเพียงเกมเดียว ที่ทำให้เกิดการไหลสะพัดของเงินตรา เนื่องจากมีการแลกเปลี่ยนเงินจริงกับเงินคริสตัลในเกมเป็นจำนวนมาก คนรวยได้อำนวยความสะดวกให้ตนเองในการเล่นเกม ขณะที่คนจนก็สามารถหาเงินจากการเล่นเกมนี้ได้
นี่คือเรื่องที่ออสการ์รับรู้จากการรวบรวมข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต
ดังนั้นหลังจากเข้ามาอยู่ในยุคนี้ เขาจึงต้องบังคับตัวเองให้เล่นเกมวันละสามชั่วโมงเป็นอย่างน้อย
ละครโรงเล็ก
แฟนคลับรุ่นเด็ก: สอนวิธีเล่นด่านที่หกสิบแล้ว สอนวิธีรักให้ผมหน่อยได้มั้ยคร้าบบบ
ออสการ์: ไปเล่นเกมจีบหนุ่มให้รอดก่อนเถอะ
แฟนคลับรุ่นเด็ก: ผมเล่นจบตั้งนานแล้ว พิชิตใจได้หมดทุกคนเลย ถ้าในเกมตั้งฮาเร็มได้ก็ดีสิ
คนที่ยังเล่นไม่เคยจบสักรูต: ...
ตอนพิเศษ 3เรื่องราวของสี่หนุ่ม Part 1: Ester “เจ้าหมอนั่นนี่ก็นะ” เอสเธอร์ทั้งหัวเสียทั้งรู้สึกขำไปในคราวเดียวกัน ไม่นึกว่าเคลย์ตันจะเอาทหารใต้บังคับบัญชาของเขาไปใช้ทำคะแนนเข้าซะได้ เสียรู้หมอนั่นซะแล้วสิ เขามารู้ข่าวเรื่องที่เกิดกับออสการ์เข้าก็เป็นตอนกลางคืนหลังจากกลับไปถึงฐานทัพที่ดาวนีออนแล้ว ทันทีที่เห็นข่าวที่แฟนคลับพูดคุยกันในบล็อกของยิงให้ไส้แตก เขาก็ติดต่อออสการ์ไปทันที แต่ปลายทางกลับขึ้นว่าห้ามรบกวนแทน แสดงว่าชายหนุ่มน่าจะนอนแล้ว เขาจึงเปลี่ยนไปติดต่อเคลย์ตัน “นายอยู่ที่ไหนกัน” ทันทีที่อีกฝั่งรับสาย สภาพห้องที่ไม่คุ้นเคย ก็ทำให้เอสเธอร์สงสัย “ลองเดาดูสิ” กล้องถูกแพนโดยอัตโนมัติไปทั่วห้องนั่งเล่น หนึ่งในภาพที่กล้องจับได้มีกรอบรูปดิจิทัลซึ่งมีภาพของออสการ์ในวัยเด็กกำลังนั่งตกปลาอยู่ริมทะเลสาบ “นายอยู่ในห้องของออสการ์ได้ยังไงกัน หรือว่าออสการ์จะเป็นอะไรไป?” “ดึกๆ ดื่นๆ ขนาดนี้ คนสองคนอยู่ด้วยกันสองต่อสอง นายคิดว่าต้องทำอะไรกันล่ะ?” “ประชุมมั้ง ไม่ก็คุยเล่น” ผู้พ
ตอนพิเศษ 2เขาคือเกมผู้พิทักษ์จักรวาล ในความคิดของออสการ์นั้น แอดคิงน่าจะถูกสอบสวนและควบคุมตัวอย่างหนักจากผู้มีอำนาจอย่างเคลย์ตัน แต่ความเป็นจริงแล้ว แอดคิงกลับถูกใช้งานหนักเสียยิ่งกว่าทาสรับใช้ สมัยอดหลับอดนอนสร้างเกมขึ้นมายังไม่รู้สึกทรมานมากขนาดนี้ เขายอมสร้างเกมอีกร้อยเกมเสียยังจะดีกว่าหาทางแก้สิ่งที่เขาไม่รู้ว่าจะต้องแก้ยังไง! นี่มันยากเสียยิ่งกว่าสอบชิงอันดับหนึ่งของกาแล็กซีอีกนะ! “โอดิน นายมีไอเดียอะไรมั้ย” แอดคิงที่สภาพถุงใต้ตาดำคล้ำยิ่งกว่าหมีแพนด้า หัวฟูฟ่อง ผมแหว่งเป็นจุดๆ เพราะถูกดึงทึ้ง หันไปมองหน้าจอโฮโลแกรมที่ฉายภาพห้องทำงานของผู้สร้างเกมอีกคนหนึ่งอย่างโอดิน สิ่งมีชีวิตจากกาแล็กซีโอบารอสซึ่งมีลักษณะคล้ายมนุษย์ แต่มีหูแหลมและกระดูกเล็ก ทำให้ตัวดูผอมเล็กเหมือนเด็ก “ไม่มีหรอก ทำตามที่เจ้าเคลย์ตันต้องการเถอะ” โอดินตอบกลับมา ขณะที่สายตายังคงจ้องจอคอมอยู่ โปรแกรมแปลภาษาที่มีมามากกว่าร้อยปี ทำให้การสื่อสารกับสิ่งมีชีวิตต่างกาแล็กซีนั้นไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป “นี่นายแอบอู้เล่นเกมอีกแล้วใช่มั้ย”
ตอนพิเศษ 1แฟนมีตติ้ง ณ ดาวแดริโอ้ กาแล็กซีควินซ์ เหล่าแกนนำแฟนคลับที่ควรจะยุ่งหัวหมุนกับการจัดงานและคอยรันงานแฟนมีตติ้งกลับได้แต่นั่งนิ่ง งานแฟนมีตติ้งครั้งนี้เป็นครั้งแรกของออสการ์หลังจากที่เขาได้เดบิวต์เป็นสตรีมเมอร์ได้สามเดือน ถึงแม้ว่าออสการ์จะเป็นสตรีมเมอร์ที่สตรีมเกมเหมือนคนอื่นและไม่ได้มีความสามารถพิเศษอะไร แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเขาภายในระยะเวลาสองเดือน ล้วนแล้วแต่น่าจดจำ ทั้งการเอาชนะใจแฟนคลับเด็ก การคอลแลบกับคนดัง การเอาชนะด่านใหม่ของเกมผู้พิทักษ์จักรวาลได้ การดึงดูดแฟนคลับจากต่างกาแล็กซี การรู้วิธีทำอาหารของโลกโบราณ การเป็นคนที่ติดอยู่ในเกมแต่ดันโชคดีติดอยู่ด่านที่สี่สิบห้าเลยออกมาได้ก่อนคนอื่น หรือแม้แต่เรื่องที่น่าตื่นตกใจอย่างการที่แม่เลี้ยงและน้องชายต่างแม่วางแผนทำลายชื่อเสียงของออสการ์ หลังจากได้กินแตงเม็ดใหญ่ เหล่าแฟนคลับจึงอยากจะจัดงานแฟนมีตติ้งปลอบใจสตรีมเมอร์ของพวกเขาเสียหน่อย เมื่อระดมทุนกันได้ พวกเขาก็เริ่มกำหนดวันและจองสถานที่จัดงานทันที ส่วนเงินทุนนั้นมาจากแฟนคลับจากกาแล็กซีเมสันซะเป็นส่วนใหญ่ แ
32ต้องสู้กันต่อไป ก่อนหน้าที่เคลย์ตันจะนำกำลังทหารเข้าบุกคฤหาสน์ตระกูลเวอร์มอนต์นั้น ชายหนุ่มได้รับสัญญาณเตือนบนแท็บเล็ตอัจฉริยะ แจ้งว่าเครือข่าวสตาร์เน็ตที่บ้านของออสการ์มีปัญหา เพราะความปลอดภัยของคนที่มีคลื่นสมองพิเศษมีความสำคัญเป็นอย่างมาก เคลย์ตันจึงคอยสอดส่องและติดตั้งระบบป้องกันการลักลอบเข้าแทรกแซงคลื่นสมองในทุกบ้านของผู้มีคลื่นสมองพิเศษ ไม่เพียงติดตั้งโปรแกรมสอดส่องการแทรกแซงในแคปซูลเท่านั้น แต่เขายังสามารถเข้าถึงอุปกรณ์ที่เชื่อมต่อกับสตาร์เน็ตได้ทุกอย่าง ทำให้ตรวจพบความผิดปกติและสกัดจับตัวแฮกเกอร์ได้อย่างรวดเร็ว “เป็นอะไรไป” เอสเธอร์ถามเมื่อเห็นเพื่อนของตนเช็กข้อมูลบนแท็บเล็ตอัจฉริยะด้วยท่าทางเคร่งเครียด วันนี้เอสเธอร์มีประชุมที่ดาวแดริโอ้ ก็เลยถือโอกาสนัดเคลย์ตันกินข้าว เสียดายที่เขามีเวลากินข้าวเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น ก็เลยไม่ว่างไปดูออสการ์ไลฟ์ ตั้งแต่ผู้คนเลิกเล่น ไม่สิ เล่นเกมในเครือสเปซน้อยลง งานของเอสเธอร์ก็ยุ่งมากขึ้น จนแทบไม่มีเวลาจะออกไปกินข้าวที่ไหน ตอนนี้เขาก็เลือกร้านอาหารที่อยู่ติดกับสถานีขนส่งอวกาศเพราะ
31ตัวการใหญ่ “เอาเป็นว่าผมขอตัวไปดูพี่ออสการ์ก่อนแล้วกันนะครับทุกคน ขอจบการไลฟ์เพียงเท่านี้” ออเดรย์พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบหลังจากที่ปล่อยให้คนดูได้คุยแชตกันสักพัก พอเห็นว่าคนส่วนใหญ่รู้เรื่องที่ออสการ์อัปโหลดภาพหลุดลงในบล็อกของช่องตัวเองกันเยอะแล้ว เขาก็ได้จบการไลฟ์สดลง “เป็นยังไงบ้างครับ” เด็กหนุ่มวัยสิบเจ็ดปีหันไปถามโรแรนด้าที่นั่งอ่านคอมเมนต์ในบล็อกของออสการ์อยู่ ดูจากรอยยิ้มและความสุขที่แผ่กระจายอยู่ทั่วใบหน้าสวยของคนเป็นแม่แล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผลตอบรับน่าจะดีตามคาด อะไรที่ทำให้แม่มีความสุข เขาก็ย่อมสนับสนุน ออเดรย์แทบจะจำไม่ได้แล้วว่าทำไมเขาถึงได้ไม่ชอบหน้าพี่ชายของตนนัก ตอนที่ออสการ์กลับเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ออเดรย์ยังเด็กมาก เขาชอบที่ทุกคนเอาใจเขา เมื่อมีพี่ชายเพิ่มเข้ามา เขาก็คิดเพียงว่าจะมีคนเอาใจเขาเพิ่ม แต่ออสการ์กลับไม่ทำอย่างนั้น เขาดันไปเอาใจโรแรนด้าแทน ออเดรย์น้อยเลยไม่ชอบใจเสียเท่าไร รู้สึกเหมือนกำลังจะถูกแย่งของสำคัญไป โชคดีที่แม่ของเขารักเขาเป็นที่สุด จึงไม่ได้สนใจพี่ชาย ไม่เอาใจ ไม
30ความหวาดระแวง อาการแลคและล็อกเอาต์ไม่ได้ของเกมผู้พิทักษ์จักรวาลนั้นหายไปหลังจากผ่านไปได้สามชั่วโมง การกลับมาเป็นปกติในครั้งนี้ไม่ได้เกิดจากความสามารถของเหล่าหัวกะทิทั่วจักรวาลหรือออสการ์แต่อย่างใด ...จู่ๆ เกมก็กลับมาเป็นปกติด้วยตัวของมันเอง ทว่าแม้จะไม่มีใครบาดเจ็บหรือได้รับอันตรายใดๆ และได้รับการตรวจแล้วว่าไม่ส่งผลกระทบต่อสมอง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ยังส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อการต่อสู้กับภัยพิบัติอวกาศอยู่ดี ไม่มีพลเมืองคนใดกล้าที่จะเข้าไปเล่นเกมผู้พิทักษ์จักรวาลเพื่อสะสมแต้มลดภัยพิบัติอีกแล้ว เอาล่ะ ก็ยังมีคนอยากลองดีอยู่บ้างแหละ แต่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะไม่เล่นเกมมากกว่า โดยเฉพาะพลเมืองของกาแล็กซีควินซ์ที่ถูกบังคับให้เล่นเกมวันละสามชั่วโมงจนเริ่มเบื่อ ในที่สุดพวกเขาก็มีข้ออ้างในการนอนอยู่เฉยๆ ออกไปเที่ยว หรือออกไปสังสรรค์โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการเข้าเล่นเกมเสียที ทางรัฐสภาและผู้ปกครองของแต่ละกาแล็กซีเองก็ไม่กล้าที่จะบังคับให้คนกลับไปเล่นเกมอีก การต่อสู้กับภัยพิบัติอวกาศก็เลยกลับสู่จุดเดิม...เหมือนตอนที่ยังไม่มีเกมในเคร