6โมงเย็น ตึกวิศวะ
(หมวยเล็ก วันนี้เฮียมีเรียน ภาคมืด กลับเองได้ใช่ไหม)เสียงเฮียซันบอกผ่านโทรศัพท์มา เฮียเรียนมืดอีกแล้ว หมอเรียนหนักมาก "อ่อค่ะ งั้นเดี๋ยวหนูกลับกับคินก็ได้ค่ะ เฮียไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะ รักเฮียค่ะจุ๊ฟๆๆ"แล้วฉันก็กดวางสายเฮียไป เฮียซันยังคงไปรับฉันจากคอนโดเฮียคาร์แล้วไปส่งฉันที่คอนโดเฮียคาร์ทุกวัน แต่วันนี้ฉันลงเรียนวิชาเลือกคนเดียวทำให้พวกอตินกลับไปก่อนเพราะมันไม่ได้ลงเรียนไว้ ส่วนคินก็เงียบไม่คุยกับฉันตลอดเวลาที่นั่งเรียนเลย แล้วพอหมดเวลาคินก็ลุกขึ้นออกไปทันทีเลยแล้ววันนี้ฉันก็ไม่กลับกับคินด้วย แต่ฉันจำเป็นต้องโกหกเฮียซันว่ากลับกับคิน เพื่อเฮียซันจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ฉันเลยต้องกลับเองคนเดียว เห้อ ฉันค่อยๆเดินออกมาจากตึกคณะ แล้วเดินออกมาหน้ามหาลัย เพื่อจะหาแท็กซี่ฉันยืนรอแท็กซี่สักพัก แท็กซี่ก็มาฉันโบกมือเรียกแท็กซี่ เมื่อแท็กซี่จอดฉันก็เปิดประตูแล้วบอกพี่คนขับรถไปส่งคอนโดเฮียคาร์ "โอ้ พี่ค่ะ จอดตรงนี้ได้ไหม หนูจะซื้อของ"ฉันบอกพี่แท็กซี่ขณะที่รถกำลังจะผ่านตลาดตอนเย็นที่ตอนนี้มีร้านของขายเยอะมาก ฉันก็หิวๆแล้ว พี่เขาก็จอดรถให้ฉันลง ฉันจ่ายเงินพี่เขาแล้วรีบเดินไปซื้อของกิน ของขายเยอะมาก เด็กมหาลัยก็เยอะ ฉันก็เลือกซื้อของกินอยู่สักพัก แล้วก็เดินออกมาจากตลาดที่มีของขายเยอะ แล้วเดินรัดเราะเส้นทางมืดๆที่เชื่อมไปถึงทางข้างหลังของคอนโดเฮียคาร์ได้ เพราะฉันมองลงมาบ่อยๆอยากจะมาลองเดินดูแต่ก็ไม่มีโอกาสเลย "อ้าววว โชคดีว่ะ เจออีซน"ฉันที่ก้มหน้าก้มตาเดินก็ได้ยินเสียงผู้หญิงทักฉันจากทางข้างหน้าที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไป "กูหมั่นไส้มานานแหละ"เสียงนี้มัน "อีเชอร์"อีเชอร์หรือเชอรีนคู่อริฉันตั้งแต่ปีหนึ่ง นี้ปี3แล้วน่ะ มันไม่ชอบฉัน เพราะฉันชนะมันได้เป็นดาวคณะไง สวยไม่เท่าแล้วมาเห่า "วันนี้มึงมาคนเดียวด้วยว่ะ บรรดาผู้ชายของมึงหายไปไหนหมดล่ะ หรือว่าเขาเบื่อที่มึงง่ายเกิน555"อีเชอร์หัวเราะใส่ฉัน ฉันก็ยิ้มเยาะใส่มัน ฉันน่ะมาคนเดียว แต่มันอ่ะมาหลายคน ผู้ชาย5คนรวมมันด้วยเป็น6คน ฉันรู้มาว่ามันมีแฟนเป็นมาเฟีย "วันนี้มึง จะต้องได้รับความทรมาน ที่สุด"อีเชอร์พูดกับฉันพลางหันไปมองผู้ชายในชุดดำ ทั้ง5ที่ยืนอยู่ข้างหลังมัน มันจะเอาคนพวกนี้มาทำอะไรฉัน "มึงจะทำอะไร"ฉันเอ่ยถามมัน มันก็มองมาที่ฉัน ด้วยสีหน้าแห่งความสะใจ "ทำให้คนอย่างมึง ไม่กล้ามีหน้าไปเจอใครไงล่ะอีซน"อีเชอร์บอกฉัน มันจะให้คนพวกนี้มาขมขืนฉันหรอ มึงเลวมาก"นาย อัครวินท์ ภัททกิจโภคิน กับ นางสาวลภัสดา เมธีวัชรกุล ลูกทั้งสองมาที่นี่โดยไม่ถูกบังคับ แต่มาด้วยความสมัครใจอย่างแท้จริง เพื่อเข้าพิธีสมรสหรือ?"บาทหลวงเริ่มทำพิธี เฮียคาร์ก็หันมามองหน้าฉัน"ครับ!"เฮียคาร์ตอบด้วยนำ้เสียงหนักแน่น ฉันก็มองหน้าเฮียคาร์"ค่ะ!"ฉันก็ตอบไปด้วยนำ้เสียงหนักแน่นเช่นกัน "เมื่อเข้าสู่พิธีสมรสเช่นนี้แล้ว ลูกทั้งสองพร้อมที่จะรัก และยกย่องให้เกียรติแก่กันและกันจนตลอด ชีวิตหรือ?"บาทหลวงเอ่ยถามขึ้น"ครับ!"เฮียคาร์ก็มองฉันแล้วหันไปตอบบาทหลวง"ค่ะ!"ฉันก็เช่นกันมองเฮียคาร์แล้วหันกลับไปตอบบาทหลวง"โดยที่ลูกทั้งสอง มีเจตจำนง ที่จะสมรสกัน ขอให้ลูกจับมือขวาของกันและกัน และแสดงความสมัครใจ ต่อหน้าพระเป็นเจ้า และพระศาสนจักรของพระองค์" บาทหลวงเอ่ยขึ้นอีกฉันกับเฮียคาร์ จึงหันหน้าเข้าหากัน และจับมือขวาของกันและกัน"กระผม นายอัครวินท์ ภัททกิจโภคินขอรับ นางสาวลภัสดา เมธีวัชรกุลเป็นภรรยา และขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณ จนกว่าชีวิตจะหาไม่"เฮียคาร์เอ่ยขึ้นด้วยเสียงดังฟังชัด เฮียคาร์มองหน้าฉันด้วยสายต
1เดือนต่อมา..ซนซนวันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุด และสวยที่สุด"สวยมากค่ะชะนี^_^"อตินมันกำลังจัดชุดราตรียาวสีขาวให้ฉันอยู่"กูตื่นเต้นว่ะ"ฉันบอกอติน แล้วกุมมือตัวเองแน่น เหงื่อออกตามมือไปหมด ตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวเตรียมเข้าพิธีแต่งงานในโบสถ์กับเฮียคาร์"กูก็ตื่นเต้น วันนี้เป็นวันที่มึงสวยที่สุดเลยเพื่อนรัก"อตินจับมือฉันไปกุมไว้ ฉันก็มองหน้ามันด้วยสายตาลึกซึ้ง"อย่ามองด้วยสายตาแบบนั้น เดี๋ยวกูร้องไห้ฮืฮๆๆ"อตินมันบอกฉัน แล้วมันก็ร้องไห้ เอ้าอีบ้าก๊อก ก๊อก"เจ้าสาวพร้อมรึยังจ๊ะ ใกล้ได้เวลาแล้วนะลูก"ม๊าของฉันเคาะประตูห้องแต่งตัว ฉันก็เอามือขึ้นไปปาดเช็ดนำ้ตาให้อติน"กูกำลังจะแต่งงานน่ะ อย่าร้องไห้สิ เดี๋ยวกูร้องตาม ต้องแต่งหน้าใหม่น่ะมึง"ฉันพูดเชิงเล่นๆกับอติน อตินมันก็ยิ้มให้ฉัน แล้วก็เปลี่ยนมาจับมือฉัน วันนี้อตินแต่งหญิงเต็มที่ค่ะ เพราะมันมาในนา เพื่อนเจ้าสาวคนเดียวของฉัน มันแต่งชุดราตรีสีขาวคล้ายๆกับของฉัน "ป่ะ เดี๋ยวกูจะพามึงไปหาผัวมึง"อตินมันพูดบอกฉันพลางบีบมือฉัน ฉันก็ส่งยิ้มไปให้มันแอ๊ดดดด"ว้าวววว/ว้าวววว""ซ้อสวยมากอ่ะ"พี่ฮันนี่เอ่ยชมฉัน แล้วเธอก็เดินมาจับชุดราตรียาวให้ฉัน
"แด๊ดดด"เสียงออกัสเรียกพี่เฮล แล้ววิ่งเข้าไปกระโดดกอดขาพี่เฮล พี่เฮลก็อุ้มออกัสขึ้นมาอุ้ม"ม่ะม๊า อ่านนี้สิ"เออาร์วิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน ลูกไม่ได้วิ่งจะเข้ามากอดฉัน แต่ลูกน้อยของฉันยื่นกระดาษรูปหัวใจสีแดงส่งมาให้ฉัน ฉันก็มองไปที่พี่อลิซพี่ฮันนี่อตินอย่างงงๆแต่ทั้งสามคนก็ยิ้มๆพร้อมกับส่ายหน้าว่าพวกเขาไม่รู้เรื่อง"อ่านสิ ม่ะม๊า นะนะๆ"เออาร์ยังคงยื่นกระดาษให้ฉันอยู่ ฉันจึงยอมหยิบกระดาษจากลูกมาอ่าน ซึ่งแผ่นแรกมันก็เป็นข้อความเดิมคือ❤️WILL ❤️ฉันก็ดึงแผ่นแรกออกไปเพื่อจะอ่านแผ่นที่สอง และข้อความแผ่นที่สองก็เป็นข้อความเดิม❤️YOU❤️ฉันจึงดึงกระดาษแผ่นที่สองไปสอดข้างล่างเพื่อจะอ่านข้อความแผ่นสุดท้าย❤️Marry me❤️ข้อความจากแผ่นที่สามมันทำให้ฉันตกตะลึง หันไปมองหน้าเฮียคาร์ที่ยืนอยู่ข้างหลังฉัน ตอนนี้เฮียคาร์ก้มหน้าลงหลบตาฉันเเล้วเฮียก็เอามือไปลูบท้ายทอยของเขาอีเฮียมันเขิน"แต่งงานกับเฮียนะหนู ใช่ไหมป่ะป๊า"เออาร์เอ่ยบอกฉัน ฉันจึงหันกลับมามองหน้าลูกของฉันที่ตอนนี้เออาร์ชะโงกหน้าไปถามเฮียคาร์พลางเกาหัวตัวเองไปด้วย เฮียสั่งให้ลูกมาบอกฉันหรอ น่ารักอ่ะเฮีย"ใช่ครับ ไอแสบ ถามป่ะป๊าต่อหน้าม่ะม๊าได้ไ
ปังๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆ ปังๆๆเสียงรัวปืนกันเกิดขึ้น ฝั่งมันมีปืน ฝั่งเราก็มี"หึ/หึ"ฉันและเฮียคาร์หันไปกระตุกยิ้มให้กัน เรายืนอยู่ข้างกัน ปังๆๆๆๆๆๆ จิวๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆ จิวๆๆๆๆทั้งฉันและเฮียคาร์ถือปืนกลอยู่ทั้งสองมือ แล้วเราก็พากันยิงรัวใส่ไอลูกน้องของฮิโระ"ฮ่าๆๆๆ โคตรสนุกอ่ะเฮียคาร์"ฉันเอ่ยบอกเฮียคาร์ ทีาตอนนี้ลูกน้องไอฮิโระถูกพวกฉันสี่คนฆ่าตายไปครึ่งหนึ่งแล้ว เหลือก็แค่ไม่ถึงสี่สิบคนน่าจะได้ แกร๊ก แกร๊ก แกร๊กลูกกระสุนของฝั่งฉันและฝั่งมัน หมดทั้งคู่ ต่อไปก็คงต้องสู้กันด้วยมือ"อุ้มหนูทีสิค่ะเฮีย^_^"ฉันหันไปบอกเฮียคาร์แล้วยิ้มให้เฮียคาร์ เฮียคาร์เลิกคิ้วอย่างสงสัย ฉันจึงพยักหน้าไปทางลูกน้องไอฮิโระ เฮียคาร์ก็มองตามไป เหมือนจะรู้ว่าฉันคิดจะทำอะไร"ได้จ๊ะหนู หนูขอมาเฮียจัดให้ อึ๊บ"เฮียคาร์บอกฉัน แล้วเฮียก็จับเอวของฉันขึ้น แล้วเฮียคาร์ก็หมุดตัวไปรอบตุ๊บ ตุ๊บ ผลั๊ว ตุ๊บ ผลั๊วฉันที่ถูกเฮียคาร์อุ้มอยู่ ฉันก็ยื่นขาของฉันออกไปยกเตะไปทางลูกน้องไอฮิโระ"โอ้ยย/โอ้ย/โอ้ยย"เสียงร้องโอดโอยของชายชุดดำต่างลงไปนอนร้องตุ๊บ ตุ๊บ ปลั๊ก ปลั๊กเฮียคาร์ปล่อยฉันลง แล้วฉันก็เอาด้ามปืนไปตีที่หัวของไอลูกน้องฮิโ
โกดัง เก็บซากเรือซนซน.."เห้ย!ออกมาสิเว้ย มัวแต่มุดหัวอยู่ในรูอยู่ได้ไอฮิโระ!"เฮียคาร์ตะโกนลั่น ฉันยืนอยู่ข้างๆเฮียคาร์ ฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าหล่อๆของเฮียคาร์ ตอนนี้พวกเราทั้ง5คนมายืนอยู่หน้าโกดังเก็บซากเรือ ส่วนพวกลูกน้องเฮียคาร์แยกย้ายไปจัดการลูกน้องของคนที่ชื่อฮิโระฉันได้ยินเฮียคาร์เรียก"เฮียรักหนูน่ะ เราจะมีความสุขด้วยกัน เฮียจะไม่ทิ้งหนูกับลูกไปไหนอีก^_^"เฮียคาร์โอบเอวฉัน พลางบอกฉันด้วยนำ้เสียงที่ออดอ้อน"ค่ะ หนูก็รักเฮียคาร์ค่ะ^_^"ฉันยิ้มให้เฮียคาร์รักบอกรักเฮีย ฉันรักผู้ชายคนนี้จัง "ป่ะป๊า อาร์อยู่ในนี้"เสียงเออาร์ตะโกนออกมาจากข้างหลังประตูบ้านใหญ่ของโกดัง "เออาร์!"ฉันตะโกนเรียกชื่อลูก"เฮียค่ะ ทำตามแผนที่เราวางไว้นะคะ ห้ามวู่วามเด็ดขาด ฟอดด"ฉันบอหเฮียคาร์ แล้วเขย่งปลายเท้ายื่นหน้าขึ้นไปหอมแก้มเฮียคาร์ แผนที่พวกฉันวางไว้ก็คือ ฉันจะเข้าไปแลกตัวกับเออาร์ ให้เออาร์มาฝากไว้กับเฮียปอน แล้วที่เหลือพวกฉันสี่คนเฮียคาร์ พี่ราม พี่เฮลและฉัน จะเข้าไปฆ่าไอฮิโระ แต่ฉันกลัวสามีสุดที่รักของฉันจะไม่ยอม"ครับ ซ้อ เฮียจะไม่ดื้อ เฮียจะเชื่อฟังซ้อซนซนนะครับ^_^"เฮียคาร์บอกฉัน แล้วเฮียก็โค้งต
"รอพ่อแม่แกอยู่ที่นี่แหละเด็กน้อย ฉันจะฆ่าพ่อแก แล้วเดี๋ยวเราจะไปใช้ชีวิตอยู่ที่ญี่ปุ่นด้วยกันน่ะหึๆๆ"ฮิโระลูบหัวเออาร์อย่างเอ็นดูในความน่ารักของเออาร์ "ไม่ อาร์จะอยู่กับม่ะม๊ากับป่ะป๊า อาร์รักม่ะม๊าป่ะป๊า"เออาร์ถอยหลังหนีฮิโระที่ยืนเอามือลูบผมเออาร์อยู่ซนซน"ฮืฮๆๆๆ"ฉันร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของเฮียคาร์ เฮียคาร์กอดฉันแน่นมาก ฉันก็กอดเฮียคาร์แน่นเช่นกัน ลูกชายของฉันกำลังตกอยู่ในอันตราย"เฮียขอโทษ เฮียขอโทษ"เฮียคาร์พรำ่บอกขอโทษฉันซำ้ๆ"ไม่ใช่ความผิดของเฮีย หนูว่าเรารีบไปเอาลูกกลับมาเถอะ มันให้เวลาเราแค่10นาที"ฉันผลักอกเฮียคาร์ออกพร้อมเช็ดนำ้ตา ลูกกำลังรอฉันกับเฮียไปรับอยู่ ฉันจะมาอ่อนแอแบบนี้ไม่ได้"ไม่! เฮียไม่ให้หนูไป!"เฮียคาร์ขึ้นเสียงอย่างจริงจัง ฉันก็มองหน้าเฮียคาร์อย่างจริงจังเหมือนกัน"หนูเป็นใคร เฮียไม่รู้หรอ?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ไปด้วยนำ้เสียงนิ่งเงียบ ใครทำให้คนที่ฉันรักเจ็บ แน่นอนพวกมันต้องเจ็บมากกว่าเป็นร้อยเท่า"แต่เฮียไม่อยากให้หนูไปเสี่ยง มันอันตราย"เฮียคาร์ยังคงดื้อไม่ให้ฉันไปด้วย ฉันจึงยื่นมือไปกุมแก้มเฮียคาร์ทั้งสองข้าง"จุ๊ฟ"ฉันก้มหน้าลงไปเอาริมฝีปากของฉันแนบทับลงไปบนริม