ตอนที่12

เอคาร์ อัครวินท์

22:30น. คอนโดเอคาร์

"อยู่ฟรี เปิดไฟแม่งหมดทุกดวง!"ผมตะโกนขึ้นเมื่อรูดคีการ์คเข้ามาในห้องคอนโดของผม ยัยสำส่อนเล่นเปิดไฟหมดทุกดวง ผมไม่อยากมาเลย ไม่อยากอยู่กับยัยสำส่อนด้วย แต่ม๊าอ่ะดิ บังคับๆๆอยู่นั้นแหละ ถ้าผมไม่มานะ ม๊าจะตายให้ผมดู เออดีครับ จะมีเมียทั้งทีไม่หาดีๆๆให้ผมว่ะ ผมไม่ได้กลับมานอนที่นี้สองอาทิตย์ คิดถึงโมเดลลูกรักทั้งหมดเลย ผมไปนอนที่ผับ บ้านก็ไม่อยากกลับเดี๋ยวม๊าด่า ผมเดินมาลูบโมเดลที่ผมสะสมตั้งแต่เด็ก ผมหลงไหลอาวุธปืนมากที่สุด ผมนั่งอยู่ในห้องมองโมเดลเป็นชั่วโมงก็ยังไม่เห็นหัวยัยสำส่อนเลย ไม่ใช่แอบเอาผู้ชายมานอนห้องผมล่ะ ผมรีบลุกจากโซฟาเดินไปยังห้องนอนผมทันที แต่พอผมเปิดห้องเข้าไปก็ไม่พบใครเลย ยัยนั้นไปไหนว่ะ ผมจึงเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงเอาหน้าซุกหมอน แล้วเผลอสูดดมเต็มที่ กลิ่นหอมแป้งเด็ก ของยัยสำส่อนหรอ เธอนอนบนเตียงนี้หว่า ผมรีบสปิงตัวลุกจากเตียงอย่างอัตโนมัติ แล้วปัดเนื้อปัดตัวปัดเสื้อผ้า แต่กลิ่นก็ยังไม่ออก ผมจึงเดินออกจากห้องนอน จะเข้าห้องนำ้เพื่อไปล้างหน้า ผมเดินไปเปิดนำ้ที่อ่างล้างหน้า เอามือไปรอรับสายนำ้เย็นๆเอามาล้างหน้า มันทำให้รู้สึกสดชื่น

"อาบนำ้ดีกว่า"ผมพูดขึ้นแล้ว ถอดเสื้อเชื้ตออก วางไว้บนอ่างล้างหน้าขนาดใหญ่ที่มีบานกระจก สี่เหลี่ยมอันใหญ่ แล้วปลดเข็มขัดออก พร้อมลูดกางเกงยีนส์ออกจากขา พร้อมบล็อคเซอร์ เสร็จแล้วผมก็เดินไปเปิดฟักบัว ให้นำ้จากฟักบัวชำระร่างกายผม แล้วผมก็หันหลังให้ฟักบัวโดนหลังผม

"เห้ยย!เชี้ยย"ผมร้องขึ้นด้วยความตกใจปิดฝักบัว รีบเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่แขวนอยู่บนราว ลงมาปิดของรักของสงวลของผม แล้วเดินไปยังอ่างอาบนำ้ที่ตอนนี้มีร่างของยัยสำส่อนนอนหงายหน้าอยู่ในอ่างอาบนำ้ ยัยนั้นไม่ได้ใส่เสื้อผ้า แถมในอ่างไม่มีนำ้เลย ผมพยายามจะไม่มองแต่ไอลูกกระตาบ้าของผมเสือกมองไปที่ยัยนั่น ผ่านใบหน้าที่เหมือนตุ๊กตาของยัยนั่น ลำคอขาวๆมาถึงหน้าอกตูมๆกับยอดอกที่สีชมพู ลงมาจนถึงหน้าท้องที่แบบลาบของเธอ มองลงมาจนมาถึง

"ทำไมหุ่นดีจังว่ะ เห้ย ไอบ้าคาร์ "ผมเอามือตบหัวตัวเองหนักๆ แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่แขวนอยู่ที่ราวโยนลงไปที่ร่างยัยสำส่อนนั่น แต่ไม่รู้เวรกรรมอะไรของผม ผมโยนผ้าขนหนูเลยตัวยัยนั้น ผมยิงปืนแม่นนะ แต่ทำไมเสือกโยนของไม่แม่นว่ะสัส ผมค่อยๆยื่นมือผ่านร่างยัยนั่นไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมา แล้วโยนใส่ร่างยัยนั่นใหม่

"เย้"ผมตะโกนขึ้นมาเมื่อผมโยนผ้าขนหนูไปปิดร่างยัยนั้นได้

"มานอนทำสากกระเบืออะไรในห้องนำ้ว่ะ เห้ย ตื่น ตื่นโว้ยยยย"ผมบอกพลางตะโกนลั่นห้องนำ้ แต่ไม่ทีท่าว่ายัยนั้นจะตื่นเลย ถ้าไม่เกรงใจม๊าน่ะ ผมจะฆ่ายัยนี่หมกห้องนำ้แน่ๆ

"ตาย รึป่าวว่ะ?"ผมพูดขึ้นแล้วยกเท้า ขึ้นไปเขี่ยขายัยนั้นแต่ยัยนั้นก็ไม่ตื่น เออดี นอนแม่งมันในนี้แหละ ไม่อาบแม่งแหละนำ้อ่ะ ผมคิดในใจพลางเดิน ออกไปจากห้องนำ้ ไปหยิบเสื้อผ้าในตู้มาใส่ แล้วล้มตัวลงนอนไปบนเตียงอีกฝั่งหนึ่งที่ไม่มีกลิ่นของยัยนั่น เพราะยังไงๆยัยนั่นก็คงนอนในห้องนำ้อยู่แล้ว ผมนอนไปได้สักพัก ก็มีความรู้สึกว่า เตียงที่นอนอีกฝั่งหนึ่งยุบเหมือนมีคนมานอน

"อืม ปวดท้อง" แล้วก็มีเสียงผู้หญิงร้องขึ้น ผมลืมตามองทันที แต่ผมปิดไฟในห้องไง เลยมองไม่เห็นอะไร

"ฮืฮๆๆๆๆไม่อยากมีโว้ยยย"เสียงยัยสำส่อนหนิ มาจากห้องนำ้แล้วหรอว่ะ

"หยุดแหกปากได้ไหม รำคาญเว้ยยยย!"ผมตะโกนใส่หูเธอ แล้วก็ขยับตัวออกห่างจากเธอ

"ปวดอะไรแบบนี้ ทรมาน"ปวดอะไรว่ะ

ตุ๊บ

แล้วอยู่ดีๆยัยนั้นก็เข้ามาเบียดตัวผม

"กระเป๋านำ้ร้อนอยู่ไหนม๊า หนูปวดท้อง"ยัยนั่นยังคงพูดจาไร้สาระอยู่ได้

"เห้ยย ทำอะไรว่ะ"ผมร้องขึ้นเมื่อเธอจับมือผม ไปวางไว้ที่หน้าท้องของเธอ

"ค่อยยังชั่วหน่อยคะม๊า ขอบคุณนะคะ นอนกับหนูนะ"

"เห้ยย ยัยบ้าาา อี๋ๆๆ"ยัยนั่นพรำ่เพ้ออะไรไม่รู้ แล้วยื่นหน้าตัวเองมาหอมแก้มผม พร้อมกับเอามือมากอดผม ผมรีบเอามือไปถูแก้มตัวเองทียัยผู้หญิงสำส่อนนั้นหอมผม แต่ยัยนั่นก็คว้ามือที่ผมถูแก้มตัวเองกลับไป จับตรงหน้าท้องของเธอ อย่าบอกน่ะว่าเธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ผมรีบชักมือออกจากตัวยัยนั่น แล้วเอาเท้าถีบตัวยัยนั่นออกจากผม แล้วเอาผ้านวมคลุมร่างยัยนั่น แล้วผมรีบวิ่งไปเปิดไฟให้ในห้องสว่าง

พรึบ

ยัยนั้นลุกขึ้นมานั่งเอามือขยี้ตาตัวเอง แล้วทำตาบือๆมามองผม ผ้านวมหล่นไปกองอยู่ที่เอวเธอเผยให้เห็น ไม่อยากมองเว้ย กวักออกเถอะมั้งลูกกระตาเนี่ย

"ม๊า เปิดไฟทำไม หนูง่วง"