LOGIN
Report
มาร์คิน : มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่พ่วงมาด้วยตำแหน่งประธานบริษัท ฉากหน้าคือนักธุรกิจ ฉากหลังคือเจ้าของธุรกิจสีเทาและสนามมวย เป็นผู้ชายในฝันของผู้หญิงหลายๆ คน แต่ใครจะรู้ล่ะว่า เบื้องหน้าที่อีกฝ่ายแสดงออกมากับเบื้องหลังนั้น…แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว นาร์มิน : หญิงสาวจิตใจดี มีรอยยิ้มที่จริงใจ ใครมองเป็นต้องหลงเสน่ห์และหลงรัก ภายนอกที่ดูเข้มแข็ง แต่จริงๆ แล้วภายในกลับมีความอ่อนแอซ่อนเอาไว้ ‘อยากให้ฉันปล่อยน้องชายเธอไปเหรอ? หึ…ถ้าอย่างนั้นก็เอาตัวเธอมาแลกสิ’
View MoreChapter 1
บทนำ
ริมฝีปากกระจับสีระเรื่อคลี่ยิ้มกว้างหลังจากทำการจัดลูกโป่งอัดแก๊สฮีเลียมที่มีคำว่า ‘2nd Anniversary’ แปะเอาไว้บนผนังตรงหัวเตียงนอน ส่วนบนเตียงนอนมีกลีบกุหลาบสีแดงโรยเป็นรูปหัวใจและมีช่อดอกไม้วางเอาไว้ตรงกลางพร้อมกล่องของขวัญที่จัดเตรียมเอาไว้
นาร์มิน มองผลงานตัวเองที่ก้มหน้าก้มตาทำอย่างตั้งใจมาตลอดทั้งวันด้วยรอยยิ้ม วันนี้คือวันที่สิบสี่กุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นวันครบรอบที่เธอและแฟนคบกันครบสองปี ทุกอย่างในห้องนอนเธอเป็นคนจัดเตรียมเองคนเดียวทั้งหมด ดวงตากลมโตมองเวลาบนผนังห้อง ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกับอีกสามสิบนาที ซึ่งแฟนเธอบอกว่าคืนนี้กลับดึกเพราะมีนัดคุยงานกับลูกค้า เธอบอกแฟนว่าวันนี้จะไปงานเลี้ยงสำคัญกับครอบครัวที่หัวหินและจะกลับพรุ่งนี้ ซึ่งในความเป็นจริงมีเพียงพ่อกับแม่เธอที่ไปเท่านั้น เพียงแค่เอาส่วนนั้นมาเป็นข้ออ้าง เพื่อให้เขาไม่รู้ว่าคืนนี้ตนจัดเตรียมเซอร์ไพรส์เอาไว้ให้ “เมื่อไหร่จะมา…” เธอเริ่มพึมพำ มือหยิบโทรศัพท์มาหมายจะส่งข้อความหาแฟนหนุ่ม แต่ต้องชะงักนิ้วเอาไว้เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายสงสัย “เดี๋ยวก็มาแล้วละ” สุดท้ายตัดสินใจไม่ส่งข้อความหาแดนที่เป็นแฟนหนุ่ม นั่งรอเขาอยู่เกือบสี่ทุ่มครึ่งท่ามกลางอาการง่วงนอน นาร์มินนั่งสัปหงก มองนาฬิกาครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าแฟนหนุ่มจะกลับมา แกร๊ก เสียงนั้นทำให้เธอตื่นจากอาการง่วงนอน รีบวิ่งไปปิดไฟในห้องนอนเพื่อรอเซอร์ไพรส์แดน ในมือถือเปเปอร์ชูทแบบหมุนเอาไว้ด้วยความตื่นเต้น เมื่อเสียงปลดล็อกประตูห้องนอนดังเข้าโสตประสาท เธอรีบเอื้อมมือไปเปิดไฟอีกสวิตซ์ให้ทั้งห้องสว่างพร้อมกับหมุนเปเปอร์ชูทในมือเพื่อเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่ม พรึ่บ ปิ้ว~ “สุขสันต์วันครบรอบสะ…” นาร์มินชะงัก และนิ่งอึ้งกับภาพที่กำลังสะท้อนเข้ามาในนัยน์ตา ภาพแฟนหนุ่มกำลังยืนนัวเนียกับผู้หญิงอีกคนต่อหน้าต่อตาตรงบริเวณผนังห้องใกล้กับประตู ทั้งสองคนเมื่อเห็นนาร์มินปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าก็ตกใจเช่นกัน “นะ…นี่มันเรื่องอะไรกัน” เธอเอ่ยถามแดนเสียงสั่น ทั้งที่ภาพตรงหน้าตอบคำถามทุกอย่างชัดเจนหมดแล้วว่าแฟนเธอ…กำลังนอกใจ “นาร์ฟังแดนก่อนนะ คือว่า…” เพียะ แดนที่เดินเข้าไปเพื่อจะอธิบายทุกอย่างกับนาร์มินถูกหญิงสาวตวัดฝ่ามือใส่แก้มกลับเต็มแรง ดวงตากลมโตเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา แววตาสื่อชัดเจนว่าเจ็บปวดกับสิ่งที่แฟนหนุ่มกระทำด้วยมากแค่ไหน “ไหนบอกว่ากับคนนี้ไม่มีอะไรไง? แล้วทำไมถึง…” เธอพูดไม่ออก มันรู้สึกจุกอยู่กลางอกจนไม่สามารถพูดออกเสียงมาได้ ผู้หญิงที่แฟนเธอกำลังนัวเนียด้วย คือคนเดียวกันกับที่แดนบอกว่าไม่ได้มีอะไร เป็นเพียงแค่เลขาเท่านั้น แต่ไม่คิดว่าสิ่งที่แดนพูดเอาไว้ตอนนั้นจะเป็นคำโกหก เขาหลอกเธอ… หลอกจนเชื่อสนิทใจ… “ที่กลับมาดึกเพราะนัดกันเอาไว้ใช่ไหม?” “แดน…” “วันนี้วันครบรอบสองปีของเรานะ อย่าบอกนะว่านี่คือของขวัญวันครบรอบที่แดนให้นาร์?” “….” แดนยืนมองนาร์มินที่ยืนร้องไห้อยู่ตรงหน้านิ่งๆ แววตาไม่ได้สื่อว่ารู้สึกผิดกับเรื่องนี้แต่อย่างไร แดนกวาดสายตามองไปรอบห้องนอน และเดาว่านี่คงเป็นฝีมือของนาร์มิน “ทำไมอะแดน ทำไมต้องนอกใจนาร์?” “คุณแดนจะบอกอะไรคุณนาร์มินก็รีบบอกไปสิคะ” เสียงผู้หญิงอีกคนดังขึ้น หล่อนยืนกอดอกมองนาร์มินด้วยแววตาของผู้ชนะ “แดนจะบอกอะไรนาร์” “ขอโทษนะนาร์มิน แดนรักนาร์นะ แต่ความรักที่แดนมีให้นาร์…มันหมดไปแล้ว” เธอมองแดนทั้งน้ำตา รู้ดีว่าสิ่งที่อีกฝ่ายจะพูดออกมาคืออะไร “เราเลิกกันเถอะ” คิดเอาไว้ไม่มีผิด นึกแล้วว่าต้องเป็นประโยคนี้ ความรู้สึกแรกที่วิ่งปราดเข้ามาก็คือความรู้สึกเจ็บปวด เธอมองแดนด้วยแววตาผิดหวังปนเจ็บปวด คงเพราะรักผู้ชายคนนี้มากถึงได้รู้สึกเหมือนหัวใจกำลังแตกสลาย “ขอบคุณสำหรับเซอร์ไพรส์ในวันครบรอบสองปีของเราสองคน แต่ต่อไปนี้…นาร์ไม่ต้องลำบากทำอะไรแบบนี้อีกแล้วนะ” “คิดมาโดยตลอดว่าแดนคือคนที่จะสร้างครอบครัวกับนาร์ในอนาคต แต่ทั้งหมด…มันเป็นเพียงความฝันลมๆ แล้งๆ ของนาร์” “….” “นาร์เชื่อใจและทุกคำพูดของแดนมาโดยตลอด ถามจริงเถอะ ตอนพูด…เคยละอายใจตัวเองบ้างไหม?” เธอแค่นหัวเราะออกมา แววตาที่มองแดนยังคงเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “แค่เชื่อใจแดนแต่ไม่ใช่ว่านาร์จะโง่ไปซะทุกเรื่อง อันที่จริง นาร์รู้อยู่แล้วละว่าแดนกับเลขากำลังคั่วกันอยู่” “….” “นาร์ว่าแดนมากกว่านะที่โง่ดูไม่ออก ขอบคุณเธอมากนะ ที่เอาผู้ช่วยห่วยแตกคนนี้ออกไปจากชีวิตฉัน” เธอหันไปมองเลขาส่วนตัวของแดนแล้วยิ้ม “เธอได้เขามายังไง…ก็จะเสียเขาไปอย่างนั้นแหละ”Latest chapter
เสพติดหัวใจมาเฟีย เสพติดหัวใจมาเฟีย [4] ส่งกลับบ้านเกิด
มาร์คินหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดคราบเลือดบนริมฝีปากที่เกิดจากการกระแทกกับนาร์มินเมื่อกี้ด้วยความรู้สึกหัวเสีย“ผู้หญิงคนเมื่อกี้เป็นใคร มึงรู้จักไหมไอ้เร็น” เขาเอ่ยถามคนสนิทที่นั่งอยู่ข้างกายคนขับเสียงเข้ม “รู้จักครับ เธอเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเธียระกิตติ์” เร็นตอบกลับมาร์คิน ก่อนจะเสริมขึ้นมาอีกประโยค “ตอนนี้บริษัทของตระกูลเธียระกิตติ์กำลังเผชิญหน้ากับวิกฤตอย่างหนัก ซึ่งมีโอกาสล้มละลายสูงมาก”“….”“การที่ลูกสาวคนโตของตระกูลเธียระกิตติ์มาหานาย ผมว่าน่าจะเป็นเรื่องของธุรกิจ เธอคงมาขอให้นายช่วย”“ถ้าเห็นผู้หญิงคนนี้มาที่บริษัทอีก ไล่ให้ไปให้พ้น”“ครับนาย” เร็นตอบรับคำสั่งจากมาร์คิน พลางแอบชำเลืองมองเจ้านายผ่านกระจกหลัง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้คงสร้างความขุ่นเคืองให้แก่มาร์คินไม่น้อย เพราะเท่าที่ฟังจากน้ำเสียง มันบ่งบอกชัดเจนว่าเจ้านายหนุ่มไม่พอใจกับเหตุการณ์ที่ผ่านมาสักเท่าไร“ตอนที่นายกำลังประชุม คนของเราโทรมาบอกว่ารู้ตัวหนอนบ่อนไส้แล้ว”“แล้วตอนนี้มันอยู่ไหน”“อยู่โกดังครับ”“คืนนี้กูจะเข้าไป” เขาตอบ ก่อนจะเบือนใบหน้ามองไปนอกกระจกหรู เหตุการณ์ที่ผ่านมายังคงทำให้เขารู้สึกขุ่นเคืองไม่
Last Updated : 2025-06-26เสพติดหัวใจมาเฟีย เสพติดหัวใจมาเฟีย [3] จูบแล้วหนี…
นาร์มินก้าวลงมาจากรถหรูที่มีคนขับเดินลงมาเปิดประตูให้ หลังจากกลับมาจากแคนาดาแล้วพักผ่อนสองวัน เธอก็ต้องมารับหน้าที่คุยเจรจาขอให้มาร์คินยอมทำธุรกิจร่วมกับธุรกิจทางบ้าน คนรอบข้างบอกว่าการที่จะทำให้มาร์คินยอมตกลงทำธุรกิจด้วย ไม่ใช่เรื่องง่าย มันยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร เพราะไม่เคยมีใครสามารถหว่านล้อมมาร์คินได้แม้รู้ว่ายาก แต่ก็อยากลองเสี่ยงดูสักตั้ง…“มาขอพบคุณมาร์คินค่ะ”“ไม่ทราบว่าชื่ออะไรคะ?”“นาร์มินค่ะ”“คุณนาร์มินได้นัดไว้รึเปล่าคะ?”“ไม่ได้นัดค่ะ”“ปกติแล้วท่านประธานจะไม่ให้ใครเข้าพบง่ายๆ ถ้าไม่ได้นัดไว้ล่วงหน้าอะค่ะ” พนักงานหน้าเคาน์เตอร์บริเวณทางเข้าบอกนาร์มิน ปกติแล้วมาร์คินไม่ค่อยให้ใครเข้าพบง่ายๆ บางคนขอนัดล่วงหน้าแต่ถูกมาร์คินปฏิเสธมาแล้วก็มี การที่จะเข้าถึงตัวมาร์คินไม่ใช่เรื่องง่าย…“พอจะมีวิธีไหมคะ พอดีมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับเขา”“คุณนาร์มินคงต้องนัดท่านประธานก่อนนะคะ” พนักงานสาวพูดกับนาร์มินด้วยรอยยิ้ม มาร์คินเป็นคนแบบไหนพนักงานที่นี่รู้ดี ถ้าหากทำให้ท่านประธานไม่พอใจในเรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมา จะไม่มีคำว่าตักเตือนหรือตำหนิ สิ่งเดียวที่จะได้รับก็คือ…ใบลาออก“มีเ
Last Updated : 2025-06-26เสพติดหัวใจมาเฟีย เสพติดหัวใจมาเฟีย [2] สบสายตา
หนึ่งเดือนต่อมานาร์มินเดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่อยู่ภายในสนามบินท่ามกลางผู้คนจำนวนหนึ่งที่เดินสวนไปมา หลังจากอกหักจากแฟนหนุ่มที่คบกันมาสองปี เธอก็ตัดสินใจจองตั๋วบินไปรักษาแผลใจคนเดียวที่แคนาดาร่วมหนึ่งเดือนเต็ม แม้ว่าตอนนี้ยังทำใจไม่ได้เต็มร้อย แต่ก็ไม่เจ็บปวดเหมือนวันแรกที่รับรู้ว่าแฟนหนุ่มนอกใจ ที่ต้องบินกลับประเทศไทยเพราะธุรกิจทางบ้านมีปัญหา ทำให้ต้องบินกลับมาช่วยแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น ดวงตากลมโตละจากโทรศัพท์ในมือมองไปยังทางเดินตรงหน้า สายตาปะทะเข้ากับชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งที่สวมแว่นตาสีดำกำลังเดินมาอยู่เบื้องหน้าพร้อมกับชายชุุดดำ ด้วยความที่เขาคนนั้นมีความโดดเด่นและมีเสน่ห์ ทำให้เธอไม่อาจละสายตาไปจากเขาได้แปลก…ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าใบหน้าผู้ชายคนนั้นถึงดูคุ้นตาราวกับเคยเจอที่ไหนมาก่อน แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออกเสียที ชายหนุ่มหน้าตาดีเดินผ่านไป กลิ่นหอมจากตัวเขาเผลอมาเตะจมูกจนเผลอทำให้ใจสั่น เธอหยุดชะงักสองเท้าแล้วหมุนตัวไปมองเขาคนนั้นพร้อมเกิดคำถามในใจ“ทำไมดูคุ้นๆ เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน” เธอพึมพำคนเดียวด้วยความสงสัย ลักษณะท่าทางของเขาดูคุ้นตาพิกล แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออกว่าเคยเจ
Last Updated : 2025-06-26เสพติดหัวใจมาเฟีย เสพติดหัวใจมาเฟีย [1] แค่ช่วยยื่นข้อเสนอ
เท้าเล็กเหยียบคันเร่งรถหรูของตัวเองบนถนนของสะพานแห่งหนึ่งใจกลางเมืองมหานครในยามค่ำคืนท่ามกลางน้ำตามากมายบนใบหน้า หัวใจดวงน้อยปวดหนึบคล้ายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ในตอนนึกถึงภาพเหตุการณ์เมื่อหลายนาทีที่ผ่านมา เอี๊ยดดดนาร์มินเหยียบเบรกจนล้อครูดเสียดกับพื้นถนนเสียงดังไปทั่วบริเวณ หญิงสาวฟุบใบหน้าลงพวงมาลัยแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ภาพแฟนหนุ่มและผู้หญิงคนนั้นที่กำลังนัวเนียกันอย่างถึงพริกถึงขิงยังคงติดตามาจนถึงตอนนี้ รู้ดีว่าไม่มีใครลืมเหตุการณ์ที่ทำให้เราเจ็บปวดได้ภายในไม่กี่วินาที แต่ถ้าหากเป็นไปได้ เธอก็อยากลืมมันเสียตอนนี้ ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากจดจำ และไม่อยากให้ภาพเหล่านั้นมาทำร้ายความรู้สึกของเธอ “ฮึก…” เธอเปิดประตูรถลงมา ตวัดสองเท้าไปยังสะพานแม่น้ำตรงหน้าลมเย็นพัดโกรกผ่านมาทำให้น้ำตาบนใบหน้าเริ่มแห้ง แทนที่น้ำตาจะหายไป แต่ทว่ามันกลับยังคงไหลโรยรินเปียกชุ่มใบหน้าเหมือนเดิมแววตาคู่สวยแฝงไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวดทอดมองสายน้ำตรงหน้า พร้อมหลุบมองความสูงระหว่างจุดที่ตัวเองยืนและแม่น้ำข้างล่าง สองมือกำขอบสะพานเอาไว้แน่น “หึ แค่ผู้ชายคนเดียว มันทำให้ฉันถึงขั้นเกือบคิดสั้นเลยเหรอเนี่ย” เธอแค
Last Updated : 2025-06-26เสพติดหัวใจมาเฟีย บทนำ
ริมฝีปากกระจับสีระเรื่อคลี่ยิ้มกว้างหลังจากทำการจัดลูกโป่งอัดแก๊สฮีเลียมที่มีคำว่า ‘2nd Anniversary’ แปะเอาไว้บนผนังตรงหัวเตียงนอน ส่วนบนเตียงนอนมีกลีบกุหลาบสีแดงโรยเป็นรูปหัวใจและมีช่อดอกไม้วางเอาไว้ตรงกลางพร้อมกล่องของขวัญที่จัดเตรียมเอาไว้ นาร์มิน มองผลงานตัวเองที่ก้มหน้าก้มตาทำอย่างตั้งใจมาตลอดทั้งวันด้วยรอยยิ้ม วันนี้คือวันที่สิบสี่กุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นวันครบรอบที่เธอและแฟนคบกันครบสองปี ทุกอย่างในห้องนอนเธอเป็นคนจัดเตรียมเองคนเดียวทั้งหมด ดวงตากลมโตมองเวลาบนผนังห้อง ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกับอีกสามสิบนาที ซึ่งแฟนเธอบอกว่าคืนนี้กลับดึกเพราะมีนัดคุยงานกับลูกค้า เธอบอกแฟนว่าวันนี้จะไปงานเลี้ยงสำคัญกับครอบครัวที่หัวหินและจะกลับพรุ่งนี้ ซึ่งในความเป็นจริงมีเพียงพ่อกับแม่เธอที่ไปเท่านั้น เพียงแค่เอาส่วนนั้นมาเป็นข้ออ้าง เพื่อให้เขาไม่รู้ว่าคืนนี้ตนจัดเตรียมเซอร์ไพรส์เอาไว้ให้“เมื่อไหร่จะมา…” เธอเริ่มพึมพำ มือหยิบโทรศัพท์มาหมายจะส่งข้อความหาแฟนหนุ่ม แต่ต้องชะงักนิ้วเอาไว้เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายสงสัย “เดี๋ยวก็มาแล้วละ”สุดท้ายตัดสินใจไม่ส่งข้อความหาแดนที่เป็นแฟนหนุ่ม นั่งรอเขาอยู่เกือบสี
Last Updated : 2025-06-26
![สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
Comments