ตอนที่3 ฐานะเมีย

“ผีพนันอย่างมึงจะเอาอะไรมาเสนอกูรถกูตั้งกี่ล้านมึงมีอะไรที่มันจะมีค่ามาต่อรอง”

ชาติเสือลดปากกระบอกปืนลงทั้งก้มมองหน้าหัวขโมยตรงหน้าอย่างสงสัยว่าคนอย่างเสธฐาจะเอาอะไรมาต่อรองกับเขา

“ผมมีน้องสาว”

พลั้กกก

สิ้นเสียงเอ่ยของเสธฐาชาติเสือก็วาดขายาวเตะเสยคนที่นั่งกองอยู่กับพื้นจนหงายท้องด้วยท่าทีไม่พอใจที่เห็นอีกฝ่ายกลัวตายจนใช้ชีวิตน้องสาวตัวเองมาเป็นข้อต่อรอง

“มึงอย่าบอกนะว่าจะเอาน้องสาวมาใช้หนี้...อืม...ถ้ามึงแน่มากูก็แน่กลับบอกที่อยู่น้องมึงมา”

ชาติเสือท้าวเอวมองเสธฐาอย่างสมเพชแต่ในหัวก็พลันคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงยอมรับข้อเสนอของเสธฐาดูก่อน

ก๊อกๆๆ

“พวกคุณเป็นใครคะ?”

ร่างบางในชุดเดรสสายเดี่ยวยาวสีชมพูอ่อนปล่อยผมยาวสยายเดินออกมาเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงคนเคาะในขณะที่เธอนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นช่วงสายๆเมื่อประตูเปิดออกได้ดวงตากลมโตก็ฉายแววตกใจพอสมควรที่เห็นชายฉกรรจ์สามสี่คนยืนเรียงรายอยู่ตรงหน้า

“พี่ชายคุณอยู่กับพวกเรากรุณาตามผมมาด้วยครับ”

เด้กเดี่ยวยื่นมือถือที่มีรูปสภาพของเสธฐาตอนนี้ให้กับทรายแก้วได้ดูเพื่อที่จะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายนัก

“หา...พี่เสธ”

ทรายแก้วตัวชาวาบกลืนน้ำลายไม่ลงคอเมื่อเห็นสภาพพี่ชายเธอก่อนจะรีบตามคนกลุ่มนั้นไปทันทีทั้งที่ก็มีอาการกลัวจับใจแต่เป็นห่วงพี่ชายของเธอมากกว่า

รถตู้คันหรูใช้เวลาแล่นไม่นานนักก็เข้ามาถึงเรือนรังเสือเรือนที่ชาติเสือนั้นจะใช้ตัดสินโทษคนที่กล้าสร้างปัญหาให้กับเขาเรือนนี้จะอยู่ท้ายเรือนหลังใหญที่เขาอยู่ไม่ไกลกันนักแต่ค่อนข้างลับตากับคนนอกพอสมควร

“เชิญครับ”

เด็ดเดี่ยวเดินนำทรายแก้วลงมาที่ชั้นใต้ดินเขาเปิดประตูผายมือให้หญิงสาวนั้นเดินเข้าไปคนเดียวในนั้นมีเสธฐาและชาติเสือรอเธออยู่ที่นั่น

“ทราย”

เมื่อเห็นคนเป็นน้องสาวเดินเข้ามาเสธฐาก็รีบเรียกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเริ่มใจชื้นเพราะรู้ว่าตนนั้นมีโอกาสรอดชีวิต

“พี่เสธ...ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะคะ”

ทรายแก้วเข่าทรุดนั่งฟุบอยู่ข้างคนเป็นพี่ที่ใบหน้าเนื้อตัวมีแต่รอยฟกช้ำน้ำตาคลอไม่รู้ว่าพี่ชายเธอต้องมาอยู่ในสภาพนี้เพราะอะไรกัน

“นี่น่ะเหรอน้องสาวแกก็น่ารักดีนี่...ค่อยสมกับการต่อรองหน่อย”

ชาติเสือมองหญิงสาวร่างบางตั้งแต่เธอเดินเข้ามาเขายอมรับว่าเธอสวยน่ารักราวกับตุ๊กตาสมกับเป็นเครื่องต่อรองไม่น้อยดูท่าเธอจะเลือกมองเพียงแค่พี่ชายเธอเท่านั้นจนไม่เห็นเขาที่นั่งอยู่ไม่ห่าง

“ต่อรองอะไรคะพี่เสธ”

ทรายแก้วเงยหน้ามองคนร่างสูงที่พึ่งส่งเสียงอย่างตกใจไม่ยักเห็นเขาอยู่ในนี้ในคราแรกทั้งสงสัยกับคำว่าต่อรองที่อีกฝ่ายพูดออกมาว่ามันคืออะไร

“พี่เธอขโมยรถฉันไปใช้หนี้พนันแล้วก็จะยกเธอให้ฉันแลกกับการที่จะไม่ถูกฆ่าไง”

เป็นชาติเสือที่รีบเผยให้หญิงสาวนั้นกระจ่างว่าที่ต้องมาที่นี่เป็นเพราะเหตุอันใดก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งเก้าอี้ตัวใหญ่ด้วยท่าทีสีหน้าเรียบเฉย

“อ..อะไรนะคะพี่เสธ”

ทรายแก้วตัวชาวาบไม่คิดว่าพี่ชายเธอจะใช้เธอเป็นข้อต่อรองและที่เธอเสียใจกว่านั้นก็คือพี่เธอกลับไปยุ่งกับการพนันจนเกิดเรื่องอีกเธอเคยเตือนเขาครั้งแล้วครั้งเล่าไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่คิดจะฟังกันบ้าง

“ช่วยพี่ด้วยทราย”

เสธฐามองหน้าน้องสาวตนตาละห้อยตอนนี้เขามีเธอคนเดียวที่เป็นความหวังว่าเขาจะมีทางรอด

ทรายแก้วนั่งน้ำตาไหลพรากในหัวเธอตอนนี้มืดแปดด้านไปหมดดวงตากลมโตจ้องมองหน้าพี่ชายเธอด้วยความขุ่นเคืองที่ยุ่งกับอบายมุขจนสร้างปัญหาใหญ่ขึ้นมาได้

“จะยอมอยู่กับฉันไหม”

ชาติเสือไม่ชอบใจที่ยังไมได้ฟังคำตอบจากทรายแก้วเขาลุกเดินมากระชากเสธฐาบิดแขนของชายหนุ่มคราเดียวจนแทบหักคนถูกกระทำก็ร้องโอดโอยด้วยความทรมาน

“โอ้ยยย...”

“นี่คุณ..ปล่อยพี่ฉันนะ”

ทรายแก้วรีบไปรั้งตัวร่างใหญ่ออกจากการทำร้ายพี่ชายของเธอเพราะแค่นี้ก็สะบักสะบอมมากพออยู่แล้ว

“ตอบสิวะว่าจะยอมไหม”

ชาติเสือยอมปล่อยมือก่อนจะยกกระบอกปืนจ่อที่เสธฐาเพื่อเค้นคำตอบจากหญิงสาวเพราะเขาไม่ชอบรออะไรนานๆ

“ยอม..ฉันยอมก็ได้ปล่อยพี่ฉันไป”

ร่างบางสะอึกสะอื้นพร้อมยกมือเรียวปาดน้ำตาเธอรักตัวเองก็จริงแต่ก็รักพี่ชายเธอมากกว่าเธอจะไม่ยอมให้พี่ชายเธอเป็นอะไรไปเด็ดขาดจึงตอบตกลงกับคนตัวโตไปโดยดี

“ดี...งั้นไปกับฉัน...รบมาลากมันออกไป”

ชาติเสือคว้าแขนเรียวดึงร่างบางเข้ามาหาตัวก่อนจะตะโกนเรียกนักรบที่รออยู่ด้านนอกให้เข้ามาข้างในเพื่อพาตัวเสธฐาออกไป

“ครับคุณเสือ”

“จะพาพี่เสธไปไหน”

ทรายแก้วหันไปมองพี่ชายที่กำลังถูกหามหน้าตาตื่นกลัวว่าพี่เธอนั้นจะถกพาไปทำร้ายที่ไหนอีก

“พาไปทำแผลไงอยากให้มันตายหรือไง”

ชาติเสือตะคอกหญิงสาวเสียงแข็งก่อนจะลากให้เธอนั้นเดินตามกลับมาที่เรือนใหญ่ที่อยู่ของเขา

คนตัวโตรู้สึกขัดใจเล็กน้อยที่หญิงสาวนั้นเดินตามตนไม่ค่อยจะทันจำต้องให้เขาดึงเธออยู่เรื่อยเมื่อเข้ามาในห้องโถงในเรือนได้ร่างบางก็ถูกเหวี่ยงลงบนโซฟาทันที

“โอ้ย..”

ร่างสูงยืนเท้าเอวจ้องหน้าคนในชุดนอนสีชมพูครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยคำสั่งที่ต้องการให้หญิงสาวนั้นทำตามออกมา

“ต่อไปนี้เธอต้องอยู่กับฉัน..อ่อ..อีกอย่างเธอต้องออกหน้ากับครอบครัวฉันว่าเธอเป็นเมีย”

“อะไรนะคะ”

ใบหน้าหวานที่แปดเปื้อนไปด้วยน้ำตาดูจะหดหู่ยิ่งกว่าเดิมที่ต้องมารับคำสั่งที่น่าลำบากใจ

“ฉันยังพูดไม่จบ...ที่ฉันตกลงรับข้อเสนอพี่ชายเธอก็เพราะต้องการให้เธอแต่งงานกับฉันเพื่อที่จะกันผู้หญิงคนอื่นที่เข้าหาฉัน..อีกอย่าง..ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้เพราะตอนนี้ฉันเป็นเจ้าของเธอแต่เธอต้องจำเอาไว้ว่าเธอไม่ใช่เจ้าของฉัน”

ชาติเสือยืนกอดอกร่ายยาวเสียงดังฟังชัดหวังว่าหญิงสาวจะเข้าใจกับคำพูดของเขาในครั้งเดียว

“เฮ้อ..ฉันต้องอยู่กับคุณนานเท่าไร”

ทรายแก้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ตั้งสติเพื่อให้ตัวเองตั้งรับเรื่องที่ถาโถมเข้ามาให้ได้คำพูดของชายหนุ่มเมื่อครู่เธอเข้าใจทุกคำแต่อยากจะรู้ว่าคนตรงหน้าต้องการให้เธอทำตามคำสั่งนานเท่าไรถึงจะพอใจ

“จนกว่าฉันจะพอใจ”

เรื่องนี้ชาติเสือยังไม่ได้คิดตอนนี้คิดแค่อยากจะเห็​นหน้าแม่เขาเสียเหลือเกินว่าถ้าหากเขาไปบอกว่าแต่งงานกับผู้หญิงชาวบ้านธรรมดาจะมีท่าทีอย่างไร