เกือบกลางดึกทรายแก้วยังคงนั่งเหม่อบนโซฟาสีเทาในห้องนอนกว้างของชาติเสือหลังจากที่ชายหนุ่มอาบน้ำเรียบร้อยแล้วเขาก็ออกไปนั่งดื่มที่ระเบียงนอกห้องนอนทิ้งให้เธอนั่งอยู่ในนี้คนเดียวครั้นจะอาบน้ำก็ไม่มีเสื้อผ้าจะเปลี่ยนจะนอนเสียเลยก็คงจะนอนไม่หลับเพราะทั้งแปลกที่แปลกทางอีกทั้งยังต้อมาร่วมห้องกับผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยกันอีก
“เฮ้อ...”
หญิงสาวนั่งถอนหายใจสับสนอึดอัดเรื่องที่เกิดขึ้นมันเร็วมากจนเธอตั้งตัวไม่ทันเมื่อช่วงสายเธอพึ่งจะบอกเลิกกับคนรักเวลาห่างกันไม่เท่าไรเธอกลับต้องกลายมาเป็นผู้หญิงของคนที่ไม่รู้จักอย่างปฏิเสธไม่ได้ยิ่งคิดก็ยิ่งหดหู่
ใบหน้าหวานกวาดมองซ้ายมองขวาไปทั่วห้องกว้างเธอเริ่มบุ้ยปากน้ำตาหยอดน้อยก็เริ่มไหลคิดถึงบ้านคิดถึงวันข้างหน้าที่ไม่มีวันรู้ได้เลยว่าเธอจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง
“มานั่งเหม่ออะไรอยู่ตรงนี้ทำไมไม่ไปอาบน้ำ”
ร่างสูงในชุดคลุมสีเทาปล่อยผมหยิกยาวประบ่าเดินถือขวดไวน์ราคาแพงดุ่มๆมายืนตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะเอ่ยเสียงห้วนมองร่างบางเขม็งเขาอุตส่าห์ปล่อยให้เธออยู่ในนี้คนเดียวนานสองนานยังไม่จัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยก่อนที่จะขึ้นเตียงพร้อมเขาอีก
ทรายแก้วรีบก้มหน้ายกมือปาดน้ำตาให้หมดไปก่อนจะหันหน้ามาบอกเหตุผลชายหนุ่มเสียงอ่อนว่าเธอยังไม่ได้เข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำเพราะอะไร
“ฉันไม่มีเสื้อผ้าใส่ค่ะ”
ดวงตาคมกรอกตาก่อนจะหมุนตัวกลับก้าวยาวๆไปที่ตู้เสื้อผ้าของตนดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวของตัวเองโยนไปที่โซฟา
“เอาไป”
ชาติเสือส่ายหัวก่อนจะกระดกขวดไวน์ดื่มเขาคิดว่าเธอจะฉลาดหาเสื้อผ้าได้เองเสียอีกตู้เสื้อผ้าก็อยู่ตรงหน้าหรือไม่ก็เดินออกไปบอกเขาก็ได้ดวงตากลมโตที่แดงก่ำของเธอมีหรือเขาจะไม่รู้ว่าเธอกำลังร้องให้ไม่รู้ว่าจะกลัวอะไรเขานักหนายิ่งเห็นแล้วชายหนุ่มยิ่งหงุดหงิด
“คือ..”
ทรายแก้วเดินไปหยิบเสื้อขึ้นมาดูเธอไม่รู้จะพูดอย่างไรให้เขาเข้าใจว่าเธอจะทำใจลำบากเมื่อต้องใส่เพียงเชิ้ตตัวเดียวอยู่ในห้องกับผู้ชายที่ไม่สนิทสองต่อสอง
“ไปอาบน้ำ..เดี๋ยวนี้”
“เอ่อ..ค่ะ”
ทรายแก้วรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีเมื่อเสียงแข็งเริ่มแผดใส่เธอไม่ชอบน้ำเสียงที่ดุของชายหนุ่มแม้แต่นิดเดียวไม่รู้ว่าในหนึ่งวันเขาอารมณ์ดีบ้างหรือเปล่า
เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมงที่ทรายแก้วยังคงอยู่ในห้องน้ำแม้นจะอาบน้ำเสร็จไปพักใหญ่แต่เธอก็ยังไม่กล้าออกไปด้วยสภาพเช่นนี้อยู่ดีเสื้อของชาติเสือแม้จะตัวใหญ่จนคลุมส่วนที่สงวนในตัวเธอหมดแต่เธอก็ไม่มีชั้นในใส่หากเดินออกไปอายจนหน้าชาแน่นอน
คนตัวโตนั่งถือขวดไวน์อยู่ที่ปลายเตียงใบหน้าคมตอนนี้แดงก่ำไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลเพราะดื่มไวน์ไปหมดเป็นสามสี่ขวดแล้วยังไม่มีทีท่าว่าคนในห้องน้ำจะออกมา
“หื่มม..ลีลาเหลือเกินนะ”
ร่างสูงสบถน้ำเสียงห้วนเดินดุ่มวางขวดไวน์ที่โต๊ะหน้าโซฟาก่อนจะหันหลังเดินตรงไปที่หน้าประตูห้องน้ำ
ปั้งงๆๆ
“ออกมา..”
ร่างบางลุกพรวดด้วยสีหน้าตื่นตระหนกเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูและเสียงเรียกของชายหนุ่มเธอค่อยๆบิดลูกบิดด้วยอาการตื่นกลัวไม่รู้ว่าเขาจะหาเรื่องอะไรเธออีก
“จะลีลาไปถึงไหนฮะ”
“โอ้ย..”
ร่างบางเปิดประตูออกมาได้ชายหนุ่มก็ลากเธอไปโยนขึ้นเตียงนุ่มทั้งพาตัวเองขึ้นนอนทับร่างบางทันทีโดยที่ไม่สนว่าเธอจะรับน้ำหนักของเขาไหวหรือไม่
“อืม..”
หญิงสาวแทบหยุดหายใจเมื่ออีกฝ่ายจู่โจมเธอโดยที่ไม่ทันตั้งตัวมือน้อยพยายามดันร่างใหญ่ให้พ้นตัวกว่าจะผลักเขาออกได้ก็ใช้แรงมหาศาลอยู่เหมือนกัน
“เฮ่อ..ค่อยยังชั่ว”
ทรายแก้วเอ่ยเสียงอ่อนโล่งอกที่อีกฝ่ายหลับลงได้คงเป็นเพราะฤทธิ์เครื่องดื่มสามสี่ขวดที่วางอยู่บนโต๊ะเป็นแน่เห็นเช่นนั้นจึงรีบหยิบหมอนข้างมาวางตรงกลางก่อนจะขยับตัวเบาๆหมายจะไปนอนที่โซฟายังไม่ทันที่จะก้าวขาลงจากเตียงก็มีแขนของชายหนุ่มรวบตวัดเธอลงไปนอนบนเตียงอีกครั้ง
“.คุณจะทำอะไร”
ร่างบางรีบถดตัวขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียงหัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นไม่เป็นส่ำดวงตากลมโตมองร่างใหญ่ที่สยายผมยาวด้วยแววตาไหวระริกไปด้วยความกลัวรู้ว่าตัวเองมีหน้าที่ทำอะไรเมื่ออยู่กับเขาที่นี่แต่ตอนนี้เธอยังไม่พร้อม
ชายหนุ่มในชุดคลุมไม่เพียงเลื้อยขึ้นมาบนตัวของเธอแต่มือของเขายังปัดป่ายเป็นปลาหมึกไล่สัมผัสสอดใต้เชิ้ตสีขาวมายังขาอ่อนจนหญิงสาวขนลุกวาบไปทั้งตัว
“เดี๋ยวค่ะ..”
ร่างบางพยายามถดตัวหนีอีกรอบจนหลังติดกับหัวเตียงยังไม่พ้นตัวชายหนุ่มดีเธอก็ถูกเขาดึงขาเรียวคราเรียวจนนอนราบไปกับเตียง
“อย่าปฏิเสธ...ฉันบอกเธอไปแล้วว่าอยู่ที่นี่เธอต้องทำอะไร”
ดวงตาคมปรือเยิ้มหายใจรดลำคอระหงส์จนคนที่นอนตัวเกร็งได้กลิ่นแอลกอฮอลคละคลุ้ง
“อื้อ”
ไม่ทันหายตกใจริมฝีปากบางก็ถูกบดจูบสองมือเรียวที่คอยปกป้องตัวเองก็ถูกรวบตรึงด้วยมือขวาของชายหนุ่มชูขึ้นเหนือหัวไม่ให้เธอต่อต้านได้อีก
ริมฝีปากหนาบดจูบฉกชิมความหวานจากโพรงปากนุ่มนานสองนานจนเธอเริ่มที่จะขาดอากาศหายใจ
ชาติเสือไม่ชอบใจนักที่ดูสาวเจ้าจะไม่ประสากับเรื่องนี้เอาเสียเลยเขาจำต้องผ่อนจูบละจากริมฝีปากให้เธอได้หายใจ
ทรายแก้วที่ถูกปลดปล่อยริมฝีปากบางให้เป็นอิสระเธอรีบสูดอากาศเข้าไปเต็มปอดก่อนจะหันหน้ามามองใบหน้าคมที่กำลังจ้องเธอตาปรือ
“.. ฉันยังไม่พร้อมค่ะคุณเสือ..”
ทรายแก้วตัดสินใจขัดใจชายหนุ่มอีกครั้งเพราะเธอยังไม่พร้อมกับเรื่องบนเตียงในตอนนี้
“ทำไม...ฉันเสียหายไปเท่าไรจะใช้เธอระบายอารมณ์ตอนนี้ไม่ได้หรือไง..ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมถ้าขืนเธอยังปฏิเสธอีกครั้ง...พี่เธอเจ็บตัวแน่”
คนที่อารมณ์กำลังพลุ่งพล่านไม่ยอมรับคำขอของหญิงสาวโดยง่ายเมื่อเขาต้องการเธอก็ต้องสนองเพราะมันคือหน้าที่
ชายหนุ่มก้มลงจูบหญิงสาวอีกรอบครั้งนี้ดูจะดุเดือดยิ่งกว่าเดิมส่งลิ้นร้ายตวัดฉกชิมโพรงปากนุ่มดูดดึงลิ้นเรียวเล็กเล่นไม่ขาดขณะที่มืออีกข้างก็ไล่ล้วงสัมผัสเรือนร่างหญิงสาวจนรู้สัดส่วนของเธอแทบทุกส่วนนับว่าเรือนร่างของหญิงสาวเป็นที่น่าพอใจสำหรับเขาไม่น้อยอยากจะรู้นักว่าราคาที่เขาเสียไปจะได้ของที่บริสุทธิ์ผุดผ่องมาหรือเปล่าซึ่งถ้าได้มันก็ถือเป็นกำไรไม่น้อย
หญิงสาวนอนปิดเปลือกตาแน่นกลั้นน้ำตาไม่ให้รินไหลระหว่างที่ชายหนุ่มไล่พรมจูบซุกไซร้ขบเม้มลำคอระหงส์แม้นบางช่วงเวลาเธอเหมือนจะคล้อยตามเขาเพราะความวาบหวามที่อีกฝ่ายมอบให้แต่ก็ยังทำใจไม่ให้กลัวเรื่องบนเตียงไม่ได้อยู่ดี
วันเวลาพ้นผ่านนานร่วมขวบปีณ เกาะเล็กๆทางภาคใต้ที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนักเป็นเกาะที่สุรีพรสัมปทานเอาไว้เพื่อทำฟาร์มหอยมุกชาติเสือมาอยู่ที่นี่ได้ร่วมหนึ่งปีแล้วเขาใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายคอยคุมงานที่นี่ว่างก็ออกเรือหาปูหาปลาแก้เหงาตามประสาที่เขามาอยู่ที่นี่ก็เพราะเมื่อครั้งที่เจ็บครั้งนั้นเขาขอให้ทรายแก้วกลับมาอยู่ด้วยเธอตอบตกลงแต่ต้องรอให้เธอพร้อมก่อนเท่านั้นโดยเธอจะขอไปอยู่ที่อื่นเพื่อทำใจให้ลืมเรื่องราวในอดีตแล้วเธอจะกลับมาอยู่กับเขาชาติเสือที่กลัวว่าถึงเวลานั้นแล้วหญิงสาวจะหายไปจากชีวิตของเขาจึงเลือกที่จะให้ทรายแก้วอยู่ที่บ้านส่วนเขาก็ขอมาอยู่ที่เกาะแทนอย่างน้อยเธอไม่ได้อยู่ในสายตาแต่อยู่ในที่ของเขาก็ยังดีนี่ก็ร่วมหนึ่งปีแล้วชายหนุ่มยังไม่เห็นว่าจะมีวี่แววที่ทรายแก้วจะเอ่ยมาเสียทีว่าพร้อมที่จะอยู่กับเขาแล้วคนความอดทนต่ำอย่างเขาต้องมาฝึกรออะไรที่ไม่มีจุดหมายเป็นอะไรที่ยากมากจริงๆแต่เพื่อทรายแก้วเขายอมทุกอย่างขณะที่นั่งรับลมยามเย็นอยู่ที่ริมชายหาดหน้าบ้านไม้ริมทะเลหลังใหญ่ท้ายเกาะจู่ๆชาติเสือก็ต้องรีบหันขวับไปตามเสียงร้องโยเยของเด็กน้อยที่ดังมาแต่ไกล“แอ้..แง่ๆๆ..”“โอ๋ๆ..ไม่ร้อ
“ผมรู้ครับว่าใครเป็นคนจับตัวคุณทรายไป”“สิชล”ชาติเสือมองไปยังผู้ชายที่เขารู้จักดีว่าเป็นใครเขาคือสิชลเพื่อนสนิทในกลุ่มของอินทุอรแต่ไม่รู้ว่าสิชลนั้นรู้ได้อย่างไรว่าทรายแก้วถูกจับตัวไป“เรื่องทุกอย่างเป็นฝีมือของอิน”“อิน.. ทำไม”ทุกคนต่างหูผึ่งจ้องมองมายังชายผู้มาใหม่รอฟังคำอธิบายของเขาเป็นตาเดียว“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม”ทรายแก้วที่ถูกมัดมือมัดเท้านั่งอยู่มุมห้องมองอินทิราอย่างไม่เข้าใจว่าหญิงสาวหลอกให้เธอตามมาที่นี่แล้วกระทำกับเธอแบบนี้เพราะอะไร“ก็เพราะเธอดันซวยเป็นคนรักของพี่เสือน่ะสิ”อินทิราสบถออกมาด้วยท่าทีเป็นคนละคนกับที่ทรายแก้วเคยรู้จักเธอดูมีความโกรธแค้นในใจมากมายแววตาของเธอก็ดูเศร้าอย่างเห็นได้ชัด“คนรักเหรอ...ฉันไม่ใช่คนที่เค้ารักคุณเข้าใจผิดแล้ว”ทรายแก้วรีบปฏิเสธ“ฉันรู้ว่าเธออยู่กับพี่เสือเพราะสัญญาแต่ฉันไม่ได้โง่จนดูไม่ออกว่าเธอกับพี่เสือรักกันจริงๆ”“แล้วคุณทำแบบนี้เพื่ออะไร”“ฉันจะฆ่าเธอต่อหน้าพี่เสือฉันจะทำให้พี่เสือสูญเสียคนที่ตัวเองรักอย่างที่ฉันสูญเสียพี่อรไง.. ตอนนั้นฉันจ้างคนมาฆ่าแกแต่พี่เสือก็ดันรับเคราะห์แทน..แต่ตอนนี้เธอได้ตายจริงๆแน่”“ค.. คุณอิน!”“ตั้งแต่
สุรีพรรับรู้เรื่องราวทุกอย่างจากชาติเสือเธอก็มีท่าทีเป็นห่วงทรายแก้วไม่น้อยด้วยเอ็นดูเห็นหญิงสาวเป็นลูกคนหนึ่งไปแล้ววันนี้เธอจึงเดินทางมาที่บ้านน้ำรินเพื่อมาดูสภาพจิตใจของทรายแก้วว่าเธอนั้นเป็นอย่างไรบ้าง“ทรายแก้ว”“คุณแม่”ทรายแก้วเห็นสุรีพรก็โผเข้ากอดแน่น“กินอะไรเสียหน่อยเถอะนะ...พี่เราเค้าจะได้ไปดีไม่ต้องมามีห่วงอะไร”สุรีพรรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของทรายแก้วเธอยกมือลูบหัวทุยเบาๆปลอบโยนหญิงสาวด้วยความสงสารสุรีพรอยู่กับทรายแก้วพักใหญ่จนหญิงสาวนั้นยอมทานข้าวได้บ้างเธอจึงกลับ“ทรายเป็นยังไงบ้างครับคุณแม่”ชาติเสือเอ่ยถามคนเป็นแม่ขณะที่ท่านเดินเข้ามาในบ้านด้วยน้ำเสียงและท่าทีเหนื่อยอ่อนเพราะยุ่งกับงานที่วัดมาทั้งวัน“เธอเจ็บปวดมาก..มากจริงๆ”“เป็นเพราะผม”ชาติเสือนั่งฟุบลงกุมขมับที่โซฟาไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองอ่อนแออย่างที่ไม่เคยเป็นเช่นนี้“รักเธอจริงๆใช่ไหม”สุรีพรลงนั่งข้างลูกชายยื่นมือแตะบ่าก่อนจะเอ่ยถามชาติเสือด้วยน้ำเสียงอ่อนแม้นจะรู้เรื่องราวทั้งหมดว่าทุกอย่างเป็นแค่สัญญาแต่เธอก็ดูออกว่าลูกชายของเธอและทรายแก้วน่าจะรักกันจริงๆ“ครับ...”ชาติเสือพยักหน้าอย่างไม่ลังเลก่อนจะรวบกอดแม่
ฟึ่บบบ.. ปึกกเมื่อรถตู้คันหรูแล่นออกมาจากบ้านหลังเล็กไม่นานนักก็ขับเข้ามาที่บ้านพักริมน้ำตกหลังใหญ่ติดริมถนนร่างบางที่ถูกมัดมือมัดปากถูกลากขึ้นมาโยนลงบนเตียงอย่างไร้ความนุ่มนวลทั้งถูกคนตัวโตคร่อมตรึงร่างเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน“กล้าดียังไงทรยศฉันฮะ!”เสียงทุ้มใหญ่ตวาดด้วยความโกรธก่อนจะดึงผ้าปิดปากของหญิงสาวออกเขาเชื่อใจหญิงสาวจนปล่อยให้เธอไปไหนมาไหนเองได้แต่เธอก็ดันมาทรยศความไว้ใจของเขาจนหมดสิ้น“ปล่อยทรายไปซะทีเถอะนะคะปล่อยให้ทรายมีชีวิตอิสระของทรายซะที”ทรายแก้วขอร้องด้วยเสียงสะอื้นน้ำตาแห่งความอึดอัดหัวใจหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย“ไม่..เธอคือของของฉันถ้าฉันไม่อนุญาตให้ไปเธอก็ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”ร่างใหญ่ลุกขึ้นลงจากเตียงดึงขาเรียวของหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะล่ามกับโซ่ใหญ่ขังเธอเอาไว้ให้หนีเขาไปไหนไม่ได้อีก“คิดจะหนีฉันก็ต้องเจอแบบนี้”“ทรายไม่ใช่สัตว์เลี้ยงอย่าทำแบบนี้..ฮือๆๆ”ใบหน้าหวานแปดเปื้อนไปด้วยน้ำตาเมื่อถูกคนที่ตนรักกระทำเยี่ยงเธอไม่ใช่คนแคว้กก.. “อื้อ...”เสื้อผ้าของทรายแก้วถูกฉีกทิ้งเป็นเสี่ยงๆด้วยน้ำมือของชาติเสือตอนนี้เขาดูดุร้ายกว่าทุกครั้งที่ทรายแก้วเคยพบจนเธอรู้สึกกลัวอารมณ์
“อินเข้าใจแล้วล่ะค่ะ...แต่เอ..พี่ชายอินไม่มีใจให้คุณทรายจริงหรือเปล่าน้า”อินทิราหยอกชาติเสือด้วยรอยยิ้มอ่อนเพราะรู้ว่าคนอย่างชาติเสือหากไม่สนใจผู้หญิงคนไหนจริงๆคงไม่อยากให้อยู่ใกล้ตัว“อย่าแซวพี่สิ”ริมฝีปากหนาเริ่มคลี่ยิ้มเขินก่อนจะส่ายหัวแค่นี้อินทิราก็ดูออกแล้วว่าชาติเสือนั้นคิดอย่างไรกับทรายแก้วคงไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่เป็นของเล่นชั่วครั้งชั่วคราวเป็นแน่แม้ชายหนุ่มจะทำทีปฏิเสธก็ตาม“น้ำผลไม้อินได้หรือยังคะคุณทราย”หลังลงมาจากชั้นบนพักใหญ่ทรายแก้วก็ตัดสินใจจะนำน้ำผลไม้ไปเสริฟให้กับอินทิราอีกครั้งแต่เธอดันลงมาก่อน“เอ่อ.. ได้พอดีค่ะช้าหน่อยนะคะ”“ขอบคุณค่ะ..”อินทิรายกแก้วน้ำผลม้ขึ้นดื่มเรียบร้อยแล้วจึงค่อๆหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาและล้วงกรอบรูปในกระเป๋าผ้ายื่นให้ทรายแก้วขณะที่เธอกำลังจะนั่งลงตรงข้าม“อ่อ..นี่รูปพี่อรอินลืมให้พี่เสือฝากคุณทรายด้วยนะคะ”“ค่ะ..”กรอบรูปโชว์ใบหน้าของอินทุอรหรายังไม่ทันที่จะถึงมือของทรายแก้วดีมันก็ล่วงหล่นลงพื้นเสียก่อนเพล้งง“พี่อร”อินทิรามีท่าทีตกใจจนร้องสุดเสียงทำให้ชาติเสือที่ได้ยินรีบวิ่งลงมาชั้นล่างด้วยความรวดเร็ว“ฉันขอโทษค่ะ”ทรายแก้วรีบก้มลงเก็บเศษก
“แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดคุณแม่ทั้งหมดนะคะท่านแค่หวังดีกับพี่เสือ..แล้วท่านก็ไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องร้าย”“อย่าพูดเรื่องนี้กับพี่อีก”จบคำพูดของทรายแก้วชาติเสือก็ลุกขึ้นพรวดเอ่ยกับร่างบางเสียงแข็งด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์“เพราะพี่เสือยังรักคุณอรอยู่ใช่ไหมล่ะคะ”สาวเจ้ามองร่างสูงเดินเข้าบ้านผ่านม่านน้ำตาริมฝีปากบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือผสมความน้อยเนื้อต่ำใจอยากจะถามคำถามนี้กับเขาตั้งแต่เมื่อครู่แต่ใจก็ไม่กล้าเพราะกลัวคำตอบมันจะย้อนกลับมาทำร้ายจิตใจตัวเองตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าทรายแก้วไม่กล้าที่จะมองหน้าชาติเสือเท่าไรนักเพราะไม่รู้ว่าเขานั้นหายโกรธเธอหรือยังจวบจนได้เวลาอาหารเช้าเธอจึงยอมเดินมาตามชายหนุ่มที่เดินเล่นอยู่ริมชายหาดให้กลับไปที่บ้านพักเพื่อทานอาหารเช้า“พนักงานเอาอาหารเช้ามาเสริฟแล้วนะคะ”ชาติเสือดึงแขนเรียวของทรายแก้วรวบตัวเธอเข้ามากอดด้วยไม่อยากให้เธอและเขาต้องตกอยู่ในบรรยากาศที่อึมครึมขณะที่เที่ยวพักผ่อนกัน“โกรธพี่เรื่องเมื่อคืนเหรอ”หญิงสาวส่ายหัวซุกใบหน้าหวานซบกับอกแกร่ง“พี่แค่ไม่ชอบให้เธอพูดเรื่องนั้น..ขอได้หรือเปล่าอย่าพูดถึงมันอีก”“ก็ได้ค่ะ”ทรายแก้วเงียบไ