ตอนที่ 4 เมียลับคุณอาแสนร้าย

ทศวรรษได้ยินดังนั้นยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ มันอยากทุบกระบาลตัวเองจริงๆ

"ไหนๆ เมื่อคืนก็ได้เปิดซิงพริกแล้ว แค่หอมแก้มพริกแค่นี้เอง แสดงออกให้พริกเห็นว่าอาทศพร้อมรับผิดชอบพริกหน่อยได้ไหมคะ"

ทศวรรษทำใจอยู่พักนึง ก่อนจะเป็นฝ่ายโน้มใบหน้าขึ้นไปหอมแก้มพริกหวาน ทำเอากายสาวขนลุกซู่ขึ้นมา ดีใจจนเนื้อเต้น

ไรหนวดที่อาทศโกนมันออกจนหมด ทว่าผู้ชายน่ะ มันก็ยังคงสากอยู่ พอมันมาโดนแก้มนุ่มของเธอเลยรู้สึกจั๊กจี้ ทำให้นึกไปถึงเวลานั้นเลย

อ๊ายยย!!! มันคงเสียววูบวาบน่าดู

"แก้มพริกหอมไหมคะอาทศขาาาา"

ไม่รู้สิเขาไม่ได้สูดกลิ่น แค่เอาจมูกแตะเฉยๆ

"อาทศขา..แก้มพริกหอมมั้ยคะ"

พริกหวานถามอีกครั้งเมื่อเห็นเขายังนิ่ง

ทศวรรษพยักหน้า นั่นทำให้พริกหวานรู้สึกว่าเขาโกหก

"งั้นไม่เป็น.."

ฟอดดดด

"อาทศ..."

พริกหวานหน้าแดงเมื่อเขาโน้มมาหอมแก้มเธอซ้ำ และคราวนี้ได้ยินเสียงชัดมาก นี่สิที่อีพริกหวานต้องการ

"หอมไหมคะ"

พริกหวานถามยิ้มๆ ทำไมอาทศน่ารักจัง

"หอมครับ"

งื้ออออออ ไอ้นี่ก็น่ารักเหมือนกัน คำว่า 'ครับ' ของอาทศนี่มันชวนน้ำพุ่งจริงๆ

เธอจะทนไหวเหรอเนี่ยหากต้องรอให้อาทศเป็นฝ่ายนัดมาเจออีกครั้ง เผลอๆ อีพริกหวานมีตามเสิร์ฟถึงบ้านอ่ะ