Masuk• หากคุณเป็นท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิด ฉันจะเป็นพระจันทร์ส่องแสงเคียงข้างคุณ •
คฤหาสน์ตระกูลแอซเซอร์
คฤหาสน์สุดหรูประจำตระกูลแอซเซอร์ ที่เป็นถึงมาเฟียลำดับที่สอง แห่งประเทศอิตาลี ความหรูหราสไตล์ยุโรปและสวนดอกไม้แสดงถึงรสนิยมชนชั้นสูง การดูแลความปลอดภัยที่แน่นหนาสมกับการเป็นมหาอำนาจของประเทศ ความสวยงามของเหล่าดอกไม้ยามเช้า แสงแดดสาดส่องอบอุ่น ทุกอย่างดูสงบและสมบูรณ์แบบ บรรยากาศภายนอกช่างแตกต่างกับ ความร้อนแรงของบุคคลที่อยู่ในบ้าน
“ไม่ค่ะ!” เสียงแหลมเล็กตะโกนดังลั่นห้องรับประทานอาหาร ก่อนจะจิ้มแอปเปิลเข้าปากด้วยใบหน้าบูดบึ้ง หญิงสาวเจ้าของใบหน้าสวย ทายาทสาวเพียงคนเดียวของตระกูลแอซเซอร์ มาเฟียลำดับทีที่สอง ของอิตาลี
“สิบปีแล้วนะ ที่ลูกพยายามยื้อเอาไว้” ผู้เป็นพ่อมองลูกสาวคนสวยด้วยสายตาเหนื่อยใจ
“เฮเลนไม่สนว่าจะกี่ปี แต่เขาต้องกลับมาแน่”
“พ่อถามตรง ๆ เลยนะ”
“ถามมาเลยค่ะ” พูดเรื่องคู่หมั้นทีไร ทำหงุดหงิดทุกที
“ลูกชอบมาร์ชินหรือเปล่า” คำถามของพ่อทำเอาฉันเอื้อมหยิบกระดาษทิชชูมารองแล้วคายแอปเปิลออกจากปาก
“ชอบมาก มากซะจนอยากจะฆ่าให้ตาย”
“ถ้าลูกฆ่าเขาตายมีหวังเกิดเรื่องใหญ่”
“ใหญ่ก็ใหญ่สิคะ เฮเลนไม่กลัว”
“แล้วถ้าเขากลับมาจริง ๆ ลูกจะทำยังไง” คำถามของพ่อสามารถเรียกรอยยิ้มได้ผู้เป็นลูกสาว
“ฆ่าให้ตายดีไหมคะ” มือเล็กกำส้อมแน่น ที่ฉันยื้อการหมั้นเอาไว้แบบนี้เพราะอะไรน่ะเหรอ ฉันรอวันเอาคืนอยู่น่ะสิ
“เฮเลน ยังไงเขาก็เป็นลูกชายของเพื่อนแม่ล่ะนะ” การหมั้นที่เกิดจากคำสัญญาฉันรับรู้มันมาตลอด แต่การที่เขาอยู่ญี่ปุ่นและไม่คิดจะกลับมาเจอฉันนี่ เหมือนกับการหักหน้ากันเห็น ๆ
“รู้ค่ะ แต่ที่เฮเลนจะทำก็มีมากกว่าการฆ่าอยู่แล้วแหละค่ะ” ฉันวางส้อมในมือลง ก่อนจะยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม
“...” ภายในห้องอาหารอยู่ในความเงียบ พ่อเองก็ตั้งใจฟังในสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดอยู่เหมือนกัน
“ทำให้ตกหลุมรัก แล้วค่อยฆ่าให้ตายดีไหมคะ” รอยยิ้มเลือดเย็นของหญิงสาวตรงหน้า ช่างขัดกับใบหน้าสวยหวานของเธอจริง ๆ
“เลือดเย็นจริง ๆ ลูกสาวพ่อ”
“เฮเลนทำได้ค่ะ ทำให้เขาคิดว่าเฮเลนรักเขาและต้องการเขา การหมั้นนี้ก็เหมือนกัน สาเหตุที่ยื้อเอาไว้ก็เพราะแบบนี้แหละค่ะ”
“...” เขาจ้องมองใบหน้าของลูกสาวคนสวย ความสวยของเธอทำให้เกิดการขัดแย้งมากนักต่อนักแล้ว สิ่งที่เฮเลนพูดนั่นก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอเลยสักนิด
“มันน่าสนุกดีนะ ถ้าทำให้ผู้ชายที่หนีการหมั้นไปสิบปี ตกหลุมรักแล้วเป็นฝ่ายทิ้งเขาซะเอง แค่คิดก็สะใจแล้วค่ะพ่อ ตายทั้งเป็นเพราะความรักน่ะ ทรมานเอาเรื่องนะคะ” ฉันเห็นมาเยอะแล้ว ผู้ชายที่ฉันจะใช้เป็นเครื่องมือไม่มีใครหลุดรอดไปได้สักราย
“ถ้างั้นพ่อจะเตือนเฮเลนไว้สักเรื่องหนึ่ง”
“ค่ะ” วิชาต่าง ๆ ฉันก็ได้มาจากพ่อทั้งนั้น สิ่งที่พ่อกำลังจะพูดทำให้ฉันตั้งใจฟังเป็นพิเศษ
“ระวัง...อย่าประเมินคนตรงหน้าต่ำไป ทุกอย่างถ้าเราคิดว่าเราเหนือ ย่อมมีคนเหนือกว่าเสมอ”
“...” เหนือกว่างั้นเหรอ...ไม่มีทางฉันจะต้องเหนือกว่าเขา
“แต่ลูกสาวของพ่อสวยขนาดนี้ ถ้าเขามาเจอตอนนี้ล่ะก็ ตกหลุมไม่ยากแน่”
“ใช่ ลูกสาวของพ่อสวยมาก” ฉันรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหวซะแล้วสิ
“ลูกเคยเห็นเขาตอนปัจจุบันหรือยัง” ฉันก็ไม่เคยเห็นเขาตอนนี้เลยนิ หายไปก็ซ่อนตัวตนได้อย่างดีเยี่ยมจริง ๆ
“ไม่เคยค่ะ พ่อมีรูปเขาเหรอ”
“ไม่มี” พ่อส่ายหัวไปมา ก็แน่ล่ะหมอนั่นซ่อนตัวได้อย่างน่ากลัว
“แต่ช่างเถอะ ยังไงเฮเลนก็ต้องเจอเขาแน่ค่ะ” พูดจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วคว้ากระเป๋ามาถือเอาไว้
“จะไปไหนแต่เช้า”
“ไปงานเปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ของเคท แล้วก็คืนนี้กลับดึกนะคะมีปาร์ตี้~” ก่อนออกไปก็ไม่ลืมจะเดินเข้าไปหอมแก้มพ่อแบบประจำทุกวัน
ฟอด ฟอด~
“ขับรถดี ๆ ล่ะ พ่อรักลูกนะ”
“เฮเลนรักพ่อนะ” พูดจบก็เดินตรงไปทางประตูบ้านทันที ปล่อยให้ผู้เป็นพ่อมองตามร่างบางของลูกสาวที่เดินพ้นประตูออกไป
“นายครับทำไมถึงไม่บอกความจริงกับคุณหนูล่ะครับ” มือขวา ของเขาเดินเข้ามากระซิบพูด สายตาจ้องมองไปยังทิศทางเดียวกับผู้เป็นนายมองไป
“แบบนั้น ก็ไม่สนุกน่ะสิ” รอยยิ้มของผู้เป็นบอสใหญ่ช่างเลือดเย็น ซะเหลือเกิน
“ทั้ง ๆ ที่รู้ที่อยู่กับเรื่องราวทุกอย่างตลอดสิบปีที่คุณมาร์ชินหายไป จนตอนนี้เขากำลังจะกลับมาก็ยังจะปิดคุณหนูอีกเหรอครับ”
“นั่นแหละความสนุกของฉัน การที่ให้พวกเขาเจอกันเองฉันตั้งตารอไม่ไหวแล้ว”
“หวังว่าคุณหนูจะไม่ฆ่าคุณมาร์ชินนะครับ” การละเล่นเริ่มขึ้นแล้ว บอสใหญ่ของแอซเซอร์ชอบเรื่องแบบนี้เป็นที่สุด การเล่นสนุกต่อความรู้สึกของผู้คน ไม่เว้นแม้กระทั่งลูกสาวของตัวเอง
“ไม่หรอก ๆ” เขาส่ายหัวไปมาด้วยความมั่นใจ
“อะไรทำให้มั่นใจขนาดนั้นครับ”
“เฮเลนบอกว่าจะทำให้อีกฝ่ายตกหลุมรัก”
“แล้วยังไงครับ”
“เฮเลนยังไม่เคยมีความรักแบบพึงพอใจใช่ไหมล่ะ” เขารู้ว่า วัน ๆ หนึ่ง ลูกสาวคนสวยแทบจะไม่ได้สนใจเรื่องความรักสักนิด
“...” มือขวาอย่างเขาได้แต่ยืนฟังและคิดตามเงียบ ๆ
“การที่คิดจะเอาหัวใจอีกฝ่าย มันต้องมีการเผลอใจลงไปร่วมด้วยอยู่แล้ว แม้จะปฏิเสธว่าไม่มีทาง แต่ทฤษฎีที่แท้จริงมันเป็นแบบนี้อยู่นิ”
ใช้แค่ความสวยทำงานและหลอกล่อข้อมูลของอีกฝ่ายมาตลอด ยังไม่เคยได้สัมผัสกับคู่หมั้นของตัวเองแท้ ๆ การที่พูดว่าทำให้เขาตกหลุมรักแล้วฆ่าให้ตายทั้งเป็นงั้นเหรอ ลูกสาวของฉันนี่ไร้เดียงสาจริง ๆ
“...”
“ตอนที่ฉันสนใจนายหญิงก็คิดแบบนี้แหละ แกล้งรักเพราะอยากได้ แต่เธอดันรู้ทันนี่สิ” เมื่อพูดถึงภรรยาที่ล่วงลับไปแล้วก็อดคิดถึงไม่ได้ เฮเลนเหมือนแม่ของเธอทุกอย่างเลย
“แล้วนายหญิงทำยังไงต่อครับ”
“เธอพูดกับฉันว่า ถ้าแกล้งทำเป็นรักใครสักคน วันหนึ่งฉันจะตกหลุมคนคนนั้น แล้วฉัน...ก็ตกหลุมรักเธอ” รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
“ถ้างั้น สิ่งที่นายหญิงเคยบอกและสิ่งที่บอสเคยทำ กำลังจะเกิดขึ้นกับทั้งคู่หรือเปล่าครับ”
“เราพนันกันไหม นายว่าฝ่ายไหนจะตกหลุมรักใครหรือทั้งคู่จะไม่รักกัน” การพนันระหว่างทั้งคู่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น แต่เขาก็รู้จักนิสัยของคุณหนูเฮเลนดี ยังไม่เคยเห็นสนใจผู้ชายที่ไหนเลยสักครั้ง
“ผมของเทไปที่ทั้งคู่ไม่รักกันได้ไหมครับ” แม้จะขัดต่อความคิดของ ผู้เป็นเจ้านาย แต่เขาก็คิดว่ารู้จักคุณหนูของตัวเองดี เธอมีแต่การอยากเอาชนะเท่านั้น แล้วอีกฝ่ายก็ไม่สนใจไยดีคุณหนูของเขาแม้แต่น้อย
“ฉันเทหมดหน้าตัก...ลูกสาวของฉันตกหลุมรักก่อน” ที่มั่นใจขนาดนี้ก็เพราะตอนนั้นเขาก็คิดแบบเธอเหมือนกัน คิดว่าเหนือกว่าอีกฝ่าย สุดท้ายก็มีคนที่เหนือกว่าและถูกทำให้สูญเสียตัวตนเพราะความรักจริง ๆ
‧͙⁺˚*・༓☾ หมั้นรักกับดักมาเฟีย ☽༓・*˚⁺‧͙
“ไม่คิดถึงสามี แต่สามีคิดถึงมากนะแล้วต้องนอนคนเดียวแบบนั้นไม่ใจร้ายไปเหรอเฮเลน” เสียงมาร์ชินดังขึ้นตามหลังระหว่างทางเดินไปยังห้องพัก ตอนนี้เด็ก ๆ ต่างถูกพาไปจัดการธุระส่วนตัวและฉันก็ต้องจัดการพ่อของพวกเขาเป็นรายต่อไป“...” ร่างบางเดินนำหน้าในขณะที่คนตัวสูงเดินตามมาติด ๆ“ขาดใจตายเลยนะต้องห่างจากเมีย” น้ำเสียงปนเศร้าที่ฉันรู้สึกหมั่นไส้มากกว่าน่าสงสาร “ก็ให้ตายไปเลย” พูดโดยไม่หันไปสนใจเขา เมื่อเดินเข้ามายังห้องพักก็ตรงเข้าไปยังห้องแต่งตัวเพื่อเตรียมของใช้ให้สามีในการไปใช้ชีวิตแยกห้องนอนครั้งแรกตั้งแต่เราแต่งงานกันมาหมับ! ร่างสูงโอบกอดเอวบางจากด้านหลังปลายคางวางลงบนไหล่เล็ก“ใจร้ายจังครับที่รัก” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหู ลมหายใจร้อนเป่ารดต้นคอแขนของเขากระชับอ้อมกอดจากด้านหลัง “...” ลูกอ้อนเริ่มมากอีกแล้ว ฉันไม่สนใจเขาแล้วเริ่มจัดเตรียมของส่วนตัวเพื่อย้ายไปอีกห้อง“เอาจริงเหรอเนี่ยเฮเลน” มาร์ชินรวบมือที่กำลังจัดของใช้ของเขามากอดเอาไว้แน่น ไม่ยอมให้ฉันทำอะไรไปมากกว่านี้“คนอย่างมาร์ถ้าไม่เอาจริงก็ไม่รู้สึกเลย” “รู้สึกสิครับ เวลาเมียดุน่ะน่ากลัวมากแค่ไหนทำไมจะไม่รู้” “กลัว...กลัวแล้วพาเด
ณ ห้องพักโรงพยาบาล“เดี๋ยวทำแฝดสี่รอแป๊บ...โอเคไหมครับคิม” เสียงการ์เนทเอ่ยขึ้น ในขณะที่คนถูกถามทำหน้านิ่งโดยไม่หันไปโต้ตอบหรือสนใจสิ่งที่สามีตัวเองพูด “ฉันจะทำเป็นไม่ได้ยิน” คิมนั่งเกาะขอบเตียงไม่คิดจะหันไปตอบสิ่งที่สามีตัวเองถามฉันสบตากับคิมแล้วเราทั้งคู่ก็หัวเราะให้กัน ก็ตั้งแต่ตื่นมาการ์เนทกับมาร์ชินก็เถียงกันไม่หยุดและเรื่องที่หมดที่เถียงกันก็มีแต่เรื่องลูก พอบางครั้งกลัวฉันกับคิมจะได้ยินสิ่งที่ไม่ควรได้ยินทั้งคู่ก็ไปใช้ภาษาญี่ปุ่นคุยกันแทน ฉันกับคิมได้แต่ทำเป็นไม่ใส่ใจแล้วปล่อยพวกเขาไป “เมียไม่สนใจ” เมื่อคิมไม่สนใจก็เข้าทางมาร์ชิน เหนื่อยใจกับทั้งคู่จริง ๆ“กลับไปทำเมื่อไหร่ก็ได้ มีเชื้อแฝดอยู่แล้ว” สองคนนี้นี่นะ“แล้วหลานอยู่กับใคร”หลังจากออกจากห้องคลอดจนมาพักฟื้นลืมตาตื่นขึ้นมานอกจากมาร์ชินก็เจอคิมกับการ์เนท ส่วนพวกผู้ใหญ่ก็กำลังออกไปจัดการกับนักข่าวที่ให้ความสนใจกับฉันกันมากมาย ฉันเข้าใจความรู้สึกของเคทกับคิมแล้วว่ารู้สึกยังไงตอนที่คลอดลูกแล้วพวกนักข่าวมารุมล้อมให้ความสนใจเนี่ย “หลานอยู่กับคุณตาคุณยายแล้วก็น้าของพวกเขา” “พูดถึงน้านี่ยิ้มกว้างเลยนะ” คิมบอกว่าตั้งแต่ที่ท้
หลายวันต่อมา “ร้อนหรือเปล่าครับนายหญิง เร่งแอร์ขึ้นอีกเหงื่อนายหญิงออกแล้ว!” เสียงตะโกนโหวกเหวกของหัวหน้าพ่อบ้านทำให้ทั่วห้องครับเกิดความวุ่นวายขึ้นอีกครั้งเป็นรอบที่ 3 สำหรับวันนี้“ไม่ร้อนค่ะ ๆ แต่ช่วยหยุดก่อน ฉันกำลังใช้สมาธิ” ทุกคนหยุดการเคลื่อนไหว แล้วมองสิ่งที่ฉันกำลังทำสองมือจับเปลือกไข่แล้วเทไข่แดงสลับไปมาระหว่างฝาทั้งสองด้วยความตั้งใจ ช่วงนี้ฉันกำลังเริ่มหัดทำขนมถึงแม้ว่ามาร์ชินจะซื้อตัวเชฟขนมหวานอันดับต้น ๆ ของญี่ปุ่นมาไว้ที่มัสชิโม่แล้วก็ตาม แต่ถ้าฉันใช้โอกาสนี้ให้เขาช่วยสอนไปด้วยก็ถือว่าเป็นการหาอะไรทำฆ่าเวลาไปด้วย เพราะมาร์ชิน ไคล์ โรส ทั้งสามคนไม่ยอมให้ฉันทำงานที่ต้องใช้ร่างกายและสมองมากเกินไป“ทำอะไรกันอยู่” ท่ามกลางความเงียบ ก็มีเสียงเอ่ยถามจากด้านหลังทำให้ฉันที่กำลังใช้สมาธิสะดุ้งด้วยความตกใจและไข่แดงที่กำลังรีดไข่ขาวออกก็ร่วงหล่นจากฝาลงไปรวมกับไข่ขาวในถ้วยและแตกต่อหน้าต่อตา“...” ฟองสุดท้ายแล้วนะ...“เฮเลนทำอะไรอยู่ แล้วทำไมเหงื่อแตกเต็มหน้าผากขนาดนี้” มาร์ชินเดินเข้ามาหยุดข้างกาย แล้วเอียงหน้ามองฉันที่ยังคงยืนค้างไม่ยอมขยับ ฟองสุดท้ายแล้วอะ! ฟองสุดท้ายก็จะได้เริ่ม
หลายเดือนต่อมา (หลังจบงานแต่งเคท)ก๊อก ๆ ๆเสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้นแล้วก็ถูกเปิดออกช้า ๆ ร่างบางในชุดเดรสกระโปรงถือถาดกาแฟและของว่างเข้ามา ฉันวางลงบนโต๊ะตัวเล็กและนั่งลงบนโซฟา สายตาจ้องมองไปยังมาร์ชินที่กำลังทำงานในมือด้วยความตั้งใจ“...” ทั่วทั้งห้องอยู่ในความเงียบ“...” เขาไม่คิดจะทักทายหรือหันมามองด้วยซ้ำ“มาร์ชิน” เสียงเล็กเรียกชื่อเขา แต่อีกฝ่ายก็ไม่เงยหน้าจากเอกสารเขาเพียงส่งเสียงตอบกลับมาเท่านั้น“อือ” “...” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน “...” เมื่อฉันไม่พูด เขาก็ไม่พูด“พักดื่มกาแฟก่อนไหม เมื่อเช้าก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยนิ” “อือ เดี๋ยวค่อยกิน” “...” ริมฝีปากเม้มแน่น มือเล็กกำเพื่อพยายามระงับความรู้สึกบางอย่างในใจ“...” และเขาก็สนใจแต่งานอีกครั้ง “แค่สิบนาทีคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง มาทานก่อนฉันทำของที่นายชอบด้วยนะ” “อือ” อีกครั้งที่เขาตอบรับเพียงสั้น ๆพึ่บ! ฉันลุกขึ้นจากโซฟา สายตาจ้องมองไปยังสามีตัวเอง มาร์ชินยังไม่สนใจฉันเช่นเดิม“ไม่กินก็ไม่ต้องกิน พูดแต่คำว่าอือ ฮึก! ไม่อยากคุยกันก็ไม่ต้องคุย! ฮึก!” พูดจบก็เดินออกจากห้องไปทันที ครืด!“เดี๋ยวเฮเลน!” คนตัวสูงวางงานในมือลงด้ว
หลายวันต่อมาณ คฤหาสน์แอซเซอร์ ห้องรับประทานอาหาร เวลา 20.30 น.“ถ้าไม่ทำแบบนั้นทั้งสองคนจะรู้ใจตัวเองกันไหมล่ะ แต่แผนนี้ก็ได้มาจากทางฝั่งของมัสชิโม่ด้วยนะ” พ่อยืดอกพูดด้วยความภาคภูมิใจ แทนที่จะรู้สึกผิดที่โดนเราทั้งสองจับได้พ่อกับรู้สึกภูมิกับมันมากเข้าไปอีกเพราะเรื่องภาพถ่ายปริศนาที่ส่งไปให้มาร์ชินในหลายครั้งนั่นก็มาจากฝีมือของแอซเซอร์ คำสั่งของพ่อคือตามถ่ายภาพเหตุการณ์น่าสนใจของฉันแล้วส่งให้มาร์ชินแบบลับ ๆ ด้วยเหตุผลที่ว่าความรักไม่มีขวากหนามมันจืดจางเกินกว่าจะเป็นรักของหนุ่มสาว ถึงแม้มันจะได้ผลอย่างไม่น่าเชื่อทำให้เราทั้งคู่รู้ใจตัวเองก็ตาม แต่ก็มีคนที่จะเป็นบ้ากับสิ่งนี้อยู่หนึ่งคน“มีคนเกือบเป็นบ้าค่ะพ่อ ไม่ใช่แค่รู้ใจตัวเอง” พูดจบก็ปาดสายตามองไปยังบุคคลที่นั่งอยู่ข้างกาย มาร์ชินยกแก้วไวน์ขึ้นจิบแล้วหันมองไปทางอื่น“ไม่ใช่แค่เกือบ แต่เป็นบ้าด้วยกันมันทั้งคู่นั่นแหละ” พ่อสิ่งยิ้มให้เราทั้งคู่ แล้วยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มอีกคน“แล้วพ่อจะไปเที่ยวกับเพื่อนที่ประเทศไหนก่อนเหรอครับ” มาร์ชินพูดขึ้น เพราะอีกไม่กี่วันพ่อก็จะไปพักผ่อนและทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำแล้ว “คง...จะเริ่มที่เบลารุส”
พึ่บ!ร่างบางถูกพลิกนอนราบลงบนเตียง ลำตัวหนาแทรกกลางระหว่างขาเรียวฝ่ามือดันขาทั้งสองข้างอ้ากว้างออก แล้วโน้มหน้าพรมจูบลงต้นขา นัยน์ตาคมช้อนขึ้นสบตาคนตัวเล็ก ปลายนิ้วแตะบดขยี้เนินอูมเพียงเบา ๆ ก็ทำให้ร่างบางบิดเร้าด้วยความเสียว “อื้อ!”เสียงเล็กครางในลำคอเมื่อรู้สึกถึงริมฝีปากจูบลงบนเนินเนื้อเนียนช่วงล่าง นิ้วยาวสอดเข้าสัมผัสความนุ่มลื่นภายใน ริมฝีปากชื้นไซ้สัมผัสตามผิวกายเนียนนุ่ม นิ้วยาวเริ่มขยับเข้าออกตามจังหวะ ร่างบางบิดเร้าด้วยความเสียวในช่องท้อง มือเล็กจิกกำผ้าห่มแน่นเพราะรู้สึกได้ถึงนิ้วที่สอดเพิ่มเข้ามาอีกหนึ่ง เนินอูมถูกรุกล้ำอย่างหนักหน่วงแล้วถูกกลืนด้วยปากร้อนระอุ “อะ!”มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นกลั้นเสียงครางไว้ในลำคอ มือหนาข้างที่ว่างส่งขึ้นมาบีบเคล้นเต้าสวยเต็มมือถูกกระตุ้นความต้องการร่างเปลือยบิดเร้าไปมา คนตัวเล็กหอบหายใจถี่เมื่อนิ้วยาวทั้งสองขยับเข้าออกเร็วขึ้น ลิ้นชื้นดูดกลืนน้ำหวานจากกลีบดอกไม้สีสวย“อื้ม”เสียงครางในลำคอของเขาบ่งบอกได้ถึงความพึงพอใจ มาร์ชินกดจูบลงบนเนินอูมหนักอีกครั้งแล้วยันตัวขึ้นสบสายตาร่างบางที่ปรือตามมองมาที่เขาเช่นกัน นิ้วยาวถอนออกช้า ๆ เขายกนิ้







