• หากคุณเป็นท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิด ฉันจะเป็นพระจันทร์ส่องแสงเคียงข้างคุณ •
คฤหาสน์ตระกูลแอซเซอร์
คฤหาสน์สุดหรูประจำตระกูลแอซเซอร์ ที่เป็นถึงมาเฟียลำดับที่สอง แห่งประเทศอิตาลี ความหรูหราสไตล์ยุโรปและสวนดอกไม้แสดงถึงรสนิยมชนชั้นสูง การดูแลความปลอดภัยที่แน่นหนาสมกับการเป็นมหาอำนาจของประเทศ ความสวยงามของเหล่าดอกไม้ยามเช้า แสงแดดสาดส่องอบอุ่น ทุกอย่างดูสงบและสมบูรณ์แบบ บรรยากาศภายนอกช่างแตกต่างกับ ความร้อนแรงของบุคคลที่อยู่ในบ้าน
“ไม่ค่ะ!” เสียงแหลมเล็กตะโกนดังลั่นห้องรับประทานอาหาร ก่อนจะจิ้มแอปเปิลเข้าปากด้วยใบหน้าบูดบึ้ง หญิงสาวเจ้าของใบหน้าสวย ทายาทสาวเพียงคนเดียวของตระกูลแอซเซอร์ มาเฟียลำดับทีที่สอง ของอิตาลี
“สิบปีแล้วนะ ที่ลูกพยายามยื้อเอาไว้” ผู้เป็นพ่อมองลูกสาวคนสวยด้วยสายตาเหนื่อยใจ
“เฮเลนไม่สนว่าจะกี่ปี แต่เขาต้องกลับมาแน่”
“พ่อถามตรง ๆ เลยนะ”
“ถามมาเลยค่ะ” พูดเรื่องคู่หมั้นทีไร ทำหงุดหงิดทุกที
“ลูกชอบมาร์ชินหรือเปล่า” คำถามของพ่อทำเอาฉันเอื้อมหยิบกระดาษทิชชูมารองแล้วคายแอปเปิลออกจากปาก
“ชอบมาก มากซะจนอยากจะฆ่าให้ตาย”
“ถ้าลูกฆ่าเขาตายมีหวังเกิดเรื่องใหญ่”
“ใหญ่ก็ใหญ่สิคะ เฮเลนไม่กลัว”
“แล้วถ้าเขากลับมาจริง ๆ ลูกจะทำยังไง” คำถามของพ่อสามารถเรียกรอยยิ้มได้ผู้เป็นลูกสาว
“ฆ่าให้ตายดีไหมคะ” มือเล็กกำส้อมแน่น ที่ฉันยื้อการหมั้นเอาไว้แบบนี้เพราะอะไรน่ะเหรอ ฉันรอวันเอาคืนอยู่น่ะสิ
“เฮเลน ยังไงเขาก็เป็นลูกชายของเพื่อนแม่ล่ะนะ” การหมั้นที่เกิดจากคำสัญญาฉันรับรู้มันมาตลอด แต่การที่เขาอยู่ญี่ปุ่นและไม่คิดจะกลับมาเจอฉันนี่ เหมือนกับการหักหน้ากันเห็น ๆ
“รู้ค่ะ แต่ที่เฮเลนจะทำก็มีมากกว่าการฆ่าอยู่แล้วแหละค่ะ” ฉันวางส้อมในมือลง ก่อนจะยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม
“...” ภายในห้องอาหารอยู่ในความเงียบ พ่อเองก็ตั้งใจฟังในสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดอยู่เหมือนกัน
“ทำให้ตกหลุมรัก แล้วค่อยฆ่าให้ตายดีไหมคะ” รอยยิ้มเลือดเย็นของหญิงสาวตรงหน้า ช่างขัดกับใบหน้าสวยหวานของเธอจริง ๆ
“เลือดเย็นจริง ๆ ลูกสาวพ่อ”
“เฮเลนทำได้ค่ะ ทำให้เขาคิดว่าเฮเลนรักเขาและต้องการเขา การหมั้นนี้ก็เหมือนกัน สาเหตุที่ยื้อเอาไว้ก็เพราะแบบนี้แหละค่ะ”
“...” เขาจ้องมองใบหน้าของลูกสาวคนสวย ความสวยของเธอทำให้เกิดการขัดแย้งมากนักต่อนักแล้ว สิ่งที่เฮเลนพูดนั่นก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอเลยสักนิด
“มันน่าสนุกดีนะ ถ้าทำให้ผู้ชายที่หนีการหมั้นไปสิบปี ตกหลุมรักแล้วเป็นฝ่ายทิ้งเขาซะเอง แค่คิดก็สะใจแล้วค่ะพ่อ ตายทั้งเป็นเพราะความรักน่ะ ทรมานเอาเรื่องนะคะ” ฉันเห็นมาเยอะแล้ว ผู้ชายที่ฉันจะใช้เป็นเครื่องมือไม่มีใครหลุดรอดไปได้สักราย
“ถ้างั้นพ่อจะเตือนเฮเลนไว้สักเรื่องหนึ่ง”
“ค่ะ” วิชาต่าง ๆ ฉันก็ได้มาจากพ่อทั้งนั้น สิ่งที่พ่อกำลังจะพูดทำให้ฉันตั้งใจฟังเป็นพิเศษ
“ระวัง...อย่าประเมินคนตรงหน้าต่ำไป ทุกอย่างถ้าเราคิดว่าเราเหนือ ย่อมมีคนเหนือกว่าเสมอ”
“...” เหนือกว่างั้นเหรอ...ไม่มีทางฉันจะต้องเหนือกว่าเขา
“แต่ลูกสาวของพ่อสวยขนาดนี้ ถ้าเขามาเจอตอนนี้ล่ะก็ ตกหลุมไม่ยากแน่”
“ใช่ ลูกสาวของพ่อสวยมาก” ฉันรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหวซะแล้วสิ
“ลูกเคยเห็นเขาตอนปัจจุบันหรือยัง” ฉันก็ไม่เคยเห็นเขาตอนนี้เลยนิ หายไปก็ซ่อนตัวตนได้อย่างดีเยี่ยมจริง ๆ
“ไม่เคยค่ะ พ่อมีรูปเขาเหรอ”
“ไม่มี” พ่อส่ายหัวไปมา ก็แน่ล่ะหมอนั่นซ่อนตัวได้อย่างน่ากลัว
“แต่ช่างเถอะ ยังไงเฮเลนก็ต้องเจอเขาแน่ค่ะ” พูดจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วคว้ากระเป๋ามาถือเอาไว้
“จะไปไหนแต่เช้า”
“ไปงานเปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ของเคท แล้วก็คืนนี้กลับดึกนะคะมีปาร์ตี้~” ก่อนออกไปก็ไม่ลืมจะเดินเข้าไปหอมแก้มพ่อแบบประจำทุกวัน
ฟอด ฟอด~
“ขับรถดี ๆ ล่ะ พ่อรักลูกนะ”
“เฮเลนรักพ่อนะ” พูดจบก็เดินตรงไปทางประตูบ้านทันที ปล่อยให้ผู้เป็นพ่อมองตามร่างบางของลูกสาวที่เดินพ้นประตูออกไป
“นายครับทำไมถึงไม่บอกความจริงกับคุณหนูล่ะครับ” มือขวา ของเขาเดินเข้ามากระซิบพูด สายตาจ้องมองไปยังทิศทางเดียวกับผู้เป็นนายมองไป
“แบบนั้น ก็ไม่สนุกน่ะสิ” รอยยิ้มของผู้เป็นบอสใหญ่ช่างเลือดเย็น ซะเหลือเกิน
“ทั้ง ๆ ที่รู้ที่อยู่กับเรื่องราวทุกอย่างตลอดสิบปีที่คุณมาร์ชินหายไป จนตอนนี้เขากำลังจะกลับมาก็ยังจะปิดคุณหนูอีกเหรอครับ”
“นั่นแหละความสนุกของฉัน การที่ให้พวกเขาเจอกันเองฉันตั้งตารอไม่ไหวแล้ว”
“หวังว่าคุณหนูจะไม่ฆ่าคุณมาร์ชินนะครับ” การละเล่นเริ่มขึ้นแล้ว บอสใหญ่ของแอซเซอร์ชอบเรื่องแบบนี้เป็นที่สุด การเล่นสนุกต่อความรู้สึกของผู้คน ไม่เว้นแม้กระทั่งลูกสาวของตัวเอง
“ไม่หรอก ๆ” เขาส่ายหัวไปมาด้วยความมั่นใจ
“อะไรทำให้มั่นใจขนาดนั้นครับ”
“เฮเลนบอกว่าจะทำให้อีกฝ่ายตกหลุมรัก”
“แล้วยังไงครับ”
“เฮเลนยังไม่เคยมีความรักแบบพึงพอใจใช่ไหมล่ะ” เขารู้ว่า วัน ๆ หนึ่ง ลูกสาวคนสวยแทบจะไม่ได้สนใจเรื่องความรักสักนิด
“...” มือขวาอย่างเขาได้แต่ยืนฟังและคิดตามเงียบ ๆ
“การที่คิดจะเอาหัวใจอีกฝ่าย มันต้องมีการเผลอใจลงไปร่วมด้วยอยู่แล้ว แม้จะปฏิเสธว่าไม่มีทาง แต่ทฤษฎีที่แท้จริงมันเป็นแบบนี้อยู่นิ”
ใช้แค่ความสวยทำงานและหลอกล่อข้อมูลของอีกฝ่ายมาตลอด ยังไม่เคยได้สัมผัสกับคู่หมั้นของตัวเองแท้ ๆ การที่พูดว่าทำให้เขาตกหลุมรักแล้วฆ่าให้ตายทั้งเป็นงั้นเหรอ ลูกสาวของฉันนี่ไร้เดียงสาจริง ๆ
“...”
“ตอนที่ฉันสนใจนายหญิงก็คิดแบบนี้แหละ แกล้งรักเพราะอยากได้ แต่เธอดันรู้ทันนี่สิ” เมื่อพูดถึงภรรยาที่ล่วงลับไปแล้วก็อดคิดถึงไม่ได้ เฮเลนเหมือนแม่ของเธอทุกอย่างเลย
“แล้วนายหญิงทำยังไงต่อครับ”
“เธอพูดกับฉันว่า ถ้าแกล้งทำเป็นรักใครสักคน วันหนึ่งฉันจะตกหลุมคนคนนั้น แล้วฉัน...ก็ตกหลุมรักเธอ” รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
“ถ้างั้น สิ่งที่นายหญิงเคยบอกและสิ่งที่บอสเคยทำ กำลังจะเกิดขึ้นกับทั้งคู่หรือเปล่าครับ”
“เราพนันกันไหม นายว่าฝ่ายไหนจะตกหลุมรักใครหรือทั้งคู่จะไม่รักกัน” การพนันระหว่างทั้งคู่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น แต่เขาก็รู้จักนิสัยของคุณหนูเฮเลนดี ยังไม่เคยเห็นสนใจผู้ชายที่ไหนเลยสักครั้ง
“ผมของเทไปที่ทั้งคู่ไม่รักกันได้ไหมครับ” แม้จะขัดต่อความคิดของ ผู้เป็นเจ้านาย แต่เขาก็คิดว่ารู้จักคุณหนูของตัวเองดี เธอมีแต่การอยากเอาชนะเท่านั้น แล้วอีกฝ่ายก็ไม่สนใจไยดีคุณหนูของเขาแม้แต่น้อย
“ฉันเทหมดหน้าตัก...ลูกสาวของฉันตกหลุมรักก่อน” ที่มั่นใจขนาดนี้ก็เพราะตอนนั้นเขาก็คิดแบบเธอเหมือนกัน คิดว่าเหนือกว่าอีกฝ่าย สุดท้ายก็มีคนที่เหนือกว่าและถูกทำให้สูญเสียตัวตนเพราะความรักจริง ๆ
‧͙⁺˚*・༓☾ หมั้นรักกับดักมาเฟีย ☽༓・*˚⁺‧͙
"คงทำได้อย่างที่พูดนะ" มาร์ชินจ้องมองตามเรือนร่างที่คร่อมเขาอยู่"ถ้าทำไม่ได้คงไม่พูด นายพอใจเรื่องข้อแลกเปลี่ยนใช่ไหม" ถ้าไม่พอใจก็ต้องกำลังแล้วแหละ"ก็ได้อยู่" ได้อยู่แบบไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่เลยนะ รู้แหละว่าฉันคงไม่ถูกใจเขาเท่าแม่เลขาแน่"ดี แต่ฉันต้องการให้มั่นใจก่อนว่าคนของฉันจะปลอดภัย" ถ้าต้องมาห่วงเรื่องนี้มันอาจจะทำให้ฉันจัดการเขายาก เพราะฉะนั้นต้องให้พาทั้งสองคนออกไปก่อน"ก็เอาไปสิ" มาร์ชินจ้องหน้าฉันด้วยสายตาเรียบเฉย คำพูดของเขาสามารถใช้เปิดทางให้ฉันได้อย่างดี ร่างบางยันตัวออกห่างแล้วหยิบโทรศัพท์ส่วนตัวจากกระเป๋ามากดโทรออก หลังจากคุยกับบุคคลที่อยู่ปลายสายเรียบร้อยแล้วก็หันกลับมาหาผู้ชายที่นั่งอยู่"เปิดทางให้คนของฉันเข้ามาด้วย""...อือ" เพียงแค่เสียงแผ่วเบาของเขาก็ทำให้ลูกน้องต่างเดินออกไปจัดการตามคำขอของฉันทันที แต่ก็รู้สึกได้ถึงสายตาของใครบางคนที่จ้องมองมา ฉันหันไปมองยังเลขาสาวที่แอบมองมา เมื่อถูกจับได้เธอก็ทำเป็นมองตรงไปยังด้านหน้า"คุณเลขา""...คะ" น้ำเสียงนุ่มนวลแตกต่างจากสายตาที่มองมาจริงๆ"ขอโทษที่แย่งหน้าที่ของคุณในคืนนี้นะคะ เดี๋ยวฉันจะทำแทนเอง" ฉันนี่มันเป็นพวกเห
ณ คฤหาสน์แอซเซอร์ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญค่ะ"ประตูเปิดกว้างออก ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามายังภายในห้องพักส่วนตัวด้วยใบหน้าเคร่งเครียด"คุณหนูครับ""มีอะไรเหรอ" ฉันสวมสร้อยที่เคทให้มาแล้วนั่งจ้องอยู่หน้ากระจก เคททำอะไรก็ถูกใจฉันไปหมดจริงๆ แม้จะมีบุคคลที่เข้ามาใหม่แต่ก็ไม่คิดจะหันไปสนใจสักนิด"คนของเราที่ส่งให้ไปติดตามคุณมาร์ชิน""อือ ได้เรื่องอะไรบ้าง" ฉันแค่ต้องการรู้สถานที่ๆเขาไปในแต่ละวันของหมอนั่นก็เท่านั้นและที่สำคัญวันที่มาร์ชินจะเข้าไปที่คลับ การปรากฏตัวของฉันมันต้องสนุกแน่ เพราะดูแล้วเขาไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องการหมั้นของเรา"ข้อความสุดท้ายที่ฝากเอาไว้มีเพียงเท่านี้ครับ""...." ฉันหันหลังกลับมามองหน้าเขา ' ข้อความสุดท้าย'"ข้อความถูกส่งผ่านเบอร์โทรนี้เมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมาแล้วเราก็ไม่สามารถติดต่อทั้งคู่ได้อีกเลย" โทรศัพท์ถูกยื่นมาตรงหน้าฉัน พร้อมกับข้อความที่ถูกส่งมาปรากฏบนหน้าจอ'มารับของคืนด้วย แต่ต้องหาอะไรมาแลกเปลี่ยนที่ทำให้ฉันพอใจด้วยนะ'"ฉันแค่ให้ไปตามดูว่าวันหนึ่งหมอนั่นไปที่ไหนบ้างนิ แล้วทำอีท่าไหนถึงโดนจับได้""พวกเขาเป็นเด็กใหม่ ผมแค่คิดว่ามันเป็นงานง่ายๆ""ประเมินหมอนั่น
ซ่า!!สายน้ำจากฝักบัวไหลกระทบร่างเปลือยเปล่า น้ำที่ไหลผ่านช่วยให้ร่างกายได้รู้สึกผ่อนคลาย แต่นั่นใช้ไม่ได้กับเขา ตอนนี้ในหัวมีแต่คำพูดของเฮเลน สายตา ใบหน้า ริมฝีปากที่เขาพึ่งสัมผัสแล้วยังกลิ่นหอมจากตัวเธอ ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอผู้หญิงสักหน่อย แล้วจะสนใจผู้หญิงที่สวยแต่บ้าแบบนั้นทำไม เมื่อตั้งสติให้กลับมาเหมือนเดิมได้แล้ว เขาก็จัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้วออกจากห้องน้ำร่างสูงเปลือยท่อนบน ส่วนล่างมีเพียงผ้าขนหนูพันล้อมเอวปกปิดเอาไว้เท่านั้น เขาเดินออกจากห้องน้ำสายตาก็เหลือบมองไปเห็นกล่องสีแดงที่วางอยู่บนโต๊ะ กล่องแหวนหมั้นที่เขาถือมันกลับมา จะทิ้งมันมาหลายรอบก็ทำไม่สำเร็จสักที จนสุดท้ายก็พามันกลับมายังที่เดิมทุกที ในระหว่างที่เขากำลังจะเปิดฝากล่องกำมะหยี่ในมือ เสียงเคาะประตูก็ดังขัดจังหวะก๊อก ก๊อก ก๊อก!"คุณมาร์ชินคะ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น เสียงคุ้นหูที่เขาพอจะรู้ได้ทันทีว่าเป็นใคร"เข้ามา" สิ้นเสียงของเขาประตูก็เปิดออกทันที"ขออนุญาตค่ะ"ร่างบางในชุดนอนผ้าแพรสีดำตัวบางเดินเข้ามาในห้องนอนของเขา แอล เลขาประจำมัสชิโม่ ผู้ส่งข่าวและผู้ดูแลประจำตัวของเขา เธอมักจะบินไปญี่ปุ่นบ่อยๆ ทั้งไป
(มาร์ชิน)2 วันต่อมา ณ โรงพยาบาลเอกชนผู้ชายคนหนึ่งนอนหลับอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล ภายในห้องพักVIP การดูแลความปลอดภัยแน่นหนาสมฐานะของผู้เป็นบอสใหญ่แห่งมัสชิโม่ ข้างเตียงมีผู้ชายอีกคนนั่งเฝ้ามาตลอดสองวันหลังจากที่เขากลับมาถึงอิตาลี ทายาททางสายเลือดเพียงคนเดียว ตลอดสิบปีเราไม่เคยได้เจอหน้ากันเลยด้วยซ้ำเพราะเขาไม่คิดที่จะกลับมา จนกระทั่งพ่อเส้นเลือดในสมองแตก ทุกอย่างจึงตกไปอยู่ในมือของแม่เลี้ยง นายหญิงผู้กุมตำแหน่งและใช้ชีวิตหลงอยู่ในอำนาจที่ไม่ใช่ของตนเอง ทั้งเงินและผู้ชายทำให้เธอลุ่มหลงจนลืมสิ่งที่เธอต้องดูแล"จะนอนแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน" ความรู้สึกของเขาที่มีต่อพ่อนั้นไร้ซึ่งความผูกพัน มีเพียงความเป็นห่วงในฐานะของลูกและหน้าที่ที่ต้องดูแลเท่านั้น"...." ถามออกไปทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางจะได้คำตอบ"บอกแม่แล้วนะครับ แม่แค่ฝากความเป็นห่วงมาเท่านั้น""....""แม่หวังว่าพ่อจะเข้าใจ ที่แม่ไม่สามารถมาได้" พูดคนเดียวทั้งๆที่รู้ว่าพ่อไม่มีทางได้ยิน"....""แล้วก็ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่สามารถให้แม่เลี้ยงกับลูกของเธอใช้นามสกุลของเราได้อีกต่อไป" แม่เลี้ยงถูกพาไปไว้ที่ไหนสักแห่ง ที่ๆเธอจะไม่สามารถกลับมาได้อ
ในที่สุดเราก็ได้เจอกันสักที พรหมลิขิตทำให้เราพัดพรากจากกัน จนวันนี้ทุกอย่างก็นำพาให้เราได้กลับมาเจอกัน ความจริงบรรยากาศการพบกันครั้งแรกของคู่หมั้น คงต้องให้ความรู้สึกประมาณนี้ แต่ความจริงนั้น ฉันแทบจะพุ่งเข้าไปบีบคอเขาให้แหลกคามือ"ยินดีต้อนรับค่ะ...คู่หมั้น" แม้ว่าประโยคหลังจะกัดฟันพูด แต่ใบหน้ายังคงฝืนยิ้มให้กว้างมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ฉันพิจารณาผู้ชายตรงหน้า ฉันคิดว่าเขาจะโดดเด่นมากกว่านี้ซะอีก ใบหน้าเปลี่ยนไปจากเดิมในทางที่ดี...ดีแบบหล่อมาก แต่นอกนั้นดูไม่มีอะไรน่าสนใจ เสื้อฮูดตัวหนาสีดำ กางเกงยีน รองเท้าผ้าใบบนใบหน้าสวมทับด้วยแว่นสายตา แววตานิ่งเฉยจ้องมองมาทางฉัน ทั้งหมดของเขาธรรมดาซะจน...จืดชืด"ขอบคุณที่มารับ" เสียงทุ้มเอ่ยพูด พร้อมกับขายาวที่ก้าวเดินเข้ามาใกล้"จะไปไหน" ฉันก้าวเดินเข้าไปดักหน้า สายตาของเราทั้งคู่จ้องมองกัน"อยากเจอขนาดนั้นเลยเหรอ เดี๋ยวยังไงผมก็ต้องเข้าไปหาคุณเฮเลนอยู่แล้ว""ไม่ได้อยากเจอขนาดนั้นหรอก แค่อยากเห็นหน้า""พูดเหมือนว่ากำลังชอบเลยนะครับ" จะอ้วก แค่ฟังก็ขนลุกซู่ละ"หึ!" เห็นฉันเป็นพวกตกหลุมรักง่ายหรือไงตึก ตึก ตึกแต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ กลุ่มค
เวลา 01.30 น. ณ บาร์โฮสของเฮเลนเสียงเพลงดังสนั่นไปทั้งร้าน แต่นั่นก็ไม่สามารถทำให้การพูดระหว่างสามสาวลดลงได้เลย"ไม่รู้อ่ะฉันต้องได้กระเป๋า!" คิมเพื่อนสนิทของฉันกำลังแหกปากแข่งกับเสียงเพลง เธอกับเคททะเลาะกันเรื่องกระเป๋าคอลเลคชั่นใหม่ที่ออกมาแล้วหมดภายในห้านาที โดยที่ไม่มีเหลือให้สำหรับยัยคิมแม้แต่ใบเดียว"ก็บอกว่ามันหมด!" เคทแหกปากแข่งกับเสียงเพลง ส่วนฉันนั่งมองทั้งคู่สลับกันไปมา"สั่งทำพิเศษให้สำหรับฉันเดี๋ยวนี้!" คิมยังไม่ยอมแพ้ เมื่อเหล้าเข้าปาก ความเอาแต่ใจจึงเริ่มขึ้น"ไม่ทำย่ะ!" เคทตะโกนใส่เพื่อนอีกครั้ง ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม"แกเปลี่ยนไปเคท แกไม่รักฉันเหมือนเดิม!" คิมเบะปากและจ้องหน้าเคท"ฉันไม่ได้เปลี่ยนไป แค่ฉันไม่มีหนังทำกระเป๋าให้แกแล้วยัยบ้า!""ฮึก!" เอาเข้าไปยัยสองคนนี้ อีกคนเมาก็ชอบมีอะไรแปลกๆออกมา อีกคนเมาแล้วก็ชอบดุ ไม่ใจดีกับเพื่อน"เออๆ หยุดร้องเดี๋ยวทำให้" เคทตัดบทด้วยความรำคาญ สุดท้ายยัยนี่ก็ยอมตามใจคิมอยู่ดีนั่นแหละ"กรี๊ด! ทำไมเกิดมาแล้วสวย ใจดี รวยน้ำใจกับเพื่อนขนาดนี้เนี่ย ฉันจะบวชให้แกหนึ่งพรรษา!" คิมโดดลงจากเก้าอี้บาร์ตัวสูงแล้วพุ่งตัวเข้าไปกอดเคทเอาไว