LOGINShare
สืบความ
Last Updated:
2025-06-04 02:00:25ชีวิตที่ดูเหมือนไร้สีสันไร้ชีวิตชีวา ไอ้สิงห์ยังคงเฝ้าคอยการกลับมาของระย้าแก้ว ที่ไม่มีข่าวไม่มีวี่แววเล็ดลอดออกมาจากเรือนของนางเลยแม้แต่นิดเดียว
ไอ้สิงห์มันสั่งให้คนไปเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของคนในเรือนระย้าแก้ว แต่ก็มิมีอันใดผิดปกติ"ไอ้ดำมึงได้ข่าวว่าเยี่ยงไรบ้างวะ"ไอ้สิงห์ถามบ่าวคู่กายของตน"ข้าให้ไอ้ตาลกับไอ้พวงขาว มันไปเฝ้าที่หน้าเรือนมิได้ออกไปที่ใดเลย สลับกันพร้อมกับเอาข้าวเอาน้ำไปส่ง นี่ก็ผ่านมาแรมเดือนแล้วหนาพี่ ที่มิได้ข่าว แม่ระย้าแก้วเลย"ไอ้ดำรายงานผู้เป็นเจ้านาย"มึงว่านางจะอยู่ที่ใดวะ จักคิดถึงกูบ้างรือไม่" ไอ้สิงห์ที่ยืนเหม่อมองขึ้นไปที่ท้องฟ้าพร้อมกับพ่นคำถามออกไป"หากพี่กับคุณหนูระย้าแก้ว เป็นคู่บุพเพสันนิวาสต่อให้สุดล่าฟ้าเขียว ดั่งเช่นบุษบากับอิเหนา ข้าเชื่อเหลือเกินว่าคุณหนูระย้าแก้วจักต้องกลับมาได้ชีวิตครองคู่กับพี่สิงห์เป็นแน่"ไอ้ดำพูดปลอบใจ"พี่แต่ช่วงหลัง ๆ มานี้ ข้าเห็นคนบ้านของคุณ พระพรายเอากล้วยเอามะพร้าวมาส่งแลคุณพระพรายก็มิได้อยู่ที่สุพรรณบุรี หลังจากที่คุณหนูระย้าแก้วหายตัวไป พี่ว่าจักเกี่ยวกันรือ
Latest chapter
หลงกลิ่นลีลาวดี ชะตาจันทร์แรม
สุดท้ายบิดาของนางจันทร์แรมได้ใช้ความเป็นพ่อที่จะบังคับขืนใจบุตรสาวของตนเองให้กับไอ้หมอผีเฒ่าได้รับเลี้ยงดูเป็นบิดาของเด็กในท้องเพราะไอ้หมอผีเฒ่าได้สารภาพความจริงทุกอย่างว่าหลงรักลูกสาวตนจึงได้ออกอุบายเช่นนั้นไป "มิได้หนาพ่อ หากพ่อจักยกข้าให้กับมัน พ่อฆ่าข้าทิ้งเสียเถอะ ข้าไม่แต่งกับมันดอกหนา"นางจันทร์แรมยังคงไม่ยอมอ่อนข้อให้กับบิดา "ข้ามิอาจทนฟังขี้ปากชาวบ้านได้อีก เอ็งจงรับผลของการกระทำของเอ็งเถอะนางจันทร์แรม พ่อมิเคยบังคับขู่เข็ญอันใดเอ็ง หลังจากวันที่แม่เอ็งสิ้นใจเพราะพ่อ พ่อเองก็รู้สึกผิดมาตลอด จึงเลี้ยงดูเจ้าตามใจเช่นนี้จึงทำให้เจ้าเสียผู้เสียคน"ผู้เป็นบิดาก็ยังโทษตัวเองและรู้สึกว่ามีส่วนผิดที่ทำให้ลูกสาวกลายเป็นคนเช่นนี้ "ข้ามิมีทางแต่งกับมันดอก ข้าจักแต่งกับพี่สิงห์เพียงผู้เดียวเท่านั้น"นางจันทร์แรมยังคงคิดถึงไอ้สิงห์ทุกลมหายใจ "ไอ้สิงห์รือ..!? มันไม่มีทางมาสนใจไยดีอันใดเอ็งดอก เพราะบัดนี้เอ็งทั้งตั้งท้อง แลมิบริสุทธิ์ผุดผ่อง เอ็งอย่าคิดว่ามันไม่รู้มิเห็น แต่มันจักพูดหรือไม่ก็เท่านั้น"ผู้เป็นบิดาอยากให้ลูกสาวตาสว่าง "มิจ
หลงกลิ่นลีลาวดี ชะตาของคนทั้ง 3
"พี่พระพรายเจ้าขา น้องมีข้อสงสัยสักประการหนึ่งเหตุใดพี่จึงสั่งคนที่เรือน หากมีผู้ใดมาถามไถ่ให้แจ้งไปว่าพี่นั้นได้ไปทำการค้าขาย ที่เมืองโคราชหาใช่สุโขทัยละเจ้าคะ"ระย้าแก้วเอง ก็เก็บความสงสัยมาเนิ่นนานจึงได้เอ่ยปากถามกับพระพรายให้รู้แจ้ง "เหตุก็เพราะพี่มิอยากให้ผู้ใดล่วงรู้การเคลื่อนไหวของเจ้าแลพี่ หากคนที่อยู่ในหัวใจของเจ้านั้น จักตามมารังควานหรือราวีเจ้า พี่เองก็คงจักยอมมิได้ หากด้วยพี่รับปากคุณลุงแลคุณป้าเอาไว้ ว่าจักดูแลเจ้าเป็นอย่างดี เจ้าเปรียบเสมือนน้องสาวแท้ๆ ของพี่หนา ระย้าแก้ว"พระพรายอธิบายโดยละเอียด ระย้าแก้วถึงกับทำหน้าตกใจเพราะไม่คิดว่า พระพรายจักเป็นคนที่รอบคอบระเอียดละออเช่นนี้ ทุกย่างก้าวทุกกระเบียดนิ้ว พระพรายจะต้องคิดการอ่านไว้ก่อนเป็นที่เรียบร้อย จึงจะลงมือทำเพราะระย้าแก้ว สังเกตตั้งแต่ที่ให้นางปลอมตัวเป็นชายออกจากเมืองสุพรรณแล้ว "พี่พระพรายคิดการได้ละเอียดรอบคอบยิ่งนักเจ้าค่ะ แล้วหากเป็นคู่ค้าหรือคนอื่น ๆ มาถามไถ่ก็จะมิรู้ว่าพี่อยู่ที่ใดใช่หรือไม่เจ้าคะ" "หากเป็นคู่ค้าหรือคนที่ไว้ใจได้ ที่สนิทสนมกับพี่มาเนิ่นน
หลงกลิ่นลีลาวดี สืบความ
ชีวิตที่ดูเหมือนไร้สีสันไร้ชีวิตชีวา ไอ้สิงห์ยังคงเฝ้าคอยการกลับมาของระย้าแก้ว ที่ไม่มีข่าวไม่มีวี่แววเล็ดลอดออกมาจากเรือนของนางเลยแม้แต่นิดเดียว ไอ้สิงห์มันสั่งให้คนไปเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของคนในเรือนระย้าแก้ว แต่ก็มิมีอันใดผิดปกติ "ไอ้ดำมึงได้ข่าวว่าเยี่ยงไรบ้างวะ"ไอ้สิงห์ถามบ่าวคู่กายของตน "ข้าให้ไอ้ตาลกับไอ้พวงขาว มันไปเฝ้าที่หน้าเรือนมิได้ออกไปที่ใดเลย สลับกันพร้อมกับเอาข้าวเอาน้ำไปส่ง นี่ก็ผ่านมาแรมเดือนแล้วหนาพี่ ที่มิได้ข่าว แม่ระย้าแก้วเลย"ไอ้ดำรายงานผู้เป็นเจ้านาย "มึงว่านางจะอยู่ที่ใดวะ จักคิดถึงกูบ้างรือไม่" ไอ้สิงห์ที่ยืนเหม่อมองขึ้นไปที่ท้องฟ้าพร้อมกับพ่นคำถามออกไป "หากพี่กับคุณหนูระย้าแก้ว เป็นคู่บุพเพสันนิวาสต่อให้สุดล่าฟ้าเขียว ดั่งเช่นบุษบากับอิเหนา ข้าเชื่อเหลือเกินว่าคุณหนูระย้าแก้วจักต้องกลับมาได้ชีวิตครองคู่กับพี่สิงห์เป็นแน่"ไอ้ดำพูดปลอบใจ "พี่แต่ช่วงหลัง ๆ มานี้ ข้าเห็นคนบ้านของคุณ พระพรายเอากล้วยเอามะพร้าวมาส่งแลคุณพระพรายก็มิได้อยู่ที่สุพรรณบุรี หลังจากที่คุณหนูระย้าแก้วหายตัวไป พี่ว่าจักเกี่ยวกันรือ
หลงกลิ่นลีลาวดี พลาดท้องนางจันทร์
เช้าวันรุ่งขึ้นนางจันทร์แรม ที่ไปคลุกอยู่ตำหนักของอาจารย์คงทั้งคืน กลับมาก็สลบคาห้องแลยังสั่งอีชุ่ม ไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้ามายุ่งวุ่นวายกับตนเองนอกจากอีชุ่มบ่าวคนใหม่ที่มารับใช้"อีชุ่มต่อจากนี้ไปบ่าวผู้ชายห้ามเข้ามาใกล้เรือนใหญ่เด็ดขาด" จันทร์แรมสั่งอีชุ่มอย่างจริงจัง"เจ้าค่ะคุณจันทร์แรม" อีชุ่มตบปากรับคำพร้อมกับนำสารไปป่าวประกาศในครัวทำให้ข้าทาสบริวารที่อยู่ ในปกครองของนางจันทร์แรม ถึงกับทำหน้างุนงง เพราะปกตินางจันทร์แรมมักจะเรียกบ่าวไพร่ที่เป็นผู้ชายไปปรนเปรอสวาทให้กับตนเองเสมอมา"ไอ้ช้างมึงว่าคุณจันทร์แรมแปลก ๆ รือเปล่าวะ ปกติจะเรียกพวกเรา เข้าไปในห้องเสมอเลยหนาเว้ย"บ่าวไพร่ผู้ชายที่เคยเชยชมนางจันทร์แรมพากันนั่งนินทาผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนาย"กูก็มิรู้เช่นกันว่ะ แต่เมื่อคืนกูเห็นคุณจันทร์แรมออกจากเรือนหนา มิได้อยู่ที่เรือนตลอดทั้งคืน""มึงว่าคุณจันทร์แรมไปติดผู้ชายบ้านอื่นอีกหรือไม่นอกจากไอ้สิงห์หน้าโง่ จักมีผู้ใดที่มิรู้ประวัติคุณจันทร์บ้างวะ"ไอ้เขียวเอ่ยเสริม บ่าวไพร่ผู้ชายพากันนินทานางจันทร์แรมอย่างสนุกปาก
หลงกลิ่นลีลาวดี พิธีนะหน้าทองที่หลอกลวง
คืนจันทร์เพ็ญมาถึง นางจันทร์แรมที่รอคอยวันนี้มาเนิ่นนาน จึงไปหาอาจารย์คงคนเดียว เพราะอาจารย์สั่งว่า ห้ามมีผู้ติดตามแม้แต่คนเดียว หากมีผู้ติดตามมาจะทำให้พิธีไม่ศักดิ์สิทธิ์"อาจารย์ อาจารย์คง ข้ามาแล้วหนา ขอข้าเข้าไปในเรือนได้รือไม่"นางจันทร์แรมส่งเสียงเรียก"มาแล้วก็เข้ามาเถิด ข้ารอทำพิธีอยู่"นางจันทร์แรมเปิดประตูเรือนของอาจารย์คง มีแสงไฟและแสงเทียนจุดสว่างไสว ทำให้เห็นลานพิธีกลางห้องอย่างชัดเจน ในห้องมีสายศิลป์พระเครื่องแลกะโหลกต่าง ๆ ทำให้ดูมีมนต์ขลัง"มึงแน่ใจหนา ว่ามึงจักทำเสน่ห์ หากแต่การกระทำในครั้งนี้ เป็นการตัดสินใจของมึงเองหนา"อาจารย์คงถามนางจันทร์แรมเพื่อความแน่ใจ"ข้าแน่ใจอาจารย์ ข้าอยากเพิ่มเสน่ห์ให้กับตนเองแลอยากทำให้พี่สิงห์รักหลงข้าแต่เพียงผู้เดียว""บางสิ่งบางอย่าง มันต้องแลกหาก เอ็งกล้าที่จะแลกข้าก็จักทำให้เอ็ง""อาจารย์อยากได้อันใด""ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด กูจักต้องสมสู่กับมึง มึงจักทำได้รือไม่..! หากมึงทำมิได้ มึงเดินออกจากเรือนกูไปเสีย"อาจารย์คงยื่นข้อเสนอ"ข้าทำได้"นางจันทร์แรมไม่พูด
หลงกลิ่นลีลาวดี สิงห์เจ็บหนัก
ไอ้สิงห์ยังคงนั่งที่เถาวัลย์ชิงช้า ที่ที่มันเคยให้ ระย้าแก้วนั่งคอยมันจนย่ำรุ่ง มันนั่งเหม่อมองดวงจันทร์กระจ่าง และมีไอ้ดำกับไอ้ฟักยืนอยู่ข้างๆทคอยดูแลมัน หากแต่ระย้าแก้วในวันนั้น นั่งรอมันผู้เดียวหาก อีแตงไม่มาอยู่เป็นเพื่อนนางคงเหงาจับใจ นางจักกลัวมากเพียงใด ท่ามกลางความมืดมิดบวกกับฝนที่กระหน่ำ หัวใจของระย้าแก้วนางทรมานเพียงใดหนา"พี่สิงห์อีกไม่กี่เพลาก็รุ่งสางแล้วหนา เรากลับเรือนกันเถิด อย่าให้หัวหน้าหมู่บ้านต้องเป็นห่วงพี่สิงห์เลย"ไอ้สิงห์ไม่พูดอะไรยังคงนั่งนิ่งเฉยราวกับร่างไร้วิญญาณ"มึงรู้รือไม่ระย้าแก้วของกูไปที่ใด กูอยากจะเห็นหน้านางอีกสักครา แค่คราเดียวก็ได้..!"ไอ้สิงห์หันมาพูดเพียงสิ่งเดียวที่มันยังคงจดจำ"โถ...พี่สิงห์ พี่อย่าทำเช่นนี้เลย หากพี่เป็นเช่นนี้ผู้ใดจักดูแลหมู่บ้านเล่า แล้วไหนงานอีกตั้งมากมายที่ยังคอยพี่อยู่หนา"ไอ้ดำพยายามที่จะเอ่ยปลอบประโลมผู้เป็นนาย"มึงดูสิ! กูทำระยำ ทำให้ระย้าแก้วต้องเจ็บทั้งตัวเจ็บใจ กูมิรู้จักหาสิ่งใดทดแทนกับการกระทำที่ชั่วช้าของกูได้ หากวันนั้นกูย้อนเวลากลับไปได้ กูจักไม่ให้นางต้องเ
You may also like
ข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว
Luffy.g8.3K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่124.0K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.4K viewsย้อนชะตากลับมาทวงแค้น
เสี่ยวชิงเทียน10.4K viewsพ่ายรักชายาตัวแทน
วริษา1.4K viewsเมิ่งฮวาชาตินี้ข้าจะมีความสุขที่สุด
ต้นไม้แห้ง7 viewsข้าทะลุมิติมา ได้สามีไร้ค่าคนหนึ่ง
l3oonm@125 viewsเฉินอันหนิง องค์หญิงผู้หวนคืน
พิมพ์ธนภัส / เวณิตา244.7K views
