Share

บทที่ 13

ในขณะนี้ โถงงานเลี้ยงครึกครื้นเป็นพิเศษ

บนเวที มีกลุ่มสตรีที่สง่างามกำลังเต้นรำแบบดั้งเดิมของสมัยฮั่นถังอยู่

ทุกรอยยิ้มและทุกการเคลื่อนไหวของพวกเธอเต็มไปด้วยเสน่ห์และมีความงดงามเป็นพิเศษ

ทำให้คนหลงใหล

หน้าเวทีมีกลุ่มคนมีชื่อเสียงที่แต่งตัวอย่างสง่างามกำลังนั่งอยู่

บางคนดื่มไวน์กันและพูดคุยกัน บางคนเพลิดเพลินกับการแสดงอย่างเงียบๆ

ลู่เฉินหาที่นั่งแล้วนั่งดื่มน้ำผลไม้และดูการแสดง

" เฮ้! ลู่เฉิน! ไม่คิดว่าคุณกล้าจะแอบเข้ามาจริงๆ?"

ในขณะที่ลู่เฉินดูการแสดงอย่างมีความสนใจ

เสียงที่ทำลายบรรยากาศก็ดังขึ้นจากข้างๆกายเขา

ลู่เฉินเหลือบมองอย่างสบายๆ และเห็นหยางเหว่ย หลี่ชิงเหยาและเลขาจางพอดี

“ฮึ่ม! ช่างโชคร้ายจริงๆ ทำไมไปทุกที่ก็จะได้เจอคุณล่ะ!” เลขาจางดูไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

หลี่ชิงเหยาไม่ได้พูดอะไร หลังจากเหลือบมองอย่างเย็นชา เธอก็ไปนั่งที่นั่งว่างบริเวณแถวหน้า

“ลู่เฉิน อีกเดี๋ยวจะจัดการประมูลเพื่อการกุศลแล้ว คุณมีเงินหรอ? ไม่คิดว่าคุณจะกล้ามานั่งตรงนี้?” หยางเหว่ยพูดจาถากถาง

“ถ้าไม่มีเงินก็จะนั่งไม่ได้หรอ” ลู่เฉินถาม

“เฮ้! คุณพูดถูกแล้ว ถ้าคุณไม่มีเงินก็นั่งไม่ได้จริงๆนั่นแหละ! คนที่วันๆไม่ทำอะไรอย่างคุณจะมีสิทธิ์ที่มานั่งกับเราได้อย่างไร?” หยางเหว่ยพูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม

“คุณได้ยินแล้วหรือยัง? ลุกขึ้นให้ฉันนั่งเร็ว!” เลขาจางเตะไปที่เก้าอี้

“แล้วถ้าผมไม่ยอมล่ะ” ลู่เฉินเงยหน้ามองเล็กน้อย

“ไม่ยอม? งั้นฉันจะให้รปภ.ไล่คุณออกไป!” เลขาจางขู่

“งั้นคุณลองดูได้เลย” ลู่เฉินดูไม่แยแส

“โอเค! คุณรนหาที่เองนะ! ถ้าขายหน้าก็อย่ามาโทษฉันละกัน!”

เลขาจางกำลังจะยกมือขึ้นเพื่อเรียกรปภ.มา แต่หลี่ชิงเหยาก็หยุดเธอไว้ "ช่างเถอะ ถ้าเขาอยากนั่งก็ให้เขานั่งซะ"

“คุณหลี่คะ?” เลขาจางขมวดคิ้ว

“ปล่อยเขาไปเถอะ” หลี่ชิงเหยาพูดอย่างใจเย็น

“ฮึ่ม! ลู่เฉินคุณนี่ช่างโชคดีจริงๆ!”

เลขาจางขึงตาใส่เขาและยอมแพ้ในที่สุด

ในเวลานั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

หลังจากที่เลขาจางรับสาย สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที

การแสดงออกที่เย่อหยิ่งในเมื่อกี้ถูกแทนที่ด้วยความตื่นตระหนก

“เกิดอะไรขึ้น?” หลี่ชิงเหยาสังเกตเห็นถึงความผิดปกติอย่างรวดเร็ว

“คุณหลี่คะ... เกิด...เกิดเรื่องใหญ่ขึ้น!”

เลขาจางกล่าวอย่างประหม่า "ฉันเพิ่งได้รับข่าวภายในว่าตระกูลฉาวดูเหมือนจะตัดชิงเฉิงกรุ๊ปออกจากรายชื่อคัดเลือก!"

"อะไรนะ?!"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา สีหน้าของหลี่ชิงเหยาก็เปลี่ยนไปทันที "คุณแน่ใจไหมว่าข่าวนี้เป็นเรื่องจริง?!"

“น่าจะไม่ผิดพลาด เพื่อนของฉันบังเอิญได้ยินเรื่องนี้เข้าตอนที่เธอไปทำธุระ” เลขาจางกล่าว

"เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?"

สีหน้าของหลี่ชิงเหยาดูไม่ดี

เพื่อที่จะได้อยู่ในรายชื่อคัดเลือกล่วงหน้านี้ เธอพยายามเป็นอย่างมาก

เธอไม่เพียงแต่ใช้เงินเป็นจำนวนมาก แต่เธอยังติดหนี้บุญคุณคนอื่นมากมายอีกด้วย

เดิมเธอคิดว่าถ้าเข้าสู่รายชื่อคัดเลือกล่วงหน้า แล้วพบกับคุณฉาวอีกครั้ง เธอก็จะมีคุณสมบัติในการเป็นคู่ร่วมมืออย่างแน่นอน แต่เธอไม่เคยคิดว่าในช่วงสุดท้ายเธอจะถูกคัดออกอย่างไม่มีเหตุผล อีกทั้งยังไม่มีการเตือนล่วงหน้าด้วย

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

“คุณหลี่คะ เราควรทำอย่างไรดีในตอนนี้ล่ะคะ? หากเราไม่สามารถเข้ารายชื่อคัดเลือกล่วงหน้าได้ ความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดของเราจะเสียเปล่า” เลขาจางไม่ยินยอม

"ให้ฉันคิดก่อน..."

หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว

การที่เป็นคู่ร่วมมือของตระกูลฉาว เงินเป็นเรื่องรอง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเลื่อนตำแหน่งและสถานะของเธอ

แม้ว่าชิงเฉิงกรุ๊ปจะพัฒนาอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่มีรากฐานอะไร

ถ้าขึ้นเรือลำใหญ่ของตระกูลฉาวนี้ได้ ก็เท่ากับมีผู้สนับสนุนแล้ว

ความสำเร็จก็อยู่ใกล้แค่เอื้อม!

แต่ตอนนี้ ทุกอย่างสูญสลายไป

"คุณลู่ครับ..."

ในเวลานี้ ผู้จัดการของตระกูลฉาวคนหนึ่งเดินไปหาลู่เฉินแล้วยื่นเอกสารให้เขา "คุณฉาวให้คุณดูและตัดสินใจขั้นสุดท้าย"

“อืม?”

ลู่เฉินรับมันมาดู สีหน้าของเขาก็ดูแปลกไปเล็กน้อย

ใช่เลย สิ่งที่เขาถืออยู่ในมือก็คือข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับหลี่ชิงเหยาและชิงเฉิงกรุ๊ป

และคำถามของฉาวซวนเฟยก็คือ ควรจะคัดหลี่ชิงเหยาออกจากรายชื่อคัดเลือกของคู่ร่วมมือหรือไม่?

“ผู้หญิงคนนี้กำลังทำอะไรอยู่?”

ลู่เฉินแตะคางของเขาด้วยความไม่แน่ใจเล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นฝีมือของฉาวซวนเฟยที่จงใจทำ

เธอตั้งใจให้เขาเป็นคนตัดสินใจอนาคตของชิงเฉิงกรุ๊ป

หลังจากลู่เฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เลือกที่จะไม่ทำแบบนั้น

แม้ว่าเขาและหลี่ชิงเหยาหย่าร้างกันแล้ว แต่มันยังไม่ถึงขนาดที่ต้องแก้แค้นกัน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาสองคนเป็นสามีภรรยากันมาสามปี

ไม่ว่าจะ ยังไงเขายังหวังว่าอีกฝ่ายจะได้ใช้ชีวิตที่ดี

“คุณลู่ครับ คุณแน่ใจที่จะทำแบบนี้ไหมครับ” ผู้จัดการถามอีกครั้ง

เพราะคุณฉาวไม่ชอบหลี่ชิงเหยา

“แน่ใจ” ลู่เฉินพยักหน้า

“โอเค งั้นผมจะทำตามการตัดสินใจของคุณ”

ผู้จัดการยิ้มอย่างสุภาพแล้วจากไปพร้อมกับเอกสาร

แต่ในใจเขาจะอดไม่ได้ที่จะดูถูกลู่เฉิน

นี่เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะเอาใจคุณฉาว

ในขณะนี้ อยู่ที่นั่งแถวหน้า

หลี่ชิงเหยาและเลขาจางที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดในเมื่อกี้ ยังคงกังวลอยู่

การตัดสินใจของตระกูลฉาว ด้วยเส้นสายในปัจจุบันของพวกเธอ มันเป็นเรื่องยากที่ให้อีกฝ่ายเปลี่ยนใจ

"แค่กๆ..."

ในเวลานี้ จู่ๆหยางเหว่ยก็กระแอมเบาๆ ดึงดูดความสนใจของผู้คน เขากล่าว"ชิงเหยา ถ้าเป็นเรื่องของรายชื่อคัดเลือกล่วงหน้า ผมว่าผมสามารถช่วยได้"

"จริงหรอ?"

ดวงตาของเลขาจางเป็นประกาย เธอรีบพูดว่า "คุณหยางคะ คุณมีวิธีอะไรคะ?"

“จริงๆแล้ว พ่อผมมีมิตรภาพกับตาเฒ่าฉาว เพียงแค่พ่อผมเอ่ยปาก ผมเชื่อว่าตระกูลฉาวจะยังคงให้เกียรติเขาอยู่บ้าง” หยางเหว่ยกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“จริงเหรอ? เยี่ยมมาก!”

เลขาจางรู้สึกตื่นเต้นทันที "คุณหยางคะ หากคุณสามารถช่วยเราในเรื่องนี้ คุณจะเป็นผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของชิงเฉิงกรุ๊ปนับจากนี้เป็นต้นไป!"

“ไม่ขนาดนั้นหรอก ผมจะโทรเดี๋ยวนี้”

หยางเหว่ยยิ้มอย่างมีความสุข แล้วเขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาพ่อเขา

เขาอธิบายเรื่องอย่างสั้นๆให้พ่อเขาฟัง

“ได้ รู้แล้ว ถ้ามีเวลา พ่อจะคุยกับตาเฒ่าฉาว”

พ่อของหยางเหว่ยตอบอย่างลวกๆแล้วก็วางสายไป

หยางเหว่ยยังคิดว่ามันไม่มีปัญหาแล้ว เขาจึงพูดว่า "พ่อผมรับปากแล้ว พวกคุณไม่ต้องกังวลแล้วหรอก เรื่องนี้จะมีผลในไม่ช้า"

“ดีๆๆ ที่คุณหยางพูดแบบนี้ เราก็วางใจได้แล้ว!” เลขาจางอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก

"ขอบคุณคุณหยางค่ะ" หลี่ชิงเหยาก็ขอบคุณเขาด้วย

“มันเป็นเพียงเรื่องเล็กๆ ไม่ควรค่าแก่การพูดถึงหรอก” หยางเหว่ยโบกมือแสร้งทำเป็นใจกว้าง

แล้วเขามองไปที่ลู่เฉินด้วยท่าทางที่ยั่วยุ

ลู่เฉินยังดื่มน้ำผลไม้ต่อ และขี้เกียจที่จะสนใจเขา

ในเวลานี้ เสียงมือถือของหลี่ชิงเหยาก็ดังขึ้น

เธอหยิบมือถือออกมาแล้วเห็นว่าเป็นสายจากผู้จัดการทั่วไปของตระกูลฉาวกรุ๊ป

”ฮัลโหล เป็นคุณหลี่ไหมครับ ผมมีข่าวดีที่จะบอกคุณ ผู้นำได้ตัดสินใจแล้ว จะเลือกคุณเป็นคู่ร่วมมือของตระกูลฉาว...”

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status