Share

บทที่ 701

Author: จิ้งซิง
ยามเมื่อนางรู้สึกตัวแล้วหันมองคนอื่น จึงพบว่าพวกเวินจื่อเยวี่ยมองนางด้วยสีหน้าประหลาดและสงสัย

ตายแล้ว!

เวินเยวี่ยเข้าใจทันที นางอดกลั้นอาการอยากร้องไห้แต่ไร้น้ำตา อยากจะดิ้นรนอีกสักครั้ง

ดังนั้นนางหันไปมองเวินเฉวียนเซิ่ง “ท่าน...ท่านพ่อ เมื่อ...เมื่อครู่ท่านทำให้ข้าตกใจ ดังนั้นจึงได้ยินไม่ชัด ท่านสั่งให้ลูกยืนขึ้นหรือ? หรือว่าคน...คนอื่น?”

นางยิ่งพูด ก็ยิ่งหมดความมั่นใจลงเรื่อยๆ

เพราะเวินเฉวียนเซิ่งกำลังใช้สายตาเย็นชาสุดขีดจ้องมองนาง

สายตาเช่นนั้นทำให้เวินเยวี่ยหวาดกลัวมาก

“มีอะไร? ตกลงเกิดเรื่องใดขึ้นกันแน่?”

เวินจื่อเยวี่ยยังไม่รู้เรื่องรู้ราว เมื่อเห็นท่าทางของเวินเยวี่ยที่ใกล้จะร้องไห้ออกมา จึงขมวดคิ้วเอ่ยถาม

เวินเฉวียนเซิ่งกล่าวเสียงเย็น “เจ้าหุบปากเดี๋ยวนี้”

คำพูดนี้เอ่ยกับเวินจื่อเยวี่ย

เขากวาดมองเวินจื่อเยวี่ยและเวินอวี้จือแวบหนึ่ง “จากนี้ข้ามีเรื่องต้องถามนาง พวกเจ้าสองคนจะออกไปหรือจะอยู่ฟังที่นี่ก็ได้ แต่ห้ามพูดแทรก”

เรื่องเกี่ยวกับเวินเยวี่ย สองพี่น้องเวินจื่อเยวี่ยและเวินอวี้จือย่อมไม่ยอมจากไป

เห็นเพียงสีหน้าของเวินเฉวียนเซิ่งย่ำแย่มาก พวกเขาจึงตั้งใจฟังไม่ได้พ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 946

    หลังไล่ทั้งสองคนไป หลานซื่อเข้าไปในมิติของหยกในเมื่อครั้งนี้จะเล่นงานเวินเยวี่ย นางย่อมต้องเตรียมตัวให้พร้อมแน่นอนก่อนหน้านี้ตอนอยู่ชางโจว แมลงพิษของนางตายไปไม่น้อยหลังกลับเมืองหลวงก็ยุ่งวุ่นวายตลอด ไม่มีเวลาเสริมแมลงพิษเหล่านั้นเลยดังนั้นคืนนี้นางคิดจะยกระดับให้อวิ่นซิงอีกครั้งหลังเข้ามาในหอ หลานซื่อนำภาชนะใส่กู่ออกมา จากนั้นนำราชากู่ที่ได้จากการให้จู๋เยวี่ยสังหารปรมาจารย์กู่ตอนเฝ้าเมืองจงซินออกมา แล้วใส่เข้าไปในภาชนะราชากู่ตัวนี้เป็นดังที่จู๋เยวี่ยว่า ความสามารถด้อยเล็กน้อยเทียบกับอวิ่นซิงเมื่อก่อนไม่ได้ดังนั้นหลานซื่อไม่คิดจะเปลี่ยนมันให้กลายเป็นแมลงราชาพิษตัวใหม่ กลับให้อวิ่นซิงกลืนกินมันภายใต้การช่วยเหลือจากพลังวิญญาณในมิติ กระบวนการกลืนกินผ่านไปอย่างราบรื่นเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วยาม พลังของอวิ่นซิงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วสิ่งที่ทำให้หลานซื่อประหลาดใจยิ่งกว่า คือเมื่อราชาแมลงอย่างอวิ่นซิงเพิ่มระดับ พลังของกลุ่มแมลงพิษก็เพิ่มขึ้นไม่น้อยภายในนั้นที่เห็นเด่นชัดที่สุดคือพลังของผึ้งนักฆ่าเพราะผึ้งนักฆ่าเพิ่งถูกฝึกภายหลัง แม้พลังการโจมตีของพวกมันจะแข็งแกร่งมาก แต่แรกเ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 945

    หลานซื่อพยักหน้า “ไม่ต้อง เจ้าบอกตำแหน่งกับท่านอ๋องก็พอ เขาจะพาคนไปจับตัวเอง”“หา? ให้เขาไปจับตัวหรือ?!”ฟ่านจุ้ยเบิกตาโตทันที รู้สึกไม่ค่อยจะยินดีนักเพราะอย่างไรนั่นเป็นเรื่องที่เขาสืบมาได้ หากปล่อยให้เป่ยเฉินหยวนไปจับ ไม่เท่ากับทำงานให้ผู้อื่นหรือเป่ยเฉินหยวนที่อยู่ตรงข้ามรอยยิ้มยิ่งล้ำลึกฟ่านจุ้ยมองดูจนกัดฟันกรอด เขายังอยากจะลองดูอีกครั้ง “พี่หญิง ในเมื่อข้าเป็นคนสืบพบ ให้ข้าไปจับเองดีกว่า หากท่านไม่สะดวก เช่นนั้นส่งคนไปช่วยข้าไม่กี่คนก็พอ ท่านวางใจเถอะ รับประกันว่าหนีไม่รอดแม้แต่คนเดียว!”หลานซื่อเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง “เจ้าจะไปหรือ? ถ้างั้นก็ได้ เดิมทีคิดจะให้เจ้าไปจวนจงหย่งโหวพร้อมข้า ในเมื่อเจ้าอยาก...”“เดี๋ยว ๆ ๆ ไม่อยากแล้ว ไม่อยากแล้ว จู่ ๆ ข้ารู้สึกว่าอยู่ข้างกายพี่หญิงดีกว่า ไม่อย่างนั้นข้าไม่วางใจ!”หลานซื่อยังกล่าวไม่จบ ฟ่านจุ้ยก็รีบกลับลำพูดขัดขึ้นทันทีเป่ยเฉินหยวนไม่ได้แย่งกับเขา เพราะครั้งนี้คือธุระสำคัญ อีกทั้งอู๋โยวยังมอบให้เขาเองหากไม่สามารถจัดการคนเหล่านั้นของทางนั้นได้ ทางอู๋โยวคงจะมีอันตรายกลุ่มคนที่หลานซื่อให้ฟ่านจุ้ยไปสืบ ก็คือปรามาจารย์กู่ต่างเ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 944

    “เอาละ ข้ายังไม่ฆ่าลูกชายเจ้าตอนนี้ หากตอนนี้เจ้ายังไม่อยากตาย ถ้างั้นจงรีบหายไปต่อหน้าข้า ไม่อย่างนั้นข้าจะทำให้เจ้ากลายเป็นรังเลี้ยงกู่เหมือนลูกชายเจ้า!”เวินเยวี่ยพูดจบอย่างรำคาญ ถึงพบว่าตัวเองพลั้งปากหลุดพูดออกมาแต่ก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ เพราะอย่างไรในสายตาของนาง คนโง่อย่างเวินหย่าลี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งใดคือแมลงกู่ ย่อมไม่รู้และคาดเดาได้ว่ารังเลี้ยงกู่ที่นางพูดออกมาหมายถึงสิ่งใด เวินเยวี่ยคิดเช่นนั้น แต่หารู้ไม่ว่าเวินหย่าลี่รู้ทุกอย่างตั้งนานแล้วไข่แมลงกู่ รังเลี้ยงกู่...เมื่อสองคำนี้มารวมกัน ยังมีสิ่งใดที่เวินหย่าลี่ไม่เข้าใจอีก?นางลอบมองบาดแผลบนตัวชุยเส้าเจ๋อแวบหนึ่ง จากนั้นกัดริมฝีปากล่างแน่น กัดจนมีเลือดไหลออกมา แต่นางไม่สังเกตเลยสักนิดลูกเอ๋ย เจ้ารออีกหน่อยเถอะ แม่จะมาช่วยเจ้าโดยเร็วภายใต้การจับจ้องของเวินเยวี่ย ต่อให้เวินหย่าลี่อาลัยอาวรณ์ เป็นกังวลแค่ไหน ก็จำต้องจากไปก่อนนางต้องเก็บซ่อนแมงมุมตัวนั้นไว้ทางที่ดีที่สุดคือซ่อนไว้ข้างกายท่านโหวฟังจากคำพูดของหลานซื่อ เห็นได้ชัดว่าแมงมุมตัวนี้ปกป้องพวกนางได้เส้าเจ๋อถูกเวินเยวี่ยจับตาดู ข้างกายเขาซ่อนแมงมุมไม่ไ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 943

    “ใคร?!”เวินเยวี่ยเองย่อมรู้สึกถึงความผิดปกติแมลงกู่ของนางบอกนาง มีบางสิ่งเข้ามาในห้องจิตใต้สำนึกของเวินเยวี่ยคิดว่าเป็นคน แต่หลังจากนางมองดูรอบห้องหนึ่งครั้ง กลับไม่พบใครเลยนางขมวดคิ้ว จากนั้นสั่งให้แมลงกู่ตรวจสอบทั่วทั้งห้องอีกสองครั้งแต่ก็ไม่พบเห็นสิ่งใดเวินเยวี่ยขมวดคิ้วมุ่นแมลงกู่ของนางไม่มีทางผิดพลาดเพราะตอนนี้แมลงตัวที่ร้ายกาจที่สุดในมือนาง คือตัวที่คนผู้นั้นเหลือไว้ให้นางเอาชีวิตรอดโดยเฉพาะ ถือเป็นราชากู่ภายในเผ่าอีกทั้งเป็นเพราะราชากู่ตัวนี้ นางถึงสามารถฟื้นคืนชีพ ถึงสามารถยืนอยู่ในสภาพนี้เหมือนตอนนี้ชีวิตของนางกับราชากู่เชื่อมโยงกัน หากนางตาย ราชากู่ก็ตาย เฉกเช่นเดียวกัน หากราชากู่ตาย ถ้างั้นนางก็ต้องตายดังนั้นต่อให้เวินเยวี่ยจะสงสัยใคร ก็ไม่มีทางสงสัยราชากู่ของนางในเมื่อราชากู่พบว่าในห้องมีบางสิ่ง ถ้าอย่างนั้นต้องตรวจสอบให้แน่ชัดสามารถลอบเข้ามาต่อหน้าต่อตาราชากู่ได้ นั่นแสดงว่าไม่ใช่สิ่งธรรมดาแน่นอนช้าก่อน หรือจะเป็นแมลงกู่อีกตัวหนึ่ง?เพราะคนเหล่านั้นบอกเวินเยวี่ย ภายในเมืองหลวงยังมีปรมาจารย์กู่อื่นอยู่แต่ระหว่างปรมาจารย์กู่มีกฎระเบียบ จะไม่บุก

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 942

    การชดใช้สุดท้าย นั่นคือชีวิตทั้งหมดของทุกคนในจวนจงหย่งโหวเวินหย่าลี่สูดหายใจเข้าลึก ๆ จนกระทั่งตอนนี้นางถึงได้วางอคติทั้งหมดในใจลงอย่างสิ้นเชิง “ข้ารู้แล้ว ท่านพี่วางใจเถอะ ข้าจะต้องช่วยท่านและลูกชายของเราให้ได้!”ต่อมาเวินหย่าลี่ออกมาจากห้องตอนแสร้งทำเป็นไปเข้าห้องสุขา นางอาศัยจังหวะที่ปิดบัง แล้วแอบปล่อยแมงมุมดวงตาสอดส่องของหลานซื่อออกไปตรงหัวมุมเพียงพริบตา เวินหย่าลี่เห็นแมงมุมสอดส่องตัวนั้นหายไปจากสายตาของนางในไม่กี่ที“หลานซื่อ ขอเพียงเจ้าสามารถช่วยพวกเราจวนจงหย่งโหวเอาไว้ได้ ช่วยสามีและลูกชายของข้าออกไปได้ ถ้าอย่างนั้นนับจากนี้ ต่อให้เป็นวัวเป็นควายให้เจ้าข้าก็เต็มใจ!”เวินหย่าลี่แอบอธิษฐานในใจขณะเดียวกัน อีกด้านหนึ่งเวินเยวี่ยใช้มีดกรีดช่วงท้องของชุยเส้าเจ๋อให้เป็นบาดแผล ทำให้เลือดไหลออกมาทันทีนางเทไข่แมลงกู่จากภาชนะกู่ลงไปบนบาดแผลนั้นอย่างใจเย็น ต่อมาร้อยด้ายใส่เข็มแล้วเย็บบาดแผลที่มีเลือดนั้นให้ติดกัน แน่นอน ไข่แมลงกู่เหล่านั้นก็ถูกเย็บเข้าไปในบาดแผลช่วงท้องของชุยเส้าเจ๋อตลอดทั้งกระบวนการ แม้ชุยเส้าเจ๋อจะลืมตา ดูเหมือนคนมีสติสัมปชัญญะทุกอย่างแต่เขากลับไม่ม

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 941

    หลังจากเวินหย่าลี่แอบกลับมาที่จวนจงหย่งโหว ไม่ได้ปล่อยแมงมุมลูกตาสอดส่องตัวนั้นออกมาทันที แต่กลับไปที่ห้องนอนก่อน กลับไปดูจงหย่งโหวที่ยังนอนรักษาตัวอยู่บนเตียง“ท่านพี่ ข้ากลับมาแล้ว”เวินหย่าลี่เกาะอยู่ขอบเตียง จับมือใหญ่ข้างหนึ่งของจงหย่งโหวขึ้น ดวงตาแดงก่ำ เรียกขานด้วยเสียงสะอื้นเล็กน้อยจงหย่งโหวที่ได้ยินเสียงนางค่อย ๆ ตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นสภาพของเวินหย่าลี่ เขาบีบมือของนางกลับอย่างอ่อนแรงหนึ่งครั้ง “ไม่ต้องเป็นห่วง ข้ายังไหว ลองเล่าสถานการณ์มาเถอะ”เวินหย่าลี่พยักหน้า เตรียมอ้าปากจะพูด เมื่อนึกถึงแมลงกู่เหล่านั้นของหลานซื่อ นางหันมองรอบห้องอย่างอดไม่ได้ จากนั้นโน้มไปข้างหูจงหย่งโหวอย่างระวัง บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่นางได้พูดคุยกับหลานซื่อในบ้านสกุลหลานให้ฟังหนึ่งครั้งหลังจากฟังจบ สีหน้าจงหย่งโหวตกตะลึงอย่างไรเขาก็เป็นขุนนางผู้ใหญ่ในราชสำนัก เรื่องบางอย่างที่ได้พบเจอมีมากกว่าเวินหย่าลี่ สิ่งที่รู้ก็มีไม่น้อยดังนั้นหลังจากได้ยินคำพูดของหลานซื่อที่เวินหย่าลี่นำมาบอก สิ่งแรกที่เขานึกถึงคือตัวแปรที่สำคัญและน่ากลัวยิ่งกว่าเวินเยวี่ยผู้นั้นคือคนต่างเผ่า!เจิ้นกั๋วกงถึงขนาดป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status