EP 18 หมูหวาน

“ขุน เดี๋ยวสิ อืม...”

ผมแนบริมฝีปากลงประกบเรียวปากนุ่มที่เผยออ้าในทันที สอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับของหมูแดง กวาดต้อนชิมความหอมหวานในโพรงปากอุ่นอย่างดูดดื่มและหนักหน่วง ด้วยอารมณ์ที่ลุกหือตั้งแต่ตอนอยู่ในห้องน้ำทำให้ผมไม่อยากเสียเวลา ต้องอดทนอดกลั้นแทบตายกว่าจะอาบน้ำให้เมียหมูเสร็จ ผิวเนียนนุ่มมือที่ไม่ว่าจะแตะหรือสัมผัสตรงส่วนไหนก็ชวนให้สติเตลิดเปิดเปิง

“เมียหมูของพี่ขุนหวานมาก อือ หมูหวาน” ผมพูดชิดกลีบปากบวมแดงที่เกิดจากฤทธิ์จูบเมื่อสักครู่ หมูทำตาปรือปรอย แก้มสองข้างแดงสุกปลั่งน่ากัด คล้ายผลแอปเปิ้ล

“งื้อ”

“ก็อยากน่ากัดทำไมล่ะ” แล้วผมก็งับอีกครั้งแต่คนละข้างกัน มือน้อยดันไหล่ผมให้ออกห่าง ผลักยังไงถ้าผมไม่ยอมลูกหมูตัวนี้จะทำอะไรได้นอกจากต้องยินยอมในที่สุด แต่ก็ยังไม่วายประท้วงเล็กๆ อยู่ตลอดเวลา

“นี่แก้มคนนะไม่ใช่กระดูกถึงได้แทะเอาๆ”

“นี่ก็สามีนะครับน้องหมู ไม่ใช่น้องหมาที่ไหน และคนอย่างพี่ขุนไม่นิยมกินกระดูกด้วย กินแต่เนื้อเน้นๆ เท่านั้น ยิ่งเนื้อหมูยิ่งชอบ” ผมยิ้มอย่างเหนือกว่า ยักคิ้วให้ด้วย ก่อนจะฟัดแก้มนุ่มนิ่มอย่างมันเขี้ยวต่ออีกชุดใหญ่ อยากกล่าวหากันลอยๆ ว่าสามีสุดที่รักเป