บทที่ 5 รอยสักของเขา

รอยสักนั่นดูมีระยะเวลาหลายปีแล้ว หมึกซึมลึกเข้าผิว ไม่เหมือนกับเพิ่งจะสักมาใหม่

ถ้าคำพูดของฟู่เจียเจียเป็นจริง งั้น0825น่าจะเป็นวันเกิดของคนในใจเขาล่ะมั้ง!

ในเมื่อวันเกิดของฟู่เยี่ยนฉือเธอก็รู้ ต้นเดือนเมษายน ประธานใหญ่และภรรยาของฟู่ซื่อกรุ๊ป นั่นก็คือพ่อแม่ของฟู่เยี่ยนฉือ วันเกิดต่างก็อยู่ในเดือนกรกฎาคม

แน่นอนว่า ยิ่งไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองเลย!

วันเกิดของเธอคือ 14 พฤศจิกายน

ไม่ตรงกับเลขสี่ตัวนั้นแม้แต่ตัวเดียว

คิดๆดูแล้ว ทำให้ฟู่เยี่ยนฉือผู้ชายที่เย็นชาจนเข้ากระดูกแบบนี้ ทำการสักเรื่องที่บ้าบิ่นและดูไร้ความคิดแบบนี้ได้ เกรงว่าคงจะรักอีกฝ่ายเป็นอย่างมากแน่ๆ

จู่ ๆ สวี่ชิงฮวนก็รู้สึกเสียใจกับการกระทำที่วู่วามของตัวเองเมื่อคืนนี้! ทำไมเธอถึงไม่คิดที่จะถามก่อนว่า ประธานฟู่โสดหรือเปล่านะ?

ถึงแม้ฟู่เยี่ยนฉือจะหน้าตาหล่อ รูปร่างดี มีความสามารถ แต่ตัวเองก็ยังมีคุณธรรม ผู้ชายของคนอื่นทางที่ดีไม่ควรจะแตะต้อง!

“เจียเจีย เธอรู้ไหมว่าคนที่อยู่ข้างกายประธานฟู่ วันที่ 25 สิงหาคมเป็นวันเกิดของใคร?”

“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง! บริษัทเซิ่งสือของพวกเราเป็นแค่สาขาของฟู่ซื่อกรุ๊ป ครองตลาดในประเทศไปแล้วถึง 70% มีการลงทุนที่ร้อนแรง ฟู่เยี่ยนฉือเป็นถึงประธานของทั้งฟู่ซื่อกรุ๊ปเลยนะ! ข่าวซุบซิบของเขาฉันไม่คู่ควรที่จะรับรู้หรอก!”

“……”

ไม่คู่ควรที่จะรู้แต่ก็รู้มาไม่น้อย

ทันใดนั้น ฟู่เจียเจียนึกอะไรขึ้นมาได้ “เดี๋ยวนะ เหมือนว่าเซี่ยหว่านอวี่หัวหน้าทนายของฟู่ซื่อกรุ๊ปวันเกิดคือเดือนสิงหาคม ฉันเคยดูประวัติย่อของเธอมา ขาวสวยหมวยรวยอึ๋มแท้ ๆ เลย ก่อนหน้านี้ตอนที่ออกงานด้วยกันกับประธานฟู่ของเรายังเคยขึ้นคำค้นหายอดฮิต ฉันหารูปให้เธอดูครู่หนึ่งนะ!”

“ไม่ต้องแล้ว” สวี่ชิงฮวนพูดขัดได้ทันเวลา

เพียงแค่เรื่องพวกนี้ เธอก็สามารถจินตนาการถึงซีรีส์โรแมนติกฟอร์มยักษ์ได้แล้ว

ถึงว่าวันนี้ฟู่เยี่ยนฉือพูดจาแย่ขนาดนั้น ทำตามความยุติธรรม ไม่ไว้หน้าตัวเองสักนิด เขาน่าจะกังวลว่าตัวเองจะพูดอะไรมั่วซั่วสินะ? ดังนั้นตั้งใจแสดงออกให้คนอื่นรู้สึกว่าไม่คุ้นเคยกับตัวเธอเอง ปฏิเสธความสัมพันธ์ แบบนี้แล้วต่อให้ตัวเองพูดมั่วออกไปจริง ๆ ก็ไม่มีใครเชื่อ

หึหึ

สามารถนั่งอยู่ในตำแหน่งประธานได้ ก็ต้องมีความเฉลียวฉลาดมากๆอยู่แล้ว

หลังจากวางสาย สวี่ชิงฮวนกลับไปในห้องของตัวเองแล้วล้างหน้าแปรงฟัน เปลี่ยนเป็นชุดที่สบาย ๆ และก็เปิดคอมจัดแจงเอกสารของโครงการใหม่

ตอนนี้ค่ารักษาพยาบาลต่อเดือนจำนวนมหาศาลของคุณแม่ข่มเธอจนไม่มีเวลาครุ่นคิดเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆอะไรพวกนั้นหรอก

เธอนั่งเคาะแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว ไม่ทันได้สังเกตเห็นโทรศัพท์ที่ปิดเสียงอยู่สว่างขึ้นมาหลายครั้ง

รอให้สวี่ชิงฮวนง่วงจนทนไม่ไหว เตรียมที่จะทำต่อในวันพรุ่งนี้ ถึงได้เห็นว่าบนโทรศัพท์ เมื่อสี่ชั่วโมงก่อนฟู่เยี่ยนฉือโทรไลน์หาตัวเองสามครั้ง และยังมีข้อความอีกหนึ่งข้อความ

[ตื่นแล้วตอบกลับฉันด้วย]

เขามาเรียกหาตัวเธอจะมีเรื่องอะไรนะ?

ก็คงแค่อยากเตือนเธอว่าไม่ให้พูดส่งเดชอะไรทำนองนั้น หรือว่าเสนอค่าปิดปาก ถ้ารับเงินนั้นเอาไว้ ก็ไม่ต่างอะไรกับขายตัวแล้ว

ปลายนิ้วมือสวี่ชิงฮวนหยุดชะงัก และพิมพ์ออกไปว่า “เรื่องเมื่อคืนถือว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่บอกใครทั้งนั้นค่ะ”

แต่ในตอนที่จะส่งออกไป เธอเปลี่ยนความคิด แล้วรีบลบไลน์ของฟู่เยี่ยนฉือออก!

แบบนี้เขาน่าจะวางใจได้แล้วสินะ

วางโทรศัพท์ลง หลังจากนั้นสวี่ชิงฮวนก็นอนหลับไป

จนกระทั่งโทรศัพท์ของผู้จัดการเฉินดังขึ้น ปลุกเธอขึ้นมา

“เธอเอาสัญญาโครงการมอบให้แอนนา”

“ผู้จัดการเฉิน ฉัน……”

เธอยังพูดไม่จบ ทางด้านนั้นก็วางสายไป! ไม่ให้โอกาสเธอได้พูดต่อเลยสักนิด

สวี่ชิงฮวนทำได้แค่ลุกขึ้นไปหาสัญญาโครงการ แต่ว่าเธอค้นหาในกระเป๋าเดินทางจนทั่วแล้ว ก็ไม่เห็นแฟ้มเอกสารนั่น!

ทั้ง ๆ ที่เธอจำได้ว่าตอนที่เข้าพักในโรงแรมยังเอาออกมาตรวจสอบอยู่เลย!

ทันใดนั้น จู่ ๆ สวี่ชิงฮวนตัวแข็งทื่อไปหมด

แย่แล้ว……

จะต้องเป็นเช้าวันนั้นที่ตัวเองแอบหนีไปอย่างร้อนรน จนทำให้ลืมสัญญาไว้ที่ห้อง 1501 ถูกฟู่เยี่ยนฉือเก็บไปแล้วแน่ๆ!