Share

บทที่10

last update Huling Na-update: 2024-12-11 11:15:08

"เตอร์ วันนี้มินไปร้านเตอร์ด้วยสิ" 

"ทำไม" 

"มินอยากไปเช็คเรทติ้ง " 

"หืม"

เราสองคนกำลังดูซีรีย์เรื่องโปรดของเธอ ผมที่นอนอยู่บนโซฟา เงยหน้าเลิกคิ้วเข้มมองเธอที่นั่งอยู่ใกล้ ยัยซื่อบื่อนี่นะชอบหาเรื่องให้ผมคอยแกล้งอยู่เรื่อย ผมค่อยค่อยเลื่อนตัวขึ้นและพลิกตัวเล็กน้อยจนหน้าผมอยู่บริเวณซอกคอขาวหอมของเธอ อยากจะงับสักที

"เตอร์เช็คให้ เตอร์เช็คเก่ง" 

"ชะ เช็คยังไง"

เธอเหมือนแมวน้อยขนพองพยายามย่นคอหนีผม เมื่อลมหายใจอุ่นๆ ของผมกระทบเข้ากับผิวของเธอ

"ก็เช็คคค...ทุกซอกทุกมุม ​หึ" 

"เช็คบ่อยละสิ" 

ฉันพยายามใช้สองมือดันอกแกร่งไว้ และมองสู้สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาที่มันดูมีประกายระยิบระยับ สู้มา สู้กลับ ไม่โกง! 

"ไม่บ่อย แค่กับมิน"

"ลองมั้ย"

ผมใช้หน้าผากกว้างของผมแตะกับหน้าผากมนของเธอ เอ่ยถามแผ่วเบา 

"ละ ลองอะไร"

"ลองให้เตอร์เช็ค ตรงนี้ ตรงนี้ และตรงนี้" 

ผมใช้ริมฝีปากชมพูคล้ำของผมไปจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูพีช ที่แก้มป่องๆ สองข้าง และเปลือกตาที่มีขนตางอนยาวทั้งซ้ายและขวา

"ลองเช็คคค... ตรงนี้"​

ผมกระซิบข้างหูเล็กของเธอเบาเบา ก่อนจะก้มไปจูบซอกคอหอมหอมของเธอหนึ่งครั้ง...ที่ไหปลาร้าหนึ่งครั้ง...ที่หัวไหล่มนหนึ่งครั้ง แล้วเลื่อนหน้ามาหยุดซบลงตรงหน้าอกของเธอที่มีเสื้อยืดคอกว้างกั้นอยู่ 'จุ๊บ'​ สองแขนของผมที่ตอนแรกคร่อมตัวเธอเอาไว้ กลับเลื่อนมากอดเธอหลวมหลวม ปลายนิ้วเรียวยาวค่อยๆ ขยับไปที่ชายเสื้อด้านหลังทีละนิดละนิด ผิวเธอเนียนนุ่มลื่นจนผมเปลี่ยนจากปลายนิ้วเป็นฝ่ามือสากลูบสัมผัสผิวเธอเบาเบาไปมา มือซุกซนค่อยๆ เลิกเสื้อเธอขึ้นจนมันกองรวมเหนือก้อนกลมกลึงที่มีบราลูกไม้สีขาวปกปิดอยู่ ผมกดจมูกมีสันลงหน้าอกนุ่มนิ่มของเธอซ้ำซ้ำ ฟอด... 

"ตะ เตอร์" 

"หืม ขอเตอร์อยู่อย่างนี้สักพักนะ" 

เสียงผมอู้อี้อยู่ในลำคอ ก่อนจะกระชับสองแขนให้แน่นขึ้น จนหน้าผมแนบชิดไปกับก้อนนุ่มนุ่ม

"เตอร์​ขอต่อได้มั้ย นะมิน" 

"อะ อืม" 

เธอตอบผมด้วยเสียงติดขัดแผ่วเบา ผมเลื่อนหน้าขึ้นไปจูบเธออีกครั้ง จากที่อยากจะชิมริมฝีปากหวานหวานของเธอ ก็เปลี่ยนเป็นสัมผัสที่ค่อยๆ ร้อนแรง ผมกัดริมฝีปากบางเบาเบาให้พอเปิดอ้าก่อนจะใช้ลิ้นเข้าไปหาความหวานจากปากของเธอนานหลายนาที จนเธอเริ่มใช้กำปั้นเล็กเล็กทุบลงอกแกร่งของผม

"มะ ไม่ให้เช็คแล้ว" 

ผมค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งพยักหน้าที่ซบลงแนบอก กระชับกอดราวกับกลัวเธอจะหายไปไหน พยายามระงับอารมณ์พลุ่งพล่านอยู่ข้างใน ไม่น่าหาเรื่องแกล้งเธอเลย... 

"โกรธเตอร์มั้ย" 

"โกรธ...ได้มั้ย" 

"ไม่ให้โกรธ" 

เขาพูดอย่างเอาแต่ใจ ฉันเผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสของเขาอยู่นานสองนาน ก่อนจะใช้สติอันน้อยนิดเอ่ยห้ามเขา ใบหน้าของฉันตอนนี้มันร้อนผ่าว หัวใจของฉันมันเต้นรัวปั่นป่วนอยู่ข้างใน เขาจะเจ้าเล่ห์กับฉันเกินไปแล้ว ฉันทำลายบรรยากาศเงียบงันชวนเขาดูซีรีย์ต่อ แล้วเลื่อนตัวนอนบนโซฟาโดยที่เขาขยับตามมากอดฉันไว้จากด้านหลังให้ฉันได้นอนหนุนแขนที่มีกล้ามแน่นของเขา

"มินหิว" 

"อยากกินอะไร เตอร์สั่งให้"

เราสองคนนอนดูซีรีย์ด้วยกันจนค่ำ จนท้องของฉันมันร้องประท้วงเพราะความหิว และอยากหาอะไรมาดับความร้อนที่ยังปะทุอยู่เล็ก ๆ ข้างใน

"ไก่ทอดเกาหลีกับน้ำเย็นๆ เหมือนในซีรี่ย์​" 

"อืม เตอร์หาร้านแปป" 

กริ๊ง 

ฉันกับเขากำลังนั่งกินไก่ทอดอย่างเอร็ดอร่อยอยู่ตรงโต๊ะ​ญี่ปุ่นหน้าทีวี อยู่ๆ เสียงกริ่งหน้าประตู​ก็ดังขึ้น ฉันว่าฉันไม่ได้นัดใครไว้นี่นา ก่อนจะลุกไปเปิดประตู​โดยที่ในมือยังมีไก่ทอดอยู่

"เซอร์ไพร​ส์... "

ฉันเบิกตากว้างอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

"ย... ยัยหนูมาย ลลิล" 

"กินข้าวอยู่หรอ ฉันสองคนซื้อชุดสุกี้มาทำกินกับแก สนุกๆ"

ผมหันไปมองตามเสียง อืม... เซอร์ไพร​ส์ของจริง จึงรีบแอบหยิบโทรศัพท์​เข้าห้องแชทตามไอ้สองคนให้รีบมา

ห้องแชท 'TTKN' 

Tutor.T : มึงสองคนรีบมาห้องมิน

K.NAI : กูไปได้? 

KKAI : กูว่าง? 

Tutor. T: 10 นาทีถึง ไอเทมในเกมส์

"ฮัลโล ติวเตอร์​"

"หวัดดีลลิล หวัดดีมาย"

"ทำไมมาอยู่ห้องยัยมิน"

มายเอ่ยถามผมด้วยสายตาจ้องจับผิด ผมพยายามเก็บอาการไม่ให้ดูมีพิรุธ เพราะมินตอนนี้สีหน้าเลิ่กลักมาก ยืนเม้มปากอยู่ข้างหลังพวกเธอสองคน

"เรามาเอาไฟล์งานที่มินอะ นั่งก่อนสิ" แถได้แถครับชั่วโมงนี้

"อะ...เอ่อ แกสองคนซื้ออะไรมาบ้าง ฉันจะได้ไปเตรียมจานมาใส่"

ฉันพยายามช่วยเขาแก้ไขสถานการณ์​ให้ดูปกติที่สุด แล้วจูงมือลลิลไปที่ห้องครัว

"ยัยมิน แกมีอะไรจะบอกพวกฉันมั๊ย" 

"ไก่ทอดอร่อยมาก แกชิมซิ" 

ฉันรู้ว่าลลิลหมายถึงเรื่องอะไร แต่จะให้ฉันเล่ายังไง ในเมื่อสถานะระหว่างฉันกับเขาตอนนี้ยังเป็นเพื่อนสนิทเหมือนเดิม ฉันเลยแกล้งยื่นไก่ทอดในมือไปชนริมฝีปากแดงของนาง ซึ่งนางก็กัดคำโตเคี้ยวตุ้ย ๆ จนแก้มป่อง พอช่วยกันเตรียมของเสร็จ ฉันกับลลิลก็เดินยกจานชามทั้งหมดกลับมาที่ห้องนั่งเล่น แต่ดูเหมือนว่าห้องฉันจะมีสมาชิกมาเพิ่มอีกสองคนนะ สายตาฉันเหลือบไปมองหน้าเขาที่มองอยู่ก่อนและยักคิ้วเข้มส่งมาให้ฉัน 

"นี่ ยัยลูกหมู ไม่คิดจะไปช่วยเพื่อนเธอบ้างรึไง" 

"แล้วทำไมนายถึงไม่ไปช่วยเล่า" 

รอบนี้นายเป็นคนเปิดศึกชวนยัยมายทะเลาะก่อน พอยกที่หนึ่งเริ่ม ยกที่สอง สาม... ก็ตามมา ฉันมองไม่ออกเลยว่าสุดท้ายแล้วสองคนนี้ใครจะชนะ กายลุกขึ้นมารับของในมือจากพวกฉันสองคน และพาตัวเองไปนั่งตรงที่ว่าง ก็คือ ข้างข้างเขา

#เช็คเรทติ้งหน่อยคร้าาาา

#อ่านเพลินๆ เน้นฟิลกู้ด ขำๆกันเนอะ 😘

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • (ห้าม) รักเพื่อนสนิท   บทที่34

    หลังจากวันนั้นที่เขาขอฉันแต่งงาน งานแต่งของเราสองคนก็ถูกจัดขึ้นหลังจากนั้นสองเดือนทันทีที่เราฝึกงานเสร็จ เราเลือกหนึ่งในโรงแรมของกายเป็นสถานที่จัดงาน เชิญแขกและญาติผู้ใหญ่ของสองครอบครัวมาร่วมงานเกือบพันคน มีหนูมายกับลลิลเป็นเพื่อนเจ้าสาวแสนสวยของฉัน ส่วนเขาก็มีสองหนุ่มอย่างนายกับกายเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว วันนั้นเป็นวันที่เราสองคนมีความสุขมากอีกวันหนึ่ง เพราะนอกจากจะเป็นวันแต่งงานของเราสองคนแล้วยังเป็นวันรวมตัวของคนที่เรารัก และเป็นวันที่ป๊า มามี๊ คุณพ่อ คุณแม่ ของเรายิ้มกว้างกว่าวันไหนๆแต่เพราะว่าเตอร์ลางานได้แค่ห้าวันเพราะต้องกลับมาเตรียมงานขยายสาขาในต่างประเทศ และเขาก็อยากจะพาฉันไปแก้ตัวที่ตอนครบรอบหนึ่งเดือนพาฉันไปแบบกระทันหันด้วย เราเลยตัดสินใจไปฮันนีมูน​กันที่ญี่ปุ่น และการแช่ออนเซนมองดูน้องฟูจิ คือหนึ่งในแพลนของฉันกับเขา แต่ก็ต้องแอบลุ้นกันอีกทีว่าเราสองคนจะเป็นผู้โชคดีได้เห็นน้องฟูจิแบบคนอื่นหรือเปล่าและคำตอบก็คือ เราเป็นผู้โชคดี เหมือนอย่างในตอนนี้ที่ฉันกำลังนอนพิงอกแกร่งอยู่ในบ่อออนเซนส่วนตัวมองดูน้องฟูจิที่ออกมาให้เรายลโฉมโดยไม่มีเมฆมาปิดบังเลยสักนิด... "มิน เตอร์อยากมีเบบี๋"

  • (ห้าม) รักเพื่อนสนิท   บทที่33

    "ถ่ายงานให้เตอร์ทั้งวัน เหนื่อยมั้ย""ไม่เหนื่อยนะ มินสนุก""แต่...""ขอค่าตัวด้วยค่ะบอส""ค่าตัวแพง ผมไม่มีจ่ายหรอกครับ""โห นี่มินทำงานฟรีหรอเนี่ย""เสียใจจัง""หึ" "เตอร์ขอจ่ายค่าจ้างเป็นดินเนอร์มื้อพิเศษแทนได้มั้ย""อืม..." "นี่ถ้าไม่ใช่เตอร์ มินไม่ยอมหรอกนะ""ขอบคุณ​ครับผม"ฟอดผมนั่งรอเธอที่กำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดที่ผมออกแบบและสั่งตัดมาให้เธอโดยเฉพาะ เดรสสั้นเกาะอกขนนกสีฟ้าพาสเทลพร้อมรองเท้าแก้วส้นสูงรัดข้อ ที่ดูเข้ากันกับผมในเสื้อเชิ้ตคอจีนสีฟ้าพาสเทลเฉดเดียวกัน เพื่อพาไปดินเนอร์ที่โรงแรมหรูบนตึกที่สูงที่สุดของประเทศซึ่งผมขอปิดโซนเพื่อเธอโดยเฉพาะ พอเสียงประตูเปิดขึ้น พร้อมกับการปรากฎตัวของร่างบางน่าทะนุถนอมที่กำลังยืนส่งยิ้มให้ผม ใบหน้าของเธอถูกเติมแต่งด้วยเครื่องสำอางบางเบาเผยผิวใสสุขภาพดี ปากอวบอิ่มถูกทาด้วยลิปสติกสีชมพูพีช เส้นผมสีน้ำตาลคาราเมลตรงสวยดูมีน้ำหนักปกคลุมไหล่มนเล็กน้อยราวกับไม่ได้ตั้งใจ เสริมความน่ารักด้วยเดรสสีโปรดของเธอ ผมไม่รอช้าที่จะเดินไปใส่สร้อยทองคำขาวมีจี้เป็นไข่มุกเม็ดเล็กที่ผมหยิบเตรียมมาถือไว้ที่ลำคอขาวของเธอจากด้านหลัง พร้อมกับจุมพิตลงไหล่

  • (ห้าม) รักเพื่อนสนิท   บทที่32

    เช้าวันแรกของการฝึกงาน ฉันต้องตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าสลัดและชงกาแฟสำหรับเราสองคนไว้กินกันในรถเหมือนตอนที่ไปมหาวิทยาลัยฯ ก่อนจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษาที่ดูเรียบร้อยเพราะไม่อยากให้ใครว่าได้ทีหลังว่าไม่เหมาะสมเดี๋ยวจะกระทบไปถึงเขา"มิน เสร็จยัง""จะเสร็จแล้ว ขอห้านาที""ไม่ต้องสวยมากหรอก""เตอร์ไม่อยากให้ใครมอง""เอ้า""มีแฟนสวยเตอร์ต้องดีใจสิ""เตอร์ดีใจ แต่อยากเก็บไว้คนเดียว""ถ้าแต่งงาน เตอร์จะให้มินอยู่แต่บ้าน""ไม่ได้สิ ร้านมินละ""มินตอบตกลงแล้วนะ""ห๊ะ""หึ" ฟอดฉันหลงกลเขาอีกแล้วสินะ พอดูเรียบร้อยแล้วว่าไม่ได้ลืมอะไร เขาก็จูงมือฉันและแย่งกระเป๋าของฉันไปสะพายไว้เองจนฉันแอบคิดว่าวันเกิดเขาปีหน้าฉันจะซื้อให้เขาสักใบนึงน่าจะดี โชคดีที่เช้านี้ถนนค่อนข้างโล่งรถไม่ค่อยติด ทำให้เราสองคนมาถึงก่อนเวลาอย่างที่ตั้งใจกันไว้ เพราะถึงเขาจะเป็นลูกเจ้าของบริษัทและเป็นรองประธาน​บริษัท แต่เขาก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพนักงานและไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่โดนว่าแล้วพาลมาถึงฉันด้วย แฟนฉันน่ารักที่สุดเลย... พอถึงเวลาเริ่มงานพี่ฝ่ายบุคคลก็มาพาฉันไปส่งที

  • (ห้าม) รักเพื่อนสนิท   บทที่31

    "ทำไมมินเมื่อยจังเลย""ควรเมื่อยอยู่นะ" "หึ" "หืม?" "ก็มินเล่นไม่พัก""..." "ถ้ารู้ว่าเมาแล้วมินขยันขนาดนี้" "เตอร์จะซื้อมาไว้ที่ห้องสักลังนึง"เพี๊ยะ! มือเล็กของฉันฟาดลงไปที่ต้นแขนแกร่งทันที ก่อนจะมุดตัวลงไปในผ้าห่มปิดใบหน้าที่แดงเป็นมะเขือเทศเพราะความเขินอาย จะไม่ให้ฉันอายได้ยังไง ดูเขาพูดซิ ภาพเมื่อคืนที่ฉันทำลอยมาเป็นฉากฉากเลย แล้วเขาก็พูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยพร้อมกับรอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ดูมีความสุขจนน่าหมันไส้อีก แต่อยู่อยู่ฉันก็รู้สึกเหมือนว่าฉันคิดผิด เพราะภายใต้ผ้าห่มสีฟ้าผืนใหญ่มันมีอาวุธร้ายพร้อมรบซ่อนอยู่ ทั้งเขาและฉันตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าปกคลุมกันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ให้ตายเถอะ! จะหนีตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว... "ยัยมิน แกจะไม่ไปฝึกงานที่บริษัทฉันจริงๆ หรอ""ฉันอยากให้แกไปด้วยจะได้ครบแก๊งค์""นั่นสิ ขาดขาเม้าท์ไปหนึ่ง เหงาแย่""ฉันก็อยากไปกับพวกแก""แต่เตอร์อยากให้ฉันไปช่วยทำพีอาร์ที่บริษัทเขา""พวกแกได้หยุดเสาร์อาทิตย์มั้ย""นัดกันไปช๊อปหรือไปกินของอร่อยกันก็ได้""หรือมาเจอกันที่นี่""อยู่ใกล้กันแค่นี่เอง"สองสาวแวะมาหาฉันที่คาเฟ่มินิมินนี่แหล่งกบดานหลักของพวกฉันเพราะเครื่องดื่ม

  • (ห้าม) รักเพื่อนสนิท   บทที่30

    สุดท้ายฉันก็ต้องเอาเสื้อแจ๊ค​เก็ตสีดำของเขามาใส่ทับอีกที เพื่อปกปิดรอยจางจางและเปลี่ยนลุคให้ดูเท่ห์มากขึ้น ส่วนเขาก็ฉันเสื้อเชิ้ตตัวที่ฉันรีดไว้ให้ปลดกระดุมตั้งสามเม็ดโชว์กล้ามหน้าอกแน่นแน่น ทำฉันมองตาขวางจนต้องเอาคืนโดยการโน้มคอเขาลงมาแล้วกัดเข้าที่หน้าอกขาวขาวของเขาจนเป็นรอยฟัน ซึ่งเขาก็ไม่กล้าบ่นอะไรกลับดูชอบใจด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อฉันไม่ได้เกิดเขาก็ต้องไม่ได้เกิดเหมือนกัน วินวิน"โห ลลิลแซ่บมากกก""แต่หนูมาย แกเหมือนไปวัดนะ""ผิดปกติมาก""ปกติสุดสุด ฉันแค่อยากเปลี่ยนลุคเป็นสาวเรียบร้อยบ้าง"พอมาถึงร้านเหล้าของเตอร์ เขาก็ขอแวะไปดูความเรียบร้อยในร้านแปปนึง ให้ฉันเดินมาหาเพื่อนๆ ที่​โต๊ะ​วีไอพีที่ประจำของพวกเรา ซึ่งพอเดินมาถึงหนุ่มๆ ก็สั่งเครื่องดื่มพร้อมกับแกล้มรอไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนสองสาววันนี้ฉันขอมอบมงให้ลลิลเป็นสาวแซ่บที่สุด นางมาในชุดเกาะอกหนังสีดำกับกางเกง​หนังสั้นสีเดียวกัน ดูมั่นและเปรี้ยวสุดสุด ผิดกับยัยหนูมายที่ปกติจะต้องเป็นสาวแซ่บแต่กลับใส่เสื้อฮู้ดสีดำตัวโคร่งกับกางเกง​ยีนส์​ขาสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวจนดูแปลกตาไปเลย ส่วนกายก็แต่งตัวคล้ายๆ เตอร์เป็นปกติ แต่ที่ดูไม่ค่อยปกต

  • (ห้าม) รักเพื่อนสนิท   บทที่29

    และแล้ววันชี้ชะตาของพวกเราทั้งหกคนก็มาถึง ฉันรีบตื่นแต่เช้ามาทำอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าแฮมใส่ผักสลัดกับมะเขือเทศเพื่อเพิ่มคุณค่าทางอาหารให้เขาพร้อมกับอเมริกาโน่เย็นแก้วโปรด และไม่ลืมที่จะทำแซนวิชใส่กล่องไปเผื่อเพื่อนอีกสี่คนด้วย เพื่อเป็นกำลังใจให้มีแรงพรีเซนต์และผ่านไปได้ด้วยดีจะได้ไปฉลองพร้อมกัน"เตอร์​จะกินแซนวิชเลยมั้ย" "มินป้อน เตอร์จะได้ขับรถสะดวก""ใจดีจัง""อ้าปาก""อร่อย" "ไม่อยากแบ่งให้ไอ้นายกับไอ้กายกิน""ให้พวกมันไปหากินเอง""เอ้า ไม่ได้สิ""เพื่อนนะ" "หวงหมด"​พอมาถึงมหาวิทยาลัยฯ ฉันกับเขาก็รีบเดินไปหาเพื่อนๆ ที่นั่งรอกันอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนมุมเดิมที่เป็นจุดนัดพบ โดยเขาที่สะพายกระเป๋าใส่แมคบุคกับเล่มรายงานทำหน้าที่ถือถุงอาหารเช้าของเพื่อนให้ ส่วนฉันก็ช่วยถือแก้วเก็บความเย็นที่ใส่กาแฟของเราสองคนไว้และรีบก้าวให้ทันเขา พอมาถึงเขาก็รีบแจกขนมให้เพื่อนสาวสองคนไม่ยอมหยิบไปให้สองหนุ่ม ฉันจึงต้องกดดันเขาด้วยสายตาอำมหิตของฉัน จนเขาชักสีหน้างอแงทำปากจิ๊จ๊ะแล้วก็ยอมแบ่งให้อีกสองหนุ่มโดนการโยนไปให้ดีที่นายกับกายรับไว้ทันไม่อย่างนั้นอดกินกันแน่ๆ ฉันจึงชี้นิ้วอย่างคาดโทษใส่เขาขอ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status