LOGINShare
บทที่ 837
Latest chapter
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 838
เช้าวันรุ่งขึ้นณ ค่ายทัพหลวงชายแดนเป่ยเยี่ยนลู่อวี้กำลังอ่านแผนที่บนผนังด้วยสีหน้าเคร่งขรึมทันใดนั้น มู่หรงอวิ๋นเจิงก็เดินเข้ามาเห็นลู่อวี้มีสีหน้าอ่อนล้า ดวงตาแดงก่ำไปด้วยเส้นเลือดฝอย มู่หรงอวิ๋นเจิงก็เอ่ยถามด้วยความสงสารเล็กน้อย “ท่านอา เมื่อคืนท่านมิได้นอนหลับเลยหรือ?”ลู่อวี้เผยรอยยิ้มขมขื่น “ศัตรูอยู่เบื้องหน้า กระหม่อมจะนอนหลับลงได้อย่างไร น่าเสียดายที่ดูแผนที่ตลอดทั้งคืน ก็ยังคิดหากลยุทธ์ดี ๆ รับมือศัตรูมิออกเลย”“อ๋องเซียงหยางนำทหารม้าหุ้มเกราะล้านนายยกทัพมาโจมตี เมื่อเผชิญหน้ากับแสนยานุภาพอันเหนือชั้นเช่นนี้ แผนการดีเพียงใดก็ไร้ประโยชน์”“ใช่แล้ว ยามนี้ข้าเพียงหวังว่าจะมีสายฟ้าฟาดลงมาสังหารอ๋องเซียงหยางเสีย จะได้คลี่คลายวิกฤตของเป่ยเยี่ยนของเราได้สักที”มู่หรงอวิ๋นเจิงส่ายหน้า “หากอ๋องเซียงหยางตายในเวลานี้ เกรงว่าจักรพรรดิแคว้นฉีจะระดมกำลังทหารทั้งหมด บุกทำลายเป่ยเยี่ยนของเราในคราวเดียว”“เฮ้อ พูดก็พูดเถอะ ตอนนั้นฉินซูมิน่าสังหารคุณชายหยวนเลย” ลู่อวี้ถอนหายใจพลางบ่นออกมายามนี้เหล่าทหารที่แนวหน้ากำลังขวัญฝ่อ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่ายังมิทันได้เริ่มสู้รบ ก็จะมี
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 837
ขณะที่เอ่ย นางยังนึกกังวลอยู่บ้างฉินซูกลับมาถึงห้องพัก ก็เข้าสู่สภาวะฝึกตนทันทีตลอดครึ่งวันต่อมา มู่หรงโม่และมู่หรงหัวก็มาหาฉินซูตามลำดับ แต่ก็ถูกซ่างกวนอวิ๋นซีไล่กลับไปทั้งคู่หลังจากนั้น มู่หรงอวิ๋นเจิงก็มาหาอีกคนนางก้าวเท้าเข้าหอดารารักษ์ก็ถามซ่างกวนอวิ๋นซีทันที “ท่านเจ้าสำนัก ฉินซูอยู่ที่ใด? สถานการณ์การรบฉุกเฉิน ถึงเวลาที่พวกเราต้องออกเดินทางกันแล้ว”“เราหรือ?” ซ่างกวนอวิ๋นซีมองมู่หรงอวิ๋นเจิงด้วยความประหลาดใจ “องค์หญิงทรงหมายความว่า ท่านก็จะไปด้วยหรือ?”“อืม เสด็จพ่อทรงพระราชทานพระราชานุญาตแล้ว เขาอยู่ที่ใด?”ซ่างกวนอวิ๋นซีมองนางด้วยสายตาล้ำลึก “ฉินซูต้องเข้ากักตนบำเพ็ญเพียรสองวัน หากองค์หญิงต้องประสงค์เสด็จไปแนวหน้า ขอเชิญเสด็จล่วงหน้ากับท่านแม่ทัพใหญ่ก่อนเถิด”“ว่ากระไรนะ? กักตนบำเพ็ญเพียร?”มู่หรงอวิ๋นเจิงพลันพูดมิออก นี่มันยามใดแล้ว ยังจะมีกะใจกักตนบำเพ็ญเพียรอีกหรือ?“ท่านเจ้าสำนัก ทหารม้าหุ้มเกราะล้านนายของแคว้นฉีจะประชิดชายแดนในอีกสามวัน หากฉินซูยังกักตนบำเพ็ญเพียรอยู่ เช่นนั้นพวกเราจะทันการณ์หรือ?”“ถึงเวลานั้น หม่อมฉันจะนำเขาเร่งรุดไปให้ทันท่วงที เรื่องนี้
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 836
มู่หรงอวิ๋นเจิงกล่าวจบ ก็มององค์จักรพรรดิบนบัลลังก์มังกรด้วยความคาดหวังองค์จักรพรรดิครุ่นคิดเล็กน้อย แล้วพยักหน้ากล่าว “ที่เจ้าพูดก็มีเหตุผล เอาเถิด เช่นนั้นตัวข้าจะ...”ยังมิทันกล่าวจบ มู่หรงโม่ก็เอ่ยปาก “เสด็จพ่อ มิได้เด็ดขาดพ่ะย่ะค่ะ! การเดินทัพทำศึกยากลำบากแสนสาหัส แนวหน้าอันตรายยิ่ง อวิ๋นเจิงตามไป มีแต่จะพบกับความยากลำบากยากเข็ญมิใช่น้อย หรือไม่ก็อาจถึงแก่ชีวิตได้!หากเสด็จพ่อต้องการให้คนจับตาดูบุตรแห่งนักปราชญ์ ลูกยินดีอาสาไปแทนอวิ๋นเจิงพ่ะย่ะค่ะ!”มู่หรงอวิ๋นเจิงขมวดคิ้วเรียว กำลังจะออกปากปฏิเสธแต่ทันใดนั้น มู่หรงหัวก็กลับชิงกล่าวขึ้นก่อน “เสด็จพ่อ เสด็จพี่รัชทายาทคือผู้สืบทอดบัลลังก์แผ่นดิน มิควรบุ่มบ่ามออกไป ให้ลูกไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ ลูกเคยฝึกยิงธนูบนหลังม้ามาสองปี เรื่องการป้องกันตนเองมิใช่ปัญหา ขอเสด็จพ่อโปรดพระราชทานพระราชานุญาตด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ”มู่หรงเซี่ยวเทียนเกิดความลังเลขึ้นมามู่หรงอวิ๋นเจิงรีบกล่าว “เสด็จพี่รัชทายาท เสด็จพี่สาม ความหวังดีของพวกท่าน อวิ๋นเจิงซาบซึ้งใจยิ่งนัก เพียงแต่การที่หม่อมฉันอาสาในครั้งนี้ อีกหนึ่งวัตถุประสงค์ก็คือเพื่อทำความเข้าใจตัวฉินซูใ
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 835
“หากเป็นเช่นนี้ ฝ่าบาทจะทรงอนุญาตให้กระหม่อมร่วมเดินทางไปชายแดนด้วยได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”มู่หรงเซี่ยวเทียนนึกว่าตัวเองฟังผิดไป จึงเอ่ยถามว่า “บุตรแห่งนักปราชญ์ว่ากระไรนะ? เจ้าจะไปที่ชายแดนกระนั้นรึ? ชายแดนใด? เจ้าจะกลับแคว้นต้าเหยียนรึ?”ฉินซูตอบอย่างเฉยเมยว่า “ฝ่าบาททรงเข้าพระทัยผิดแล้ว กระหม่อมตั้งใจจะเดินทางพร้อมกับกองทัพใหญ่ไปยังทิศเหนือ หากระหว่างทางคิดแผนรับมือกระไรขึ้นมาได้ ก็สามารถเสนอแก่แม่ทัพใหญ่ของพระองค์ได้เลยอย่างไรเล่าพ่ะย่ะค่ะ"ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความงุนงงตกใจเดิมทีพวกเขาคิดว่าฉินซูตั้งใจจะหาเหตุผลลอบกลับไปต้าเหยียนแต่กลับไม่มีใครคาดคิดว่า ฉินซูจะเป็นฝ่ายอาสาออกเดินทางร่วมกับลู่อวี้ไปยังชายแดนเหนือ เพื่อสกัดกั้นกองทัพทหารท้าหุ้มเกราะนับล้านจากแคว้นฉีด้วยตัวเองพึงรู้ไว้เถิดว่า หากประมาทเพียงเล็กน้อย ก็อาจถึงขั้นเป็นอันตรายต่อชีวิตได้เลยทีเดียว!ในชั่วขณะนั้น สายตาของเหล่าขุนนางในราชสำนักที่มองฉินซูกลับเต็มไปด้วยความซับซ้อนยิ่งนักถึงกับหาเหตุผลมาตำหนิมิได้เลยแววตาของมู่หรงโม่เป็นประกายแวบหนึ่ง เขากล่าวว่า “บุตรแห่งนักปราชญ์ นี่ดูมิเหมาะสมกระมัง แนวหน้ามี
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 834
“พูดถูกแล้ว! เขาเป็นตัวต้นเหตุแท้ ๆ จะมีสิทธิ์มาทำตัวเป็นคนนอกได้เยี่ยงไรกันเล่า? ฝ่าบาททรงรับสั่งให้เรียกเขาเข้ามาก็สมควรแล้ว!”ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คน ฉินซูเดินเข้ามาอย่างสุขุมไม่ไหวติงเขาหันไปทางมู่หรงเซี่ยวเทียนพร้อมประสานมือคารวะ และกล่าวว่า “กระหม่อมขอถวายบังคมองค์จักรพรรดิแห่งเป่ยเยี่ยน!”เมื่อเห็นดังนั้น ก็มีขุนนางคนหนึ่งตำหนิขึ้นมาทันทีว่า “ฉินซู ท่านช่างบังอาจนัก! เข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิของพวกเราแต่กลับมิคุกเข่าเสียอย่างนั้น!”“ใช่แล้ว! ท่านคิดว่าที่นี่คือแคว้นต้าเหยียนของท่านหรือไร? ไฉนยังมิรีบคุกเข่าทำความเคารพอีกเล่า?”ฉินซูหลือบมองพวกเขาเพียงครั้งเดียว และกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “พวกท่านทั้งหลาย ลืมไปแล้วหรือว่ายังมีตัวตนอีกสถานะหนึ่ง?”ในตอนแรกบรรดาขุนนางทั้งหลายยังคงชะงักไปเล็กน้อย หลังจากนั้นก็เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่ายามนี้ฉินซูยังเป็นบุตรแห่งนักปราชญ์ของหอดารารักษ์ด้วยบุตรแห่งนักปราชญ์ของหอดารารักษ์ได้รับการยกเว้นเรื่องมารยาทคุกเข่าเมื่อเข้าเฝ้าจักรพรรดิเป็นกรณีพิเศษเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ พวกเขาก็เงียบจนพูดอะไรมิออกไปในทันใดมู่หรงเซี่ยวเทียนเปิดป
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 833
“ใช่น่ะสิ สี่แสนเทียบกับหนึ่งล้าน จะสู้ได้อย่างไร?”“ดูเหมือนว่าสวรรค์จะประสงค์ทำลายเป่ยเยี่ยนของพวกเราแล้ว ช่างน่าสลดใจเหลือเกิน...”ลู่อวี้ได้ฟังคำพูดนั้น ก็แค่นเสียงเย็นชาและกล่าวว่า “สงครามยังมิทันเริ่ม แต่ท่านขุนนางทั้งหลายกลับถอนหายใจกันไปมาเช่นนี้ ทราบหรือไม่ว่าการบั่นทอนขวัญกำลังใจทหารนั้นมีโทษประการใด?”ได้ยินคำพูดนี้ ขุนนางเหล่านั้นที่เพิ่งพูดไปเมื่อครู่ก็กลัวจนใจสั่น พลันรีบก้มหัวพร้อมคุกเข่าลงมู่หรงเซี่ยวเทียนมิอยากจะเอาเรื่องพวกเขา จึงหันไปสั่งลู่อวี้ว่า “ขุนนางลู่ จงรีบเรียกกองทหารรักษาการณ์ทางใต้กลับมา แล้วจงมุ่งหน้าไปทางเหนือเพื่อต้านทานศัตรู!”“ข้าน้อยน้อมรับพระราชโองการ”มู่หรงอวิ๋นเจิงเปิดปากเอ่ยว่า “เสด็จพ่อเพคะ อ๋องเซียงหยางนำทัพมาด้วยตนเอง ท่านอาของลูกมิได้เป็นปรปักษ์ต่อเขาเลย ลูกอยากขอให้ท่านเจ้าสำนักร่วมเดินทางไปกับกองทัพด้วย เช่นนี้แล้ว ก็จะสามารถกดดันอ๋องเซียงหยางได้ด้วยเพคะ”เมื่อทุกคนได้ฟังคำพูดนั้น ก็ต่างรู้สึกมีกำลังใจกันขึ้นมาทันที!“ใช่แล้ว ลืมท่านเจ้าสำนักไปได้อย่างไรกัน?”“นางคือยอดฝีมืออันดับหนึ่งของเป่ยเยี่ยน เป็นดั่งเทพเซียนเดินดิน!”“หาก
You may also like
รัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน247.9K viewsบัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋652.7K viewsชีวิตที่สามของหนิงอัน
มายารัตติกาล476 viewsสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา85 viewsองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย350.1K viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา539 viewsรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง197.3K views
