MasukShare
Chapter.22 ขอโทษ
Terakhir Diperbarui:
2025-05-27 11:01:38
Bab terbaru
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.24 อะไร ? ยังไง?
"เรียบร้อยแล้วค่ะ""ขอบคุณค่ะ " ฉันหยิบใบเสร็จค่าใช้จ่ายและถุงยาของก่อนที่จะเดินตรงไปหาคนที่นั่งหน้าบูดเป็นตูดไม่สบอารมณ์เพราะโดนลากมาโรงพยาบาล หัวปูดแตกแยะแบบนั้นใครปล่อยให้หายเองกัน ไม่เย็บปากแผลให้ปิดเดี๋ยวก็ติดเชื้อแผลเน่าพอดี ดื้อเป็นเด็กๆ ไปได้คิดว่าตัวเองเป็นยอดมนุษย์หรือไง"กลับบ้านกัน เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว ""หมอเป็นตุ๊ดอะแสบ เนี่ยยังขนลุกไม่หายเลย""ผิดหวังอะดิ ""เย็บแผลที่ไหนเขาให้ถอดเสื้อวะ " ก็ที่นี่ไงเฮีย หวังไว้เยอะละสิว่าต้องเป็นพยาบาลสวยๆ หรือไม่ก็หมอน่ารักๆ"ต้องมาล้างแผลทุกวันด้วยนะเฮีย หมอสั่ง" เห็นหน้าเฮียตอนนี้แล้วอดขำไม่ได้ นั่นแหละเวรกรรมทำกับคนอื่นไว้เยอะ โดยเฉพาะฉัน แม่อี๊ดน่าจะฟาดให้เลือดอาบไปเลย แต่แค่นี้ก็น่าสงสารมากแล้ว ยอมอดทนขับรถมาจากเมืองกาญโดยไม่ยอมบอกฉันว่าโดนอะไรมาบ้าง ทายาก่อนก็ไม่ได้ทา คงปวดน่าดู"ไม่ ก่อนกลับแวะซื้ออุปกรณ์ทำแผลด้วย ""แสบไม่ใช่พยาบาลนะเฮีย ครบเจ็ดวันก็ต้องมาตัดไหมอีก""ซื้อกรรไกรด้วย " ดูสิ ว่าแต่คนอื่นดื้อไม่ดูตัวเองเลย"ดื้อชะมัด""นอกจากกับแม่ก็มีมึงนี่แหละที่กูดื้อด้วย" เอาละพูดไม่ออกแล้ว กลับบ้านกันเถอะ----------------
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.23 เอาอกเอาใจ
"เอาตัวนู้น ตัวนู้น แล้วก็ตัวนี้ ตัวนั้นด้วย""จัดให้""พอยังเอาอีกไหม""พอแล้วค่ะ กลัวเฮียเหนื่อย" ไม่พอได้ไง ลุงเจ้าของร้านมองตาเขียวแล้ว เฮียกวาดแทบทุกร้าน เข้าร้านไหนร้านนั้นต้องสะเทือน ตุ๊กตาหน้าตาประหลาดๆ เต็มมือฉันไปหมดนี่ยังไม่รวมกับที่เอาไปเก็บที่รถอีกนะ บอกเลยเฮียทุ่มสุดตัวมาก งานง้ออลัง ปาโป่งง้อเมียโคตรปลื้ม ...แต่ก็ชอบนั่นแหละ"ไม่เหนื่อยเลยมั้งแสบ ร้านแรกยันร้านสุดท้าย " เล่นซะร้านเขาแทบเจ๊ง ปาโคตรแม่น"บ่นหรอ""พูดให้ฟังเฉยๆ อย่าขู่ดิวะ ""กลัว? ""แล้วคิดว่าไง กลัวไหมละ " กลัวละมั้ง .. ไม่รู้สิเมื่อคืนมีคนงอแงมานอนซุกพุงแทนซุกนม อนาจใจจัง"หิวแล้วอะ อยากกินเตี๋ยว ""ไปดิครับ ยืนอยู่ทำไม " วันนี้เป็นวันของแสบ ชี้นกเป็นนกชี้ไม้ก็ต้องเป็นไม้ ถึงทีฉันบ้าง เราสองคนมานั่งกินก๋วยเตี๋ยวน้ำตกในงาน ชามละสิบบาทงานดีอะไรแบบนี้ คืออร่อย ซัดไปเบาๆ เกือบสิบชาม สองคนกับเฮียรวมกันก็เกือบยี่สิบชาม ปกติฉันเป็นคนกินเยอะแต่ไม่อ้วน ส่วนเฮียออกกำลังกายตลอดเห็นงานเยอะงานยุ่งแบบนี้แต่เรื่องออกกำลังกายไม่เคยละเลย. ไม่อย่างนั้นหุ่นคงไม่เฟิร์มแบบนี้"อิ่มจัง""พรุ่งนี้ต้องกลับแล้วนะ""ไมกลับเร็วอ
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.22 ขอโทษ
"กว่าจะหาที่จอดได้ รถเยอะจังเลยนะคะ แต่ก็ดีกว่ากรุงเทพ ต้องนั่งรถเมล์หรือไม่ก็รถไฟฟ้าแล้วก็ลงเดินต่อไปเท่านั้น รถส่วนตัวหมดสิทธิ์ " ไม่อยากให้ตัวเองฟุ้งซ่านก็เลยพูดไปเรื่อย ตลอดทางรู้สึกมีแค่ฉันที่พูดอยู่คนเดียว พี่วีคงไม่รำคาญหรอกมั้งถึงรำคาญก็ต้องฟัง ดูเอาแต่ใจจัง.."อีกสองเดือนพี่ก็ต้องย้าย ได้ฟังแบบนี้ไม่อยากไปเลย ""เอ๋.... พี่วีจะย้ายเข้ากรุงเทพหรือคะ""ใช่ครับ อาจจะได้เจอกันบ่อยขึ้นนะ " ฉันคิดว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก อย่างน้อยก็มีคนรู้จักให้ได้พึ่งพา อาจไปเป็นภาระเพิ่มอีก"ยินดีค่ะ ""เอาละครับ ถึงแล้ว ""ตื่นเต้นจัง ""พี่วีอีกแค่ดอกเดียวค่ะ ""พี่พยายามอยู่ครับ "ปัง"เย่ๆ ได้แล้วค่ะ ได้แล้ว ""เอาตัวสีชมพูค่ะลุง" ฉันชี้บอกลุงเจ้าของร้านว่าต้องการตัวนั้น หมดไปหลายร้อยเลยกับการปาโป่ง ต้องขอบคุณพี่วีที่พยายามและตั้งใจทำเพื่อตุ๊กตาตัวนี้ ฉันกอดตุ๊กตาไว้แน่น ที่จริงเอาเงินไปซื้อใหม่ยังถูกกว่ามายืนเสี่ยงกับลูกดอกที่แหลมบ้างไม่แหลมบ้าง คงเพราะมันไม่ตื่นเต้นล่ะมั้ง ไม่รู้สิตอนนี้คุณหมอวีเหงื่อแตกเต็มหน้าเลย"เป็นไงในที่สุดก็ได้""สุดยอดมากค่ะ " ฉันยกนิ้วโป้งให้พี่วี ท้อตั้งแต่ลูก
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.21 รักแรก
#เฮียยุวันนี้ได้รับเกียรติจากเซเลปโอท็อปคนดังให้ขับรถมาส่งที่อำเภอ ขับรถให้แล้วยังต้องช่วยยกข้าวของอีก จบครบทุกขั้นตอน จากภาพในวัยเด็กวันนั้นจนวันนี้แม่ของผมยังทำงานเพื่อส่วนรวมตลอด บอกให้วางมือก็ไม่ยอม เหตุผลที่ได้ทำผมพูดไม่ออก" ถ้าแม่ไม่ทำแล้วใครจะทำแม่มีความสุขที่ได้เห็นชาวบ้านมีรายได้สามารถเลี้ยงปากท้องได้" คือความภูมิใจขั้นสูงสุดของแม่ เรื่องช่วยคนขอให้บอกถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง แม่ช่วยเต็มที่ สิ่งที่ห่วงคงไม่พ้นเรื่องสุขภาพ คุณนายของผมทำงานหนักทุกวัน อายุมากขึ้นทุกวันความแข็งแรงของร่างกายต้องลดหย่อนไปตามวัย"ไอ้หนู เอกสารหน้ารถหยิบมาให้แม่ด้วยลูก นั่งเก๊กอยู่ได้" ก็ลูกแม่หล่อนี่ งานประจำปีว่าไปก็ตื่นตาตื่นใจดีแฮะ ไอ้แสบคงชอบถ้าได้มาด้วย"อยู่ข้างหลังแม่นั่นไง ผมหยิบมาวางไว้ให้แล้ว""แล้วทำไมแม่ไม่เห็น ถ้าเป็นงูป่านนี้โดนฉกตายไปแล้ว " หยิบลงมาให้ตั้งแต่มาถึงแล้ว แม่ก็เห็นปล่อยให้แม่จัดบู๊ทอยู่กับทีมงาน ส่วนผมดึงเก้าพลาสติกสีแดงมานั่งรอเวลาให้แม่เรียกใช้แต่คงไม่มีอะไรแล้วล่ะ หน้าที่ของผมคงมีแค่นี้ขับรถกับยกของไลน์!แสบ : ส่งรูปอาหาร น่ากินไหมเฮียเหอะ แค่อาหารไทยธรรมดา แต่ใครจะร
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.20 ยอมมึงคนเดียว
#เฮียยุ"กินเยอะๆ นะลูก ""ค่ะแม่อี๊ด ""แสบค่อยๆ กินเดี๋ยวติดคอ""ไอ้หนูอย่าดุน้องลูก น้องกินได้ก็ปล่อยน้อง หว้าค่อยๆ เคี้ยวนะลูก" ดุตรงไหน ไม่เข้าใจแม่เลยจริงๆ ที่แม่พูดก็ความหมายเดียวกับผมเมื่อกี้ แม่อี๊ดเจ้าระเบียบหายไปไหน เจอลูกอ้อนไอ้แสบเข้าไปก็ดุไม่ลง เหมือนผมเข้าไปทุกวันนะเนี่ยแม่"แม่พรุ่งนี้ไปออกงานที่ไหนหรือเปล่า" เจ้าแม่งานเยอะ อีเว้นหลายอำเภอ ต้องยกให้แม่ผมสินค้าโอท๊อปสุดเจ๋งของเมืองกาญ ออกงานแทบทุกวันคิวทองยิ่งกว่าดาราบางคนซะอีก"ไปสิ จะหยุดก็หยุดไม่ได้ ไม่มีใครไปแทน " น้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย เป็นเซเลปโอท็อปก็ต้องทำใจ"ลูกหว้า ""พี่วี " โผล่มาแล้ว ไอ้แขกไม่ได้รับเชิญ"อ้าวหมอวี มากินข้าวด้วยกัน ""ไม่เป็นไรครับแม่อี๊ดผมเรียบร้อยมาแล้ว แค่จะแวะมาชวนลูกหว้าไปเยี่ยมพ่อผู้ใหญ่ที่โรงพยาบาลพรุ่งนี้น่ะครับ" เหอะ เอาพ่อผู้ใหญ่มาอ้าง มุกเก่าๆ ผมไม่ได้สนใจอะไรลองดูต่อว่ามันจะทำหน้ายังไงถ้าผมไม่ให้ไอ้แสบไป"ลุงผู้ใหญ่เป็นอะไรคะ" เมียผมก็ตาเหลือกขึ้นมาเชียว ลุงผู้ใหญ่เข้าออกโรงพยาบาลเป็นเรื่องปกติเพราะมีโรคประจำตัว นี่แหละเหตุผลที่ทำให้ลูกชายคนโตในบ้านต้องเรียนหมอ ผมชื่นชมที่มีควา
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.19 สั่งเสียก่อนสั่งสอน
เป็นวันที่ฉันอารมณ์ดีที่สุด เฮียจะพาไปเมืองกาญบ้านเกิด คิดถึงแม่อี๊ด แม่อี๊ดคือแม่ของเฮียยุ เจ้าระเบียบแล้วก็น่ารักมากทำกับข้าวก็อร่อยที่สุด ใจดีที่สุดดุบ้างเป็นบางครั้งเพราะแม่อี๊ดค่อนข้างเข้มงวดเรื่องกิริยามารยาทแล้วก็ห้ามฉันกับเฮียหอมแก้มกอดกันอีกด้วย ที่เขาเรียกว่าหัวโบราณแบบนั้นเลยยังไม่หมด ห้ามนอนห้องเดียวกัน บอกเลยว่างานนี้มีคนกระอักเลือดตาย เมื่อคืนก็กอบโกยไปเยอะ เล่นซะชุดคอสเพลย์พยาบาลสาวแสนสวยของฉันขาดกระจุยเฮียชอบรุนแรงแบบนี้ตลอด เสื้อใน กางเกงใน ขาดกระจุยกระจายคามือเกือบทุกตัว ยกเว้นลูกไม้ อีเฮียของฉันแพ้ลูกไม้เข้าขั้นโคม่า"เฮียไม่ดีใจเหรอได้กลับบ้าน ""ดีใจ แต่ตอนนี้กำลังหงุดหงิด" ว่าแล้วเชียวว่าต้องมีเรื่องในใจ ตอนออกจากบ้านสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์หน่อยๆ หรือว่าเรื่องงานอีก เมื่อวานก็โหมงานหนัก หลายวันก่อนหน้าก็ทำงานหนักมาตลอด ฉันที่ไม่รู้อะไรก็เอาแต่งี่เง่า สุดท้ายต้องเป็นฝ่ายง้อ ดีนะที่ฉันรู้วิธีถึงแม้มันจะเปลืองตัวสักหน่อย"หงุดหงิดอะไร แสบเห็นตั้งแต่อยู่กรุงเทพแล้วนะ จะถึงบ้านแล้วเลิกหงุดหงิดได้แล้วเฮีย " นั่งมองสองข้างทางมาตลอด ใกล้ถึงบ้านวิวทิวทัศน์ข้างทางค่อนข้างส
Anda juga akan menyukai
เมียสวมรอย
ชะนีติดมันส์12.0K Dibacaท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ31.3K Dibacaพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.1K Dibacaเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก32.5K Dibacaสอนรักพี่เลี้ยงสาว
จันทราทิพย์107 Dibacaเคสรักเคสร้าย
อะพอลโล่_250 Dibacaเสน่ห์ร้าย สยบซาตาน
อิษสรา | ISSARA107 Dibacaเล่ห์ร้ายจำนนรัก
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง844 Dibaca
