Novels by NITa'vianna

3 เดือนต่อมา“ไอ้ยุ ไอ้ยุโว้ยยยย อยู่ไหนวะ กูมาเยี่ยม”“เออๆ ได้ยินแล้ว อยู่นี่ มึงตะโกนเสียงดังทำไมวะ เมียกูหลับอยู่” แกงค์นรกมาเยือนวันนี้มาแค่สองคน ไอ้พายุกับไอ้กรณ์ ดีแล้วที่มากันครบไม่อย่างนั้นปวดหัวแย่ ลำพังแค่รับมือกับอารมณ์ขึ้นลงของเมียก็แย่อยู่แล้ว“แล้วมึงหอบอะไรมาเต็มเลย เมียกูยังไม่คลอด” ในมือของพวกมันมีทั้งกระเช้าอาหารเสริมแล้วก็ผลไม้เยอะแยะเต็มไปหมด“เอามาเยี่ยมมึงนั่นแหละ รับๆ ไป หนัก” ผมยื่นมือไปรับของจากพวกมัน“เยี่ยมอะไรของพวกมึง กูสบายดี”“กูเห็นไม่โผล่หัวไปหาเพื่อนฝูงบ้างเลย ได้กินอะไรบ้างหรือเปล่า หรือว่าโดนเมียใช้จนไม่มีเวลา แล้วนี่มึงทำอะไรอยู่”“ซักผ้า แล้วก็กำลังจะเก็บกวาดบ้านนิดหน่อย” ผมบอกพวกมันก่อนจะเดินนำแขกดอยชวนเข้ามาคุยในบ้าน ต้องเรียกแบบนี้ถึงจะเหมาะกับพวกมันที่สุด อุตส่าห์มาหาถึงบ้านคงไม่พ้นเรื่องเดียว“แดกเหล้ากันเหอะว่ะ เล่นแม่งกลางวันแสกๆ นี่แหละ” ไอ้พายุเอ่ยออกมาก่อนใคร นึกแล้วว่าต้องมีอะไรถึงได้เหาะกันมาถึงนี่“กูยังซักผ้าไม่เสร็จ มึงนั่งแดกกันก่อนเลย เดี๋ยวกูเตรียมอุปกรณ์ให้”“อิจฉาเมียมึงว่ะ ไปเป็นผัวกูสักวันมั้ยไอ้ยุ”“ขนลุกไอ้เชี้ยกรณ์ มึงก็ร

4 เดือนต่อมาในวันที่แสงแดดสดใส อากาศสดชื่นเหมือนยืนบนตูดเต่าฉันนั่งสูดอากาศบริสุทธิ์อยู่สวนข้างบ้าน เก้าอี้ไม้แบบเหยียดยาวพร้อมกับเบาะนุ่มๆ ที่เฮียซื้อมาให้ช่างเหมาะกับการนอนอ่านหนังสือเป็นอย่างมาก หนังสือเกี่ยวกับเด็กๆ และการเริ่มต้นป็นคุณแม่มือใหม่วางกองเป็นตั้ง ฉันนั่งอ่าน นอนอ่าน วนซ้ำไปมาอยู่หลายรอบ ฉันอยากดูแลตัวเล็กให้ดีที่สุดและเตรียมความพร้อมการเป็นคุณแม่เอาไว้ให้พร้อม อย่างน้อยๆ มันก็เป็นความรู้พื้นฐานให้ฉันได้รู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการดูแลตัวเล็กเบื้องต้นหกเดือนที่ฉันอุ้มท้อง ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่มีความสุข ทุกวันคือความสุข มีเฮียอยู่ข้างๆ คอยให้กำลังใจในวันที่ฉันแพ้ท้องหนักจนกินอะไรไม่ได้ คอยนั่งลูบหลังให้เวลาวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำ แม้ว่าจะเช้ามากเฮียก็ยังพยายามถ่างตาขึ้นมานั่งอยู่ข้างๆ ฉัน“แสบส้มตำได้แล้ว กินเลยมั้ย” รู้อะไรมั้ยว่าเฮียไปเข้าคอร์สเรียนอาหารอีสานมา ค่าเรียนแพงแค่ไหนก็สู้เพราะไม่ยอมไปขอสูตรเด็ดจากเจ้ขายส้มตำหน้าปากซอย โคตรขำ ยิ่งอยู่ด้วยเฮียก็ยิ่งทำตัวตลก โคตรเป็นสีสันของลูกกับเมียเลยรู้มั้ย ยอดคุณพ่อของลูก ยอดผัวของน้อง“ยกมาเลยค่ะ แล้วเฮียก็ต้องมานั่งกินกับ

“ถุงยาง ขว้างทิ้งแม่ง”“เฮีย ทิ้งทำไม?” เฮียโยนกล่องถุงยางลงถังขยะ คือเป็นสิบกล่องเลยนะเอาไปบริจาคก็ได้นี่ เดี๋ยวนี้เขารณรงค์เรื่องเพศจะตายไป หรือไม่ก็เอาไปแบ่งพี่บอยหรือไม่ก็ลูกน้องคนอื่นๆ ในสนามก็ได้ เพราะกล่องยังไม่ได้แกะแพ็คเอาไว้อย่างดี...แล้วทำไมฉันต้องเดือดร้อนกับถุงยางพวกนั้นด้วย“ไม่ใช้แล้ว แล้วก็จะไม่ใช้ตลอดไป”“เสียดาย ตั้งเยอะตั้งแยะ”“ไม่ต้องมองกูแบบนั้น ไม่มีใครใส่ไซส์กูได้ นอกจากไอ้กรณ์กับไอ้พายุ”“เคยเอาออกมาวัดกันหรอเฮีย”“เออ”“หน้าแดงทำไม ทำเป็นอาย” เปล่าสักหน่อย แค่ตกใจว่าพวกเฮียๆ ไม่มีอะไรเล่นกันแล้วหรือไง ถึงได้ควักไอ้นั่นออกมาวัดกัน โอ๊ย เห็นภาพเลย“แสบจ๋า มีลูกให้เฮียเร็วๆ นะ” เวลาอ้อนก็อ้อนซะจนใจระทวยเลยนะ ฉันก็อยากมีไม่ใช่ไม่อยาก คิดถึงตัวเล็กที่ต้องจากไปทุกวัน บางครั้งก็สะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึกแล้วร้องไห้ ลำบากเฮียทุกครั้งมันพาลทำให้เฮียนอนไม่หลับไปด้วย“ก็อยากมีเร็วๆ เหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าเขาจะมาเมื่อไหร่”“เดี๋ยวเขาก็มา มีแม่กับพ่อที่น่ารักรอเขาแบบนี้ อีกไม่นานเขาต้องมาแน่นอน” อบอุ่นจังเลย ฉันปีนขึ้นอกเฮียแล้วเอาหน้าแนบซุกไว้ นอนนิ่งอยู่แบบนั้น มันทำให้รู้สึ

1 ปีผ่านไป“ขันหมากมาแล้วแก”“ไหนๆ โห ดูเพื่อนเจ้าบ่าวแต่ละคนดิ โคตรหล่อ เห็นแล้วอยากเสียตัวเลยอะ” ลำไยชะนีทั้งสองนางมาก เพื่อนเจ้าสาวของฉันมีแค่สองคนนี้นี่แหละ หนูแหวนกับแตงโม ก่อนวันงานก็มีสองนางนี่แหละที่ช่วยเตรียมนู่นจัดนี่อยู่ตลอด เพื่อนน้อยแต่ชัวร์ ถ้าไม่ได้สองคนนี้ฉันก็แย่เหมือนกัน หลายเรื่องที่คาดไม่ถึงก็มีสองคนนี้นี่แหละที่คอยซับพอร์ตอยู่ข้างหลังตลอดเวลา เรียนจบแต่ความเป็นเพื่อนก็ยังไม่จบนี่เนอะ“เสือทั้งนั้น ชอบแบบนี้กันเหรอ” ตัดเฮียทามไปเพราะเฮียทามคนรักเมีย บูชาเมียเหนือสิ่งอื่นใด คนต่อไปคือเฮียที่จะต้องอยู่ในโอวาทเมีย ส่วนพี่นัท เฮียพายุ แล้วก็เฮียกรณ์ยังเรื่อยๆ กันอยู่ไม่รู้ว่าจะเหนื่อยเมื่อไหร่“ก็ไม่นะ แต่หล่อ อยากได้” หนูแหวนทำไมไม่รักษาภาพพจน์เอาไว้บ้างเลย แตงโมก็เหมือนกัน เพื่อนเฮียแต่ละคนร้ายๆ ทั้งนั้น ไม่เอาหรอกฉันไม่สนับสนุนเด็ดขาดกลัวเพื่อนร้องไห้ขี้มูกโป่ง“โดยเฉพาะ พี่คนนั้นอะ” แตงโมใช้นิ้วชี้ไปที่เฮียกรณ์ อื้ม นั่นมันอธิการบดีมหาวิทยาลัยเก่าของเราเชียวนะ ความหล่อไม่ต้องพูดถึงบอกเลยเพื่อนเฮียเด็ดทุกคน โดยเฉพาะเฮีย งานอวยผัวตัวเองก็มา“เขามองมาด้วยแตงโม” ฉันว่า

นี่มันบ้าชัดๆ คืออะไร ทำไม?"เฮียขอโทษว่ะลืมว่าวันนี้มีงานที่สนาม ถ้าไม่มาคงน่าเกลียด""ไม่เป็นไรค่ะ เอาไว้วันอื่นก็ได้ " รู้อะไรมั้ย ฉันใช้เวลาแต่งหน้าแต่งตัวนานมาก เลือกชุดเกือบชั่วโมง แต่งหน้าเก็บรายละเอียดกว่าจะเนียนกว่าจะเป๊ะเกือบสามชั่วโมง สุดท้ายเฮียพากลับมาที่สนามเพราะลืมว่านัดเพื่อนเอาไว้เพื่อนที่ว่าคือนักธุรกิจจากต่างชาติ เมื่อครั้งที่เฮียไปรับรางวัลเคยคุยตกลงกันไว้ว่าจะมาเยี่ยมชมสนามของเฮีย แล้วดันเป็นวันนี้ แต่ก็ไม่เป็นไรฉันชอบดูแข่งรถอยู่แล้ว เสียอารมณ์ก็ตรงความขี้ลืมของเฮียนี่แหละ มาลืมอะไรวันนี้ ข้างสนามแอร์ก็ไม่มีแต่ยังดีที่ตะวันตกดินแล้วอากาศไม่ร้อนเท่าไหร่ แต่เหงื่อก็ออกนั่นแหละโบกครีมกับรองพื้นมาแน่นขนาดนี้ ลงทุนเปิดคลิปโมโม่พาเพลินเลยนะเออ"แสบ""หือ ""ไม่โกรธเฮียนะ ""ไม่โกรธค่ะ แต่แสบอยากเปลี่ยนชุด""ชุดนี้แหละ สวย" ได้ยินแบบนี้ก็อดทนต่อไปเพราะผู้ชายบอกว่าสวย มีฉันนี่แหละที่สวยจัดเต็มอยู่คนเดียว คนอื่นแต่งตัวสบายๆ หน้าสดโนคิ้วก็มี ตัดภาพมาที่อีเยอะยอมทนเพื่อผัวเพราะผัวชมว่าสวย ยิ้มอ่อนแล้วไปต่อ เครื่องสำอางแพงกลัวไร ล้างแต่ละทีก็เกือบตาย"หิวแล้วอะ แสบไปรอที่ออ

ประเทศไทยโรงพยาบาลห้องปลอดเชื้อพอเครื่องลงผมก็ตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลทันที พยายามเข้มแข็ง แต่ก็ยังทำได้ไม่มากพอเพราะใบหน้าของเธอลอยเข้ามาในหัวอยู่ตลอดเวลา และที่สำคัญตัวเล็กที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเราไม่อยู่แล้ว เขาไม่ใช่ความผิดพลาดแต่เป็นความตั้งใจ ผมรักทั้งสองคนมาก รักมากกว่าชีวิตของตัวเองด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าตอนนี้ลูกจะไม่อยู่แล้วก็ตาม คำนี้ตอกย้ำผมซ้ำๆ จนบางครั้งก็เผลอร้องไห้ออกมา แล้วคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงล่ะ เธอจะแย่แค่ไหน"แสบ เฮียมาแล้วนะ เฮียอยู่ตรงนี้ คนดีของเฮีย " ผมนั่งกุมมือเล็กอยู่ข้างเตียง พยายามทะนุถนอมเธอให้เบาที่สุดเพราะผมไม่อยากให้เธอเจ็บไปมากกว่านี้ เตือนสติอยู่ทุกครั้งว่านี่คือเรื่องจริง วันก่อนเรายังมีความสุขด้วยกันอยู่เลย รอยยิ้มของเธอเสียงหัวเราะและน้ำเสียงที่ชอบออดอ้อน ผมไม่น่าไปเลย น่าจะอยู่กับเธอ ได้แต่พูดคำว่าขอโทษอยู่แบบนั้นซ้ำๆ หมอเจ้าของเคสบอกว่าทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ตอนนี้เธอปลอดภัยแล้ว"แสบ เฮียขอโทษ " เวลานี้ผมควรจะออกไปได้แล้ว ห้องปลอดเชื้อจำกัดเวลาในการเยี่ยม ไม่มีใครห้ามผมเพราะคนที่นอนอยู่บนเตียงคือเมีย ผมจะไม่ยอมทิ้งเธอไปไหนอีกเด็ดขาดจะรออยู่ตรงนี

ผมพายัยแสบมาเดินเลือกซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งใกล้ๆ กับคอนโดของผม ยัยแสบดูมีความสุขเธอตื่นเต้นมากที่ผมจะพาไปฮันนีมูน เธอเป็นคนรีเควสเองว่าอยากเที่ยวอยู่ที่ไทย ทีแรกผมกะว่าจะพาไปแถบยุโรป แต่ยัยแสบไม่ยอมเธอบอกว่าอยากไปทะเลแถวๆ ภาคใต้ ผมก็เลยตามใจ มีเมียคนเดียวแถมยังแปลกไม่ค่อยจะเหมือนใคร ของแปลกแบบนี้หาจากที่ไหนไม่ได้แล้วครับ ส่วนไอ้จิ้งกับไอ้จกก็มีหน้าที่เดินตามถือของ ดีนะที่กูชวนมึงสองตัวมาด้วย กูไม่อยากนึกสภาพถ้ากูต้องเดินถือของท่วมหัวเดินตามตูดเมียต้อยๆ แบบนั้นมันจะเป็นสภาพไหนวะ ดูมันสองตัวตอนนี้สิ แทบจะคลานแทนเดินอยู่แล้ว ส่วนอีคนที่มีหน้าที่ซื้อก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุด เอาเถอะครับมีผัวรวยอยากซื้ออะไรผัวตามใจได้อยู่แล้ว"ผัวขาาาา เมียอยากได้บิกินี่ค่ะ" เป็นไงครับแค่คืนเดียว เปลี่ยนสรรพนามได้สยิวกิ้วเหลือเกิน เมียกูเองครับ"เอาสิครับ ขอแบบแซ่บๆ เอาไว้ใส่ให้ผัวดูด้วยนะ " แทนที่จะห้าม ไม่ครับผมชอบ ซื้อมาเลยเอามาเยอะๆ ขอแบบแซ่บที่สุดเซ็กซี่ที่สุด ถ้าไปกับผมใส่ให้เต็มที่ เพราะเมียจะต้องใส่นอนกับผัวด้วย กูจะฟัดให้บิกินี่ขาดเลยคอยดู พูดแล้วหื่นแต่พอหันไปเจอหน้าไอ้สองตัวกูก็หมดอารม

"เพลงจ๋า " ผมละปากออกมาเพื่อเรียกชื่อเธอจากนั้นก็ประจูบลงไปต่อ มือของผมลากเลื้อยลงไปที่ร่องรักของเธอเกี่ยวตวัดแพนตี้ของเธอให้พ้นทางจากนั้นก็ใช้นิ้วกรีดรอยแยกของเธอไปมา เพียงแค่แป๊บเดียวน้ำหล่อลื่นก็ไหลออกมาเต็มมือของผมไปหมด" เป็นของพี่นะครับ" ผมไม่ปล่อยให้เธอได้พูดอะไร ขัดขืนไปก็ไม่ได้ผลเพราะคืนนี้ยังไงเธอก็ต้องเป็นของผม เป็นของผมคนเดียว ผมใช้ปลายลิ้นลากเลื้อยลงมาชิมยอดอกสีหวานที่มันตั้งตระหง่านรอการตักตวงอยู่ตรงหน้า สวยไปหมดทุกส่วน กลิ่นกายสาวของเธอมันช่างเย้ายวนปลุกความเป็นชายของผมให้คับตึงไปหมดแล้วในตอนนี้ แข็งไปหมดไข่ก็แข็ง ทำไมอยู่ใกล้ยัยนี่แล้วไข่กูแข็งแบบนี้วะ ผมใช้ปากดูดยอดถันสีหวานสลับกันไปมา มืออีกข้างก็ล้วงเล่นช่วงล่างจนตอนนี้ร่องรักของเธอฉ่ำแฉะไปหมดแล้ว"อ๊ะ อย่ากัดสิคะ อ๊า" กูหมั่นเขี้ยวครับ ทำหน้าโคตรเอ็กซ์ไม่รู้ไปร่ำไปเรียนมาจากไหน แค่นี้กูก็จะคลั่งตายอยู่แล้ว ผมเลื่อนหน้าลงต่ำจับขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกจากกัน ว้าววว หอยใหญ่ ตัวเล็กแค่นี้ทำไมมันใหญ่จังวะ"พี่แสง จะทำอะไรคะ""กินหอยครับที่รัก " ผมใช้ปลายลิ้นแตะสัมผัสบริเวณรอยแยกที่ปิดสนิท มันบ่งบอกได้ว่าหอยตัวนี้ยังไม่

และแล้ววันนี้ก็มาถึง มันก็เป็นแค่วันธรรมดาวันหนึ่งเหมือนวันทั่วๆ ไป แต่ความรู้สึกของฉันมันบอกว่าไม่ใช่แบบนั้น วันนี้เป็นวันแต่งงานของฉัน ส่วนเรื่องเรียนก็เหลือแค่ฝึกงานอีกแค่สองเดือนก็จะจบแล้ว คิดว่าจะไม่ตื่นเต้นแต่มันก็อดไม่ได้ผู้หญิงทุกคนเฝ้ารอวันนี้กันทุกคน หนึ่งในนั้นก็คือฉันด้วย ถึงแม้ว่าฉันจะไม่มั่นใจในตัวของเจ้าบ่าวเลยสักนิด แต่เพราะมันเป็นหน้าที่ที่ลูกคนนึงจะสามารถทดแทนบุญคุณพ่อกับแม่ได้ฉันก็จะยอม ก่อนวันงานพ่อบินกลับมาจากต่างประเทศฉันดีใจที่สุดที่วันนี้ครอบครัวของเราอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ฉันเฝ้ารอวันนี้มาตลอด วันที่เห็นหน้าพ่อกับแม่อยู่ร่วมกัน วันที่ได้เห็นรอยยิ้มของทั้งสองท่านอีกครั้ง ถึงแม้ว่าในใจของฉันจะทุกข์มากเพียงใดก็ตาม"น้องเพลงขา วันนี้ออร่าจับมากเลยนะคะ ดูสิผิวสวยมากเลยค่ะ" พี่สมรกับพี่วิเวียนรับหน้าที่แต่งหน้ากับทำผมให้กับฉันอีกครั้ง งานจัดขึ้นที่โรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่ง มีแขกมาร่วมงานมากมาย ฉันต้องแหกตาตื่นขึ้นมาแต่งหน้าตั้งแต่ตีสอง เพราะต้องเข้าพิธีในช่วงเช้า โคตรง่วงเลยหล่ะ นั่งหลับสัปหงกกันไป" พี่วิเวียนคะ ผู้ชายเขาชอบผู้หญิงสวยมั้ยคะ""ชอบสิคะ ผู้ชายที่ไหนก็ช

"ฟืดดดดดด ฮื่อออ คุณแม่ขาพี่แสงไม่ให้เกียรติเพลงเลย พี่แสงข่มขืนเพลง ฮื่อออ" เอาจริงๆ นะบอกตรงๆ กูไม่เคยสงสารเลยสักนิด ยิ่งช็อตสั่งน้ำมูกนี่คือพีคสุด ในตัวมีอะไนดีมั่งเนี่ยเพลง นอกจากนมใหญ่ ทำไมกูต้องโฟกัสอยู่จุดเดียววะ ผมขับรถตามยัยแสบกลับมาที่บ้านหลังจากที่อาละวาดหาว่าผมเปิดซิงเป็นเรื่องเป็นราวจนคอนโดแทบแตก แล้วดูสภาพของยัยนี่สวมเสื้อเชิ๊ตของผมกับกางเกงบ๊อกเซอร์วิ่งออกมาจากคอนโดแล้วก็โบกแท็กซี่กลับมาบ้าน ไม่มีอะไรที่เธอทำไม่ได้จริงๆ แถมตังค์ก็ไม่มีติดตัวมาสักบาท แท็กซี่ก็ขับโคตรเร็วกูก็นึกว่าอยู่ในหนังเรื่องเดอะฟาส"แสงมันยังไงลูก แม่บอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามทำอะไรน้องถ้ายังไม่ได้แต่งงานกัน" เป็นกันไปหมดทุกคน ยัยนี่ร่ายมนต์อะไรวะ ทั้งแม่ผม แม่บ้าน ไอ้ลูกน้องฝาแฝด ก็เข้าพวกกับยัยนี่หมด สรุปกูต้องยอมรับทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำใช่มั้ย"แม่ครับ น้องไม่ฟังอะไรผมเลย ตื่นมาก็อาละวาดอย่างเดียวผมไม่ได้ทำอะไรน้องเลย""ไม่จริง นายทำ อย่ามาโกหก!! ตื่นมาน้องเพลงก็เหลือแค่กางเกงในกับเสื้อในบนที่นอน พี่แสงก็นอนแก้ผ้า แล้วจะให้เพลงคิดยังไง " โหว อีแอคติ้งเยอะ พูดไปปาดน้ำตาไป ทำเป็นสะอึกสะอื้น แค่เห็นสีเสื้อใน

"ปวดท้อง เพลงปวดท้อง ฮื่ออ ช่วยเพลงด้วย" ผมต้องจับร่างยัยแสบขึ้นมากอดไว้ เพราะเธอเอาแต่ร้องไห้แล้วใช้มือกุมท้องบิดไปบิดมาอยู่บนที่นอน เห็นแล้วโคตรน่าสงสาร ยาที่คอนโดก็ไม่มีเลย ผมโทรบอกให้ไอ้แฝดรีบซื้อยาเข้ามาให้ผมด่วน จนป่านนี้แล้วพวกมันก็ยังไม่โผล่"อดทนหน่อยนะ พี่อยู่นี่นะครับ รอยาแป๊บนึงนะ " ทำไมกูต้องรู้สึกทรมานแบบนี้วะ ยิ่งเห็นน้ำตายัยนี่ไหลออกมามันก็ยิ่งทำให้ผมสงสารและทรมานแทน อย่างน้อยๆ ตอนนี้เธอก็อยู่กับผม ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองคือมาเฟียในนิยายที่กำลังปกป้องผู้หญิงตัวเล็กๆ อยู่ กูก็กอดมันได้แค่ตอนมันเมาไม่รู้เรื่องนี่แหละ ลองตอนมันไม่เมาสิ ไข่กูแหลก"ปวดมากเลย เหมือนกำลังจะตายเลย ฮื่อออ" ไอ้เหี้ยสองตัวเมื่อไหร่จะมาวะ มึงไปซื้อถึงโรงงานเลยรึไงแค่ยาแก้ปวดท้อง เดี๋ยวก่อนเรื่องเก่ายังไม่เคลียร์มึงเตรียมบวกเพิ่มเรื่องใหม่เข้าไปด้วยซะเลย ทีเรื่องแดกเหล้านี่ไวกันนักออดดด ออดดดพูดถึงก็มาพอ ผมคลายอ้อมกอดวางยัยแสบไว้บนที่นอน ก่อนที่จะรีบเดินไปเปิดประตู" ช้าจังวะ" ผมรีบดึงถุงยาจากในมือไอ้จกมาอย่างรวดเร็ว มึงขนซื้อมาหมดร้านเลยหรอวะ ถึงแม่งโคตรใหญ่"กว่าจะได้ของครบผมต้องไปหลายที่เลยนะคร

งานเลี้ยงดำเนินไปเรื่อยๆ มีการเต้นรำสลับกับมีพิธีกรนักร้องขึ้นไปมอบความบันเทิงให้บนเวที บอกตามตรงว่าน้องเพลงตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ออกนอกบ้าน ยิ่งวันนี้ต้องมาเป็นคู่ควงให้พี่แสงสุดหล่ออีก วันนี้ขอทำตัวสวยๆ ให้พี่แกประทับใจมั่งก็แล้วกัน วันนี้น้องเพลงจะทำตัวน่ารัก ไม่รั่วแน่นอน ฉันเดินตักนู่นตักนี่มากินจนเพลิน อาหารอร่อยมากจริงๆ"ว้าวว น้ำอะไรอ่ะสีสวยจัง" เจอแหล่งพลังงานแหล่งใหม่ เคยเห็นแต่ไม่เคยชิม น่าจะอร่อยเพราะดูจากสีสันและการตกแต่งแก้วมันน่าลองชิมยิ่งนักหมับ"ลูกพี่ครับอย่าครับ อันนั้นไม่ได้" พี่จิ้งจกเดินเข้ามาคว้าที่ข้อมือของฉันตอนไหนก็ไม่รู้ พร้อมกับส่ายหน้าไปมา"ทำไมอ่ะ แค่ชิมเอง " ทำไมต้องทำหน้าเหมือนกูกำลังจะยกกะโหลกไขว้กินด้วยวะ"อย่าเลยครับ เจ้านายสั่งห้ามเด็ดขาด " อ๋อแบบนี้นี่เอง ฉันหันไปมองหน้าไอ้ไข่บวมที่กำลังยืนจ้องฉันอยู่ไกลๆ กลัวกูตดให้ดมอีกหล่ะสิ"มันแรงจนทำให้เมาได้มั้ยอ่ะ""ถ้ากินเยอะก็เมาได้ครับลูกพี่""งั้นแค่จิบๆ ขอกินหน่อยนะ สัญญาแค่นิดเดียว" นี่กูแอลกอฮอล์ลิซึ่มหรอวะ ป่าวหรอกแค่เห็นว่าสีมันสวยน่ากินดี อยากลองกินดูบ้างจะได้รู้ว่ารสชาดมันเป็นแบบนี้" ลูกพี่ผมกล

“คุณอิงปั๊มนมอยู่ค่ะ”“พาน้องคินไปอาบน้ำได้เลยนะครับ เพราะวันนี้มีนัดฉีดวัคซีน”หลังจากสั่งพี่เลี้ยงเสร็จผมก็เดินเข้ามาในห้องปั๊มนมของภรรยา เธอกำลังโยกเก้าอี้ไม้ปั๊มนมอย่างสบายใจ เห็นอิงมีความสุขก็ทำให้ผมยิ้มไม่หุบเลยสักครั้งอิงคลอดลูกชายให้ผม สมบูรณ์แข็งแรงดี อิงเป็นแม่ที่แข็งแรงและเก่งมากๆ ผมตั้งชื่อลูกชายว่า อคิน ส่วนชื่อเล่นอิงเรียกน้องคิน ไออุ่นเห่อน้องชายมากๆ พยายามช่วยแม่เลี้ยงน้องเท่าที่ทำได้เพราะไม่อยากให้แม่เหนื่อยแต่ดูท่าว่าแม่จะเหนื่อยหนักกว่าเดิม“อิง ไออุ่นไปโรงเรียนแล้วนะ”“วิ่งมาหอมแก้มอิงตั้งนานกว่าจะไปได้ น้องคินล่ะคะ”“ให้พี่เลี้ยงพาไปอาบน้ำแล้ว วันนี้ลูกมีนัดฉีดวัคซีนนี่”“ไคล์ไปทำงานเลยก็ได้นะ อิงไปกับพี่เลี้ยงได้”“ไม่เป็นไรเลย ไคล์ว่าง”“โกหกเถอะ” อิงยังสวยสำหรับผมเหมือนเดิม แม้จะมีพี่เลี้ยงมาคอยช่วยแต่อิงก็ยังยืนยันว่าจะเลี้ยงลูกเอง เวลาได้ยินเสียงลูกร้องแล้วใจจะขาดขอจัดการเองดีกว่า แค่เอาเข้าเต้าลูกก็เงียบแล้วเป็นวิธีที่ง่ายแสนง่ายที่ผมได้แต่นั่งมองตาปริบๆ ด้วยความอิจฉาเพราะลูกไม่ติดเต้าผมมีแต่ผมที่ติดเต้าเมียตอนนี้ถูกลูกแย่งซุกไปแล้ว“กลัวลูกมีไข้จะได้ช่วยก

มีแต่ความสุขเลยเต็มไปหมดเลย ชีวิตของฉันตอนนี้ค่อนข้างลงตัวสุดๆ ไปเลย ไออุ่นมีผู้ติดตามในไอจีหลักแสนแล้วตอนนี้ คลิปล่าสุดที่ไออุ่นร้องเพลงก็เป็นไวรัลยอดแชร์เกือบหมื่นเพราะเป็นการร้องเพลงคู่กับพ่อของเขาครั้งแรก ไม่ได้ตกแค่แฟนคลับในไทยเท่านั้น ที่จีนก็มีแฟนคลับกดแชร์คลิปไออุ่นไป ทำให้ฉันใจฟูมากๆ“ลูกเราจะมีแม่จีนมาซัปพอร์ตแล้วนะ” ไคล์นั่งลงข้างๆ แล้วโอบไหล่ฉันให้ขยับไปใกล้“พี่ตฤณคงดูคลิปลูกทั้งวันเลยมั้ง เผลอๆ สั่งให้คนงานดูด้วย” ลูกสาวคนนี้เกิดมาให้โชคโดยเฉพาะเลยจริงๆ กิจการของไคล์เติบโตแบบก้าวกระโดดนำหน้าคู่แข่งแบบไม่ต้องกลัวมีใครแซงเลย เริ่มขยายสาขาออกไปประเทศเพื่อนบ้านแล้วด้วยตอนนี้“พ่อไคล์ แม่อิงดูอะไรกันอยู่เหรอคะ”“ดูคลิปไออุ่นไงลูก มาดูด้วยกันมั้ย” ฉันกวักมือเรียกเจ้าตัวเล็กที่ยืนหัวฟูเพราะเพิ่งตื่นมาดูด้วยกันไออุ่นรีบวิ่งดุ๊กดิ๊กมาหาแล้วแทรกตัวนั่งตรงกลางทันที“อุ่นชอบอยู่ตรงกลางเพราะรู้สึกอบอุ่นค่ะ” โดนพ่อฟัดแก้มไปหนึ่งฟอดใหญ่“ลูกสาวพ่อเนี่ยน่ารักที่สุดเลย” ฉันส่งมือถือให้ลูกดูความน่ารักของตัวเอง แววตาของเจ้าตัวเล็กดูภูมิใจกับความสามารถและการแสดงออกของตัวเองแบบสุดๆ ไปเลย“พ

ผมวางหนังสือนิทานในมือลงแล้วหันไปมองหน้าลูกที่นอนหลับปุ๋ยข้างๆ ไออุ่นเวลาหลับน่ารักจนอยากฟัดให้ตื่นอีกสักรอบ ผมหลงลูกจนหาทางออกไม่เจอ รักและหวงจนไม่อยากให้คนอื่นเข้าใกล้ หนักถึงขั้นเตรียมบอดี้การ์ดเอาไว้อีกหนึ่งชุดเพื่อรักษาความปลอดภัยให้ไออุ่นโดยเฉพาะ“เจ้าหญิงน้อยของพ่อ” ถึงไม่ได้ดูแลตั้งแต่แกอยู่ในท้องและไม่ได้เลี้ยงดูตั้งแต่แรกคลอด พอรู้ว่านี่คือลูกสาวของตัวเอง ก็รู้สึกรักได้โดยไม่คิดลังเลผมเอี้ยวตัวเอาหนังสือนิทานไปเก็บเข้าชั้นแล้วขยับตัวก้าวลงจากเตียงให้เบาที่สุดเพราะกลัวลูกจะตื่น ปลายทางคือโซฟาเบดไม่ไกลจากเตียงเจ้าหญิงของลูกสาว“อิง มานอนบนเตียงเร็ว”“อื้อ นอนยังไง ไคล์นอนไปเลยอิงนอนนี่แหละ” พูดจบก็หันหลังดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัวเองจนมิดหัว“อิง”“อิง”พึ่บ!“อะไรเนี่ย ไคล์ ที่ยังแคบไม่พอเหรอ” ผมดื้อและมึนมาก แทรกตัวลงไปข้างๆ พร้อมยื่นแขนโอบรอบเอวเล็กเอาไว้แน่น“เราคบกันแล้วไม่ใช่เหรอ”“คบกันแล้วก็ใช่ว่าจะทำแบบนี้ได้นะไคล์” เธอดุผมเรื่องถึงเนื้อถึงตัว แค่กอดเอง ทำไมต้องใจร้ายต่อว่าผมขนาดนี้ด้วย“ก็คิดถึง อยากกอด คิดว่าเป็นกอดให้กำลังใจนะ อิงคงเหนื่อยมากใช่มั้ย” อิงถอนหายใจแล้วเลิก

ผมสารภาพความในใจให้อิงรู้ พูดทุกอย่างที่อยากบอกมาตลอดหลายปี มันคือเรื่องดีและอาจจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นกว่าเดิม“แอบชอบแล้วทำไมไม่บอก”“ไม่กล้าไง” หลังจากเลิกงานเราก็ไปรับลูกด้วยกัน ระหว่างทางอิงก็ถามเรื่องนี้ขึ้นมา“ถามจริง คืนนั้นพลาดใช่มั้ย”“พลาดจริงๆ ใครจะกล้าทำร้ายคนที่ชอบแบบนั้นได้ลง” ผมไม่เคยคิดล่วงเกินอิงเลยจริงๆ คิดว่ากลับมาแล้วค่อยสารภาพว่าชอบแต่ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไปหมดเพราะความผิดพลาดในคืนนั้น“แล้วถ้ากลับมา อิงมีแฟนแล้วล่ะ จะทำยังไง”“แย่งมั้ง”“เลว”“ไม่มีหรอก อิงไม่มีแฟนแน่นอน” ผมพบพิรุธตั้งแต่ตามหาอิงไม่เจอแล้ว นักสืบบริษัทใหญ่ๆ ยังทำงานพลาดแสดงว่าต้องมีอะไรบางอย่าง“แสดงว่ารู้มาตลอดใช่มั้ย”“ถ้าไม่มีอะไร อิงจะหนีไคล์ทำไม ไคล์มีอิงเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวนะ ยิ่งหายไปแบบนั้นก็ยิ่งทำให้ไคล์เป็นห่วง”“นั่นสิ แต่อิงไม่อยากให้ไคล์รู้นี่ว่ามีไออุ่น” เรื่องนี้คือเรื่องที่ทำให้อิงรู้สึกผิดมากๆ แต่ผมกลับไม่โกรธเธอเลยสักนิด ชื่นชมและรักเธอมากกว่าเดิมด้วยซ้ำที่อดทนและคลอดลูกสาวที่น่ารักออกมาให้ผมได้รู้ว่าตัวเองได้เป็นพ่อคน“อิงเป็นแม่ที่เก่งมากๆ เลยรู้มั้ย”“ตอนแรกก็ไม่รู้ห

หลังจากงานแถลงข่าวจบลงกระแสตอบรับที่ได้มามีทั้งด้านดีและไม่ดี แน่นอนว่าพวกเราทำใจยอมรับเอาไว้แล้วแต่ที่น่าตกใจมากกว่าเสียงวิจารณ์ในแง่ลบก็คือ รูปของไออุ่นติดอยู่ในโซเชียลมากกว่าไคล์ คอมเมนท์ที่ฉันไล่อ่านทำให้คนเป็นแม่ใจฟูอีกแล้ว“อิง วันนี้ลูกจะไปเรียนศิลปะกับพี่เลี้ยงนะ”“อืม”“อ่านอะไรอยู่ ติดกระดุมเสื้อให้หน่อยสิ”“อือๆ” ฉันวางโทรศัพท์ แล้วลุกขึ้นมาสนใจท่านรองประธาน“ยิ้มอะไร วันนี้ไคล์หล่อเหรอ”“ไม่ใช่” เรื่องติดกระดุมนี่ก็มีปัญหาได้เกือบทุกวัน พอช่วยติดให้ก็ติดเองไม่เป็นอีกเลย“เรื่องอะไรบอกหน่อยสิ อยากยิ้มด้วย”“ไม่เห็นข่าวลูกเหรอ มีแต่คนชมลูกเต็มไปหมดเลย” ฉันเข้าใจความรู้สึกของแม่ๆ ดาราแล้ว เวลามีคนชมลูกมันรู้สึกยังไงแต่ฉันก็เผื่อใจเอาไว้สำหรับพวกที่พิมพ์ความคิดเห็นแง่ลบ ขนาดเผื่อใจยังรับไม่ค่อยได้เลย“เห็นสิ”“แต่ว่า”“อิง อ่านแต่คอมเมนท์ดีๆ ก็พอ ร้อยพ่อพันแม่ไม่มีใครเหมือนกันทุกคนหรอก”“อิงกลัวลูกรู้สึกไม่ดี”“ลูกเราเพิ่งสามขวบ เรายังมีเวลาสอนเขา อย่าคิดมาก วันนี้ไปทำงานกับไคล์มั้ยเลิกงานจะได้ไปรับอุ่นกัน”“ทำงาน”“ใช่ ทำงาน” ฉันเลือกอะไรได้ล่ะ อยู่บ้านก็คงเฉาตาย ลูกก็ไม่อยู่

ผมตั้งใจจัดงานแถลงข่าวนี้ขึ้นมาเพื่อครอบครัวโดยเฉพาะ กำลังใจที่สำคัญของผมนั่งอยู่ด้านหน้าเวที สองสาวยิ้มให้ผมสลับกับโบกมือไปมาให้สัญญาณว่าอยู่ตรงนี้จะไม่ไปไหนความรู้สึกแบบนี้ทำให้ผมอบอุ่นใจทุกครั้ง มีพวกเขาอยู่เคียงข้างไม่ว่าปัญหาอุปสรรคจะหนักหนาสักแค่ไหนก็พร้อมสู้“แน่ใจนะไคล์ว่าจะทำแบบนี้” พี่แคทมาทำหน้าที่ครั้งสุดท้าย เราผ่านเรื่องราวมาด้วยกันมากมายทั้งสุขและทุก พี่แคทเป็นทุกอย่างให้ผม ดูแลผมดีมากๆ“ใจหายว่ะพี่ แต่ก็ต้องทำ ผมไม่อยากอยู่แบบนี้อีกต่อไปแล้ว ถึงจะอำลาแต่แฟนคลับบางคนก็ไม่ให้เกียรติครอบครัวผมเลย”“แกมีลูกไง แกเป็นพ่อคนแล้ว ฉันเข้าใจ” ผมพยายามทุกๆ วัน มันไม่ง่ายเลยการเป็นพ่อคนเนี่ยแต่ผมก็ไม่เคยลดละความพยายามเลย ยิ่งได้เห็นหน้าลูกก็ยิ่งอยากพัฒนาตัวเองให้เป็นพ่อที่ดีเหมาะสมกับลูกสาวสุดน่ารักที่มีเลือดของผมไหลเวียนอยู่ในตัว“ผมรักลูกมากเลยพี่ อยากทำตัวดีให้เหมาะสมกับเป็นพ่อของเขา ขอบคุณพี่แคทมากๆ นะที่มาช่วยดูแลงานวันนี้”“เล็กน้อย มีงานอีกเมื่อไหร่ โทรตามฉันได้ตลอด คิดไม่แพงหรอก”“หน้าเงิน”“เอ้า อีนี่ ทำงานก็ต้องได้เงินสิ ไปเตรียมตัวได้แล้ว ใกล้ถึงเวลาแถลงข่าวแล้ว”ผมกำชั