NITa'vianna의 작품

3 เดือนต่อมา“ไอ้ยุ ไอ้ยุโว้ยยยย อยู่ไหนวะ กูมาเยี่ยม”“เออๆ ได้ยินแล้ว อยู่นี่ มึงตะโกนเสียงดังทำไมวะ เมียกูหลับอยู่” แกงค์นรกมาเยือนวันนี้มาแค่สองคน ไอ้พายุกับไอ้กรณ์ ดีแล้วที่มากันครบไม่อย่างนั้นปวดหัวแย่ ลำพังแค่รับมือกับอารมณ์ขึ้นลงของเมียก็แย่อยู่แล้ว“แล้วมึงหอบอะไรมาเต็มเลย เมียกูยังไม่คลอด” ในมือของพวกมันมีทั้งกระเช้าอาหารเสริมแล้วก็ผลไม้เยอะแยะเต็มไปหมด“เอามาเยี่ยมมึงนั่นแหละ รับๆ ไป หนัก” ผมยื่นมือไปรับของจากพวกมัน“เยี่ยมอะไรของพวกมึง กูสบายดี”“กูเห็นไม่โผล่หัวไปหาเพื่อนฝูงบ้างเลย ได้กินอะไรบ้างหรือเปล่า หรือว่าโดนเมียใช้จนไม่มีเวลา แล้วนี่มึงทำอะไรอยู่”“ซักผ้า แล้วก็กำลังจะเก็บกวาดบ้านนิดหน่อย” ผมบอกพวกมันก่อนจะเดินนำแขกดอยชวนเข้ามาคุยในบ้าน ต้องเรียกแบบนี้ถึงจะเหมาะกับพวกมันที่สุด อุตส่าห์มาหาถึงบ้านคงไม่พ้นเรื่องเดียว“แดกเหล้ากันเหอะว่ะ เล่นแม่งกลางวันแสกๆ นี่แหละ” ไอ้พายุเอ่ยออกมาก่อนใคร นึกแล้วว่าต้องมีอะไรถึงได้เหาะกันมาถึงนี่“กูยังซักผ้าไม่เสร็จ มึงนั่งแดกกันก่อนเลย เดี๋ยวกูเตรียมอุปกรณ์ให้”“อิจฉาเมียมึงว่ะ ไปเป็นผัวกูสักวันมั้ยไอ้ยุ”“ขนลุกไอ้เชี้ยกรณ์ มึงก็ร

4 เดือนต่อมาในวันที่แสงแดดสดใส อากาศสดชื่นเหมือนยืนบนตูดเต่าฉันนั่งสูดอากาศบริสุทธิ์อยู่สวนข้างบ้าน เก้าอี้ไม้แบบเหยียดยาวพร้อมกับเบาะนุ่มๆ ที่เฮียซื้อมาให้ช่างเหมาะกับการนอนอ่านหนังสือเป็นอย่างมาก หนังสือเกี่ยวกับเด็กๆ และการเริ่มต้นป็นคุณแม่มือใหม่วางกองเป็นตั้ง ฉันนั่งอ่าน นอนอ่าน วนซ้ำไปมาอยู่หลายรอบ ฉันอยากดูแลตัวเล็กให้ดีที่สุดและเตรียมความพร้อมการเป็นคุณแม่เอาไว้ให้พร้อม อย่างน้อยๆ มันก็เป็นความรู้พื้นฐานให้ฉันได้รู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการดูแลตัวเล็กเบื้องต้นหกเดือนที่ฉันอุ้มท้อง ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่มีความสุข ทุกวันคือความสุข มีเฮียอยู่ข้างๆ คอยให้กำลังใจในวันที่ฉันแพ้ท้องหนักจนกินอะไรไม่ได้ คอยนั่งลูบหลังให้เวลาวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำ แม้ว่าจะเช้ามากเฮียก็ยังพยายามถ่างตาขึ้นมานั่งอยู่ข้างๆ ฉัน“แสบส้มตำได้แล้ว กินเลยมั้ย” รู้อะไรมั้ยว่าเฮียไปเข้าคอร์สเรียนอาหารอีสานมา ค่าเรียนแพงแค่ไหนก็สู้เพราะไม่ยอมไปขอสูตรเด็ดจากเจ้ขายส้มตำหน้าปากซอย โคตรขำ ยิ่งอยู่ด้วยเฮียก็ยิ่งทำตัวตลก โคตรเป็นสีสันของลูกกับเมียเลยรู้มั้ย ยอดคุณพ่อของลูก ยอดผัวของน้อง“ยกมาเลยค่ะ แล้วเฮียก็ต้องมานั่งกินกับ

“ถุงยาง ขว้างทิ้งแม่ง”“เฮีย ทิ้งทำไม?” เฮียโยนกล่องถุงยางลงถังขยะ คือเป็นสิบกล่องเลยนะเอาไปบริจาคก็ได้นี่ เดี๋ยวนี้เขารณรงค์เรื่องเพศจะตายไป หรือไม่ก็เอาไปแบ่งพี่บอยหรือไม่ก็ลูกน้องคนอื่นๆ ในสนามก็ได้ เพราะกล่องยังไม่ได้แกะแพ็คเอาไว้อย่างดี...แล้วทำไมฉันต้องเดือดร้อนกับถุงยางพวกนั้นด้วย“ไม่ใช้แล้ว แล้วก็จะไม่ใช้ตลอดไป”“เสียดาย ตั้งเยอะตั้งแยะ”“ไม่ต้องมองกูแบบนั้น ไม่มีใครใส่ไซส์กูได้ นอกจากไอ้กรณ์กับไอ้พายุ”“เคยเอาออกมาวัดกันหรอเฮีย”“เออ”“หน้าแดงทำไม ทำเป็นอาย” เปล่าสักหน่อย แค่ตกใจว่าพวกเฮียๆ ไม่มีอะไรเล่นกันแล้วหรือไง ถึงได้ควักไอ้นั่นออกมาวัดกัน โอ๊ย เห็นภาพเลย“แสบจ๋า มีลูกให้เฮียเร็วๆ นะ” เวลาอ้อนก็อ้อนซะจนใจระทวยเลยนะ ฉันก็อยากมีไม่ใช่ไม่อยาก คิดถึงตัวเล็กที่ต้องจากไปทุกวัน บางครั้งก็สะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึกแล้วร้องไห้ ลำบากเฮียทุกครั้งมันพาลทำให้เฮียนอนไม่หลับไปด้วย“ก็อยากมีเร็วๆ เหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าเขาจะมาเมื่อไหร่”“เดี๋ยวเขาก็มา มีแม่กับพ่อที่น่ารักรอเขาแบบนี้ อีกไม่นานเขาต้องมาแน่นอน” อบอุ่นจังเลย ฉันปีนขึ้นอกเฮียแล้วเอาหน้าแนบซุกไว้ นอนนิ่งอยู่แบบนั้น มันทำให้รู้สึ

1 ปีผ่านไป“ขันหมากมาแล้วแก”“ไหนๆ โห ดูเพื่อนเจ้าบ่าวแต่ละคนดิ โคตรหล่อ เห็นแล้วอยากเสียตัวเลยอะ” ลำไยชะนีทั้งสองนางมาก เพื่อนเจ้าสาวของฉันมีแค่สองคนนี้นี่แหละ หนูแหวนกับแตงโม ก่อนวันงานก็มีสองนางนี่แหละที่ช่วยเตรียมนู่นจัดนี่อยู่ตลอด เพื่อนน้อยแต่ชัวร์ ถ้าไม่ได้สองคนนี้ฉันก็แย่เหมือนกัน หลายเรื่องที่คาดไม่ถึงก็มีสองคนนี้นี่แหละที่คอยซับพอร์ตอยู่ข้างหลังตลอดเวลา เรียนจบแต่ความเป็นเพื่อนก็ยังไม่จบนี่เนอะ“เสือทั้งนั้น ชอบแบบนี้กันเหรอ” ตัดเฮียทามไปเพราะเฮียทามคนรักเมีย บูชาเมียเหนือสิ่งอื่นใด คนต่อไปคือเฮียที่จะต้องอยู่ในโอวาทเมีย ส่วนพี่นัท เฮียพายุ แล้วก็เฮียกรณ์ยังเรื่อยๆ กันอยู่ไม่รู้ว่าจะเหนื่อยเมื่อไหร่“ก็ไม่นะ แต่หล่อ อยากได้” หนูแหวนทำไมไม่รักษาภาพพจน์เอาไว้บ้างเลย แตงโมก็เหมือนกัน เพื่อนเฮียแต่ละคนร้ายๆ ทั้งนั้น ไม่เอาหรอกฉันไม่สนับสนุนเด็ดขาดกลัวเพื่อนร้องไห้ขี้มูกโป่ง“โดยเฉพาะ พี่คนนั้นอะ” แตงโมใช้นิ้วชี้ไปที่เฮียกรณ์ อื้ม นั่นมันอธิการบดีมหาวิทยาลัยเก่าของเราเชียวนะ ความหล่อไม่ต้องพูดถึงบอกเลยเพื่อนเฮียเด็ดทุกคน โดยเฉพาะเฮีย งานอวยผัวตัวเองก็มา“เขามองมาด้วยแตงโม” ฉันว่า

นี่มันบ้าชัดๆ คืออะไร ทำไม?"เฮียขอโทษว่ะลืมว่าวันนี้มีงานที่สนาม ถ้าไม่มาคงน่าเกลียด""ไม่เป็นไรค่ะ เอาไว้วันอื่นก็ได้ " รู้อะไรมั้ย ฉันใช้เวลาแต่งหน้าแต่งตัวนานมาก เลือกชุดเกือบชั่วโมง แต่งหน้าเก็บรายละเอียดกว่าจะเนียนกว่าจะเป๊ะเกือบสามชั่วโมง สุดท้ายเฮียพากลับมาที่สนามเพราะลืมว่านัดเพื่อนเอาไว้เพื่อนที่ว่าคือนักธุรกิจจากต่างชาติ เมื่อครั้งที่เฮียไปรับรางวัลเคยคุยตกลงกันไว้ว่าจะมาเยี่ยมชมสนามของเฮีย แล้วดันเป็นวันนี้ แต่ก็ไม่เป็นไรฉันชอบดูแข่งรถอยู่แล้ว เสียอารมณ์ก็ตรงความขี้ลืมของเฮียนี่แหละ มาลืมอะไรวันนี้ ข้างสนามแอร์ก็ไม่มีแต่ยังดีที่ตะวันตกดินแล้วอากาศไม่ร้อนเท่าไหร่ แต่เหงื่อก็ออกนั่นแหละโบกครีมกับรองพื้นมาแน่นขนาดนี้ ลงทุนเปิดคลิปโมโม่พาเพลินเลยนะเออ"แสบ""หือ ""ไม่โกรธเฮียนะ ""ไม่โกรธค่ะ แต่แสบอยากเปลี่ยนชุด""ชุดนี้แหละ สวย" ได้ยินแบบนี้ก็อดทนต่อไปเพราะผู้ชายบอกว่าสวย มีฉันนี่แหละที่สวยจัดเต็มอยู่คนเดียว คนอื่นแต่งตัวสบายๆ หน้าสดโนคิ้วก็มี ตัดภาพมาที่อีเยอะยอมทนเพื่อผัวเพราะผัวชมว่าสวย ยิ้มอ่อนแล้วไปต่อ เครื่องสำอางแพงกลัวไร ล้างแต่ละทีก็เกือบตาย"หิวแล้วอะ แสบไปรอที่ออ

ประเทศไทยโรงพยาบาลห้องปลอดเชื้อพอเครื่องลงผมก็ตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลทันที พยายามเข้มแข็ง แต่ก็ยังทำได้ไม่มากพอเพราะใบหน้าของเธอลอยเข้ามาในหัวอยู่ตลอดเวลา และที่สำคัญตัวเล็กที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเราไม่อยู่แล้ว เขาไม่ใช่ความผิดพลาดแต่เป็นความตั้งใจ ผมรักทั้งสองคนมาก รักมากกว่าชีวิตของตัวเองด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าตอนนี้ลูกจะไม่อยู่แล้วก็ตาม คำนี้ตอกย้ำผมซ้ำๆ จนบางครั้งก็เผลอร้องไห้ออกมา แล้วคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงล่ะ เธอจะแย่แค่ไหน"แสบ เฮียมาแล้วนะ เฮียอยู่ตรงนี้ คนดีของเฮีย " ผมนั่งกุมมือเล็กอยู่ข้างเตียง พยายามทะนุถนอมเธอให้เบาที่สุดเพราะผมไม่อยากให้เธอเจ็บไปมากกว่านี้ เตือนสติอยู่ทุกครั้งว่านี่คือเรื่องจริง วันก่อนเรายังมีความสุขด้วยกันอยู่เลย รอยยิ้มของเธอเสียงหัวเราะและน้ำเสียงที่ชอบออดอ้อน ผมไม่น่าไปเลย น่าจะอยู่กับเธอ ได้แต่พูดคำว่าขอโทษอยู่แบบนั้นซ้ำๆ หมอเจ้าของเคสบอกว่าทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ตอนนี้เธอปลอดภัยแล้ว"แสบ เฮียขอโทษ " เวลานี้ผมควรจะออกไปได้แล้ว ห้องปลอดเชื้อจำกัดเวลาในการเยี่ยม ไม่มีใครห้ามผมเพราะคนที่นอนอยู่บนเตียงคือเมีย ผมจะไม่ยอมทิ้งเธอไปไหนอีกเด็ดขาดจะรออยู่ตรงนี

ENDญี่ปุ่นทริปต่างประเทศในรอบหลายปี ญี่ปุ่นเป็นอีกประเทศที่อากาศดี ฉันก็ชอบนะจริงๆ แล้วก็อยากมาเพราะมันก็ไม่ไกลด้วย ใช้ระยะเวลาการเดินทางไม่นาน ตอนนี้เราสองคนเข้าที่พักเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มาถึงก็ช่วงบ่ายๆ ของที่นี่ โรงแรมสวยวิวดี ห้องพักสะอาด การต้อนรับไม่ต้องพูดถึงคนที่ญี่ปุ่นน่ารักมาก การต้อนรับเป็นที่น่าประทับใจ ทริปครั้งนี้ยังไม่มีกำหนดกลับ พี่แสงขาอยากให้ฉันได้พักผ่อนอยู่ที่นี่นานหน่อย เพราะทันทีที่มาถึงอาการแพ้ท้องของฉันก็ไม่ค่อยกำเริบสักเท่าไหร่ ตัวเล็กชอบที่นี่หรอลูก ชอบก็ไม่บอกรู้งี้พามาซะตั้งนานแล้ว ปล่อยให้แม่อ้วกแตกอ้วกแตนอยู่ได้ทุกวัน" ถูกใจมั้ยครับคุณแม่""พี่แสง ""จ๋า ว่าไง ถูกใจมั้ย" ไม่รู้จะขอบคุณยังไง ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงดี ฉันถูกใจมาก ชอบทุกอย่างที่เขาทำให้ ทำไมถึงช่างเอาใจน้องเก่งแบบนี้นะ พ่อทูลหัวของน้อง"ถูกใจค่ะ ถูกใจมากๆ เลย พี่แสงขารู้มั้ย ว่าเพลงชอบทุกอย่างที่พี่ทำให้ เพลงมีความสุขทุกครั้งที่พี่แสดงออกว่ารักเพลง ดูแลเอาใจใส่เพลง เพลงรับรู้ได้ถึงความจริงใจที่พี่มีให้ทุกอย่าง อยู่แบบนี้ทำแบบนี้กับเพลงคนเดียวนะคะ " โหมดอ้อนสามีก็มา เราสองคนถือว่าผ่านอะไ

2 เดือนต่อมา"อุกกก อ้วกกกกกก ""ฮื่ออออ อุก อ้วกกกกกก " หน้าที่หลักของผมก็คือลูบหลังให้เมียเวลาเมียอ้วก เห็นแล้วก็ทรมานแทน นี่ก็จะเข้าเดือนที่สามแล้ว อาการแพ้ท้องหนักขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งช่วงเช้าๆ จะเป็นแบบนี้เสมอ วิ่งเข้าห้องน้ำแข่งกันแทบไม่ทัน อ้วกไปร้องไห้ไป โถ เมียกูหมดสภาพ คงจะทรมานมากน่าดู อ้วกออกมาทีก็ไม่ใช่น้อยๆ บางครั้งก็ไม่มีอะไรให้ออก ส่วนอาหารเช้าไม่ต้องพูดถึงแค่ได้กลิ่นก็เตรียมจะวิ่งเข้าห้องน้ำ กินได้แค่ขนมปังนิดๆ หน่อยๆ ยัยแสบผอมลงมาก คุณหมอบอกว่าเป็นธรรมดาของการตั้งครรภ์ไตรมาสแรก ช่วงแพ้ท้องก็จะเป็นแบบนี้กันทุกคน ยังไม่ต้องห่วงเรื่องบำรุง รอให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อนแล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้นเองตามลำดับ"ไม่ร้องนะครับคนดี " ผมอุ้มร่างของยัยแสบออกมาจากห้องน้ำ ผมทำแบบนี้ทุกวันเพราะกลัวว่าถ้าปล่อยให้เดินเองจะเป็นลมล้มพับแล้วเกิดอันตรายได้"เพลงไม่ไหวแล้วค่ะ เพลงหมดแรง""อดทนอีกหน่อยนะ อีกนิดเดียว" ผมจะคอยอยู่ข้างๆ ให้กำลังใจเธอแบบนี้อยู่เสมอ เพราะทุกๆ วันยัยแสบจะต้องแพ้ท้องหนักแบบนี้ตลอด มันก็เลยกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของผมไปแล้วที่ต้องอุ้มร่างเมียมาวางไว้บนที่นอนนุ่มๆ แล้วก็ต้องล้มตัวล

"อร่อยมั้ยคะ ""อร่อยครับ" มันอร่อยมากจริงๆ ครับ ผมไม่ได้แกล้งชม ผมไม่ได้ตอแหล เมียกูทำแกงฟักทองอร่อยที่สุด กินแล้วทำให้คิดถึงมี๊ เมื่อไหร่จะกลับมาก็ไม่รู้ ไปฮันนีมูนกันเหมือนคู่รักเลย มี๊กับป๊าจะทำตัวน่ารักใส่กันแบบนี้ตลอด มี๊เล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนป๊าเจ้าชู้มากจนมี๊ทนไม่ไหวหนีป๊าไปตั้งหลายครั้ง แต่สุดท้ายป๊าก็ตามหามี๊จนเจอแล้วตามมี๊กลับมา ป๊าเป็นผู้ชายที่โคตรตื้อ ครั้งสุดท้ายมี๊สั่งให้ป๊านั่งรอข้างนอกบ้านทั้งๆ ที่ฝนตกหนักจนถึงเช้าป๊าก็ทนได้ หลังจากนั้นมาป๊าก็ไม่เคยทำให้มี๊เสียใจอีกเลย ที่มี๊ยอมเพราะมี๊ก็รักป๊าเหมือนกันและตอนนั้นมี๊ก็กำลังท้องผมอยู่ สิ่งที่ป๊าทำมันทำให้มี๊ยอมใจอ่อน แต่ถ้ามีครั้งต่อไปมี๊บอกป๊าว่าจะไม่มีวันได้เจอหน้ามี๊กับผมอีกเลย เมื่อก่อนผมก็เป็นแบบป๊าแต่เดี๋ยวนี้คงไม่เพราะกลัวเมียไม่รัก"กินเยอะๆ นะคะ เพลงทำสุดฝีมือเลยนะ " ยัยแสบทำเป็นยื่นหน้าเข้ามาหาผม ด้วยความหมั่นไส้ก็หอมไปฟอดนึง ดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ผมเห็นเธอมีความสุขผมก็มีความสุขตาม ลมหายใจของผมคือเธอ เธอคือทุกอย่างของชีวิตผมจริงๆ"อยากรู้จังว่ารางวัลคืนนี้คืออะไร" ก็คนมันอยากรู้ก็เลยถาม ถ้าเป็นรางวัลที่ต้องการ

มันเป็นวินาทีที่โคตรลุ้น ทำไมฉันถึงตัดสินใจตรวจหน่ะหรอ ก็เพราะปกติแล้วประจำเดือนของฉันจะมาตามกำหนดทุกๆ เดือน นี่ก็ผ่านมาสองวันแล้ว แค่สองวันแต่สำหรับฉันมันถือว่าผิดปกติ ไม่รู้เหมือนกันว่าผลมันจะออกมาเป็นยังไง ผ่านมาแค่สองวันเองไม่รู้ว่าจะรู้ผลรึป่าว ซื้อมาตั้งสิบอันเอาวะไม่ลองไม่รู้ แต่ทำไมข้างในลึกๆ ของฉันมันรู้สึกว่ากำลังจะได้รับข่าวดีที่ตรวจครรภ์สิบอันวางเรียงกันอยู่ตรงหน้าของฉัน ในห้องน้ำของบริษัทมีอ่างล้างมืออยู่ข้างในด้วย มันก็เลยสะดวกต่อการใช้งานสำหรับฉัน"โอววว แม่เจ้า" หลังจากที่ยืนรอผลที่แน่ชัดอยู่สักพัก ผลก็ออกมา ทำเอาฉันตกใจอยู่เหมือนกัน สิบอันที่ซื้อมาผลออกมาเหมือนกันทุกอัน สองขีด ก็ต้องท้องดิวะ ความรู้สึกฉันตอนนี้มันอธิบายเป็นคำพูดไม่ออกเลยจริงๆ ฉันกำลังจะกลายเป็นแม่คนอย่างนั้นหรอ น้ำตาแห่งความดีใจมันไหลรินออกมาโดยที่ฉันไม่รู้ตัว แค่มองสองขีดบนที่ตรวจครรภ์ก็รู้สึกดีและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แล้วถ้าพี่แสงขารู้เรื่องนี้หล่ะพี่แสงขาต้องดีใจมากแน่ๆ อย่างที่รู้ๆ ก่อนหน้านี้เราสองคนไม่ได้มีการป้องกันใดๆ เลย ทั้งการใส่ถุงยาง หรือแม้กระทั่งการกินยาคุม ไม่คิดเลยว่าเขาจะมาเร็วขน

ผมนอนกอดร่างของยัยแสบไว้แน่น สภาพไม่ต้องพูดถึงเมียกูนี่ถึงกับหลับน้ำลายเยิ้มไม่รู้เนื้อรู้ตัว กูหล่ะเชื่อเลยฤทธิ์ของกระทิงดำจะทำให้คึกคักขนาดนี้ พูดถึงแล้วก็ขนลุก จัดทุกกระบวนท่าม้วนหน้าตีลังกา วันนี้คงต้องนอนพักผ่อนอยู่ที่บ้าน ต้องโทรไปลางานกับไอ้จิ้งไอ้จกก่อน เป็นเจ้านายแต่ต้องโทรไปลางานลูกน้อง ส่วนไอ้พอร์ชคงไม่มีปัญหาอะไรเพราะมันคงรู้ สายๆ ค่อยโทรไปบอกมันก็แล้วกัน ผมลุกไปเข้าห้องน้ำสายตาก็เหลือบลงไปจ้องลูกชายของตัวเอง อื่ม รู้สึกภูมิใจในความใหญ่ เมื่อคืนทำงานดีมากลูกพ่อ อย่าโกรธแม่มึงเลย มันคึก บุญของมึงแล้วที่เมื่อคืนได้แสดงสปิริท กูก็บ้ายืนคุยกับมึง ไอ้ห่าคุยเสร็จแล้วเหี่ยวเลยนะมึง ไม่เป็นไรพักผ่อนๆ จะได้มีแรง เมื่อเสร็จธุระผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำ สอดตัวเข้าไปในผ้าห่มดึงร่างเล็กเข้ามากอดอีกครั้ง ตามไสตล์ของผม เธอนอนหันหลังให้ผม ผมกอดเธอจากด้านหลัง แบบนี้แหละที่ถนัดหน้าอกนุ่มๆ ทั้งจับทั้งบีบ เต็มไม้เต็มมือดีจัง ส่วนท่อนล่างของผมก็บดคลึงกับก้นงอนๆ ของยัยแสบไปมา รู้สึกได้ว่ามันกำลังพองตัว แต่เมียกูนี่สินอนหลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย ขนาดกูเคล้นกูคลึงขนาดนี้มึงยังไม่รู้สึกตัวอีกหรอวะ"อื

หลังจากที่เดินสายเที่ยวกันทั้งวัน ฉันมีความสุขมากที่ทำให้เด็กผู้หญิงคนข้างๆมีความสุข รอยยิ้มของน้องนิลดูมีชีวิตชีวาขึ้น แต่สุดท้ายแล้วก็ถูกจับได้ แสงขากับพี่จิ้งจกรอฉันอยู่ข้างล่างเวทีย้อนยุค หน้านี่เครียดเชียว"กลับบ้านครับ ไอ้จิ้งไอ้จกไปส่งเพื่อนเมียกูด้วย" ทันทีที่ลงมาก็ได้ยินเพียงเท่านั้น ทุกคนแยกย้ายวงแตกค่ะ ฉันเดินตามพี่แสงขาขึ้นมาบนรถ ทำเป็นเข้มด้วยนะ"งอนเหรอ""เปล่านี่""อยากให้ง้อก็บอก" ฉันกระโดดขึ้นไปนั่งบนตักของพี่แสงขาทันที ต้องใช้วิธีนี้สินะถึงจะหาย"บอกมาสิคะ ว่าอยากให้จัดแบบไหน" ถนัดอยู่แล้วเรื่องแบบนี้เพราะรู้จุดว่าอีพี่มันต้องการแบบไหน รอยยิ้มมุมปากเริ่มปรากฏ มือปลาหมึกเริ่มทำงาน ลูบไล้ไปตามเรือนร่าของฉัน"ทำไมร้อนแรงจังคะที่รัก อื้มม " ฉันแอ่นอกรับลิ้นร้อนๆ ของคนหื่น จะจัดให้สำลักความสุขเลยคอยดู ทำเป็นแกล้งงอน ลงโทษเมียเลยค่ะผัวขา" อ๊ะ เพลงอยากให้ อ๊า ที่รักหายโกรธเพลงนี่คะ อ๊าา " ยอมรับเลยว่าตอนนี้ฉันเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว ส่วนล่างของฉันโดนนิ้วของเขาลุกล้ำเขี่ยเล่นไปมา โดนทั้งดูดทั้งเขี่ยแบบนี้จะไปเหลืออะไรหล่ะคะ อีเพลงก็ฟินไปสิคะ ตอนนี้ร่างของฉันไม่เหลือเสื

วันเวลาผ่านพ้นไปจนเข้าปีที่ห้าที่ทั้งคู่ร่วมทุกข์สุขกันมาจนเกิดมีพยานรักตัวน้อยมาทำให้ไร่ภูผาหมอกไม่เงียบเหงา“พ่อตะวัน ไม่กินข้าว ไม่เอา”“น้องฟ้าไม่กินไม่ได้นะคะ จะปวดท้องร้องโอ๊ยๆ นะ”“ไม่อร่อย เค็ม คิดถึงแม่ดาว” เพียงเท่านั้นดวงตากลมโตก็คลอหน่อยเต็มไปด้วยน้ำตา ริมฝีปากบิดเบ้พร้อมปล่อยโฮเต็มกำลัง“โอ๋ๆ เดี๋ยวแม่ดาวก็กลับมานะลูก พ่อหยุดป้อนก่อนก็ได้ เรามาเดินเล่นพักผ่อนกันก่อนดีกว่า” น้องฟ้าอ้าแขนให้ผู้เป็นพ่ออุ้มออกจากโต๊ะกินข้าว ทันทีที่พ่ออุ้มแนบอกแก้มขาวใสก็ซบลงบนบ่าของพ่อทันที เมื่อคืนก็กว่าจะกล่อมให้หลับได้ร้องไห้งอแงขอโทรหาแม่ไปหลายครั้งปีนี้น้องฟ้าอายุครบสามขวบพอดี เป็นเด็กพูดเก่งช่างเจรจา ติดแม่มากกว่าพ่อ วันที่น้องฟ้าเกิดพ่อตะวันติดพายุอยู่บนเขาเลยไม่ได้มีโอกาสเข้าไปให้กำลังใจแม่ดาวในห้องคลอด แต่พอลงมาได้ก็ตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลทันที“พ่อตะวันขา คิดถึงแม่ดาว”“เดี๋ยวแม่ดาวก็กลับมาแล้ว น้องฟ้าต้องกินข้าวให้หมดก่อนที่แม่ดาวจะกลับมา ทำได้มั้ยครับ”“น้องฟ้ากินไม่ลงค่ะ”“แม่ดาวต้องไปช่วยคุณปู่ทำงาน อยู่กับพ่อแค่สามวันเองนะ” นึกน้อยใจลูกสาวเหมือนกันแต่เพราะคนเป็นแม่เลี้ยงมาไม่แป

“ดาว พี่ทำข้าวต้มมาให้”“ทำไมไม่ปลุกคะ สายแล้วใช่มั้ย” เขารีบวางถ้วยข้าวต้มลงแล้วหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ เธอที่กำลังจะลุกแล้วก้าวลงจากเตียง“เดี๋ยวเจ็บ” ดาวประดับเผลอยิ้มเมื่อเรื่องเมื่อคืนแวบเข้ามาในหัว“ไม่เท่าไหร่ค่ะ หิวเหรอคะถึงได้รีบลงไป”“ไม่ได้หิวแต่กลัวดาวหิวต่างหาก ตื่นสายบ้างไม่เป็นไร ป้าภาก็อยู่”“หอมจัง ข้าวต้มใช่มั้ยคะ”“ใช่ครับ พี่ทำเองเลยนะ”“ให้คะแนนความตั้งใจก่อนเต็มร้อย”“พี่ตั้งใจทำมากจริงๆ อยากดูแลดาวบ้าง” “ขอบคุณนะคะ” เป็นข้าวต้มที่รสชาติไม่เหมือนที่ไหนและเธอก็ไม่สามารถหากินที่อื่นได้แน่นอนนอกจากที่นี่“เป็นไงครับ”“อร่อยค่ะ อร่อยจริงๆ นะไม่ได้แกล้งชม” เขาถอนหายใจโล่ง ป้าภาไม่ได้โกหก“พี่ก็พอทำอาหารเป็นอยู่บ้างแต่ก็ต้องเปิดสูตรช่วยด้วยอีกทาง ชำนาญแค่บางอย่างเท่านั้นแหละ”ดาวประดับกินข้าวต้มจนหมดถ้วยจากนั้นก็รีบลุกจากที่นอนไปทำธุระส่วนตัวเพื่อออกไปทำงานกับสามีแม้ว่าสามีจะบอกให้เธอพักผ่อนแต่เธอก็ไม่ยอม ร้องจะตามไปด้วยเพราะไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ “นายครับ มีคนมาหาครับ” มาถึงรีสอร์ทได้ไม่นานจ้อยก็ขับมอเตอร์ไซต์ตามมา“ใคร ได้ถามชื่อแซ้หรือเปล่า”“เขาบอกว่าเป็นพ่อของนายหญิงครับ

รถจิ๊บคันใหญ่ของนายตะวันแล่นมาจอดที่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยวเรือรสเด็ดประจำหมู่บ้าน เป็นอีกหนึ่งร้านที่เลื่องชื่อ ลูกค้าส่วนใหญ่ก็คือชาวบ้านแล้วก็คนงานในไร่ พอมาถึงดาวประดับก็รีบหยิบกระดาษมาจดเมนูที่ตัวเองอยากกิน“พี่ตะวันเอาอะไรคะ”“เหมือนดาวครับ”“คิดสักหน่อยมั้ยคะ อยากเพิ่มอะไรมั้ย”“ไม่ครับ อยากกินเหมือนดาว” เธอจะทำอะไรได้นอกจากเขียนตัวเลขสองลงไปในกระดาษ“คนเยอะเหมือนกันนะคะ นี่ยังไม่เที่ยงตรงเลย”“ของอร่อยก็แบบนี้”“เชิญนั่งครับ” ลูกค้าใหม่สองท่านเดินเข้ามาในร้าน น้ำเสียงคุ้นหูเหมือนเคยได้ยินทำให้ทั้งคู่รีบหันไปมองนทีและหมอนิดมาด้วยกัน แต่สภาพหมอนิดนั้นไม่เหมือนเดิมกับตอนที่เจอกับเธอเมื่อช่วงสายที่ผ่านมา ผ้าก็อตติดหน้าผาก แก้มด้านขวามีคราบยาเหลืองติดอยู่ เหมือนกับว่าไปฟัดกับใครมาเลย“อ้าว หมอนิดไปทำอะไรมาถึงได้สะบักสะบอมมาเนี่ย” แม่ค้าร้านก๋วยเตี๋ยวทำหน้าที่แทนดาวประดับล่วงหน้าไปแล้ว“รถล้มค่ะ”“ได้แล้วจ้ะ นายตะวันเนี่ยเดี๋ยวนี้ติดเมียมากเลยนะ” เพราะลูกค้ายังไม่ค่อยเยอะแม่ค้าจึงเดินมาเสิร์ฟและแวะแซวเจ้าของไร่เล็กน้อยเป็นสีสัน“ไม่ติดเมียแล้วจะให้ไปติดอะไรล่ะป้าก็ ถามแปลก”“ดาวสั่งเนื้

“พี่ตะวัน”“จ๋า”“อาหารเช้าเสร็จแล้วค่ะ” หลังจากที่ได้ประคบสมุนไพรที่ป้าภาเตรียมหามาให้อาการข้อเท้าบวมของดาวประดับก็ดีวันดีคืนจนหายดีไม่รู้สึกเจ็บ แต่ก็ยังลงน้ำหนักมากไม่ได้“วันนี้ไปทำงานกับพี่มั้ย”“นึกยังไงชวนคะ แดดแรงไม่เอาหรอก” ภรรยานึกอยากเล่นตัวบ้าง“ไม่ไปจริงเหรอ”“แหมๆ อ้อนเก่งจริงนะพ่อคุณ ป้าไปดีกว่าเหม็นความรัก”“หักเงินเดือนดีมั้ยเนี่ย”“ไม่ให้สักบาทก็ไม่ไปไหนค่ะ” ป้าภาสวนกลับสร้างเสียงหัวเราะในยามเช้าได้เป็นอย่างดี“วันนี้ทำอะไรบ้างคะ”“ไปดูงานรีสอร์ทสร้างใหม่” เป็นรีสอร์ทที่ขยายโซนออกไปให้ใกล้ชิดกับธรรมชาติมากยิ่งขึ้น หลังจากทดลองเพียงแค่สองหลังผลตอบรับที่ได้กลับมาดีเกินคาดมาก“ไปถึงไหนแล้วคะ ได้ข่าวว่าผลตอบรับดี”“ใช่ ดีมาก ในหนึ่งเดือนแทบไม่มีวันว่างเลย”“อืม น่าสนใจค่ะ ดาวขอไปทาครีมกันแดดเพิ่มก่อนนะคะ”“ได้ครับ” ตะวันอยากพกเธอไปทุกที ตั้งแต่มีเรื่องแน่งน้อยเข้ามาคิดว่าจะจบเพียงเท่านั้น สาบานได้เลยว่าตนไม่เคยคิดหว่านเสน่ห์ให้สาวน้อยใหญ่มาสนใจเลย ความเจ้าชู้ไม่ได้อยู่ในสายเลือด ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขาเฝ้ารอมีแค่ดาวประดับเพียงคนเดียว“เสร็จแล้วค่ะ” ดาวประดับออกมาพร้อมก

ร้านอาหารขึ้นชื่อของตำบลเป็นสถานที่รับประทานอาหารของคณะทำงานจากกรมปศุสัตว์ ที่มาจากอำเภอ ซึ่งนายตะวันอาสาเป็นเจ้ามือเลี้ยงแสดงความขอบคุณภรรยาสาวสวยนั่งเคียงข้างผู้เป็นสามีไม่ห่าง ส่วนผู้ช่วยมือวางอันดับหนึ่งอย่างแน่งน้อยก็คอยซับพอร์ตอยู่ใกล้ๆ คอยสำรวจตรวจตราผู้ไม่หวังดีกับดาวประดับทุกนาทีตาไม่กระพริบ“เต็มที่เลยนะครับทุกคน”“เหนื่อยมั้ยคะ” เมื่อสามีนั่งลงภรรยาก็รีบเอ่ยถามทันทีพร้อมเตรียมจานกับช้อนให้เสร็จสรรพ ถึงแม้ว่ายังไม่หายโกรธร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตาม“ไม่เหนื่อยถ้าได้เห็นหน้าเมีย”“แหม หวานไม่เกรงใจน้อยเลยนะคะ ให้เครดิตกันหน่อยสิคะ”“คุณน้อยเอาเรื่องอะไรไปเล่าให้ดาวฟังหรือครับ ถึงได้ยอมมาด้วย” ดาวประดับขยิบตาเป็นเชิงบอกแน่งน้อยไม่ให้พูด“น้อยแวะไปหาน้องดาวพอดีค่ะ ก็เลยชวนกันออกมาขับรถเล่น”“ดาวไม่เคยเห็นวัวตัวใหญ่ขนาดนั้นก็เลย อยากเข้าไปดูค่ะ” แน่งน้อยยกนิ้วโป้งให้ดาวประดับอย่างชื่นชมโดยไม่ให้ตะวันเห็น“ทำไมไม่บอกพี่ล่ะ”“ดาวเห็นว่าพี่ตะวันงานเยอะก็เลยไม่อยากรบกวนค่ะ”“รบกวนอะไร ทีหลังบอกนะพี่อยากพาดาวไปทุกที่นั่นแหละ” แน่งน้อยแทบกรี๊ดเมื่อได้ยินประโยคเมื่อครู่ หวังว่าคนแถวนี้ก็คงจะ

ดาวประดับกับตะวันมองหน้ากันแล้วถอนหายใจ แน่งน้อยหลับไปเพราะความเพลีย กว่าจะหมดฤทธิ์ก็ทำเอาคนในบ้านปวดหัวไปตาม ๆ กัน“ยังดีที่มีจิตสำนึกอยู่บ้าง ป้าก็นึกว่าจะร้องกรี๊ด ๆ แล้วเข้ามาทำร้ายนายหญิงของป้า” ตะวันคิดไว้แล้วว่าแน่งน้อยไม่กล้าทำแบบนั้นแน่นอน เท่าที่รู้จักแน่งน้อยมาหล่อนไม่เคยแสดงพฤติกรรมไร้มารยาทแบบนั้น เป็นความผิดของเขาเองที่ไม่ยอมบอกให้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์แบบนั้นคงไม่มีวันเกิดขึ้น ตะวันคิดกับหล่อนแค่เพื่อนเอ็นดูเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง เขารักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากผู้หญิงที่ชื่อดาวประดับคนนี้คนเดียว“ดูละครมากเกินไปหรือเปล่าป้าภา”“ก็ใช่สิคะ ป้าถึงไม่อยากให้ใครมาแทนที่นายหญิงของป้า” แม่บ้านใหญ่เดินเข้าเกาะแขนนายหญิงสุดที่รัก ไม่มีใครเหมาะสมกับนายใหญ่เท่ากับนายหญิงอีกแล้ว“เห็นผมเป็นผู้ชายแบบไหนกัน”“น้อยใจหรือคะ” ดาวประดับเอียงคอถาม“มีใครเข้าข้างพี่บ้าง”“นอนสลบอยู่นั่นไงคะ ให้ป้าปลุกให้มั้ย” ดาวประดับกลั้นขำ ส่วนตะวันขอตัวขึ้นไปอาบน้ำดับความร้อนที่มีในกาย“นายใหญ่ของป้าขี้งอนนะคะ”“ปล่อยไปเถอะค่ะ เดี๋ยวก็หาย”“น้ำมะนาวที่ป้าภาทำไปให้อร่อยชื่นใจมากเลยค่ะ”“น้ำมะนาว”“ใช่ค่ะ” แม่

“คุณอิงปั๊มนมอยู่ค่ะ”“พาน้องคินไปอาบน้ำได้เลยนะครับ เพราะวันนี้มีนัดฉีดวัคซีน”หลังจากสั่งพี่เลี้ยงเสร็จผมก็เดินเข้ามาในห้องปั๊มนมของภรรยา เธอกำลังโยกเก้าอี้ไม้ปั๊มนมอย่างสบายใจ เห็นอิงมีความสุขก็ทำให้ผมยิ้มไม่หุบเลยสักครั้งอิงคลอดลูกชายให้ผม สมบูรณ์แข็งแรงดี อิงเป็นแม่ที่แข็งแรงและเก่งมากๆ ผมตั้งชื่อลูกชายว่า อคิน ส่วนชื่อเล่นอิงเรียกน้องคิน ไออุ่นเห่อน้องชายมากๆ พยายามช่วยแม่เลี้ยงน้องเท่าที่ทำได้เพราะไม่อยากให้แม่เหนื่อยแต่ดูท่าว่าแม่จะเหนื่อยหนักกว่าเดิม“อิง ไออุ่นไปโรงเรียนแล้วนะ”“วิ่งมาหอมแก้มอิงตั้งนานกว่าจะไปได้ น้องคินล่ะคะ”“ให้พี่เลี้ยงพาไปอาบน้ำแล้ว วันนี้ลูกมีนัดฉีดวัคซีนนี่”“ไคล์ไปทำงานเลยก็ได้นะ อิงไปกับพี่เลี้ยงได้”“ไม่เป็นไรเลย ไคล์ว่าง”“โกหกเถอะ” อิงยังสวยสำหรับผมเหมือนเดิม แม้จะมีพี่เลี้ยงมาคอยช่วยแต่อิงก็ยังยืนยันว่าจะเลี้ยงลูกเอง เวลาได้ยินเสียงลูกร้องแล้วใจจะขาดขอจัดการเองดีกว่า แค่เอาเข้าเต้าลูกก็เงียบแล้วเป็นวิธีที่ง่ายแสนง่ายที่ผมได้แต่นั่งมองตาปริบๆ ด้วยความอิจฉาเพราะลูกไม่ติดเต้าผมมีแต่ผมที่ติดเต้าเมียตอนนี้ถูกลูกแย่งซุกไปแล้ว“กลัวลูกมีไข้จะได้ช่วยก

มีแต่ความสุขเลยเต็มไปหมดเลย ชีวิตของฉันตอนนี้ค่อนข้างลงตัวสุดๆ ไปเลย ไออุ่นมีผู้ติดตามในไอจีหลักแสนแล้วตอนนี้ คลิปล่าสุดที่ไออุ่นร้องเพลงก็เป็นไวรัลยอดแชร์เกือบหมื่นเพราะเป็นการร้องเพลงคู่กับพ่อของเขาครั้งแรก ไม่ได้ตกแค่แฟนคลับในไทยเท่านั้น ที่จีนก็มีแฟนคลับกดแชร์คลิปไออุ่นไป ทำให้ฉันใจฟูมากๆ“ลูกเราจะมีแม่จีนมาซัปพอร์ตแล้วนะ” ไคล์นั่งลงข้างๆ แล้วโอบไหล่ฉันให้ขยับไปใกล้“พี่ตฤณคงดูคลิปลูกทั้งวันเลยมั้ง เผลอๆ สั่งให้คนงานดูด้วย” ลูกสาวคนนี้เกิดมาให้โชคโดยเฉพาะเลยจริงๆ กิจการของไคล์เติบโตแบบก้าวกระโดดนำหน้าคู่แข่งแบบไม่ต้องกลัวมีใครแซงเลย เริ่มขยายสาขาออกไปประเทศเพื่อนบ้านแล้วด้วยตอนนี้“พ่อไคล์ แม่อิงดูอะไรกันอยู่เหรอคะ”“ดูคลิปไออุ่นไงลูก มาดูด้วยกันมั้ย” ฉันกวักมือเรียกเจ้าตัวเล็กที่ยืนหัวฟูเพราะเพิ่งตื่นมาดูด้วยกันไออุ่นรีบวิ่งดุ๊กดิ๊กมาหาแล้วแทรกตัวนั่งตรงกลางทันที“อุ่นชอบอยู่ตรงกลางเพราะรู้สึกอบอุ่นค่ะ” โดนพ่อฟัดแก้มไปหนึ่งฟอดใหญ่“ลูกสาวพ่อเนี่ยน่ารักที่สุดเลย” ฉันส่งมือถือให้ลูกดูความน่ารักของตัวเอง แววตาของเจ้าตัวเล็กดูภูมิใจกับความสามารถและการแสดงออกของตัวเองแบบสุดๆ ไปเลย“พ

ผมวางหนังสือนิทานในมือลงแล้วหันไปมองหน้าลูกที่นอนหลับปุ๋ยข้างๆ ไออุ่นเวลาหลับน่ารักจนอยากฟัดให้ตื่นอีกสักรอบ ผมหลงลูกจนหาทางออกไม่เจอ รักและหวงจนไม่อยากให้คนอื่นเข้าใกล้ หนักถึงขั้นเตรียมบอดี้การ์ดเอาไว้อีกหนึ่งชุดเพื่อรักษาความปลอดภัยให้ไออุ่นโดยเฉพาะ“เจ้าหญิงน้อยของพ่อ” ถึงไม่ได้ดูแลตั้งแต่แกอยู่ในท้องและไม่ได้เลี้ยงดูตั้งแต่แรกคลอด พอรู้ว่านี่คือลูกสาวของตัวเอง ก็รู้สึกรักได้โดยไม่คิดลังเลผมเอี้ยวตัวเอาหนังสือนิทานไปเก็บเข้าชั้นแล้วขยับตัวก้าวลงจากเตียงให้เบาที่สุดเพราะกลัวลูกจะตื่น ปลายทางคือโซฟาเบดไม่ไกลจากเตียงเจ้าหญิงของลูกสาว“อิง มานอนบนเตียงเร็ว”“อื้อ นอนยังไง ไคล์นอนไปเลยอิงนอนนี่แหละ” พูดจบก็หันหลังดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัวเองจนมิดหัว“อิง”“อิง”พึ่บ!“อะไรเนี่ย ไคล์ ที่ยังแคบไม่พอเหรอ” ผมดื้อและมึนมาก แทรกตัวลงไปข้างๆ พร้อมยื่นแขนโอบรอบเอวเล็กเอาไว้แน่น“เราคบกันแล้วไม่ใช่เหรอ”“คบกันแล้วก็ใช่ว่าจะทำแบบนี้ได้นะไคล์” เธอดุผมเรื่องถึงเนื้อถึงตัว แค่กอดเอง ทำไมต้องใจร้ายต่อว่าผมขนาดนี้ด้วย“ก็คิดถึง อยากกอด คิดว่าเป็นกอดให้กำลังใจนะ อิงคงเหนื่อยมากใช่มั้ย” อิงถอนหายใจแล้วเลิก

ผมสารภาพความในใจให้อิงรู้ พูดทุกอย่างที่อยากบอกมาตลอดหลายปี มันคือเรื่องดีและอาจจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นกว่าเดิม“แอบชอบแล้วทำไมไม่บอก”“ไม่กล้าไง” หลังจากเลิกงานเราก็ไปรับลูกด้วยกัน ระหว่างทางอิงก็ถามเรื่องนี้ขึ้นมา“ถามจริง คืนนั้นพลาดใช่มั้ย”“พลาดจริงๆ ใครจะกล้าทำร้ายคนที่ชอบแบบนั้นได้ลง” ผมไม่เคยคิดล่วงเกินอิงเลยจริงๆ คิดว่ากลับมาแล้วค่อยสารภาพว่าชอบแต่ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไปหมดเพราะความผิดพลาดในคืนนั้น“แล้วถ้ากลับมา อิงมีแฟนแล้วล่ะ จะทำยังไง”“แย่งมั้ง”“เลว”“ไม่มีหรอก อิงไม่มีแฟนแน่นอน” ผมพบพิรุธตั้งแต่ตามหาอิงไม่เจอแล้ว นักสืบบริษัทใหญ่ๆ ยังทำงานพลาดแสดงว่าต้องมีอะไรบางอย่าง“แสดงว่ารู้มาตลอดใช่มั้ย”“ถ้าไม่มีอะไร อิงจะหนีไคล์ทำไม ไคล์มีอิงเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวนะ ยิ่งหายไปแบบนั้นก็ยิ่งทำให้ไคล์เป็นห่วง”“นั่นสิ แต่อิงไม่อยากให้ไคล์รู้นี่ว่ามีไออุ่น” เรื่องนี้คือเรื่องที่ทำให้อิงรู้สึกผิดมากๆ แต่ผมกลับไม่โกรธเธอเลยสักนิด ชื่นชมและรักเธอมากกว่าเดิมด้วยซ้ำที่อดทนและคลอดลูกสาวที่น่ารักออกมาให้ผมได้รู้ว่าตัวเองได้เป็นพ่อคน“อิงเป็นแม่ที่เก่งมากๆ เลยรู้มั้ย”“ตอนแรกก็ไม่รู้ห

หลังจากงานแถลงข่าวจบลงกระแสตอบรับที่ได้มามีทั้งด้านดีและไม่ดี แน่นอนว่าพวกเราทำใจยอมรับเอาไว้แล้วแต่ที่น่าตกใจมากกว่าเสียงวิจารณ์ในแง่ลบก็คือ รูปของไออุ่นติดอยู่ในโซเชียลมากกว่าไคล์ คอมเมนท์ที่ฉันไล่อ่านทำให้คนเป็นแม่ใจฟูอีกแล้ว“อิง วันนี้ลูกจะไปเรียนศิลปะกับพี่เลี้ยงนะ”“อืม”“อ่านอะไรอยู่ ติดกระดุมเสื้อให้หน่อยสิ”“อือๆ” ฉันวางโทรศัพท์ แล้วลุกขึ้นมาสนใจท่านรองประธาน“ยิ้มอะไร วันนี้ไคล์หล่อเหรอ”“ไม่ใช่” เรื่องติดกระดุมนี่ก็มีปัญหาได้เกือบทุกวัน พอช่วยติดให้ก็ติดเองไม่เป็นอีกเลย“เรื่องอะไรบอกหน่อยสิ อยากยิ้มด้วย”“ไม่เห็นข่าวลูกเหรอ มีแต่คนชมลูกเต็มไปหมดเลย” ฉันเข้าใจความรู้สึกของแม่ๆ ดาราแล้ว เวลามีคนชมลูกมันรู้สึกยังไงแต่ฉันก็เผื่อใจเอาไว้สำหรับพวกที่พิมพ์ความคิดเห็นแง่ลบ ขนาดเผื่อใจยังรับไม่ค่อยได้เลย“เห็นสิ”“แต่ว่า”“อิง อ่านแต่คอมเมนท์ดีๆ ก็พอ ร้อยพ่อพันแม่ไม่มีใครเหมือนกันทุกคนหรอก”“อิงกลัวลูกรู้สึกไม่ดี”“ลูกเราเพิ่งสามขวบ เรายังมีเวลาสอนเขา อย่าคิดมาก วันนี้ไปทำงานกับไคล์มั้ยเลิกงานจะได้ไปรับอุ่นกัน”“ทำงาน”“ใช่ ทำงาน” ฉันเลือกอะไรได้ล่ะ อยู่บ้านก็คงเฉาตาย ลูกก็ไม่อยู่

ผมตั้งใจจัดงานแถลงข่าวนี้ขึ้นมาเพื่อครอบครัวโดยเฉพาะ กำลังใจที่สำคัญของผมนั่งอยู่ด้านหน้าเวที สองสาวยิ้มให้ผมสลับกับโบกมือไปมาให้สัญญาณว่าอยู่ตรงนี้จะไม่ไปไหนความรู้สึกแบบนี้ทำให้ผมอบอุ่นใจทุกครั้ง มีพวกเขาอยู่เคียงข้างไม่ว่าปัญหาอุปสรรคจะหนักหนาสักแค่ไหนก็พร้อมสู้“แน่ใจนะไคล์ว่าจะทำแบบนี้” พี่แคทมาทำหน้าที่ครั้งสุดท้าย เราผ่านเรื่องราวมาด้วยกันมากมายทั้งสุขและทุก พี่แคทเป็นทุกอย่างให้ผม ดูแลผมดีมากๆ“ใจหายว่ะพี่ แต่ก็ต้องทำ ผมไม่อยากอยู่แบบนี้อีกต่อไปแล้ว ถึงจะอำลาแต่แฟนคลับบางคนก็ไม่ให้เกียรติครอบครัวผมเลย”“แกมีลูกไง แกเป็นพ่อคนแล้ว ฉันเข้าใจ” ผมพยายามทุกๆ วัน มันไม่ง่ายเลยการเป็นพ่อคนเนี่ยแต่ผมก็ไม่เคยลดละความพยายามเลย ยิ่งได้เห็นหน้าลูกก็ยิ่งอยากพัฒนาตัวเองให้เป็นพ่อที่ดีเหมาะสมกับลูกสาวสุดน่ารักที่มีเลือดของผมไหลเวียนอยู่ในตัว“ผมรักลูกมากเลยพี่ อยากทำตัวดีให้เหมาะสมกับเป็นพ่อของเขา ขอบคุณพี่แคทมากๆ นะที่มาช่วยดูแลงานวันนี้”“เล็กน้อย มีงานอีกเมื่อไหร่ โทรตามฉันได้ตลอด คิดไม่แพงหรอก”“หน้าเงิน”“เอ้า อีนี่ ทำงานก็ต้องได้เงินสิ ไปเตรียมตัวได้แล้ว ใกล้ถึงเวลาแถลงข่าวแล้ว”ผมกำชั