ログイン共有
ตอนที่ 2.
最終更新日:
2025-04-22 11:24:17ตอนที่ 2.
น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนก็จริง แต่มีร่องรอยของความไม่พอใจเจือปนอยู่
“ฉัน...”
“คุณจะเอาข้าวของพวกนี้ไปด้วยหรือเปล่า”
เขากวาดตามองไปรอบๆ ห้อง
“แต่ผมว่าไม่ต้องเอาไปหรอก เพราะถึงแม้มันจะดูสะอาดสะอ้าน แต่มันเก่าเกินไปที่ผมจะยอมให้เมียกับลูกใช้มัน”
“ก็บอกแล้วไงคะว่าฉัน... อ๊ะ...”
เขารั้งหล่อนที่กำลังอุ้มไพลินเข้าไปหา จากนั้นก็ก้มหน้าลงจูบแก้มนวลของหล่อนหนึ่งครั้ง และก็จูบแก้มยุ้ยของไพลินหนึ่งครั้งเช่นกัน
หล่อนรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ น้ำตาพาลจะไหลซึมออกมา
“ได้โปรดเถอะค่ะ อย่ามายุ่งกับพวกเรา”
“ผมให้คุณได้ทุกอย่างยาหยี... ยกเว้นเรื่องปล่อยคุณกับลูกสาวที่น่ารักของผมเท่านั้น”
“คุณคริสเตียโน่”
“เรียกผมว่าคริส... เหมือนคืนนั้นตอนที่เราสองคนมีความสุขด้วยกัน”
ผู้ชายที่หล่อเหลาปานเทพบุตรตรงหน้าแย้มยิ้มมาให้ราวกับเป็นคนใจดี แต่หล่อนรู้ดีว่าแท้จริงแล้วคริสเตียโน่ร้ายกาจไม่น้อยเลยทีเดียว
ถึงแม้คำพูดของเขาจะนุ่มนวล สุภาพอยู่ในที แต่เขามีความเอาแต่ใจ และฉวยโอกาส ไม่อย่างนั้นคืนนั้นเขาคงไม่ทำอย่างนั้นกับหล่อนหรอก
“เอ่อ... ฉันเป็นคนหลอกลวง คุณก็น่าจะรู้แล้วนะคะ”
หล่อนพยายามอย่างที่สุดที่จะหยิบยกอะไรก็ได้ เพื่อทำให้ผู้ชายตรงหน้าเปลี่ยนใจ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล
“ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่อรนภาตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นคุณในงานเลี้ยงแล้วล่ะ”
“ละ... แล้วทำไมคุณถึงยังไม่เปิดโปงฉันล่ะคะ ในเมื่อคุณรู้ว่าฉันปลอมตัวมา”
“นั่นเพราะว่าผมอยากรู้ว่าผู้หญิงหน้าตาหวานๆ อย่างคุณ แท้จริงแล้วเป็นใครยังไงล่ะ”
คำพูดของเขาทำให้หล่อนไม่กล้าที่จะสู้หน้าเขาเลย
“ฉันเป็นแค่สาวใช้ค่ะ และฉัน... ก็ไม่ใช่คุณหนูผู้เพียบพร้อมที่คู่ควรกับผู้ชายสมบูรณ์แบบอย่างคุณ สิ่งที่เกิดขึ้นมันคือความผิดพลาดที่ควบคุมไม่ได้”
“ถูกต้อง... สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรามันควบคุมไม่ได้”
สายตาของเขาจับจ้องมองมาและตรึงสลักหล่อนเอาไว้ไม่ให้หลบหนี
“ความมีชีวิตชีวาของคุณ มันทำให้ผมรู้สึกปรารถนาคุณจนไม่อาจจะปล่อยคุณกลับไปได้ เรื่องในคืนนั้นก็เลยเกิดขึ้น ผมยินดีจะรับผิดชอบทุกอย่าง...”
“แม้ว่าฉันจะเป็นแค่สาวใช้ต่ำต้อยอย่างนั้นเหรอคะ”
หล่อนร้องถามออกไปเสียงหยันเยาะตัวเอง และไม่เชื่อว่าเขาจะคิดอย่างที่พูดออกมาได้จริงๆ
“ถูกต้อง ไม่ว่าคุณจะเป็นใครมาจากไหน แต่คุณก็เป็นของผมแล้ว ผมเป็นชายคนแรกของคุณอย่าลืม พลอยแพรวา...”
หล่อนช้อนตาขึ้นมองเจ้าของน้ำเสียงนุ่มนวล แสงจากโคมไฟจากเพดานห้องส่องกระทบลงมาบนศีรษะทุยสวยของคริสเตียโน่ มันยิ่งตอกย้ำให้เขาดูหล่อเหลาสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น
หล่อนไม่ควรจะหวั่นไหวแบบนี้... เพราะความรู้สึกหวั่นไหวแบบนี้มันเหมือนกับในงานเลี้ยงคืนนั้นเลย
มันน่ากลัว
มันอันตราย
แต่มันก็น่าลุ่มหลงในเวลาเดียวกัน
“เอ่อ... ฉัน...”
หล่อนเสหลบสายตาแสนสวยสีทองเป็นประกายของคริสเตียโน่
“คุณ... เข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ”
เขาไม่เชื่อคำโกหกของหล่อนเหมือนเดิม
“นี่ต้องให้ผมพูดออกมาไหมว่าทำไมผมถึงได้มั่นใจว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้เข้าไปในตัวของคุณ พลอยแพรวา... อยากให้ผมพูดไหม...”
เขาถามย้ำเสียงเข้มขึ้นเล็กน้อย
หล่อนส่ายหน้าไปมา และพยายามขยับออกห่างจากร่างสูงใหญ่ที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ แต่ยิ่งถอยหนี เขาก็ยิ่งก้าวตามเข้ามาหา
“กลับไปลาสเวกัสกับผม คุณแม่ผมรอพบคุณกับลูกของเราอยู่”
“ก็ฉันบอกแล้วไงคะว่าน้องไพลินไม่ใช่...”
“อย่าบังคับให้ผมต้องร้ายนะพลอย เพราะถ้าผมร้าย คุณจะเดือดร้อนมาก”
“คุณ... คิดจะทำอะไรคะ”
“ก็ถ้าคุณดื้อ คุณไม่ยอมทำตามความต้องการของผม ผมก็คง... จะต้องใช้กำลัง...”
รอยยิ้มของคริสเตียโน่เลือดเย็นขึ้น
“อย่างเช่น ขโมยไพลินไปจากคุณ”
“ไม่... ไม่ได้นะคะ”
หล่อนส่ายหน้าร้องห้ามเสียงหลง
คริสเตียโน่ระบายยิ้มพึงพอใจเมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของคู่สนทนา
“ถ้างั้นก็อย่าดื้อกับผม ทูนหัว...”
“ละ แล้วถ้าฉันจะขอเวลาล่ะคะ พอจะได้ไหม”
หล่อนช้อนตามองเขา ก็พบว่าเขาขมวดคิ้วมุ่นแสดงท่าทางครุ่นคิด
“ก็ได้ แต่ไม่เกินสามวัน”
“ขะ... ขอบคุณมากค่ะ”
เชื่อเถอะว่าหล่อนจะต้องคิดหาทางออกได้ก่อนเวลาสามวันอย่างแน่นอน
“แต่ผมจะมาอยู่ที่นี่กับคุณด้วย”
“คะ?”
“ทำไมต้องทำหน้าซีดเผือดด้วยล่ะ หรือว่าคุณกำลังวางแผนจะหนีไปจากผม...”
คำพูดของเขาแสดงความรู้ทันออกมา จนหล่อนต้องรีบละล่ำละลักแก้ตัว
“ปะ... เปล่าหรอกค่ะ แต่ที่นี่... เอ่อ ฉันหมายถึงที่ห้องเช่ามันทั้งเล็กทั้งแคบ และคุณก็ตัวใหญ่มาก”
นี่หล่อนพูดอะไรผิดไปเหรอ ทำไมคริสเตียโน่ถึงได้อมยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนี้ด้วย รู้ไหมว่ามันทำให้คนถูกมองสะท้านไปทั้งจิตวิญญาณเลยทีเดียว
“ผมรู้... ว่าผมใหญ่...”
“ฉะ... ฉันหมายถึงตัวคุณใหญ่ค่ะ”
“ก็ใช่ไงครับ ผมก็กำลังพูดถึงตัวผมนั่นแหละ หรือว่าคุณ...” ดวงตาคมกริบหรี่แคบมองล้อเลียน “หรือว่าคุณกำลังคิดถึงอวัยวะอันหนึ่งของผมอยู่”
ใบหน้านวลเห่อร้อนและแดงระเรื่อ ก่อนที่หล่อนจะรีบเอียงหน้าหนี แต่เขาไม่ยอมให้ทำได้สำเร็จ
“ฉะ... ฉัน... ว่าคุณแค่แวะมาหาตอนเย็นก็พอค่ะ”
ใบหน้าหล่อจัดยื่นเข้ามาหา พร้อมกับเสียงหัวเราะขบขัน นัยน์ตาสีทองแวววาวมีรอยยิ้มรู้ทันอยู่ในนั้น
“ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะมาอยู่ที่นี่กับคุณ”
最新チャプター
อุ้มท้องหนีรัก ตอนที่ 14. ตอนอวสาน
ตอนที่ 14. ตอนอวสาน“หนู ตกลงจะไปไหมเนี่ย”เสียงของลุงคนขับแท็กซี่ดังขึ้น หล่อนรีบยื่นค่าเสียเวลาไปให้“ไม่ไปแล้วค่ะ ขอโทษที่ทำให้เสียเวลานะคะ”หล่อนพูดจบก็ไม่สนใจกระเป๋าที่ค้างอยู่ท้ายรถแท็กซี่ หล่อนอุ้มไพลินกลับเข้าไปในบ้าน“คุณพลอยไม่ไปแล้วเหรอคะ”“จ้ะ ฝากน้องไพลินหน่อยนะ”“ได้ค่ะ”สาวใช้อุ้มไพลินเอาไว้ ในขณะที่หล่อนรีบวิ่งขึ้นบันได มุ่งหน้าไปหาคริสเตียโน่“คุณคริสคะ พลอยขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ”คนตัวโตหันหน้าเคร่งขรึมมามอง หล่อนปวดใจที่เห็นเขาเจ็บปวดเหลือเกิน“ผมนึกว่าคุณไปแล้วเสียอีก”พลอยแพรวาน้ำตาไหลริน หล่อนเดินเข้ามาหยุดข้างเตียง และก็ก้มหน้าลงจูบแก้มสากของคริสเตียโน่แผ่วเบา“คุณพูดถูกค่ะ พลอยคิดถึงแต่คนอื่น กลัวว่าคุณอื่นจะไม่สบายใจ จนลืมคิดถึงความรู้สึกของคุณ...”หล่อนสะอื้นไห้ด้วยความละอายใจ“พลอยขอโทษนะคะ... พลอยจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”คริสเตียโน่ถอนใจออกมา ขณะช้อนตาขึ้นมองหน้าของหล่อน“คุณแน่ใจหรือว่าจะทำได้น่ะ”“พลอยทำได้ค่ะ... ต่อจากนี้ไป พลอยจะไม่สนใจใครอีกแล้ว ชีวิตของพลอยจะมีแค่คุณกับลูกๆ ของเราเท่านั้นค่ะ พลอยสัญญา...”“ผมเชื่อได้แค่ไหนกัน”เขาทำเสียงแง่งอน แต่ไม่ได้จ
อุ้มท้องหนีรัก ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13.พลอยแพรวากลับมาที่บ้าน หล่อนเก็บข้าวของเครื่องใช้ของตัวเองและของลูกสาวลงใส่กระเป๋า ดวงตาบวมช้ำมองไปที่นาฬิกาผนังห้องยังมีเวลาอีกสองชั่วโมงกว่าคริสเตียโน่จะกลับมาที่บ้านหล่อนยังมีเวลาล่ำลากับทุกคน...ทำไมเจ็บแบบนี้นะทำไมการจากลาในครั้งนี้ มันเจ็บปวดกว่าครั้งก่อนหน้าเสียอีกคงเป็นเพราะหล่อนผูกพันกับทุกคนแล้วนั่นเอง“ไพลินลูกแม่... เรากำลังจะกลับไปอยู่กันตามลำพังแม่ลูกแล้วนะ...”หล่อนสะอื้นไห้บอกลูกสาวที่หัวเราะสดใสอยู่กับของเล่นในมือ“พวกเราจะไม่ได้เจอหน้าพ่ออีกแล้ว... แต่เราสองคนจะไม่มีวันลืมความรักที่พ่อมีให้กับพวกเรานะคะ...”น้ำตาของหล่อนแทบเป็นสายเลือด ร่างเล็กสั่นเทาสะท้าน ก่อนจะทรุดลงนั่งข้างเตียงอย่างสิ้นเรี่ยวแรงหล่อนไม่อยากจากคริสเตียโน่ไปเลย หล่อนรักเขา รักเขาเหลือเกินพลอยแพรวาซบหน้าร้องไห้กับเตียงด้วยความปวดร้าวทรมานบ้าจริง ทำไมวันนี้เขาถึงได้รู้สึกใจโหวงเหวงแปลกประหลาดคริสเตียโน่เลื่อนแฟ้มงานออกจากตรงหน้า เอนกายพิงกับพนักเก้าอี้ตัวยาว ดวงตาสีทองจ้องมองทะลุออกไปนอกกระจกหน้าต่าง“คิดถึงคุณจังเลย ยาหยี”แล้วความคิดถึงที่ห้ามไม่ไหว ก็ทำให้เขาอดที่จะหยิบโทรศัพท์
อุ้มท้องหนีรัก ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12.“ถ้าพี่ตาสูงแล้วจะได้ผู้หญิงอย่างน้องอรมาเป็นเมีย พี่อยู่ตาต่ำติดยอดหญ้าดีกว่า”คริสเตียโน่ปล่อยข้อมือของอรนภา และก็ก้าวถอยหลังออกห่าง มองอย่างรังเกียจ“จำเอาไว้นะ อย่าแตะต้องผู้หญิงของพี่อีก ไม่อย่างนั้นเราได้เห็นดีกันแน่”ชายหนุ่มเค้นเสียงเดือดดาลทิ้งเป็นประโยคสุดท้ายก่อนจะเดินหายออกไปอย่างไม่ไยดีอรนภากำมือแน่น กัดปากจนเลือดออก น้ำตาไหลทะลักไม่หยุด“กรี๊ดดดดดด ไอ้บ้า ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ไอ้คนตาต่ำ! กรี๊ดดดดด...!!!”“เกิดอะไรขึ้นเหรอน้องอร”กุสุมาที่กำลังเลือกเสื้อผ้าอยู่ในห้องนอนได้ยินเสียงลูกสาวกรีดร้องก็ตกใจรีบวิ่งลงมาดู“แล้วร้องไห้ทำไม เกิดอะไรขึ้นลูก”อรนภามองมารดาก่อนจะตะโกนลั่นออกมาด้วยความคั่งแค้น“คุณแม่รู้ไหมคะว่านังพลอยมันหายหัวไปไหน”“แม่ไม่รู้เหมือนกัน แต่ช่างมันสิ ไปพูดถึงขี้ข้าอย่างมันทำไม”“จะไม่พูดได้ยังไงคะ! ในเมื่อมันไปอยู่กับพี่คริสของอร!”“มันไปเป็นคนใช้บ้านของพ่อคริสเหรอ”ใบหน้าของอรนภาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น“มันไปเป็นเมียพี่คริสต่างหากค่ะคุณแม่ ได้ยินไหมคะ นังพลอยมันไปเป็นเมียพี่คริส!”“ห๊ะ!”กุสุมาแทบไม่อยากเชื่อ“แล้วที่พี่คริสมาเมื่อกี้นี้ ก็มาเพรา
อุ้มท้องหนีรัก ตอนที่ 11.
ตอนที่ 11.“จะกลับแล้วเหรอหนูอร”“ค่ะ”แล้วอรนภาก็ไม่แม้แต่จะเอ่ยลาแคทเธอรีน หล่อนกระแทกเท้าเดินออกไปจากบ้านอย่างหงุดหงิดแคทเธอรีนมองตามไปด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล“คิดถึงจังเลย...”คริสเตียโน่สวมกอดร่างของเมียรัก และระดมจมูกโด่งสวยซุกไซ้ด้วยความคิดถึง จนคนที่ยืนร้องไห้อยู่เงียบๆ ต้องรีบยกหลังมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง แต่ก็ไม่อาจจะรอดพ้นสายตาของผู้เป็นสามีไปได้“ร้องไห้หรือ เกิดอะไรขึ้นยาหยี...”“มะ... ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”หล่อนปฏิเสธ แต่ดูเหมือนว่าคริสเตียโน่จะไม่เชื่อเลย เขาจับหล่อนให้หมุนมาเผชิญหน้า และถึงแม้ว่าหล่อนจะก้มหน้างุด เขาก็เอามือบีบปลายคาง เชยให้เงยขึ้น“ร้องไห้จริงๆ ด้วย ใครทำอะไรคุณ บอกผมมานะ พลอย...”หล่อนส่ายหน้าไปมา ยังไม่ทันพูดอะไร คนตัวโตก็ทำท่าตกใจมาก“แล้วนั่น! แก้มเป็นอะไร ทำไมแดงเป็นรอยนิ้วเชียว”เขาเอานิ้วไปไล้ตรงรอยแดงบนแก้มนวล“อ๊ะ...”“เจ็บเหรอ”หล่อนส่ายหน้าไปมา น้ำตายังคงร่วงรินอย่างห้ามไม่อยู่หล่อนมองเขา ก็เห็นว่าเขาขบฟันแน่นจนกรามแกร่งกระตุก ดวงตาสีทองเต็มไปด้วยความโมโห“ใครตบหน้าคุณ บอกผมมาเถอะ”“มะ... ไม่มีค่ะ”“แล้วรอยแดงๆ พวกนี้เกิดขึ้นได้ยังไง
อุ้มท้องหนีรัก ตอนที่ 10.
ตอนที่ 10.ไม่มีเหตุผลใดที่หล่อนจะต้องไปปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองก็ต้องการ“อา... ซี๊ดดดด อา... คุณคริสขา... แรงอีกค่ะ”ปั่ก ปั่ก“แรงพอไหมยาหยี... โอ้ววววว”“พะ... พอแล้วค่ะ อ๊า... ซี๊ดดดด อา...”ความสุขของหล่อนผ่านไปเร็วเหลือเกิน แปบเดียวหล่อนก็มีคริสเตียโน่และครอบครัวของเขาอยู่ในชีวิตได้สองอาทิตย์กว่าแล้วแต่ก็อย่างที่โบราณว่าเอาไว้นั่นแหละ ชีวิตไม่จีรังฉันท์ใด ความสุขก็ไม่เคยยั่งยืนฉันท์นั้น เมื่อจู่ๆ อรนภาก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า พร้อมกับข่าวใหม่ที่หล่อนไม่เคยรู้มาก่อน“แก... นังพลอย...”แม้หล่อนจะพยายามหลบหน้า แต่อรนภาก็จดจำหล่อนได้แม่นยำนัก“สะ... หวัดดีค่ะคุณอร...”หล่อนยกมือขึ้นไหว้ทักทายอรนภา“หึ นึกว่าหายหัวไปไหนที่แท้ก็มาได้งานใหม่อยู่ที่บ้านของพี่คริสนี่เอง”อรนภายังคงเป็นคนที่จิตใจคับแคบ และชอบเหยียดหยามคนอื่นไม่เปลี่ยนแปลง“รู้ไหมว่าคุณพ่อกับคุณแม่โกรธมากที่แกหายหัวไป”“พลอยขอโทษค่ะ แต่พลอยมีความจำเป็น...”“มีความจำเป็น เพราะได้ที่คุ้มกะลาหัวใหม่น่ะสิ นังขี้ข้าอกตัญญู!”อรนภาถลึงตาใส่พลอยแพรวาและก็ตั้งใจว่าจะตบสั่งสอนเหมือนที่เคยทำในอดีตสักสองสามฉาด แต่แคทเธอรีนปรากฏตัวขึ้นเสียก
อุ้มท้องหนีรัก ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.“อย่างเช่น... เซ็กซ์...”“เราเพิ่งทำกันไปเองนะคะ ก่อนอาบน้ำน่ะ” หล่อนพ้อเสียงขัดเขิน“คุณก็รู้ว่าผมทำได้ทั้งวันทั้งคืน เพราะผมแรงดี”“ดูพูดเข้าสิคะ” คนตัวเล็กอดที่จะทุบหน้าอกกว้างอย่างหมั่นไส้ไม่ได้“ผมพูดความจริงนี่นา”“อ๊ะ... อื้อ... อย่าเพิ่งสิคะ”เขาขยำบั้นท้ายอวบแรงๆ ทำเอาร่างสาวร้อนวูบวาบไปทั้งตัว“ก็ก้นคุณมันงอนมากนี่นา ผมเห็นแล้วหมั่นเขี้ยวมาก อยากฟัด”คำว่า ‘ฟัด’ ของคริสเตียโน่คืออะไร หล่อนรู้ดี...“คนลามก”“ผมยังลามกได้มากกว่านี้อีกนะ ทูนหัว...”แทนที่เขาจะสะทกสะท้านกับคำตัดพ้อของหล่อนบ้าง แต่กลับหัวเราะร่วน ก่อนจะกางมือขยุ้มเต้านมเต่งตึงของหล่อนเต็มมือ“อ๊ะ... อย่า... เพิ่งสิคะ”“ผมหิวอีกแล้วนี่”หล่อนเอามือดันคนตัวโตเอาไว้ พวงแก้มแดงก่ำจนต้องก้มหน้างุดคนตัวโตหัวเราะชอบใจ แก้มแดงๆ ของพลอยแพรวาน่ามองจนเขาอดใจไม่ไหว ต้องจูบฟอดใหญ่“อุ๊ยยย...”เจ้าของแก้มสาวยกมือขึ้นกุมซีกแก้มที่ถูกจูบเอาไว้ และมองตัดพ้อ“ไม่ใช่แค่ที่แก้มหรอกยาหยีที่ผมจะจูบน่ะ”เขาขยับออกห่างเล็กน้อย และตวัดตาคมกริบมองหล่อนทั้งตัว ก่อนจะมาอ้อยอิ่งอยู่แถวซอกขา ซึ่งหล่อนรู้ดีว่าเขากำลังมองอะไร“คุณ...
あなたも気に入るかもしれません
คลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.17.5K ビューวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์14.5K ビューห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน112.9K ビューเมียสวมรอย
ชะนีติดมันส์14.4K ビューขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ
สาวน้อย.ช่างฝัน1.4K ビューI Hate You And I Love You (เกลียดเธอ...ที่รัก)
Peach Poyy163 ビューความทรงจำสีจาง
อิแย้ม128 ビューHappy Feeling - เสพอิ่มใจ
ภูผาสีน้ำเงิน61 ビュー
