LOGINShare
บทที่ 2304
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2304
ถังอู๋เจวี้ยนหัวเราะขึ้นมาอีกครั้งเพียงแต่ครั้งนี้ เขาหัวเราะไม่ได้อย่างอบอุ่นแล้วใครก็มองออก ในสายตาเขามีความห่างเหินเย็นชา"ท่านพี่"ถังอู๋เยว่สวมหมวกคลุมหน้าเข้ามาพอเขามา หัวข้อสนทนาก็หยุดลงชั่วคราวสายตาขององค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นก็อดตกไปอยู่บนตัวถังอู๋เยว่ไม่ได้"อู๋เยว่ นี่คือเจ้าอารามโยวชิง กับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น" ถังอู๋เจวี้ยนบอกกับน้องชายถังอู๋เยว่หันตัวกลับมา คารวะกับเจ้าอารามโยวชิงก่อน"ได้ยินชื่อเสียงเจ้าอารามมานาน วันนี้พอได้พบเจอ อู๋เยว่รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง""คุณชายน้อยดูเหมือนจะดีขึ้นมากเลย?" เจ้าอารามโยวชิงมองเขาอย่างประหลาดใจ"ใช่แล้ว"คำว่า "ใช่แล้ว" นี้ คนทั้งหมดที่นี่ล้วนฟังออกถึงความยินดีและความร่าเริงเจ้าอารามเองก็หัวเราะตามขึ้นมา "ความดีความชอบของพระชายาอ๋องเจวี้ยนหรือ?""ใช่แล้ว วิชาแพทย์ของพี่หญิงฟู่ยอดเยี่ยมเก่งกาจมาก เจ้าอารามน่าจะเคยเจอพี่หญิงฟู่แล้วกระมัง? รู้สึกว่านางกับอ๋องเจวี้ยนเป็นคู่สวรรค์สร้างเลยใช่ไหม?"ถังอู๋เจวี้ยนไม่เคยเห็นน้องชายพูดมากขนาดนี้มาก่อนเลยยิ่งไปกว่านั้น ยังคุยอย่างกระตือรือร้นด้วยดูท่า ฟู่จาวหนิงจะมีตัวตนสูงม
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2303
ถังอู๋เจวี้ยนยิ้ม ยิ้มอย่างสดใสราวสายลมจันทร์กระจ่างองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นอยู่ข้างๆ พอเห็นเขายิ้มเช่นนี้ ก็ไม่รุ้ว่าเพราะอะไร ในใจก็อุ่นวาบขึ้นมา และผ่อนคลายลงมาด้วยจู่ๆ นางก็ได้รับการปลอบประโลมจากบนตัวของถังอู๋เจวี้ยนความรู้สึกนี้อธิบายไม่ได้เลยแต่นางรู้สึกว่า การอยู่ข้างกายถังอู๋เจวี้ยนอาจจะเป็นตัวแทนถึงความมั่นคงอย่างหนึ่งก็ได้ไม่ว่านางก่อนหน้านี้จะเลือกใคร จะองค์รัชทายาทแคว้นเจาก็ดี หรือว่าอ๋องเจวี้ยนก็ดี กระทั่งเจ้าอารามโยวชิง หรือซือถูไป๋ก่อนหน้านี้ อยู่กับพวกเขาแล้วก็ยังไม่สามารถมั่งคงได้เลยอันดับแรก องค์รัชทายาทเองก็มีการแย่งชิงตำแหน่ง ไม่มั่นคงแน่นอนอ๋องเจวี้ยนตอนนี้ก็ใกล้จะอยู่ในเมืองหลวงแคว้นเจาไม่ได้แล้ว หลังจากนี้หนทางข้างหน้าก็ไม่ชัดเจน ยังไม่รู้ว่าจะต้องไปทางไหนซือถูไป๋ ได้ยินว่าผู้นำตระกูลอาวุโสซือถูก็ใกล้จะหมดความโปรดปรานแล้ว เพื่อโรงยาทงฝูแห่งเดียวก็ยังต้องแก่งแย่งชิงดีส่วนเจ้าอาราม ก็จับทางได้ลำบากมาก ยิ่งไปกว่านั้นอายุเองก็เหมือนจะมากกว่านางพอควรดังนั้น คนเหล่านั้นอันที่จริงก็ไม่เหมาะกับนางเลยนางเหนื่อยแล้ว คัดจนเหนื่อย เลือกจนเหนื่อยแล้วจริงๆพอ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2302
องครักษ์ของเขาชิงถง ก็ยังให้องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเข้าไป ไม่ถามอะไรมากอีกแต่ว่าองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นยังรู้สึกว่าสายตาที่พวกเขามองตนเองนั้นแปลกไป แปลกแบบพูดไม่ถูกนางรู้สึกแย่มาก และรู้สึกโกรธหน่อยๆ ด้วยก่อนหน้านี้ ใครเห็นนางก็ล้วนต้องเคารพศรัทธา อยากจะเข้าใกล้นางกันไม่ใช่หรือ?นางเคยเจอสายตาแบบนี้เสียที่ไหน"เจ้าอาราม เขาชิงถงมีอะไรยอดเยี่ยมกัน? ท่าทีพวกเขาหยาบคายมาก" นางติดตามอยุ่ข้างกายเจ้าอาราม เอ่ยคำนี้ข้นมาด้วยเสียงแผ่วเบาเจ้าอารามโยวชิงเหลือบมองนางผาดหนึ่ง"เสียมารยาทตรงไหนกัน?""ท่านไม่รู้สึกหรือ? ท่านเป็นเจ้าอารามยอดเขาโยวชิง ต่อให้เสด็จพี่กับจักรพรรดิแคว้นเจาพอเจอท่าน ก็ยังต้องถอยให้สามก้าวเลย แต่คนของเขาชิงถงที่นเป็นแค่องครักษ์เล็กๆ ไม่กี่คน กลับทำเหมือนมีตัวตนเทียบเท่ากับท่าน ไม่ได้ดูเคารพกันเลย""ฝูอวิ้น" เจ้าอารามจู่ๆ ก็เรียกนางขึ้นมา"มีอะไรหรือ?" องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นรู้สึกประหลาดใจ"เจ้ารู้สึกไหมว่าตัวเองเปลี่ยนไปมาก?""เปลี่ยนไปหรือ?" องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นงงงัน นางเปลี่ยนไปมากหรือ? ไม่น่ามีนี่นา?"ก่อนหน้านี้ตอนที่เจอเจ้า เจ้ายังเป็นแค่องค์หญิงราชวงศ์ที่ใสซื่อบร
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2301
พอหญิงสาวคนนี้เดินออกมา เซียวหลันยวนก็เห็นหน้าตาของนางทันทีพอเห็น เขาก็ตกตะลึงไป จากนั้นจึงขมวดคิ้วเพราะเขาพบว่า หญิงสาวคนนี้มีหน้าตาคล้ายคลึงกับเจ้าอารามมากหน้าตาของเจ้าอารามนั้นไร้ที่ติ ดังนั้นหญิงสาวคนนี้คืองดงามมากนางดูเหมือนอายุสิบเจ็ดสิบแปด รูปร่างสูงโปร่ง แม้จะสวมชุดกระโปรงเรียบง่าย แต่ก็ไม่อาจปกปิดความสง่างามได้พวกของชิงอีตอนนี้ก็เห็นหน้าตาของหญิงสาวคนนี้แล้ว พวกเขาเองก็ตกตะลึงไปทุกคนล้วนเห็นระดับความคล้ายคลึงของนางกับเจ้าอารามใจของเซียวหลันยวนดำดิ่งลงมาเพราะพริบตานั้น เขาเริ่มเกิดทฤษฏีสมคบคิดขึ้นมาอย่างเช่น คาดเดาความสัมพันธ์ของเจ้าอารามกับเจ้าลัทธิฝั่งซ้าย กับหญิงสาวคนนี้ดูจากอายุ ถ้าจะบอกว่าหญิงสาวคนนี้เป็นลูกสาวเขาก็ไม่ได้เกินเลยเลยที่นี่คือรังเก่าของเจ้าลัทธิฝั่งซ้าย แต่ดันมีหญิงสาวหน้าตาคลายกับเจ้าอารามคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น ถ้างั้นเจ้าอารามจะเกี่ยวข้องกับลัทธิเทพทำลายล้างไหมนะ?หญิงสาวคนนี้ พวกเขาเองก็ไม่สามารถสังหารทิ้งไปง่ายๆ ได้แล้วทุกคนมองมาทางเซียวหลันยวน รอเขาตัดสินใจเซียวหลันยวนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ร่างก็ไหววูบ แฉลบไปอยู่ตรงหน้าหญิงสาวพริบตาท
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2300
อะไรนะ?พวกของชิงอีตกตะลึงเหยียบบนท่อนซุงนี้ข้ามไป ก็เท่ากับเหยียบข้ามหัวศพเหล่านั้นไปน่ะสิ รู้สึกดูขนลุกอยู่หน่อยๆ เป็นความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก"ท่านอ๋อง ไม่อย่างนั้นให้ข้าน้อยนำไปก่อนดีไหม?" ชิงอีเดินขึ้นหน้ามาท่อนซุงพวกนี้อยู่ไม่ห่างเท่าไร ปักเรียงไม่เป็นระเบียบ ทั้งสองด้านเป็นเถาวัลย์มีหนามหนาแน่นสูงใหญ่ และยังมีพื้นดินบางส่วนที่ดูเป็นโคลนเละเทะ เหยียบลงไปก็ไม่รู้ว่าจะมีอะไรอยู่พวกเขาก็ทำได้แค่ผ่าน "ป่าศพแห้ง" พวกนี้ไปจริงๆแต่คนเหล่านั้นตอนที่ตายน่าจะทรมานมาก ตอนนี้หัวกะโหลกก็อยู่ในท่าทางบิดๆ เบี้ยวๆ เอียงห้อยโตงเตงหลากหลายแบบ บางหัวก็ห้อยลงโดยมีเส้นผมสีดำห้อยระย้าอยู่ด้านหน้า บางส่วนก็หันตรงมาด้านหน้า เบ้าตาดำมืดกับโพรงจมูกและปากก็จ่อเข้ามา ถ้าหากจะผ่านตรงหน้าไป ก็จะอยู่ชิดกันมากๆแน่นอน พวกของชิงอีก็แค่รู้สึกว่าน่าขนลุกเท่านั้น ไม่ได้ถึงกับขลาดกลัวอะไร ถึงยังไงพวกเขาก็เป็นคนที่ผ่านความเป็นความตายมามากแล้วพวกเขารู้สึกว่า เจ้าลัทธิฝั่งซ้ายจัดที่นี่ไว้แบบนี้ มัดคนพวกนี้เอาไว้ทำเป็นศพแห้ง เป็นไปได้มากว่าจะไม่ใช่แค่เพื่อทำให้ตกใจทางสายตาดังนั้นจะต้องระมัดระวังห
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2299
กลไกในเส้นทางนี้เหมือนจะคำนวณไว้อย่างดีแล้ว ว่าหลังจากมีคนเข้ามาจะหลบเลี่ยงจะเดินอย่างไร คิดเอาไว้ละเอียดลออ ดังนั้น บนพื้นที่เซียวหลันยวนเบี่ยงหลบ จึงมีหนามแหลมนับไม่ถ้วนแทงทะลุดินขึ้นมาของพวกนั้นก็ไม่รู้ว่าทำจากอะไร ปลายแหลมมีแสงสีน้ำเงิน เห็นได้ชัดว่าฉาบพิษเอาไว้นี่ถ้าถูกแทงเข้าไปเล็กน้อย คงจะติดพิษจนตายได้ไม่ต้องถูกแทงให้เจ็บหนักเลยด้วยซ้ำยังดี ที่วิชายุทธ์ของเซียวหลันยวนอยู่ในระดับสูง ขณะที่เขายังลอยอยู่กลางอากาศ พริบตาที่หนามแหลมพวกนั้นโผล่ออกมาจากพื้น เท้าของเขาก็ถีบไปบนกำแพงข้างๆ จากนั้นร่างกายก็ดีดพุ่งเป็นแนวราบไปด้านหน้าร่างเขาห่างจากหนามแหลมพวกนั้นเพียงหนึ่งชุ่นตอนที่เกือบจะร่อนลงพื้น ใจเขาก็สั่นกึก ชั่วขณะนั้นก็ฟาดฝ่ามือไปทางกำแพง ออกแรงให้ร่างของตนเองลอยไปข้างหน้าอีกระยะหนึ่ง แล้วจึงร่อนลงพื้นอย่างรวดเร็วและเป็นไปตามคาด ตอนที่ผ่านข้างตัวเขาไป ด้านบนของตำแหน่งเมื่อครู่นี้มีเหล็กแท่งหลายแทงพุ่งลงมาฉับพลันถ้าเมื่อครู่เขาร่อนลงตรงนั้น คงถูกเสียบเป็นพวงไปแล้ว"ท่านอ๋อง!"พวกของชิงอีที่รออยู่ตรงถ้ำก็เหงื่อแตกกันเป็นแถบเมื่อครู่พวกเขาไม่กล้าส่งเสียง กลัวว่าจะไ
You may also like
แต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม109.4K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ29.0K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว295.4K viewsย้อนชะตากลับมาทวงแค้น
เสี่ยวชิงเทียน10.8K viewsนางร้ายเช่นข้าหมายครองคู่กับพระรอง
กระเรียนขาว1.7K viewsพอกันทีกับบทนางเอกแสนอาภัพ
หมอนบนโซฟา20 viewsเกิดใหม่ครั้งนี้ไม่ขอมีความรัก
วริษา1.4K viewsร้ายพ่ายกลายรัก
LiHong5.0K views
