บทที่ 23 ความสวยงามนั้นเป็นภัย

อยู่ ๆ โจวเทียนเฉิงก็นึกเสียใจขึ้นมา

เมื่อคืนบอสอยู่ทำงานจนถึงเช้า แถมวันนี้ก็ยังหน้าบึ้งทั้งวัน ชัดเจนเลยว่าอารมณ์ไม่ดี

ถ้าพูดเรื่องเฉียวสือเนี่ยนขึ้นมาอีก มันจะกลายเป็นความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรกหรือเปล่าหนอ?

“มีเรื่องอะไรก็รีบเข้ามาพูด!” ฮั่วเยี่ยนฉือหงุดหงิดเต็มประดา

โจวเทียนเฉิงจึงทำได้เพียงเดินมาตรงหน้าบอส แล้วค่อย ๆ เปิดบรรดาข้อความให้ดูอย่างระมัดระวัง

ฮั่วเยี่ยนฉือปราดตามองหน้าจอโทรศัพท์แวบหนึ่ง

ในนั้นล้วนมีแต่ข้อความค่าใช้จ่ายจากห้างทั้งนั้น

ที่ก้อนใหญ่หน่อยก็เป็นห้าสิบล้านขึ้นไป ก้อนเล็กหน่อยก็ประมาณห้าหมื่นถึงห้าแสน ค่าใช้จ่ายพวกนี้ล้วนมาจากพวกร้านเครื่องประดับกับร้านเสื้อผ้า หมวก รองเท้า ที่พวกผู้หญิงชมชอบกัน

“ติ๊ง” เสียงข้อความเข้าดังขึ้นมาพอดิบพอดี

‘ร้านเสื้อผ้าคุณสุภาพบุรุษ XX ขอขอบพระคุณท่านที่ได้ใช้บริการ ใบเสร็จของท่านในครั้งนี้ราคา 1.44 ล้านบาท หวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านจะกลับมาใช้บริการใหม่ในครั้งหน้า’

โจวเทียนเฉิงอาจจะตาฝาดไปเอง เพราะพออ่านข้อความนี้แล้ว ดูเหมือนว่าคิ้วของบอสจะคลายตัวลงมานิดหน่อย?

แม้ว่าเสื้อผ้าราคาระดับนี้จะไม่เคยมีอยู่ในตู้เสื้อผ