ครั้งแรกที่ได้พบหน้าอเล็กซ์ เด็กสาวกำลังศึกษาในชั้นมัธยมต้น ส่วนเขาเตรียมศึกษาในระดับมหาวิทยาลัยที่สหรัฐอเมริกา ช่วงเวลานั้นเขามาพักร้อนที่ประเทศไทย
ตาณอาศัยรถเมล์สายยาวนั่งไปโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ซึ่งแล่นผ่านภายในมหาวิทยาลัยที่ชายหนุ่มมาเป็นอาสาสมัครช่วยงานทีมวิจัยของคณะบริหารธุรกิจระหว่างประเทศ ตามคำแนะนำของสมิธซึ่งก่อนไปเปิดบริษัทอสังหาริมทรัพย์ใหญ่โต สมิธเคยเป็นอาจารย์พิเศษในภาควิชาดังกล่าว
ตาณจำได้ว่า บ่ายวันนั้นแอบมองอเล็กซ์ตั้งแต่ขึ้นรถเมล์ และเห็นเขานั่งอยู่ด้านหน้ารถ กระทั่งเบาะที่เขานั่งมีคนลุกขึ้นจึงขยับมาเตรียมจะนั่ง แต่จังหวะนั้นรถเบรกกะทันหัน เด็กสาวเลยสะดุดขาตัวเอง ทำแก้วนมปั่นหล่นลงพื้น ส่วนร่างเล็กเพรียวบางก็ทรุดลงไปนั่งแปะบนตักเขา ครั้นลุกขึ้นก็เก้ๆ กังๆ จนเป็นเหตุให้เผลอจุ๊บแก้มข้างขวาชายหนุ่ม ถึงจะเป็นเหตุการณ์สุดเปิ่นชวนขายหน้า แต่ผลลัพธ์มันก็สุดคุ้มค่า ด้วยทำให้หนุ่มหล่อหันมาสนใจเธอ
‘พี่ชื่อเล็กนะ เราเคยเจอกันที่มูลนิธิหรือเปล่า’
อเล็กซ์ใช้เวลาในศุกร์และวันเสาร์ช่วยงานที่นั่น ทั้งสอนภาษาและรับใช้สังคม
‘ตะ...ตาณค่ะ’ หล่อนไม่กล้าตอบอะไรมากกว่านั้น ในความจริงเหตุที่เด็กสาวไปขลุกที่มูลนิธิกับเพื่อนอีกสองคน เพราะตามไปกรี๊ดหนุ่มหล่อเท่านั้น
‘น้ำตาล?’ เขาทวนชื่อหล่อน และมีรอยยิ้มกว้างบนดวงหน้า
‘เปล่า ตาณเฉยๆ ตาณที่มีความหมายใกล้เคียงคำว่า ‘Bunker’ เป็นที่พึ่งหรือหลุมหลบภัยก็ได้ค่ะ’
หล่อนอธิบายเสียยืดยาว โดยไม่รู้ว่าทำให้คนฟังอมยิ้มชอบใจ เขารู้ว่าหล่อนกำลังเขิน ทั้งน้ำเสียงสั่นๆ และสองแก้มใสก็แดงระเรื่อ
ทั้งคู่เงียบไปราวอึดใจ กระทั่งรถแล่นผ่านหัวโค้งเขาก็เอ่ยขึ้น ‘
เย็นนี้ว่างไหม’
‘หือ ทะ ทำไม’
‘ไปกินนมปั่นที่ครัวแม่หุงกัน’
‘ละ แล้ว ทะ ทำไมต้องนมปั่น’
อเล็กซ์แตะที่แก้มขวาของตน จุดนั้นมีลักยิ้มน้อยๆ เป็นจุดเดียวกันที่เด็กสาวเพิ่งฝากรอยจูบไว้
‘ก็เลี้ยงแทนแก้วที่มันหล่นไง และผมก็ชอบกลิ่นนมมาก...นมปั่นจากริมฝีปากตาณ’
“ตาณอยากเป็นเจ้าสาวของพี่ไหม...” คำถามนั้นดังซ้ำข้างหู
“เป็นเจ้าสาวพี่เล็ก...เอาอะไรมาพูด ถามจริงๆ พี่เล็กแอบไปก๊งเหล้ากับใครมาหรือเปล่า” พอคลำหาเสียงตัวเองพบก็แว้ดใส่คนหล่อ
“ถามอีกครั้งเดียว ตาณจะยอมตกเป็นของพี่ไหม” เขาเอ่ยหน้าตาย สีหน้าสีตาไม่ได้มีแววยั่วล้อ
“ไม่! พูดจาน่าเกลียด ตาณเบื่อพี่เล็ก!”
คำพูดและกิริยากระฟัดกระเฟียดของหล่อน ทำให้เขามีอารมณ์กรุ่นๆ ในอก อเล็กซ์จึงจับเอวบาง และจัดท่าทางตาณเข้าที่ ก่อนจะก้าวไปข้างหน้าด้วยความเร็ว จุดหมายคือฝาผนังกระท่อม วินาทีต่อมาแผ่นหลังตาณก็ทาบกับฝาไม้ หล่อนจึงตกอยู่ในพันธนาการของอเล็กซ์แบบไร้ทางขัดขืน
เด็กสาวใจฝ่อ ตลอดเวลาที่คบกัน เขาเป็นสุภาพบุรุษ และหลายต่อหลายครั้งเป็นหล่อนเองที่หว่านเสน่ห์ใส่เขา พอถึงเวลานี้ ตาณเพิ่งรู้ว่าทำผิดมหันต์ หล่อนกำลังล้อเล่นกับผู้ชายที่กำลังจะกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าในคืนพระจันทร์เต็มดวง!!
“ตาณไม่เล่นด้วยแล้ว ปละ ปล่อยนะคะ”
หล่อนใช้หลังเท้าเตะต้นขาเขาเตือนสติ แต่มันไม่เป็นผล อเล็กซ์ขยิบตาให้หนึ่งที ก่อนจะเริ่มสอนบทรักบทใหม่
ริมฝีปากหยักสวยของชายหนุ่มวนเวียนอยู่ใกล้ๆ ริมฝีปากอวบอิ่ม เขาสูดกลิ่นกายเย้ายวน ทำจมูกขยุกขยิกชวนให้น่าหมั่นไส้ หัวใจหล่อนเต้นตุ๋มๆ ต้อมๆ เดาไม่ถูกว่าเขาจะทำโทษเช่นไร
“ไม่ปล่อย คืนนี้พี่จะไม่ยอมปล่อยตาณไปไหน จนกว่าพี่จะรู้คำตอบ” เอ่ยจบเขาก็รุกหนักด้วยการพรมจูบที่หัวไหล่ และไล่ขึ้นไปยังแก้มเนียน เพื่อปลุกอารมณ์ในกายหล่อนให้ติดไฟ
“คำตอบ...คำตอบอะไร ก็บอกแล้วไงคะว่าไม่! ตาณมีแม่นะ อยากได้ก็ไปขอสิ” หล่อนยืนยันเสียงแข็ง
เขาส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงทุ้มกังวาน
“ตาณคงไม่รู้ว่าทำให้พี่เมาจนหัวทิ่ม ตั้งแต่พบหน้าครั้งแรก!”
หญิงสาวอึ้งไปอีกหน คืนนี้อเล็กซ์แปลกไป มือไม้รุ่มร่าม และคำพูดคำจาก็ทำให้หล่อนครั่นคร้ามใจ ดวงตากลมโตมองเขาอย่างสงสัย และริมฝีปากหล่อนเผยอขึ้นน้อยๆ กิริยานั้นสนองความต้องการเขาเหลือเกิน
“ก็จุ๊บหวานๆ ที่มีรสนมปั่นไง ทำให้พี่หลงตาณหัวปักหัวปำตั้งแต่วันนั้น”
“บ้า! นั่นมันตั้ง 3 ปีที่แล้ว พี่เล็กอย่ามามั่วนิ่ม” ตาณเขินจัด ใบหน้าเห่อร้อน หัวใจเต้นโครมคราม
เหตุการณ์บนรถเมล์ในตอนบ่ายหลังฝนตก คือต้นเรื่องที่ทำให้ทั้งสองคนได้รู้จักกัน และจากนั้นก็มีเหตุให้ต้องคลาดกันไปมาตลอด จวบจนเขาเรียนจบมหาวิทยาลัยชื่อดังที่สหรัฐอเมริกา และกลับมาประเทศไทยอีกครั้ง
“ตาณ...” อเล็กซ์ทอดเสียงหวานจัด
“คะ?” ตาณเอ่ยแล้วก็แสร้งทำหน้าบึ้ง เพื่อกลบเกลื่อนความหวั่นไหว
“พี่สงสัยอยู่เรื่องนึง วันที่เราพบกันครั้งแรก จูบนั้นเป็นอุบัติเหตุ หรือว่าตาณตั้งใจให้มันเกิดขึ้นจริงๆ”
เด็กสาวอมยิ้มอย่างมีเลศนัย ถึงอย่างไร หล่อนก็จะไม่มีวันเผยความจริงในเรื่องนี้ให้เขารู้!
แสงจากโคมไฟทาบทับร่างของชายหนุ่มและเด็กสาวที่นอนเคียงกันบนโซฟาหลังใหญ่ ทั้งคู่ต่างผลัดกันป้อนความหวานล้ำสู่ร่างกายอีกฝ่ายผ่านรสจูบเร่าร้อน
อเล็กซ์สะอึกติดกันสองสามครั้ง เมื่อถูกนินทาระยะเผาขนในหัวเขาพยายามปะติดปะต่อเรื่องราว เขากับตาณเคยคบหากัน ถึงจะไม่ได้เข้าตามตรอก ออกตามประตู แต่เขาก็พร้อมจะรับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้น“พวกเฮีย พูดถึงเรื่องอะไร มันเกี่ยวกับตาณและผมใช่ไหม”เบบี้ส่งสายตาพิฆาตไปยังหนุ่มหล่อ เธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รับรู้เรื่องราวในอดีตของตาณ“ผู้ชายก็เป็นเสียอย่างนี้ ไม่เคยจะรับผิดชอบ ถ้าเฮียอยากรู้อะไร ก็เค้นเอาคำตอบจากเขาเองเถอะ บอกตามตรง เห็นหน้าแล้ว อยากจะตัดหนอนน้อยแล้วโยนให้เป็ดกิน!”มีชัยถอนหายใจหนักหน่วง ก่อนถามเสียงเข้มๆ กับอเล็กซ์“เป็นแกหรอกรึไอ้คุณเล็ก ที่ทิ้งไข่เรี่ยราดเอาไว้ ให้หนูตาณมันฟัก!”อเล็กซ์เบิกตาโต อ้าปากค้าง ตอนแรกเขาอึ้งไปชั่วขณะ แต่เมื่อตั้งสติได้จึงถามมีชัยเสียงตื่นเต้น“ผมไปทำอะไรไว้หรือเฮีย”มีชัยตาขวางใส่อเล็กซ์ แสดงอาการฟาดงวงฟาดงาเข้าใส่“เฮ้อ อั๊วก็คิดไว้แล้ว ตงิดๆ ใจตั้งแต่ตอนนั้น หนูตาณมันไม่ยอมบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใครก็เพราะอย่างนี้นี่เอง คงกลัวเฮียจะตามไปลากหนอนน้อยเอ็งมาสับให้เป็ดกิน อย่างที่เบบี้มันพูด”ชายหนุ่มทบทวนเรื่องระหว่างเขากับตาณ หล่อนเป็นผู้หญิงคนแรกที
บุนซูมองตาณด้วยความเป็นห่วง เขาก้าวมาใกล้ๆ และถือวิสาสะใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาให้หล่อน“อุ๊ย ไม่ต้อง ฉันชอบเรื่องดราม่า” ตาณว่าพร้อมสูดลมหายใจลึก“ตาณ!” เขาเรียกชื่อหล่อนชัดแจ๋วดวงตากลมโตมองหนุ่มเกาหลีตาชั้นเดียวอย่างทึ่งจึด“เป็นคุณจริงๆ ด้วย”ตาณฉงนฉงาย บุนซูพูดไทยชัดตั้งแต่เมื่อไร ที่เขาพัฒนาเช่นนี้คงเป็นเพราะต้องการผู้หญิงไทยเป็นภรรยา“อุ๊ยตาย นั่นน้องตาณตัวเป็นๆ ใช่ไหม ดูสิเจ้าพ่อ เจ้าแม่ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ เดี๋ยวต้องหาเวลาว่างไปแก้บนเสียหน่อย” เจ้าหน้าที่จากบริษัทจัดหาคู่ว่าเสียงดัง เธอก้าวมาสมทบและยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตาณเห็นท่าไม่ดี หล่อนถอยกรูดมาข้างหลัง แต่ต้องชนกับพุงหลามๆ ของมีชัย“เคลียร์เรื่องตรงหน้าให้เสร็จก่อนตาณ อย่าเอาแต่หนี” มีชัยเตือนหญิงสาวทำตาแดงๆ อีกหน แต่เบบี้รู้ทัน เดินเข้ามาหยิกแขนตาณหนึ่งที จนหล่อนร้องเสียงหลง“ตอนนี้ เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่ ตาณกับคุณคนนี้ ไม่มีอะไรติดค้างกัน ก็แค่เคยรับจ้างไปดูตัวแป๊บๆ เสร็จแล้วก็รับเงินกลับบ้าน” ตาณว่าอย่างไม่ปิดบัง และพยายามหลบสายตาหวานเยิ้มของบุนซูหนุ่มเกาหลีหันไปถามเจ้าหน้าที่บริษัทจัดหาคู่ สีหน้าเขาเครียดเล็กน้อย พอหันกลั
วางแผนจีบเมียอเล็กซ์ยืนนิ่งค้างอยู่หลายวินาที สมองกำลังประมวลหลายสิ่งเข้าด้วยกัน แรงปะทะเมื่อครู่หนักหน่วงเอาการ และการสานสบสายตากับสาวเสิร์ฟที่มีหน้ากากผ้าประหลาดทำให้เขารับรู้สัญญาณจากอีกฝ่าย และหล่อนยังจงใจเหยียบเท้าเขา ในชีวิตอเล็กซ์มีเหตุบังเอิญนับครั้งได้ เขาเชื่อว่าสิ่งที่เกิดคืนนี้ เป็นความต้องการเอาคืนจากอีกฝ่ายพิมพ์พิกาเห็นสภาพแฟนหนุ่มเข้าก็หัวเสีย เธอจ้องไปทางปองคุณ และหลุดเสียงกราดเกรี้ยวใส่“ทำไมเฮียปองถึงเล่นพิเรนทร์อย่างนี้”“เฮ้ย มาโทษกันได้ไง ผมไม่รู้เรื่อง ไอ้กิ๊กหรือเปล่า มันเมายืนเซไปเซมา และตะกี้เล็กก็เกือบต่อยมันด้วย”ปองคุณว่าแล้วก็หันไปทางกิ๊กเพื่อนรุ่นน้อง แต่พอเห็นสภาพอีกฝ่ายนั่งคอพับคออ่อนบนเก้าอี้ก็เปลี่ยนความคิดใหม่“ไม่ใช่นายนั่น แล้วเป็นใคร พิมพ์ไม่ยอมจริงๆ ด้วย ทำอะไรไม่เข้าท่า” พิมพ์พิกาเดือดจัด ผิดวิสัยที่วางฟอร์มนิ่งๆ ใจเย็นมาตลอด“ไม่เป็นไรพิมพ์” อเล็กซ์เอ่ยเสียงเข้ม พลางปัดเค้กออกจากรอบดวงตา เขารู้สึกขายหน้าอยู่มาก แต่ยังไม่เท่าความสงสัยในจังหวะที่สาวเสิร์ฟส่งเค้กใส่มือ อเล็กซ์สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ซึ่งไม่ได้มาจากเค้กช็อกโกแลตสตรอว์เบอร์รี ห
หลังจากเล่นซ่อนแอบกับบุนซูที่ด้านในร้าน ตาณก็ถูกลากให้ไปรับหน้าที่พิเศษ หล่อนบ่นอุบอิบพอเป็นพิธี ทั้งที่ใจจริงโล่งอกเป็นอย่างมาก เพราะไม่ต้องคอยบริการลูกค้าด้านใน แต่เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งยังไม่พอ มีชัยยังเจาะจงให้หล่อนเป็นคนเสิร์ฟของชิ้นพิเศษกับลูกค้าเสียด้วย“เฮ้ หน้ากากนั่น ใส่ไว้ทำไม ยายหนูตาณ”“ถ้าเฮียเห็นว่าปากหนูมีเขี้ยวยาวโง้งออกมา เฮียคงอยากให้หนูใส่หน้ากากปากหมาเนี่ยไว้ตามเดิม”มีชัยถลึงตาใส่สาวเสิร์ฟ เขารู้หล่อนยียวน กระนั้นก็ทำงานดีมาตลอด และลูกค้าต่างชอบที่หล่อนช่างเจรจา“ถ้างั้นใส่ไว้เถอะ และให้เพลาๆ เรื่องคำพูดคำจาลงบ้าง อย่าไปไล่ฟัดลูกค้าเหมือนคืนก่อนละ ไม่งั้นเฮียจะงดทิปหนูตลอดทั้งสัปดาห์” มีชัยสั่งแล้วก็ตบบั้นท้ายตาณไปหนึ่งที เป็นการออกคำสั่งให้หล่อนเริ่มงานตาณก้าวออกมาจากหลังร้าน หล่อนถือถาดเค้กด้วยความไม่เป็นสุข ข้างในร้านมีบุนซู ส่วนด้านนอกก็คนในอดีต!เมื่อก้าวออกมาสู่ลานโล่งด้านนอก หล่อนต้องประหลาดใจ อีกฝั่งซึ่งเป็นสวนสำหรับถ่ายภาพ มีศาลาไม้สีขาวหกเหลี่ยม ในตอนนี้วงทริโอของครัวแม่หุงกำลังบรรเลงดนตรีสำหรับลูกค้าวีไอพีสาวเสิร์ฟเห็นแขกของทางร้านกลุ่มหนึ่งยกมือถือถ
อเล็กซ์ยิ้มกว้าง และยกมือไหว้มีชัย เจ้าของครัวแม่หุงรุ่นที่สอง“เฮ้ย นึกว่าใคร อั๊วเกือบจำไม่ได้ ทั้งสูง ทั้งหล่อกว่าเดิม แล้วนี่กลับมาตอนไหน”“ผมมาดูงานที่นี่ พอดีมีโปรเจกต์รีโนเวตแถวๆ โรงแรมเก่าและโรงหนังตรงหัวมุมให้เป็นแหล่งชอปปิงใหม่” ชายหนุ่มอธิบายรายละเอียดย่อๆ ให้มีชัยฟังถึงโครงการมหานคร 2505“ดีเลย อั๊วจะได้ลูกค้าเพิ่ม ว่าแต่ยังชอบกินเมนูนมสดปั่นอยู่หรือเปล่า เดี๋ยวอั๊วจัดให้เป็นพิเศษ”มีชัยจำลูกค้าคนนี้ได้ดี ในอดีตหนุ่มใหญ่ทำแฟรนไซส์นมสดจนมีชื่อเสียง หนึ่งในเมนูฮิตของเขาคือโกโก้นมสดปั่น ซึ่งอเล็กซ์เคยเป็นนายแบบให้ทางร้าน มีชัยได้ช่างภาพมืออาชีพมาถ่ายรูปหนุ่มฝรั่งลูกเสี้ยวไทยคู่กับเมนูเด็ดจนเป็นกระแสฮอตฮิตในสมัยนั้น“คนเดิม ก็ใจเดิมสิเฮีย กลิ่นนมหอมๆ กับโกโก้เข้มข้น คือสวรรค์ชั้นเจ็ดของผม พูดถึงแล้วก็อยากลองสักจ๊วบ สองจ๊วบ” คนพูดหน้าแดงระเรื่อ ภาพที่อยู่ในความทรงจำฉายให้ระลึกถึงเหตุการณ์แสนหวาน“ฟังคำพูดคำจาเอ็งแล้ว อั๊วตงิดๆ ใจพิกล มันเหมือนคนเพ้อถึงเมียเก่าฉิบหาย ฮ่าๆ” มีชัยหัวเราะร่วน ผิดกับอเล็กซ์ที่ทำหัวคิ้วย่น“เกินไปเฮีย ถึงผมจะเสน่ห์แรง แต่ผมก็ไม่ได้เจ๊าะแจ๊ะกับใครไปเร
ของขวัญจากแฟนเก่า“ตาณเอ๊ยตาณ แกมัวแต่ทำอะไรอยู่ ของที่ลูกค้าสั่งอยู่ไหน” เสียงเรียกหญิงสาวดังมาจากหลังครัว คนเรียกหากำลังง่วนอยู่กับการเช็กรายการสั่งซื้อซึ่งยาวเป็นหางว่าว“หนูอยู่นี่เจ้ รอเดี๋ยว กำลังจะไป” ตาณว่าพร้อมถือถุงพลาสติกมาวางที่โต๊ะ“มัวไปทำอะไรอยู่ หายไปเป็นชั่วโมง หรือว่าแอบไปนัดดูตัวกับหนุ่มเกาหลีอีก” เบบี้ สาวประเภทสองเพื่อนรุ่นพี่ซึ่งทำหน้าที่ฝ่ายบัญชีถามตาณด้วยความเป็นห่วงและอยากรู้เมื่อต้นปี ตาณรับงานพิเศษกับบริษัทจัดหาคู่ของชาวต่างชาติ เป็นการนัดพูดคุยกับหนุ่มเกาหลี ผลตอบแทนดีไม่น้อย วิธีการก็ไม่มีพิธีรีตองมากมาย เพียงแค่ไปพบกับหนุ่มที่อยากได้คู่ครองเป็นสาวไทยที่ร้านอาหาร หรือสถานที่ซึ่งบริษัทจัดหาให้ การสนทนาผ่านล่ามช่วยแปลภาษา ทั้งภาษาอังกฤษหรือภาษาเกาหลี เมื่อจบการพูดคุยสั้นๆ ราวครึ่งชั่วโมงก็รับเงินเข้ากระเป๋าตาณรับงานดังกล่าวราวห้าเดือนเศษ ได้พบผู้ชายนับแล้วก็เกินสองโหล งานดังกล่าวผ่านการบอกต่อของพนักงานในร้านคนหนึ่ง ซึ่งตอนนี้บินไปอยู่ที่เกาหลีเรียบร้อยแล้วและต้นเดือนที่ผ่านมา เกิดเรื่องไม่คาดฝันกับตาณ เมื่อหนุ่มเกาหลีคนหนึ่งขอนัดพบหล่อนเป็นหนที่สอง การนัด