Semua Bab เกี้ยวรักคืนใจ: Bab 1 - Bab 10

ไฟรักกลางกระท่อมริมน้ำ“ตาณเคยจูบกับใครมาก่อนหรือเปล่า...” อเล็กซ์กระซิบข้างหูเด็กสาวที่เพิ่งพ้นวัย 18 ปีมาได้ไม่กี่วัน“จะให้ตอบยังไง...” ตาณทิ้งจังหวะหวังยั่วคนขี้หึงให้ขาดใจตาย ซึ่งทั้งวันเขาพาลพาโลใส่ผู้ชายทุกคนที่อยู่ใกล้หล่อน“พี่อยากรู้ความจริง” เอ่ยจบมือใหญ่แข็งแรงก็คว้าร่างบอบบางมาเผชิญหน้ากัน ยามนั้นแผ่นหลังหล่อนชิดกับต้นไม้ใหญ่สายลมที่วูบผ่านพัดผมยาวสลวยเคลียใบหน้าเรียวรูปไข่ หนุ่มหล่อจึงใช้มือข้างหนึ่งช่วยปัดปอยผมให้ เขาไล้นิ้วบนหน้าผากกลมมน ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาที่ปลายจมูกเชิดรั้น นิ้วยาวแข็งแรงส่งสัมผัสเย้าหยอกอยู่นานจนเด็กสาวคำรามใส่อเล็กซ์เลื่อนนิ้วลงมาต่ำอีกนิด คราวนี้หยุดอยู่เหนือริมฝีปากเต็มอิ่ม ริมฝีปากซึ่งเขาหลงใหลตั้งแต่แรกพบ“พี่ชอบเจ้านี่ที่สุด มันเซ็กซี่ และมีกลิ่นนมปั่น” เขาว่าแล้วหัวเราะร่วน ก่อนวาดนิ้วบนกลีบปากหล่อนเด็กสาวเลยอ้าปากขึ้น ทำทีจะกัดนิ้วชายหนุ่ม“หิวแล้วสิท่า พี่กำลังอยากป้อนของหวานให้ตาณอยู่พอดี”เขาว่าเสียงสนุก แล้วรั้งร่างหล่อนมาแนบแผงอก และจุมพิตหน้าผากกลมมนด้วยแรงสิเน่หา“เซี้ยวใหญ่แล้วพี่เล็ก!” หล่อนว่าเสียงขุ่น พร้อมดันหน้าอกชายหนุ่มห่าง

หลังจากงานเลี้ยงวันฮาโลวีนปิดฉากลง อเล็กซ์นัดตาณออกมาเคลียร์ปัญหาหนักอกที่กระท่อมริมแม่น้ำซึ่งเป็นของสมิธและลิลลี่ภรรยาลูกครึ่งไทยเวียดนามชาวหนองคายสมิธฝากอเล็กซ์ดูแลที่นี่ เนื่องจากอีกฝ่ายต้องบินไปมาระหว่างกรุงเทพฯกับสหรัฐอเมริกาบ่อยครั้ง ช่วงนี้ลิลลี่มีแผนขยายธุรกิจร้านอาหารไปยังต่างประเทศกระท่อมแห่งนี้คือสถานที่พลอดรักซึ่งอเล็กซ์ชอบเป็นพิเศษ ด้วยมันห่างไกลจากสายตาคอยจับผิดของผู้ใหญ่“อาสมิธ มีโปรเจกต์ใหม่เข้ามาค่อนข้างเยอะ และการที่พี่ได้กลับมาประเทศไทย ก็เป็นคำสั่งแม่ที่อยากให้มาดูแลงานที่นี่อย่างเต็มตัว”“แสดงว่าพี่เล็กจะไม่ได้อยู่กับตาณ...” เสียงหล่อนสั่น ดวงตามีน้ำใสคลอหน่วย“กรุงเทพฯ กับบ้านตาณนั่งเครื่องบินแป๊บเดียวก็ถึง และพออะไรลงตัว ตาณก็ย้ายไปอยู่กับพี่ที่นู่นเลย”เด็กสาวเงียบไปราวอึดใจ หล่อนไม่ใช่คนงี่เง่า ไร้เหตุผล กระนั้นใจก็ห่วงถึงอนาคต ความห่างทำให้หลายสิ่งผันแปร โดยเฉพาะสิ่งซึ่งเกี่ยวพันถึงหัวใจก่อนหน้านี้อเล็กซ์บินกลับไปศึกษาต่อราว 3 ปี ข่าวคราวไม่เคยส่งกลับมา จนหล่อนถอดใจ ด้วยคิดว่าเขาคงเห็นตนเป็นเพียงเด็กสาวบ้านนอกใจแตก ตามกรี๊ดตามเห่อหนุ่มฝรั่งไปวันๆ จนกระทั่

‘แม่หุง’ คือภัตตาคารที่อเล็กซ์เลือกมารับประทานอาหารคืนนี้ ด้วยทำให้คิดถึงภาพเก่าๆ อเล็กซ์มาเมืองไทยครั้งแรกตอนอายุ 12 ปี พร้อมคุณแม่ลูกครึ่งไทยอเมริกันซึ่งเติบโตที่รัฐออริกอนประเทศสหรัฐอเมริกากับคุณพ่อชาวฮาวาย ก่อนที่ทั้งคู่จะย้ายไปใช้ชีวิตที่แคลิฟอร์เนีย ตอนนั้นเขามาร่วมพิธีแต่งงานอาสมิธกับลิลลี่สาวไทยลูกครึ่งเวียดนาม จำได้ว่าที่นี่อากาศร้อนรู้สึกเหมือนอยู่ในเซาน่ายักษ์ตลอดเวลา และไม่มีสิ่งใดน่าสนใจ เขาถูกจับให้อยู่ในบ้านคุณยาย นั่งๆ นอนๆ อยู่เกือบสองวัน เลยเรียกที่นั่นว่าคุกและการมาเยือนประเทศไทยครั้งที่ 2 เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตอเล็กซ์ เรื่องนั้นเกิดขึ้นหลังคืนงานปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนคนหนึ่งแมรี่อยากดัดนิสัยอเล็กซ์จึงส่งตัวมาให้ห่างจากเรื่องคาวๆ หลังจากเขาถูกเด็กสาวคนหนึ่งอ้างว่าเป็นพ่อของลูกในท้องเธอครัวแม่หุงมีขนาดสามชั้นครึ่งสร้างขึ้นเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน ปัจจุบันปรับปรุงใหม่เพื่อให้ร่วมสมัยมากขึ้น พื้นที่ด้านข้างร้านจัดสวนสีเขียวร่มรื่น มีการเล่นดนตรีสดสำหรับผู้ที่ชอบบรรยากาศสนุกเคล้าธรรมชาติอเล็กซ์ก้าวลึกไปด้านหลังร้านด้วยความคุ้นเคย พื้นที่ด้านในยังไม่ได้ปรับเปลี่ย

ของขวัญจากแฟนเก่า“ตาณเอ๊ยตาณ แกมัวแต่ทำอะไรอยู่ ของที่ลูกค้าสั่งอยู่ไหน” เสียงเรียกหญิงสาวดังมาจากหลังครัว คนเรียกหากำลังง่วนอยู่กับการเช็กรายการสั่งซื้อซึ่งยาวเป็นหางว่าว“หนูอยู่นี่เจ้ รอเดี๋ยว กำลังจะไป” ตาณว่าพร้อมถือถุงพลาสติกมาวางที่โต๊ะ“มัวไปทำอะไรอยู่ หายไปเป็นชั่วโมง หรือว่าแอบไปนัดดูตัวกับหนุ่มเกาหลีอีก” เบบี้ สาวประเภทสองเพื่อนรุ่นพี่ซึ่งทำหน้าที่ฝ่ายบัญชีถามตาณด้วยความเป็นห่วงและอยากรู้เมื่อต้นปี ตาณรับงานพิเศษกับบริษัทจัดหาคู่ของชาวต่างชาติ เป็นการนัดพูดคุยกับหนุ่มเกาหลี ผลตอบแทนดีไม่น้อย วิธีการก็ไม่มีพิธีรีตองมากมาย เพียงแค่ไปพบกับหนุ่มที่อยากได้คู่ครองเป็นสาวไทยที่ร้านอาหาร หรือสถานที่ซึ่งบริษัทจัดหาให้ การสนทนาผ่านล่ามช่วยแปลภาษา ทั้งภาษาอังกฤษหรือภาษาเกาหลี เมื่อจบการพูดคุยสั้นๆ ราวครึ่งชั่วโมงก็รับเงินเข้ากระเป๋าตาณรับงานดังกล่าวราวห้าเดือนเศษ ได้พบผู้ชายนับแล้วก็เกินสองโหล งานดังกล่าวผ่านการบอกต่อของพนักงานในร้านคนหนึ่ง ซึ่งตอนนี้บินไปอยู่ที่เกาหลีเรียบร้อยแล้วและต้นเดือนที่ผ่านมา เกิดเรื่องไม่คาดฝันกับตาณ เมื่อหนุ่มเกาหลีคนหนึ่งขอนัดพบหล่อนเป็นหนที่สอง การนัด

หลังจากเล่นซ่อนแอบกับบุนซูที่ด้านในร้าน ตาณก็ถูกลากให้ไปรับหน้าที่พิเศษ หล่อนบ่นอุบอิบพอเป็นพิธี ทั้งที่ใจจริงโล่งอกเป็นอย่างมาก เพราะไม่ต้องคอยบริการลูกค้าด้านใน แต่เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งยังไม่พอ มีชัยยังเจาะจงให้หล่อนเป็นคนเสิร์ฟของชิ้นพิเศษกับลูกค้าเสียด้วย“เฮ้ หน้ากากนั่น ใส่ไว้ทำไม ยายหนูตาณ”“ถ้าเฮียเห็นว่าปากหนูมีเขี้ยวยาวโง้งออกมา เฮียคงอยากให้หนูใส่หน้ากากปากหมาเนี่ยไว้ตามเดิม”มีชัยถลึงตาใส่สาวเสิร์ฟ เขารู้หล่อนยียวน กระนั้นก็ทำงานดีมาตลอด และลูกค้าต่างชอบที่หล่อนช่างเจรจา“ถ้างั้นใส่ไว้เถอะ และให้เพลาๆ เรื่องคำพูดคำจาลงบ้าง อย่าไปไล่ฟัดลูกค้าเหมือนคืนก่อนละ ไม่งั้นเฮียจะงดทิปหนูตลอดทั้งสัปดาห์” มีชัยสั่งแล้วก็ตบบั้นท้ายตาณไปหนึ่งที เป็นการออกคำสั่งให้หล่อนเริ่มงานตาณก้าวออกมาจากหลังร้าน หล่อนถือถาดเค้กด้วยความไม่เป็นสุข ข้างในร้านมีบุนซู ส่วนด้านนอกก็คนในอดีต!เมื่อก้าวออกมาสู่ลานโล่งด้านนอก หล่อนต้องประหลาดใจ อีกฝั่งซึ่งเป็นสวนสำหรับถ่ายภาพ มีศาลาไม้สีขาวหกเหลี่ยม ในตอนนี้วงทริโอของครัวแม่หุงกำลังบรรเลงดนตรีสำหรับลูกค้าวีไอพีสาวเสิร์ฟเห็นแขกของทางร้านกลุ่มหนึ่งยกมือถือถ