เมื่ออาหารถูกเสิร์ฟแล้วแอเรียนก็หยิบมีดและส้อมขึ้นมาอย่างกระตือรือร้นจากนั้นก็ตั้งอกตั้งใจทานอาหารก่อนที่จะตระหนักว่ามีใครบางคนนั่งอยู่ตรงข้ามเธอ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกอายมาร์คเพิ่งออกจากโรงพยาบาลและจึงยังไม่ได้เจริญอาหารมากนัก เขากินเพียงเล็กน้อยก่อนที่ไบรอันจะส่งเขากลับไปที่ห้องของเขา เมื่อถึงเวลาที่แอเรียนก็กลับขึ้นไปชั้นบน ไบรอันได้เช็ดตัวและทำความสะอาดมาร์คเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากบาดแผลของเขาเขาจึงไม่สามารถอาบน้ำได้ทันที นี่เป็นความทรมานสำหรับคนกลัวเชื้อโรคอย่างมาร์ค“ฉันจะไปนอนในห้องนอนแขก” เธอพบว่าภาพของบาดแผลที่เต็มไปทั่วร่างกายของเขานั้นน่าสะพรึงกลัวมาก เธอกังวลว่าพวกเขาอาจจะสัมผัสกันโดยบังเอิญในตอนกลางดึก เธอทนไม่ได้ที่จะคิดถึงผลที่ตามมา“อืม” เขาตอบอย่างสบาย ๆ เขากลัวท้องของเธอมานานแล้วดังนั้นจึงเป็นความคิดที่ดีที่จะนอนแยกเตียงกันหลังจากเวลาผ่านไปไม่นาน แอเรียนก็ตื่นขึ้นเพราะความเสียงดัง เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อดูเวลา-- เป็นเวลาตีหนึ่งตอนเช้า คงไม่มีใครกล้าส่งเสียงอะไรตอนกลางดึกขณะที่มาร์คอยู่บ้าน เธอลุกขึ้นและไปตรวจสอบที่บันได ดูเหมือนจะมีแขกมาถึงและเฮนรี่กำลังคุยอยู่ก
จู๊ดโบกมือด้วยความรำคาญเล็กน้อย “อย่าแก้ตัวเลย คนเราน่ะเมื่อไม่มีที่จะไปหรือหาทางออกไม่เจอก็ย่อมต้องทำทุกวิธีทางเพื่อให้ตัวเองรอดจนได้ ถ้านายไม่ชอบทางออกนั้น นั่นก็เป็นเรื่องของนาย ฉันแค่อยากได้เงิน นายคิดว่าพ่อของนายจะทำเช่นไรหากมีข่าวลือถึงลูกชายนอกสมรสเขา? องค์กร เทรมอนต์ ที่สมบูรณ์แบบซึ่งสร้างขึ้นจากสายเลือด หยาดเหงื่อและน้ำตาของตระกูลเทรมอนต์หลายชั่วอายุคนจะหายไปพร้อมกับภาพลักษณ์ที่ดีของพ่อนาย เรื่องนี่จะต้องเป็นข่าวพาดหัวแน่นอน ถ้านายไม่ให้เงินฉัน ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากว่าจะต้องขายความลับของตระกูลเทรมอนต์ให้กับสื่อ จากนั้นสื่อก็จะเปิดโปงน้องชายที่หายไปนานของนายและเขาก็จะกลับมาทวงสมบัติครึ่งหนึ่งของครอบครัว นายอาจจะสูญเสียไปมากกว่านั้นด้วยซ้ำ แต่ฉันไม่ได้ต้องการอะไรมาก แค่ให้ฉัน 100,000,000 ฉันก็จะไม่มาสร้างความเดือดร้อนให้นายอีก”ใบหน้าของมาร์คดูไร้อารมณ์ เขาหยิบโทรศัพธ์บนโต๊ะขึ้นมาและโทรหาฌฮนรี่ เฮนรี่เดินเขามาและยื่นเช็คเงินสดให้กับมาร์ค “นายท่าน นายท่านจะทำแบบนี้จริง ๆ หรอ?”มาร์คเขียนจำนวนเงินบนเช็คอย่างใจเย็น “คุณมีความคิดที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ?”ตั้งแต่นั้นเฮนรี่ก็ไม่พ
เรื่องที่แจ็คสันทิ้งทิฟฟานี่ไว้คนเดียวทันทีที่พวกเขามาถึงงานเลี้ยงแทบจะไม่ทำให้เธอรำคาญเลย เธอพอใจเพียงแค่ได้มีความสุขในช่วงเวลาที่เธออยู่ที่นั่นพร้อมกับของหรูหราทั้งหมดที่ปาร์ตี้มีมานำเสนอ แม้ว่าเธอจะอยู่ท่ามกลางคนแปลกหน้าก็ตามห้องจัดเลี้ยงที่เปล่งประกายด้วยแสงสีทองอันหรูหราเป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับความเป็นส่วนตัวของคนชนชั้นสูง ที่นี่คุณจะได้พบกับคนชนชั้นสูงที่มีชื่อเสียงในเสื้อผ้าที่เป็นสไตล์ของเขา เช่นเดียวกับสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีพร้อมกับมารยาทที่ดีที่สุดของพวกเขา พวกเขาเป็นนักแสดงทุกคนที่ตระหนักถึงบทบาทของตนเองดีและมีความกระตือรือร้นที่จะเล่นมันได้อย่างไม่มีที่ติอย่างไรก็ตาม บางคนที่แอบแฝงอยู่ท่ามกลางผู้ดีที่แท้เหล่านี้ ก็กำลังมองหาทางลัดไปสู่สังคมชนชั้นสูง — แม้ว่ามันจะหมายถึงการต้องเสียสละสิ่งเล็กน้อยเพื่อให้เล่ห์เหลี่ยมของเขาออกมาสมบูรณ์แบบก็ตาม ผู้ชายประเภทนี้ก็คือนักธุรกิจที่เผด็จการและผู้หญิงเหล่านี้ก็คือพวกขุดทอง ภายใต้หน้ากากนั้นประกอบไปด้วยชั้นเสื้อผ้าแบรนด์เนมเราคาสูงและเครื่องประดับ และอาจจะมีพวกที่หลงผิดมาและกำลังถูกควบคุมโดยวิญญาณชั่วร้ายด้วย“บังเอิญจังเลยท
อยู่ ๆ ก็มีมือที่ไม่ได้ต้องการมาโอบรอบเอวของเธออย่างกะทันหันก่อนที่เสียงหายใจของชายวัยกลางคนคนนั้นจะดังขึ้นใกล้หูของทิฟฟานี่ “ความโกรธแบบนั้นจะไม่ทำให้คุณได้มีเวลากับเขาในวันนี้หรอกที่รักของผม แต่ผมน่ะมีเวลาให้นะ ผมรู้จักผู้หญิงอย่างคุณเป็นอย่างดี เหมือนกับหลังมือของผมเลย ผู้หญิงอย่างคุณล้วนกำลังมองหาเสี่ยเลี้ยงอยู่ใช่ไหมละ? ผมจะตรงไปตรงมากับคุณเลยละกัน -- คืนนี้เรามาใช้เวลาร่วมกันดีไหม ถ้าคุณทำให้ผมมีความสุข ผมก็จะทำให้คุณมีความสุข โดยเริ่มจากอพาร์ทเมนต์สุดหรูเลย”ใบหน้าของทิฟฟานี่เปลี่ยนไปในเสี้ยววินาทีก่อนที่เธอจะตบหน้าของชายคนนั้นอย่างรุนแรง ในขณะที่รอยนิ้วสีแดงสดของมือเธอปรากฏขึ้นบนแก้มของเขาเธอร้องเสียงหลงอย่างร้อนแรง “แหงแหละ ถ้าฉันต้องนอนกับคนบ้ากามที่น่าขยะแขยงอย่างคุณ!”การทะเลาะวิวาทของพวกเขาทำให้ทั้งห้องเงียบลงทันที สายตาทุกคู่หันมาที่พวกเขา ในระยะไกลรอยยิ้มบนหน้าของแจ็คสันที่ใช้เมื่อต้องสนทนาบนหุบลงก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาหาพวกทิฟฟานี่และชายวัยคลางคนคนนั้นอย่างรวดเร็ว “เกิดอะไรขึ้น?”สีหน้าของชายวัยกลางคนคนนั้นพยายามหลบเลี่ยงการโดนตรวจสอบข้อเท็จจริงอย่างสิ้นหวัง “ค - คุณเ
แอเรียนสงสัยเล็กน้อยว่ามาร์คจะอยู่เบื้องหลังทั้งหมด : มาร์ค เทรมอนต์ ได้ส่งลุงแท้ ๆ ของตัวเองเข้าคุก ทำให้เขาได้รวบรวมเงินทุก ๆ เหรียญในหลาย ๆ ร้อยล้านเหรียญกลับมาได้เธอกำลังคิดไม่ตกว่าจะตัดสินเหตุการณ์พลิกผันนี้อย่างไร แน่นอนว่าจู๊ดเป็นขยะที่ไร้ค่าและเป็นความอับอายของมนุษยชน ดังนั้นเขาจึงสมควรได้รับบทลงโทษที่เขาได้รับอยู่แล้ว อย่างไรก็ตามความจริงที่ว่ามาร์ค และไม่ใช่ใครอื่นใด ที่เป็นคนทำให้จู๊ดโดนจับ ทำให้เธอรู้สึกแปลก ๆ วิธีที่เขายอมจ่ายเงินจำนวนมากโดยไม่ต่อสู้เลยทำให้ข้อกล่าวหาการถูกกรรโชกดูไม่สมจริงแต่เหมือนเป็นเหยื่อที่รอให้จู๊ดกัดมากกว่า“สวัสดีครับคุณเวสต์ นายท่านอยู่ในห้องทำงานครับ”แอเรียนที่ได้รับแรงกระตุ้นจากการทักทายของเฮนรี่เงยหน้าขึ้นมองจากจุดที่เธอนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นและเห็นว่าแจ็คสันกำลังเข้ามาทางประตูหน้าบ้าน เขาทักทายหญิงสาวด้วยการพยักหน้าห้วน ๆ ก่อนจะรีบเดินขึ้นบันไดไปแอเรียนพบว่ามันเหลือเชื่อ มาร์คฟื้นตัวเร็วมากในเดือนนี้ ; ตอนนี้เขาสามารถเดินไปรอบ ๆ ได้ตามความพอใจของตนเองและสามารถที่จะพบกับแจ็คสันที่ชั้นล่างได้ด้วย แล้วทำไมเขาถึงขอให้แขกไปพบเขาที่ห้อง
ใบหน้าของชาร์ลส์แสดงให้เห็นถึงอารมณ์ที่ขัดแย้งกัน “ฉันยอมก็ได้ไอ้เด็กน้อย พ่อของนายเล่าให้ฉันฟังก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุครั้งนั้น ฉันตกใจมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ นายรู้ไหม? ความสัมพันธ์ของเขาและแม่นายเต็มไปด้วยความรัก เขาไม่ได้ลงรายละเอียดกับฉัน แต่เขาบอกอย่างชัดเจนว่าถ้าวันใดวันหนึ่งลูกชายทั้งสองของเขากลายเป็นศัตรูที่ขมขื่กันเขาอยากให้ฉันเข้าไปช่วย คิด ๆ ดูแล้วเรื่องนี้มันฟังดูเป็นลางสังหรณ์ใช่ไหม? บางทีเขาอาจจะรู้จุดจบของเขาแล้ว หรือบางทีมันอาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ… แน่นอนนั่นคงเป็นเรื่องส่วนตัวของพวกเทรมอนต์ ฉันคงไม่อาจเข้าใจ”มาร์คก้มลงมองโต๊ะ ดวงตาของเขากลายเป็นหน้าจอทึบแสงส่องจอที่ปกปิดอารมณ์ที่ถูกกระตุ้นของเขา ทิ้งไว้เพียงหมัดของเขาเป็นเบาะแสเดียวที่สื่อความรู้สึกที่แท้จริงของเขา “อย่าเอ่ยถึงเขาในประโยคเดียวกับแม่เลยคุณลุง เขาไม่สมควรได้รับมัน” เขากล่าว “ถึงอย่างไรก็ตาม นั่นเป็นความปรารถนาสุดท้ายของเขาใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้น คุณก็ให้เกียรติเขาตามที่คุณเห็นสมควรเลย แต่ผมจะบอกคุณให้ : ผมไม่เคยขอให้คนทุจริตคนนั้นได้รับอันตรายเลย เขาทำตัวเขาเอง”ความหนาวสั่นวิ่งลงกระดูกสันหลังของชายที่มีอ
ที่ห้องพยาบาล มาร์คไม่แม้แต่จะหลับตาลงในคืนที่ยาวนานและเงียบสงบนี้เช้าวันต่อมา แอเรียนลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ ยาชาได้หมดฤทธิ์ไปแล้วและหน้าเธอก็ซีดจากความเจ็บปวด แม้กระทั่งหน้าผากของเธอก็ยังเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นเธอตกใจทันทีที่เธอเห็นมาร์ค “ลูก ๆ ของฉัน…”เขาแยกริมฝีปากบางของเขาออกเล็กน้อย “ไม่เป็นไร เราอย่ามีลูกกันเลยดีกว่า ผมดีใจที่คุณปลอดภัย”แอเรียนหายใจออกอย่างช้า ๆ เธอรู้ตั้งแต่เมื่อวานตอนทานอาหารค่ำแล้วว่าเธอจะต้องเสียลูก ๆ ของเธอ เธอแค่ไม่ได้คาดการณ์ว่ามันจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ ตอนแรกเธอยังคิดอยู่เลยว่าเธอจะได้ให้กำเนิดลูก ๆ ทั้งสองอย่างสันติสุข แต่เรื่องราวก็กลายเป็นซะอย่างนี้…“ทำไม? มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ตอนแรกฉันยังดี ๆ อยู่เลยไม่ใช่หรอ? ฉันไม่ได้กินหรือทำอะไรที่ฉันไม่ควร…” เธอพึมพำกับตัวเอง น้ำตาเธอคลอเบ้า ทำให้เธอดูเหมือนตุ๊กตาเศษผ้าไร้วิญญาณที่น่าสงสาร“สภาพร่างกายของเธอไม่พร้อมที่จะให้เธอตั้งครรภ์ได้อีก มันเป็นความประมาทของผมเอง ผมไม่ควรทำให้เธอท้องตั้งแต่แรก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าการแท้งลูกครั้งแรกของเธอได้ทำลาย…” เขาชะงักเพราะไม่อยากเอ่ยชื่อแอรี่ต่อหน้าเธอแอเรียนหันหน้าห
ฌองลุกขึ้นจากพื้นด้วยความหวังอันริบหรี่ในดวงตาของเขา “จริงด้วย... แอเรียนยังมีเงินและบ้านอยู่ในมือ สิ่งเหล่านั้นรวมกันเป็นเงินประมาณสามล้านดอลลาร์ซึ่งจะเพียงพอเพื่อให้เราอยู่รอดได้ชั่วขณะ! ไปหาเธอกันเถอะ!”หลังจากทำการสอบสวนแอรี่จึงได้รู้ว่าแอเรียนได้เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา เธอบุกไปที่โรงพยาบาลเพียงเพื่อถูกหยุดโดยบอดี้การ์ดที่หน้าประตู ขณะนี้เธอไม่สนใจที่จะรักษาภาพลักษณ์ของเธอในฐานะสุภาพสตรีที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยอีกต่อไป "ให้ฉันเข้าไป! ให้ฉันเข้าไปหาอินางเลวนั่น!”แมรี่ที่ได้ยินเสียงวุ่นวายนอกห้องพยาบาลจึงเดินออกมาดูพร้อมใบหน้าที่บึ้งทันทีที่เธอก้าวออกไป "คุณมาทำอะไรที่นี่?"แอรี่พยายามอย่างเต็มที่ที่จะยืนเขย่งเท้าเพื่อมองเข้าไปในห้องพยาบาล “แอเรียนอยู่ข้างในนั่นใช่ไหม? ให้ฉันเข้าไป! ฉันมีเรื่องด่วน!”แอรี่ดูเหมือนว่าเธอมาที่นี่เพื่อฆ่าแทนที่จะมาหาใครบางคน แน่นอนว่าแมรี่จะไม่ยอมให้เธอเข้าไป “คุณคินซีย์ นายหญิงของเรายังไม่หายดีพอที่จะรับแขกได้ โปรดกลับไปเถอะ ไม่เช่นนั้นฉันจะต้องดำเนินการกับคุณหากคุณยังคงสร้างความปั่นป่วนอยู่ที่นี่”แอรี่เหวี่ยงมือไปที