Share

EP.18

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-27 16:46:51

EP.18

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวแล้วกลับมานอนอ่านการ์ตูนอยู่บนเตียงได้ไม่ถึงชั่วโมงเฮียก็ทำตัวแปลกๆแล้วขึ้นมานอนบนเตียงกับฉันโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ

"หะ...เฮียจะทำอะไร" ฉันรีบถามเมื่อเฮียขยับนั่งพิงหัวเตียงอยู่ข้างๆเหมือนจะปักหลักอยู่ตรงนี้ไปอีกทั้งคืนเพราะเฮียเอาหมอนกับผ้าห่มกลับเข้ามาด้วย

"ยืมอ่าน" เฮียตอบเสียงเรียบเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ แถมยังใจดีแบ่งผ้าห่มให้อีกต่างหากทั้งที่ก่อนหน้านี้หวงยิ่งกว่าอะไร

"หมายถึงมานอนตรงนี้ทำไม"

"แล้วทำไม" คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างสงสัยกับคำถามของฉัน

"ไม่ทำไม..." ให้ตายเถอะ ถึงจะแต่งงานกันถูกต้องทุกอย่างแต่ฉันก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้หรอกนะ ตอนนั้นก็แค่หลอกเฮียว่าเรามีอะไรกันด้วย

แต่ตอนนี้เฮียเริ่มแปลกไป ทั้งที่ก่อนหน้าผลักไสฉันแทบตาย พอถูกเขาเป็นฝ่ายเข้าหาแบบนี้มันก็แอบหวั่นใจเหมือนกัน

ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้นนอนอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่เงียบๆ ส่วนเฮียก็อ่านการ์ตูนอีกเล่มจนกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงคนร่างสูงก็เริ่มขยับตัวลงนอนบนเตียง

"ถ้าเฮียนอนตรงนี้ ชาไปนอนโซฟาก็ได้"

"ไม่ต้องไป" ดวงตาคมที่เพิ่งปิดสนิทขยับเปิดกว้างอย่างช้าๆแล้วเบือนหน้าหันมามอง

"เฮียอยาก
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (2)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
เฮียเต้ก็อย่ารู้ใจตัวเองช้าไปล่ะ
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
พึ่งรู้ตีวสินะใบชาว่าตัวเองเป็นคนผิด
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.47 ตอนจบ

    EP.47พอกลับมาถึงห้องเฮียก็ได้รับสายจากแม่ของยัยแตมทันที คงเป็นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อชั่วโมงถึงหูแล้วอย่างแน่นอน เฮียเต้วางโทรศัพท์มือถือเครื่องราคาแพงลงกับโต๊ะกินข้าวเลื่อนนิ้วเรียวไปเปิดลำโพงให้ดังจนฉันได้ยินด้วยอีกคน การกระทำของเฮียทำให้ฉันรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย เพราะเหมือนเขาตั้งใจจะเปิดเผยทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาให้ฉันได้รับรู้ด้วยทุกอย่าง ไม่ใช่แค่คำพูดหวานๆเพียงอย่างเดียว"ครับ"(ฮ่องเต้ สะดวกคุยไหมเอ่ย) เสียงของผู้หญิงที่ดูมีอายุพูดขึ้น น้ำเสียงเรียบนิ่งเหมือนคนที่กำลังสงวนท่าทีตัวเองอยู่"มีอะไรหรือเปล่าครับ" เฮียเงยหน้าสบตากับฉันที่เงียบฟังแล้วพิงหลังกับเก้าอี้กอดอกรอฟังยัยป้าคนนั้นพูด(ป้าได้ยินมาว่าน้องโดนทำร้ายร่างกาย แล้วก็โดนเพื่อนต่อว่า)"..." ฉันได้ยินเฮียถอนหายใจออกมาอย่างนึกรำคาญ จากนั้นก็พูดแบบไม่มีช่องว่างให้ป้าคนนั้นได้แทรกเลย "ใช่ครับแตมโดนตบเพราะแตมไปทำร้ายแฟนผมก่อน แฟนผมโดนแตมขังไว้ในห้องน้ำ ถ้าไม่มีใครรู้คงได้อยู่แบบนั้นถึงเช้าแน่ เรื่องนี้ผมเอาไปแจ้งความได้เลยนะครับจะอ้างว่าไม่รู้ไม่ได้เพราะภาพจากกล้องคงเห็นทุกอย่าง"(ออ งั้นก็ขอโทษแทนยัยแตมด้วยนะ แล้วเรื่

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.46

    EP.46หลายสัปดาห์ต่อมาเพราะตอนนี้เป็นช่วงเปิดเทอมภาคเรียนที่สองแล้วทำให้กิจกรรมรับน้องไม่ได้มีเยอะเหมือนในเทอมแรก จะมีแค่บางคณะที่ยังรับน้องยาวมาถึงช่วงต้นเทอมสองอย่างคณะวิศวกรรมศาสตร์คณะของเฮีย"พี่ใบชา!" เสียงของญานินรุ่นน้องต่างคณะที่เป็นแฟนสาวของพี่ทศกัณฐ์ เฮ้ดว้ากของคณะนี้โบกมือเรียกฉันทันทีที่เห็น ตอนนี้ฉันเข้ามาในคณะของเฮียเต้เพราะต้องมารอเฮียจัดกิจกรรมรับน้อง วันนี้มีกิจกรรมสำคัญของคณะเฮียบอกว่าจะเลิกดึกจึงให้ฉันมารอที่นี่กับน้องญานินแทน"พวกเฮียไปรับน้องแล้วเหรอ""ใช่ค่ะ เพิ่งออกไปเมื่อกี้นี้เอง พี่กินผลไม้ไหม นินซื้อมาเผื่อเยอะเลย" สาวรุ่นน้องยื่นผลไม้มาวางตรงหน้า ฉันจึงยิ้มขอบคุณแล้วนั่งคุยเล่นกับเธอ ตั้งแต่วันที่ไปเที่ยวด้วยกันสองวันเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นรอจนถึงสามทุ่มพวกเฮียก็ยังไม่เลิก แต่ได้ยินเสียงเอะอะจากกิจกรรมรับน้องตรงลานกิจกรรมหรือที่ทุกคนในมหาวิทยาลัยจะเรียกมันว่าลานเกียร์ของคณะนี้ "ทำไมเลิกช้าขนาดนี้ล่ะ ทีแรกพวกรุ่นพี่บอกว่าสองทุ่มครึ่งไม่ใช่เหรอ" "พี่ทศกัณฐ์บอกว่ามีรุ่นน้องสาขาอุตส่าห์การคนหนึ่งทำตัวมีปัญหาค่ะเลยต้องเพิ่มบททดสอบ"ฉันพยักหน้าเข้าใจแล้วเดิ

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.45

    EP.45พอมาถึงที่ป่าสนซึ่งเป็นสถานที่ตั้งแคมป์ของพวกเรา ทุกคนก็พากันกางเต็นท์ของตัวเอง จะมีก็แต่คู่เราเนี่ยแหละที่งอนกันอยู่ เฮียมันก็แกล้งเงียบใส่ฉันอยู่ได้ถ้าทำแบบนี้ใครมันจะไปอยากอยู่ด้วยอึดอัดใจจะตายไป"สาวๆ พี่ขอนอนด้วยได้ไหม" ฉันเดินดุ่มๆไปหาสองสาวรุ่นน้องที่กำลังช่วยกันกางเต็นท์อยู่โดยไม่สนใจเฮียที่ทำหน้าขรึมกางเต็นท์อยู่คนเดียว"ได้สิคะพี่ใบชา" น้องใบเฟิร์นตอบแล้วส่งยิ้มให้กันอย่างเป็นมิตร"เป็นอะไรอีกเนี่ย มาคุยกันดีๆ" พอฉันเดินกลับที่กระเป๋าเพื่อที่จะหยิบมันมาที่เต็นท์ของเด็กๆเฮียเต้ก็พูดขึ้นจากด้านหลัง แล้วเข้ามาดึงแขนฉันให้เดินตามไปแต่ฉันก็สะบัดแขนตัวเองออกแล้วจ้องหน้าเฮียกลับด้วยความหงุดหงิด"ชาอยากนอนกับน้อง ๆค่ะ เป็นผู้หญิงเหมือนกัน""..." เฮียถอนหายใจออกมาแล้วเท้าเอวมองฉันนิ่งเหมือนคนกำลังพยายามใจเย็นแล้วน้ำเสียงก็อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด "ใบชา""..." ฉันเบือนหน้าหนีก่อนจะหยิบกระเป๋าของตัวเองและเอื้อมมือไปหยิบแต่ไม่ทันคนที่มือไวกว่าคว้ากระเป๋าฉันไปถือไว้สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกใดๆออกมาเลยแม้แต่น้อย "อะไรของเฮียเนี่ย""จะเอาไปเก็บให้" ว่าแล้วเขาก็เดินไปที่เต็นท์แล้วโย

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.44

    EP.44พอโดนเฮียดุยัยนั่นก็หน้าซีดยอมไปกับเพื่อนเลย ทีฉันน่ะขนาดใช้กำลังแล้วยังไม่กลัว "ทำแบบนี้จะไม่ไปฟ้องแม่เหรอ""จะฟ้องก็ฟ้องเถอะ เฮียบอกแม่ไปแล้วด้วยว่าเด็กมันก้าวก่ายเกินไป แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแปลว่าเข้าใจ" เฮียทำหน้าขรึมเหมือนกำลังหงุดหงิดอยู่จริงๆ "ช่วงแรก ๆก็พอรับได้นะ เฮียคิดว่าเป็นเด็กปีหนึ่งเลยต้องช่วยเหลือ แต่หลังๆมามันไม่ใช่แล้วไง เพื่อนก็มีแต่ยังมารบกวนเราอีก""ก็เด็กมันชอบไง" ฉันพูดแล้วยิ้มกวนๆส่งให้เฮียเต้ ที่หันมามองกันอย่างไม่ชอบใจ "ไม่หึงหน่อยเหรอ" "หึงทำไม ก็เฮียทำให้ชาไว้ใจแล้วนี่" พูดไปอย่างนั้นแหละทั้งที่แทบจะลงไปตบกับยัยแตมที่หน้าห้องน้ำร้านกาแฟแล้ว ต่อให้ไว้ใจแค่ไหนถ้าผู้หญิงมันให้ท่าก็ต้องจัดการ "แต่เห็นว่าชาไว้ใจเฮียก็อย่าทำให้ผิดหวัง ไม่อย่างนั้นชาจะเอาอีโต้มาฟันของเฮียแล้วสับให้เละ!""โหดจัง เปลี่ยนจากอีโต้เป็นอย่างอื่นแทนได้ไหม""ไม่คุยด้วยดีกว่า หิวข้าวจะแย่แล้วนะ" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้เข้าทางเฮีย เอะอะหยอดเข้าหาเรื่องบนเตียงตลอด หลังจากเราไปทานข้าวกันเสร็จเฮียก็พากลับคอนโด เพราะต้องอ่านทบทวนเพื่อสอบวันพรุ่งนี้ต่อ ช่วงนี้ฉันเลยถูกหิ้วไปมาอย่า

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.43

    EP.43หลายวันต่อมาเพราะช่วงนี้เป็นช่วงสอบ ฉันที่เพิ่งกลับมาจึงต้องอยู่ห้องรอเฮียกลับทุกวัน จะมีบางวันที่เพื่อนมันไม่มีสอบก็จะพาฉันมานั่งเล่นร้านกาแฟที่พวกมันไปนั่งอ่านหนังสือด้วย อย่างเช่นวันนี้"แก! นังเด็กนั่นไงที่ไปกับผัวแก" ปาล์มมี่กระซิบตอนที่ฉันกำลังนั่งเล่นมือถืออยู่เงียบๆ มันบุ้ยปากไปทางผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันเคยเห็นผ่านรูปถ่าย เป็นคนที่เฮียบอกว่าแม่ของนางฝากดูแลแต่เฮียก็รู้สึกอึดอัดไม่น้อยที่เด็กคนนี้ชอบก้าวก่ายชีวิตหลายอย่างและเอาแต่ใจเหมือนลูกคุณหนู"เป็นอะไรยัยแตม" ฉันและเพื่อนต่างเงียบฟังบทสนทนาของโต๊ะนั้นอย่างเสียมารยาท เพราะอยากรู้นิสัยใจคอของยัยนี่ว่าที่จริงแล้วเป็นคนยังไงกันแน่"ผู้ชายไม่รับโทรศัพท์""พี่ฮ่องเต้เหรอ กูได้ข่าวว่าเขามีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอ" "แล้วไง" ยัยแตมนั่นพูดแล้วแสยะยิ้มนิดหน่อยอย่างหน้าหมั่นไส้ "อยู่ไกลกันขนาดนั้น ไม่เห็นรอดสักคู่"ฉันอยากจะทึ้งหัวยัยนั่นตอนนี้เหลือเกินแต่การอยู่เงียบๆรอเชือดนิ่มๆน่าจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า"พี่เขาไปเรียนปีเดียวไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวก็กลับมาหรือเปล่า""อืม แต่ฉันว่าตอนนี้พี่ฮ่องเต้ก็คงเริ่มเบื่อๆแล้วหรือเปล่าวะ ผู้ชายยังไงก็คื

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.42

    EP.42"มาถึงก็จะกินเลยเหรอ" ฉันเม้มริมฝีปากเข้าหากันอย่างเขินเมื่อพูดคำนั้นออกไป "อืม โทษฐานที่ทำให้ต้องนอนคนเดียวมาหนึ่งปีเต็ม แล้วยังจะมาแกล้งกันวันนี้อีก" เสียงเข้มเอ่ยอย่างแผ่วเบา ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของฉันนิ่ง แต่ฉันแอบเห็นความปรารถนาในแววตาคู่นั้นจนทำให้หัวใจของฉันวูบไหว"งั้นก็..." คำพูดของฉันถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อถูกริมฝีปากหยักปิดปากบางของฉันแบบไม่รีรอ ก่อนจะบดขยี้รุนแรงเอาแต่ใจ ราวกับจะลงโทษที่ฉันหลอกให้เฮียกังวลมาทั้งคืนเรียวลิ้นที่ช่ำชองไล่กวาดเอาความหวานภายในโพรงปากจนฉันแทบหายใจไม่ทัน เมื่อพยายามจะปิดริมฝีปากหนีเพื่อหยุดการกระทำนั้นและเรียกหาอากาศหายใจ กลับถูกฟันคมขบเม้มลงมาที่ริมฝีปากล่างอย่างจงใจ"อื้อ!""คิดถึงมากเลยรู้ไหม" เฮียเต้ยอมขยับริมฝีปากออก ฉันรีบสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วมองค้อนแต่ก็ต้องเม้มปากเข้าหากันอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงกระซิบแหบพร่าและนัยน์ตาสีเข้มที่ส่งความปรารถนาร้อนแรงอย่างกับเปลวไฟที่ลุกโชน"ชาก็คิดถึงเฮียค่ะ" ฉันตอบเสียงนุ่มแผ่วเบา ตวัดแขนโอบรอบลำคอแกร่งและส่งสายตาหวานๆให้เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่เฝ้าคิดถึงมานานแรมปีได้ยินเสียงหัวเราะใ

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.41

    EP.41หกเดือนต่อมา"แม่อยู่ไหนแล้วคะ มาถึงหรือยัง"(อยู่รอใกล้ๆ ทางออกประตูสองลูก)"อ๊ะ เห็นแล้วค่ะ"ฉันยิ้มกว้างกับตัวเอง ไพล่มือไปด้านหลังเพื่อยัดโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงลากกระเป๋าเดินทางเดินลงมายังชั้นล่างที่พ่อกับแม่ยืนรออยู่เรื่องที่กลับมาไทยวันนี้มีแค่แม่กับพ่อที่รู้เพราะฉันบอกกับคนอื่นว่าจะกลับในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า เนื่องจากอยากมาดูอะไรให้เห็นกับตาตัวเองสักหน่อย"พ่อแม่! ชาคิดถึงที่สุดเลย " ฉันรีบโผกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงหลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกับเกือบครึ่งปี เพราะก่อนหน้านี้พวกท่านเคยเดินทางไปเที่ยวหากันที่เยอรมันมาครั้งหนึ่งครั้งนั้นเฮียก็เกือบจะไปด้วยเหมือนกันแต่ดันติดงานใหญ่ของคณะซะก่อนเพราะเป็นช่วงที่กำลังขึ้นปีสามและมีกิจกรรมรับน้องอีกจนแทบไม่มีเวลา"ทำไมถึงแอบมาแบบนี้ล่ะลูก จะไม่ให้ฮ่องเต้รู้หน่อยเหรอ" แม่ถามอย่างไม่เข้าใจตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน"มาเซอร์ไพรส์ค่ะ แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ"เป็นเซอร์ไพรส์แบบต้องมีคนตายไปข้าง เพราะก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนรักสองคนของฉันมันส่งรูปที่เฮียพาเด็กปีหนึ่งหน้าตาน่ารักขึ้นรถแล้วยังมีตอนที่พาไปกินข้าวอีกเฉพาะตอนที่เพื่

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.40

    EP.40หกเดือนต่อมา "แม่อยู่ไหนแล้วคะ มาถึงหรือยัง" (อยู่รอใกล้ๆทางออกประตูสองลูก) "อ๊ะ เห็นแล้วค่ะ" ฉันยิ้มกว้างกับตัวเอง ไพล่มือไปด้านหลังเพื่อยัดโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงลากกระเป๋าเดินทางเดินลงมายังชั้นล่างที่พ่อกับแม่ยืนรออยู่ เรื่องที่กลับมาไทยวันนี้มีแค่แม่กับพ่อที่รู้เพราะฉันบอกกับคนอื่นว่าจะกลับในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า เนื่องจากอยากมาดูอะไรให้เห็นกับตาตัวเองสักหน่อย"พ่อแม่! ชาคิดถึงที่สุดเลย " ฉันรีบโผกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงหลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกับเกือบครึ่งปี เพราะก่อนหน้านี้พวกท่านเคยเดินทางไปเที่ยวหากันที่เยอรมันมาครั้งหนึ่งครั้งนั้นเฮียก็เกือบจะไปด้วยเหมือนกันแต่ดันติดงานใหญ่ของคณะซะก่อนเพราะเป็นช่วงที่กำลังขึ้นปีสามและมีกิจกรรมรับน้องอีกจนแทบไม่มีเวลา"ทำไมถึงแอบมาแบบนี้ล่ะลูก จะไม่ให้ฮ่องเต้รู้หน่อยเหรอ" แม่ถามอย่างไม่เข้าใจตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน "มาเซอร์ไพรส์ค่ะ แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ" เป็นเซอร์ไพรส์แบบต้องมีคนตายไปข้าง เพราะก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนรักสองคนของฉันมันส่งรูปที่เฮียพาเด็กปีหนึ่งหน้าตาน่ารักขึ้นรถแล้วยังมีตอนที่พาไปกินข้าวอีก เฉพาะตอ

  • เมียวิศวะ(เซตวิตวะ)   EP.39

    EP.39ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าตัวเองได้ทำอะไรพลาดไป ตอนที่ผมรอฟังคำอวยพรจากใบชาถึงได้รู้ว่าเธอเองก็คงจะรอฟังคำบอกรักจากผมเช่นกัน หวังว่าตอนนี้ชายังอยากจะได้ยินคำนั้นจากเฮียอยู่นะ ผมตั้งท่าจะโทรไปหาเธอทันที ถึงค่าโทรจะแสนแพงแต่เฮียก็ยอมเสียถ้าได้คุยกับชา นาทีเป็นหมื่นก็ยอมคิดแล้วก็เขินเลย...'ไม่ต้องโทรมานะ ชามาเรียนภาษาเลิกสองทุ่ม'แล้วความสุขที่ส่องสว่างของผมก็ถูกหรี่ไฟลงเมื่อเธอส่งข้อความมาอีกรอบ "โอ้โห่ อารมณ์มึงขึ้นลงยิ่งกว่าหุ้นอีกนะ" รอยยิ้มที่เกิดขึ้นมาบนใบหน้าแบบไม่ได้ตั้งใจของผมต้องหุบลงเมื่อเสียงของไอ้คิวดังขึ้นพร้อมกับข้อความของใบชาHongtae: งั้นอีกสองชั่วโมงเฮียโทรหานะไม่เป็นไร รอได้อยู่แล้ว นี่ก็รอมาตั้งร้อยแปดสิบห้าวันแค่อีกสองชั่วโมงเองที่จะได้ฟังเสียงในรอบสิบวันจะเป็นอะไรไป"กูกลับนะ มึงเคลียบิลจ่ายเลยแล้วบอกกูในไลน์" ว่าแล้วผมก็ยัดโทรศัพท์มือถือลงกระเป๋ากางเกงหยิบของขวัญจากเมียขึ้นมาถือไว้อย่างหวงแหน เฮียจะใส่มันทุกวันเลย ถ้ากางเกงบ็อกเซอร์มันมีช่องให้ใส่เข็มขัดเฮียก็จะใส่ตอนนอนด้วย เสียดายที่มันไม่มี"เดี๋ยว" เสียงของไอ้นธีร้องท้วงทำให้ผมต้องหันหลังกลับไปมองอีกครั้งแ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status