MasukShare
30 : เหอซีเหอซ่าง
Terakhir Diperbarui:
2025-05-22 13:18:54
Bab terbaru
เมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย ตอนพิเศษ ‘ความหลังของหลี่ซ่งจวิน’
ตอนพิเศษ‘ความหลังของหลี่ซ่งจวิน’..“เจ้าว่าผ้าผืนนี้ดีไหม?” หลี่ซ่งจวินยื่นผ้าไหมซูจิ่นให้หลันผิงลั่วดูนางมองผ้าไหมผืนตรงหน้าก่อนจะถอนหายใจเล็กน้อย ระดับมันสมองที่ไม่เข้าใจความหรูหราฟู่ฟ่าแบบนางจะไปมองออกอะไร มองไปมันก็เหมือนกันทุกผืนไม่เห็นจะมีอันไหนแตกต่างกันเลยมันก็แค่ผ้าไหมเท่านั้น“ความคิดเรื่องแฟชั่นของข้าติดลบ”“แฟชั่นคืออะไร?” หลี่ซ่งจวินขมวดคิ้วเล็กน้อย“ก็แบบลวดลายอาภรณ์ การตัดเย็บชุดประมาณนั้น”“อ๋อ” เขาพยักหน้ารับก่อนจะยื่นผ้าไหมให้นางดูอีกครั้ง “เจ้าว่าผืนนี้งดงามหรือไม่?”แล้วทำไมมันวนกลับมาเรื่องนี้ได้เนี่ย!“อืม งาม” นางตอบแบบขอไปที“งั้นเอาผืนนี้ด้วย” เขายื่นมันให้เฒ่าแก่“นี่เจ้าก็ซื้อไปเยอะแล้วนะ เจ้าจะตัดสักกี่ชุด?”“ข้าชมชอบการตัดอาภรณ์งาม ๆ”“เจ้าสำอางกว่าที่ข้าคิดอีกนะ”“เมื่อก่อนข้ามาเลือกซื้อผ้าไหมกับเสี่ยวหลิวบ่อย ๆ” แต่พอพูดมาถึงตรงนี้เขาก็เงียบลงจนหลันผิงลั่วต้องเงยหน้ามองถึงได้เห็นแววตาเศร้าลงเล็กน้อยของเขา“เจ้ายังคิดถึงจางชิงหลิวอยู่สินะ”“ข้าอยู่กับนางมาเกือบร้อยปี ผ่านทุกข์ผ่านสุขมามากมาย” เขาทิ้งตัวลงนั่งข้างนางก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่“เมื่อก
เมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย ตอนพิเศษ ‘ขนมเปี๊ยะไข่เค็มลาวา’
ตอนพิเศษ‘ขนมเปี๊ยะไข่เค็มลาวา’..ดินแดนทะเลทรายอาสัญ“พี่สามีข้ามาหาท่านแล้ว!” หลันผิงลั่วตะโกนจนเสียงดังลั่นหน้าเรือนนอนของเหอมู่เสียงพร้อมโชว์ตะกร้าใส่ขนมให้ “ข้าเอาขนมเปี๊ยะไข่เค็มลาวาสูตรใหม่มาฝากท่านด้วย!”แต่แทนที่พี่สามีจะออกมาต้อนรับกลับมีพลังพุ่งออกมาจากด้านในเรือนแทนจนหลันผิงลั่วต้องหมุนตัวหลบ ทุกอย่างคล่องแคล่วมากเพราะนางอัปสกิลการต่อสู้มาแล้วเรียบร้อย“ไม่ได้กินข้าหรอกพี่สามี”“ข้ารำคาญเจ้าเสียจริง” เหอมู่เสียงเดินออกมาจากเรือนด้วยสีหน้าหงุดหงิดก่อนจะยกแขนขึ้นกอดอกจ้องมองน้องสะใภ้ที่ยังยิ้มร่าหน้าบานเป็นกระด้ง“การแต่งงานกับน้องชายของข้าทำให้เจ้าเบื่อหน่ายจนต้องฆ่าตัวตายเลยหรือ?”“น้องชายของท่านเป็นบุรุษที่ดี ถ้าจะมีเรื่องเบื่อหน่ายก็คงจะมีเรื่องเดียวคือเขามักมากในกามไปหน่อย ข้าต้องปรนนิบัติเขาแทบทุกคืน เหนื่อยจะขาดใจแล้ว”เหอมู่เสียงที่ได้ยินก็กลอกตามองบนอย่างเหนื่อยใจก่อนทำท่าจะหันตัวเดินกลับเข้าไปในเรือน“เดี๋ยวสิพี่สามี!” หลันผิงลั่วรีบวิ่งกระโดดเหยียบราวระเบียงก่อนจะหมุนตัวมายืนตรงหน้าของเหอมู่เสียงแล้วยื่นตะกร้าให้เขา“พี่สามีข้าทำขนมเปี๊ยะไข่เค็มลาวามาฝากท่าน”“โ
เมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย ตอนพิเศษ ‘ชุดนอนไม่ได้นอน'
ตอนพิเศษ‘ชุดนอนไม่ได้นอน'..ช่วงนี้หลันผิงลั่วเอาแต่เย็บปักชุดชุดหนึ่ง นางตั้งใจทำมันมากเสียจนไม่มีเวลาให้เหอมู่เซียงนักจนพ่อหมาป่าหนุ่มน้อยอกน้อยใจหนีออกมาเดินเล่นที่ตลาดตั้งแต่เช้า ยันตอนนี้จะค่ำแล้วนางก็ยังไม่ออกมาตามหาหรือออกมาง้อเขาเลยสุดท้ายก็กลายเป็นเหอมู่เซียงที่ต้องแบกหน้าหนา ๆ ของตนเองกลับบ้าน แต่ภายในบ้านกลับเงียบเชียบราวกับไร้คนอยู่จึงก้าวเท้าเดินเข้ามาในเรือนก็เห็นว่าภรรยาคนงามยังคงนั่งเย็บปักถักร้อยเหมือนเดิมดูจริงจังกับชุดนั้นมาก“เจ้ากำลังทำอะไรอยู่กันแน่?”“เจ้ามาพอดีเลย”หลันผิงลั่วสะบัดชุดให้เหอมู่เซียงได้ดู เขาเองก็ยิ่งแปลกใจกับสิ่งที่เห็นมันมีรูปทรงเป็นเสื้อผ้าแต่ว่ามันบางยิ่งกว่าเสื้อซับในเสียอีก ไม่เข้าใจว่าเราจะสามารถใส่ชุดนี้ออกไปเดินข้างนอกได้อย่างไรในเมื่อมันปิดอะไรไม่มิดเลย หรือว่ามันจะไม่ใช่ชุดที่สวมใส่ ผ้าบางเบาลายปักฉลุเช่นนี้คงมีไม่กี่อย่าง“เจ้ากำลังทำผ้าม่านหรือ?”“ฮะ?” หลันผิงลั่วหน้าเหลอหลาเขาเลยชี้นิ้วไปยังผ้าม่านบางตรงหน้าต่างที่มันเหมือนชุดในมือของนางเลย“มะ… ไม่ใช่สักหน่อย” นางหน้ามุ่ยเล็กน้อย แต่จะว่าไปมันก็เหมือนผ้าม่านจริง ๆ นะ ผ้าบางเบา
เมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย ตอนพิเศษ ‘ทดสอบยาพิษ’
ตอนพิเศษ‘ทดสอบยาพิษ’..หลี่ซ่งจวินยกขวดยาในมือขึ้นมองด้วยรอยยิ้มมุมปากเล็กน้อย เขาเก็บมันใส่ใต้เสื้อแล้วเดินฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีออกมาจากเรือนเพื่อไปยังหอจินหนิงที่นัดกับเจ้าหมาป่าดำชั่วเอาไว้ที่หอจินหนิงเองก็มีเหอมู่เซียงมานั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขาหยิบเอาขวดยาพิษออกมาจากสาบเสื้อแล้วเทใส่กาน้ำชาพร้อมทั้งคนให้เข้ากัน ยาพิษนี้ไม่มีสีไม่มีกลิ่นกินเข้าไปไม่รู้แน่ว่าโดนพิษไม่นานนักคนที่กำลังรอก็มาถึงหลี่ซ่งจวินเดินเข้ามาด้วยสีหน้านิ่งเรียบหยิ่งยโสโอหังเหมือนเช่นเดิมจนเขาอยากจะลุกไปหักคอทิ้งให้มันจบ ๆ ไปแต่ต้องพยายามอดทนอดกลั้นเอาไว้เพราะเห็นแก่หน้าของหลันผิงลั่วหรอกนะ“เจ้ามาไวเสียจนข้าละอายใจที่มาช้า” หลี่ซ่งจวินทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามกับเหอมู่เซียง“ก็สมควรละอายใจ” เหอมู่เซียงกล่าวออกมาอย่างไม่รักษาน้ำใจ“ใจสงบลงหน่อยเถิด หน้าบูดบึ้งทั้งวันจะทำให้แก่ไว”หลี่ซ่งจวินหันไปหาเสี่ยวเอ้อร์ก่อนจะยกมือเรียก“รับอะไรดีขอรับคุณชาย”“เจ้าอยากกินอะไร?”“กระต่าย” เหอมู่เซียงตอบเสียงเรียบ“กระต่ายย่างมีไหม?”“จริง ๆ ไม่มีแต่ถ้าคุณชายต้องการเราจะไปหามาให้ขอรับ”“งั้นหาให้ข้าที เดี๋ยวจ่ายเพิ่มให้ แล้ว
เมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย 33 : จนผมหงอกขาว
Chapter 33'จนผมหงอกขาว'..“ท่านพ่อ ท่านพ่อ” เสียงใสของเหอซ่างดังขึ้นพร้อมทั้งแรงเขย่าชายอาภรณ์จนเหอมู่เซียงต้องทิ้งตัวลงนั่งแล้วยกมือขึ้นลูบใบหน้าอ่อนเยาว์ด้วยรอยยิ้ม“ว่ายังไง?”“ข้าอยากกินกระต่าย”เหอมู่เซียงที่ได้ฟังก็ยิ้มออกมาก่อนจะยกมือขึ้นลูบหัวของบุตรชายที่ยามนี้อายุสามขวบปีแล้ว แต่กลับมีร่างกายสูงใหญ่ราวกับเด็กห้าขวบปีเพราะเป็นครึ่งปีศาจและยังเป็นปีศาจหมาป่าดำอีก วัยที่กำลังเรียนรู้และเล่นสนุกสนาน“ไว้พรุ่งนี้พ่อจะพาไปดีไหม?”เหอซ่างพยักหน้ารับทันทีก่อนจะหันไปปั้นหิมะที่ตกโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้าด้านบน “ท่านแม่บอกว่ามันคือสโนแมน”เด็กน้อยให้พ่อดูตุ๊กตาหิมะที่เอาก้อนกลม ๆ มาต่อกันแล้วใช้นิ้ววาดใบหน้า แต่เขาจำได้ว่ามันต้องมีจมูกยาว ๆ ด้วยเลยหันไปหยิบกิ่งไม้มาเสียบให้“เก่งมากลูกพ่อ”“ท่านพ่อ!” เสียงตะโกนดังมาจากในบ้านจนเหอมู่เซียงตกใจรีบเดินมาดูทันทีเพราะวันนี้เขาอยู่บ้านผู้เดียวรับหน้าที่ดูแลบุตรชายทั้งสองคนเพราะหลันผิงลั่วไปช่วยหลี่ซ่งจวินที่โรงหมอ“เกิดสิ่งใดขึ้นซีเอ๋อร์?”เมื่อเข้ามาภายในบ้านก็เห็นเจ้าแฝดคนโตกำลังขยับตัวออกจากเก้าอี้ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะตัวดันเข้าไปติดกับช่องต
เมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย 32 : เทศกาลหยวนเซียว
Chapter 32‘เทศกาลหยวนเซียว’..“ทางซ้ายหน่อย”“ตรงนี้หรือ?”“ไม่ ๆ ขยับอีกนิด”เสียงหวานของหลันผิงลั่วดังขึ้นพร้อมนิ้วที่ชี้ไปบนชายคาประตูหน้าบ้านเพื่อบอกให้หลี่ซ่งจวินที่กำลังแขวนโคมขยับให้ตรงสวยงาม ในยามนี้บ้านเรือนทุกหลังล้วนตกแต่งไปด้วยโคมสีแดงเพราะเทศกาลหยวนเซียวเวียนมาถึงแล้วทุกที่เลยครึกครื้นเป็นพิเศษ แม้แต่ตัวนางเองก็ตื่นเต้นเพราะเคยแต่เที่ยวเทศกาลนี้ในโลกจริงข้างนอกไม่เคยเที่ยวในโลกโบราณมาก่อนเลยแต่มันก็คงไม่ได้แตกต่างกันมากหรอกมั้ง“ได้หรือยัง?” หลี่ซ่งจวินหันมาส่งยิ้มให้สหายรู้ใจ“ได้แล้ว เยี่ยมมาก” นางยกนิ้วโป้งให้เขาด้วยรอยยิ้ม “งั้นเจ้าก็ลงมาได้แล้ว”แต่จังหวะที่หลี่ซ่งจวินกำลังจะลงจากบันไดลิงที่มันก็ไม่ได้แข็งแรงอะไรมากนัก เหอซีกลับวิ่งพรวดพราดออกมาจากบ้านจนทั้งสองคนตกใจแต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือเด็กน้อยดันชนเข้ากับขาบันไดเต็ม ๆ แม้ถึงจะยังเด็กแต่ก็เป็นครึ่งปีศาจจึงมีพละกำลังมากกว่าเด็กทั่วไปมากทำให้ทันทีที่วิ่งชนขาบันไดก็สะบัดเพราะมันไม่แข็งแรงอยู่แล้ว“เห๊ย!”ร่างของหลี่ซ่งจวินเสียหลักหงายหลังร่วงลงมาทันทีแบบไม่ทันได้ตั้งตัวจึงใช้พลังอะไรไม่ทันทั้งนั้น หลันผิงลั่วที่เห็
Anda juga akan menyukai
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้14.4K Dibacaทั่วทั้งใต้หล้าข้ายอมสยบเพียงนาง
ชวี่เหว่ย7.8K Dibacaข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ8.5K Dibacaหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย9.5K Dibacaใต้หล้าสยบรัก
จูน187.7K Dibacaข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ
Bunmeebooks973 Dibacaข้านี่แหละพระชายาท่านอ๋องโลหิต
ชาไทยเย็น3.3K Dibacaบัวขาวแต้มสี
moonlight -mini643 Dibaca
