ลิลลี่หมีลงยันต์ 7

เพียงไม่นานลิลลี่ก็ย้ายหอยย้ายร่างไปอยู่ในห้องคอนโดมิเนี่ยมของไอ้หนุ่มตี๋หล่อคนนั้น   ซึ่งมันคิดว่ามันเป็นจอมเอาหนึ่งในยุทธจักรนักเที่ยวกลางคืน  มันแอบเอายาปลุกเซ็กส์ชนิดแรงพิเศษใส่ลงไปในน้ำดื่มของลิลลี่  โดยหวังว่าจะของขึ้นแล้วยอมให้มันเอาง่ายๆแบบทุกรายที่ผ่านมา

ลิลลี่รู้ล่วงหน้าเหมือนมีพรายกระซิบ  แต่ก็ไม่ได้โวยวาย  แอบยิ้มด้วยซ้ำเมื่อรู้ดีว่า เอ็นของไอ้หนุ่มตี๋หล่อคนนี้จะเผชิญกับหอยมหากาฬที่มันไม่เคยประสบพบพานมาก่อน  และทันทีทีผ้าผ่อนหลุดออกจากร่าง  ไอ้ตี๋หล่อก็ต้องกลืนน้ำลายเมื่อเห็นเรือนร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอ  ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา ผิวพรรณ  หอย นม เอว สะโพก เรียวขา  รวมไปถึงลีลาและสายตาอันยั่วยวน  ทำให้เอ็นขนาดแปดนิ้วของมันแข็งปั๋งชี้หน้าเธอราวกับมีสวิทช์อัตโนมัติ

ลำเอ็นขาวๆ ตัดกับสีหัวเอ็นแดงก่ำ  ยาวร่วม 9 นิ้ว  มันช่างน่าดูดกระทอกเสียนี่กระไร  สำหรับสาวแก่แม่หม้ายทั่วไป  แต่สำหรับลิลลี่แล้ว  หลังจากเจอเอ็นแขกถอนอาคมนับสิบมาแล้วหมาดๆ  ไม่ได้รู้สึกอะไรมาก  นอกจากหาทางเอาประโยชน์จากเอ็นแท่งนี้ให้มากที่สุด  เธอจึงปล่อยให้มันทำทุกอย่างตามที่ใจปรารถนา  ไม่ว่าจะเป็นจูบปาก เลียนม ฟัดทึ้งดึงจนหัวนมแทบขาด  แต่เนื่องจากมันถูกลงอักขระกำกับด้วยมนต์ดำมาแล้ว  มันจึงคืนสภาพได้อย่างรวดเร็ว  เวลาดูดเหมือนมีน้ำนมหวานๆมันๆไหลออกมาด้วย  หัวนมแข็งแด่สู้ปากลิ้นอยู่ตลอดเวลา

ยิ่งตอนที่มันประกบปากลงที่หอยชามเปลของลิลลี่   แล้วดูดแคมใน เดาะลิ้นให้แคมสั่นระริก  แคมในของลิลลี่ก็แปรสภาพเหมือนริมฝีปาก  ขยับดูดประกบปากไอ้ตี๋หล่อเอ็นยาวใหญ่จนมันแปลกใจที่หอยจูบตอบมันได้  ในขณะที่ติ่งของเธอยังยาวยื่นออกมาเกี้ยวพันกับลิ้นของมันอีก

มันตกใจจะถอนปากออก  แต่หอยลิลลี่กลับจูบปากมันไว้แน่น  มันดิ้นขลุกขลักอยู่ในง่ามขาของลิลลี่  จนเธอรู้สึกขัดใจขึ้นมา  สั่งหอยให้หยุด  ก่อนจะก้าวคร่อมเอ็นมันแทน   มันพยายามจะถดกายหนีด้วยความกลัว  ยิ่งทำให้ลิลลี่โกรธมากขึ้น

“จะเอากูหรือไม่เอา ไอ้สัตว์”  ลิลลี่ด่ามันโดยไม่รู้ตัวเหมือนผีเข้า

“กลัวแล้ว อย่าทำผมเลย หอยผี  หอยผี  ผมกลัวแล้ว”   ไอ้ตี๋หล่อยกมือขึ้นปิดป้องพัลวันด้วยความกลัวแทบบ้า

ลิลลี่ไม่ฟังเสียงไล่เอาเอ็นมันจนได้  พอเข้าหมดอัน  ลิลลี่ก็กระเด้ามันทั้งเร็วและแรง บางทีก็หมุนหอย 360 องศา  บางจังหวะก็เด้งจนหอยหลุดจากเอ็นก่อนจะทิ้งดิ่งลงปักหอยมาใส่เอ็นไอ้ตี๋หล่อชะตาเอ็นขาดอย่างแรง

“จ๊าก”

แม้มันจะชโลมด้วยน้ำหวานขาวเป็นฟองฟอด  แต่ด้วยความเร็วและความแรงที่หอยพุ่งลงมา มันเกิดการเสียดสีอย่างรุนแรง  ความเสียวกับความเจ็บแสบก็เกิดขึ้นไม่ได้น้อยกว่ากัน  

น้ำหวานแตกกระจาย  แต่ลิลลี่ไม่ยอมให้มันสุขสมเพียงครั้งเดียว  เธอกระหน่ำแทงมันทุกทิศทาง  กลับหัวกลับหาง  ตะแคงเอา  ตีลังกาเอาราวกับนักกายกรรม  เหมือนเธอไม่ใช่คน  เพราะแทนที่จะเป็นฝ่ายชายเป็นฝ่ายนำเหมือนการเต้นลีลาศ   เธอกลับนำการเอาได้อย่างแคล่วคล่องว่องไว  หนักหน่วงรุนแรง   ต่อเนื่องแบบกดคอมโบ

ไอ้ตี๋หล่อร้องครางโหยหวนเพราะน้ำแตกถี่กัดเป็นสิบครั้ง  เหมือนเวรกรรมตามสนอง  เพราะแต่ไหนแต่ไรมา  มันเป็นฝ่ายทรมานผู้หญิงที่มันพามาเอาด้วย  เพราะมันใช้ยาทน ยาอึดเอาได้นาน  ผู้หญิงเสร็จไปกี่ครั้งมันก็ไม่สน  แม้จะอ้อนวอนให้มันเลิกเอา  มันก็ไม่ยอม  จนบางรายบาดเจ็บสาหัส แทบตายคาเอ็นมันไปเลยก็มี

เสียงร้องสุดท้ายของไอ้ตี๋ขี้เอา  เงียบลงเกือบตีสี่  แสดงว่าอภิมหากาพย์การเอาได้สิ้นสุดลงแล้ว

“นึกว่าจะแน่แค่ไหน ไอ้พวกนักล่า ต่อไปพวกแกจะกลายเป็นเหยื่อ” ลิลลี่นึกในใจก่อนออกมาจากคอนโดเพื่อกลับห้องตัวเอง