เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อคมของเขาที่ตอนนี้ดวงตาเฉี่ยวคมดุจเหยี่ยวนั้นมองมาที่เธอด้วยประกายหวานฉ่ำยิ่งนัก อย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน และไม่คิดว่าท่านประธานใหญ่ที่ท่าทางเย่อหยิ่งทะนงตนอย่างเขาจะใช้ดวงตาเช่นนี้จ้องมองเธอด้วยซ้ำ มันเกิดอะไรขึ้นกัน แต่ว่าเธอไม่มีทางจะยอมเสียซิงให้กับเขาอย่างแน่นอน เรื่องอะไรกัน คนบ้าตัณหา ฉันจะแจ้งความ ลินดาคิด
“ คุณธนาคิม คุณทำอะไรฉัน คุณจะบ้าไปแล้วหรือ ผู้ชายอย่างคุณมีผู้หญิงให้เลือกมากมาย จะมาปล้ำฉันทำไมกัน “ แขนล่ำสันดังคีมเหล็กที่โอบร่างอวบของลินดาเอาไว้จนแนบอกแกร่งที่เธอรู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้สวมทั้งเสื้อและกางเกง ลินดาเมื่อคิดได้ก็เหลือบตาลงมองด้านล่างและก็ตาเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ
” อ๊ายยย ตาบ้า ตาคนโรคจิต ตาคนหื่นกาม ถอดเสื้อผ้าทำไม ถอดทั้งของคุณของฉันเลย คนบ้า ฉันจะแจ้งความ " ลินดาหันไปตวาดเขา ตอนนี้เธอไม่กลัวเขาแล้ว ไล่ออกก็ไล่ออกสิ เจ้านายบ้ากามอย่างนี้คงจะอยู่ด้วยไม่ได้แล้ว
“ ไม่มีทางหรอกลินดาคนสวย เธอเป็นเมียของฉันแล้ว ไม่เห็นหรือไง เสื้อผ้าเราก็ไม่ได้ใส่กันทั้งคู่ เธอกับฉันเรากลายเป็นผัวเมียกันแล้ว และเธอก็รู้ว่าฉันรวยมากและมีอำนาจมากแค่ไหน ต่อให้เธอไปแจ้งความ ฉันก็จะบอกว่าเธอสมยอมและมาแบล็คเมล์ฉันเพราะต้องการจะเป็นเมียของฉัน ต้องการให้ฉันแต่งงานกับเธอ ก็แค่นั้น
เลขาเล็กๆ อย่างเธอ จะร้องแร่แห่กระเฌอให้มันได้อะไรขึ้นมา เพราะไหน ๆ เธอก็ตกเป็นของฉันแล้ว ยอมอยู่เป็นเมียของฉัน แล้วฉันจะเลี้ยงดูเธออย่างดี แต่เธอจะต้องเลิกยุ่งเกี่ยวกับเจ้าพาทิศเสีย ฉันจะปิดหนี้คอนโดให้เธอ ซื้อรถคันใหม่ และให้เงินเดือนเธอเดือนละสองแสน เอาไหม กลางวันเป็นเลขา แต่กลางคืนเธอคือเมียของฉัน อยู่กับฉันที่คอนโดนี้ และนี่เป็นทางเลือกเดียวของเธอ เพราะฉันจะทำทุกอย่างให้เธอไม่สามารถหางานที่ไหนได้อีก ลินดา คิดดูให้ดี ๆ " เลขาสาวหยุดดิ้นรนไปทันที เธอยอมให้เขาโอบกอดเอาไว้ เพราะกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
แล้วเธอก็ก้มลงมองร่างกายเปลือยเปล่าของตนเองเพื่อสำรวจให้แน่ใจ ว่าเธอเสียซิงให้เขาไปแล้วจริงๆ ยอดอกนั้นยังรู้สึกร้อนผ่าวและมันดูเปียกชื้นไม่น้อย ส่วนร่องอวบกลางกลายเธอรู้สึกได้ถึงความเจ็บแปลบๆ และเหมือนมีน้ำรักของเธอไหลรินออกมา แสดงว่าสิ่งที่เขาพูดน่าจะจริง เขาปลุกปล้ำเธอขณะที่เธอยังสลบอยู่
เขาคงจะวางแผนเอาไว้แล้ว ไม่อย่างนั้นเธอคงจะไม่สลบไปทันทีหลังจากดื่มไวน์แก้วนั้นเข้าไปหรอก ลินดาหันไปมองรอบๆห้องที่ตนเองกำลังนอนอยู่ มันไม่ใช่ผับแห่งนั้นที่เธอกับเขาไปคุยกับลูกค้าคนนั้น แต่มันเหมือนห้องในคอนโด ที่เป็นห้องที่กว้างมาก น่าจะเป็นห้องราคาแพงลิบไม่น้อย ใช่สิ ก็เขารวยขนาดนั้น จะอยู่ห้องเล็กๆเท่าแมวดิ้นตายอย่างเธอได้อย่างไรกันเล่า
และที่เขาบอกให้เธอเลิกยุ่งกับพาทิศ มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับเธอ เพราะเธอไม่ได้เป็นอะไรกับพาทิศนอกจากเพื่อนเท่านั้น น้องสาวของเขาเข้าใจผิดไปเองและไม่ยอมฟังเหตุผลอีกด้วย ส่วนเขาก็แน่ล่ะ เชื่อน้องสาวและเข้าข้างน้องสาวของเขาอยู่แล้ว ถึงกับลงมือปล้ำเธอแล้วใช้เงินฟาดหัวเพื่อให้เป็นเมียเก็บนี่อย่างไรเล่า
แต่แล้วยังไง สิ่งที่เขาพูดมันก็จริงเสียด้วย เขามีเงินมากมาย และย่อมจะมีอำนาจและเส้นสายมากมายเช่นกัน แล้วอย่างนี้ คนจนๆอย่างเธอ ที่เลี้ยงตัวเองด้วยเงินเดือนไปเดือนๆ เงินเก็บออมก็แทบจะไม่มี แถมยังมีภาระหนี้สินหลายอย่างและยังต้องส่งเสียแม่ที่ต่างจังหวัดอีกด้วย จะเอาอะไรไปสู้กับเขาได้กัน ลินดาเชื่อว่าเขาทำได้อย่างที่เขาขู่ ถ้าเขาอยากจะทำ
“ ก็ได้ค่ะ ฉันยอมเป็นเมียเก็บของคุณและรับข้อเสนอของคุณก็ได้ แต่ฉันขอเงินล่วงหน้าจากคุณสองล้าน เพื่อรับประกันความมั่นคงของตัวฉันเอง ” ลินดาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรได้อีก เธอไม่มีทางเลือกหากเธอปฏิเสธข้อเสนอเขาและลาออก แถมยังไปแจ้งความว่าเขาข่มขืนแล้วอย่างไรล่ะ แม้มันจะเป็นข่าวใหญ่โตแต่อีกไม่นานคนก็ลืม แล้วหลังจากนั้นเขาจะต้องล้างแค้นเธออย่างแน่นอนที่ทำให้เขาเสียชื่อเสียง
เอาละ แค่เป็นเมียเก็บคนร่ำรวยขนาดนี้อีกไม่นานเขาก็เบื่อเธอ เพราะเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับเขาว่าเป็นคาสโนว่าและเปลี่ยนคู่ควงไม่ซ้ำหน้า แล้วอย่างเธอผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง อีกไม่นานเธอก็คงจะถูกเขาเขี่ยทิ้ง และหลังจากนั้นเธอก็จะจากไป พร้อมกับคอนโดที่ปลอดภาระ รถใหม่ป้ายแดงที่เป็นชื่อของเธอ และระหว่างนั้นเธอก็จะมีเงินเก็บก้อนโตและคงจะย้ายกลับไปอยู่กับแม่ที่ต่างจังหวัดหรือไม่ก็หางานทำ เพราะคนระดับเขาก็คงไม่มายุ่งเกี่ยวกับเธออีกแล้ว
“ ดีมากคนสวย และเธอจะต้องเลิกยุ่งเกี่ยวกับพาทิศอย่างเด็ดขาด ให้เจ้านั่นกลับไปง้อน้ำหวานน้องสาวฉันเสีย เธอทำได้หรือไม่ ส่วนเธอเป็นเมียลับๆของฉัน และเรื่องนี้จะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าฉันกับเธอเป็นอะไรกัน เราจะอยู่ด้วยกันที่คอนโดของฉัน ส่วนเวลาอยู่ที่ออฟฟิศเธอคือเลขา เราต่างคนต่างมาต่างคนต่างกลับ จะได้ไม่มีใครสงสัย ”
เขาบอกข้อแม้กับเธอเพิ่มเติมและนั่นก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เธอไม่ได้รักเขาเสียหน่อย แต่จะพูดอย่างนั้นก็ไม่เต็มปากนัก ใช่เธอยอมรับว่าเขาหล่อมากและมันทำให้หัวใจเธอหล่นหายไปตั้งแต่แรกพบหน้า แต่เธอก็พยายามสลัดความคิดเหล่านั้นทิ้งไปเพราะมันไม่มีทางจะเป็นไปได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้อย่างน้อยเธอก็เสียซิงให้ผู้ชายที่เธอก็แอบปิ๊งเขา ก็ได้ลินดายอมรับว่าความหล่อของเขาทำเอาใจเธอกระตุก และยอมรับว่ามันเต้นแรงมากทุกทีที่พบหน้าเขา แต่เธอเก็บซ่อนอาการเอาไว้อย่างมิดชิด
ถ้าคิดในแง่ดีอย่างน้อยตอนนี้เธอก็สมหวังเพราะคนที่เธอปลื้มคือเขาไม่ใช่พาทิศสักหน่อย จิตใต้สำนึกของเธอตอนนี้มันเต้นระบำด้วยจังหวะซุมบ้า เพราะสมใจที่ได้เป็นเมียของเขา เมียเลยนะ ไม่ใช่แค่แฟน หนุ่มหล่อลากไส้ที่สาวๆต่างก็กรี๊ดกร๊าด ก็ได้ ยอมเป็นเมียเก็บของคนที่เธอเองก็ถูกใจเขาไม่น้อย และแค่รอให้ทุกอย่างคลี่คลายไปก่อน พาทิศคืนดีกับน้องสาวของเขา และบอสหนุ่มอีกไม่นานก็คงจะเบื่อเธอแล้ว
“ เด็กดี ว่าง่ายอย่างนี้ มาผัวจะให้รางวัลสักหน่อย ” แล้วใบหน้าหล่อเหลือร้ายนั่นก็เลื่อนลงมาประกบจูบ ริมฝีปากที่บวมเจ่อของเธอทันที ลิ้นสากสอดเข้ามาในปากอวบอิ่มที่ยังคงแดงระเรื่อจากเครื่องสำอางค์ที่เคลือบเอาไว้ เพราะลินด้ามัวแต่อ้าปากค้างตกใจ จึงถูกเขาจู่โจมได้อย่างรวดเร็ว จูบนั้นดูดดื่มยาวนานนัก หล่อนถูกเขาดูดลิ้นเล็กที่แสนจะนุ่มนิ่มจนหล่อนเองแทบจะขาดใจตาย แล้วก็เข้าเกี่ยวพันลิ้นเล็กของเธออย่างดูดดื่ม และยาวนานจนกลายเป็นเร่าร้อน
บอสหนุ่มดูดลิ้นเล็กของลินดา ดูดจนหล่อนแทบจะขาดใจ และยังเข้าเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กของเธออย่างดูดดื่ม จากจูบที่จวนจ้วงอย่างรวดเร็วในทีแรกกลับกายเป็นเร่าร้อน และหวานฉ่ำในเวลาต่อมา เพราะลิ้นเล็กของลินดาเผลอเข้าเกาะเกี่ยวกับลิ้นสากหนาของบอสหนุ่ม เพราะเขานั้นเป็นผู้ชายที่ช่ำชองในลีลารัก จัดเจนกว่าลินดาที่แทบไม่เคยเสียจูบให้กับใครเสียด้วยซ้ำ และลินดาเองก็ยอมรับว่าหล่อนถูกใจเขา ไม่ใช่พาทิศอย่างที่ใครๆเข้าใจ
เลขาสาวแทบจะลอยล่องไปในอากาศ เธอหลงลืมตนไปจนสิ้น ถึงกับยอมส่งลิ้นเล็กของเธอเข้าเกี่ยวพันกับลิ้นสากของบอหนุ่มอย่างเต็มใจ เมื่อยอมปล่อยปากอิ่มที่ถูกจูบที่ร้อนลวกจนบวมเจ่อ เพราะบอสหนุ่มยิ่งจูบก็ยิ่งกระหาย เขายอมรับว่าเขาหิวโหยในตัวของเธอ มาตั้งแต่พบหน้ากันในครั้งแรกแล้ว
ทั้ง ๆที่รู้ว่าหล่อนคือชู้รักของเจ้าพาทิศแต่เขากลับหลงเสน่ห์หล่อนเข้าจนได้ และตอนนี้เขาจะทำให้หล่อนกลายมาเป็นเมียของเขาเสีย เมียเก็บของเขา และหล่อนก็ต้องเลิกยุ่งกับเจ้าพาทิศน้องเขยของเขาไปโดยปริยาย เมื่อได้ลงมือจูบผู้หญิงที่เขาพอใจและสนใจตั้งแต่แรกเห็นแล้ว ก็ไม่อิ่มเอมเลยสักที จึงตักตวงเอาตามแต่ใจ
จนเมื่อร่างอวบอัดของเลขาสาวแทบจะขาดอากาศหายใจ เขาจึงยอมปล่อยปากหล่อนเป็นอิสระ แล้วก็ไล้เลียใบหน้าหวานจนทั่ว ทั้งจูบทั้งหอมและไล้เลียจนไม่มีพื้นที่ใดว่างเว้นไปจากลิ้นสากที่ร้อนรุ่มของเขาไปได้ เขาไล้เลีย และสลับกับขบเม้มทำรอยรักเอาไว้จนทั่วซอกคอระหงของเลขาสาว เพื่อจะแสดงให้ผู้ชายอื่นได้เห็นว่าหล่อนมีเจ้าของแล้ว และไล้เลียใบหูเล็กของหล่อนต่ออย่างเมามันจนเลขาสาวครวญครางอย่างทนไม่ไหว หล่อนดิ้นส่ายไปมาเพราะความเสียวซ่านที่เริ่มจะทวีขึ้นทุกทีเมื่อทำรอยรักไว้จนพอใจแล้ว ก็ไล้เลียเนินอกอวบใหญ่ที่ขาวผ่องของหล่อนต่อ แสงสลัวลางๆ ในห้องนอนนี้สว่างพอที่จะทำให้เขาเห็นร่างอวบอิ่มขาวผ่องที่ผ้าผ่อนหลุดลุ่ยไปด้วยน้ำมือของเขา เรือนร่างงามเปลือยเปล่า เจ้านายหนุ่มอยากจะจ้องมองเรือนร่างงามที่เขาแสนจะปรารถนา และมันอยู่ในใจของเขามานับจากได้พบกับหล่อน แม้จะหักห้ามใจว่าหล่อนคือผู้หญิงแพศยาที่คิดแย่งสามีของน้องสาวของเขา ไม่รู้จักศีลธรรม และไม่ใช่ผู้หญิงที่ควรปรารถนา แต่เขาก็อดใจไม่ได้ จนถึงขนาดลงทุนซื้อบริษัทเล็กๆที่หล่อนทำงานอยู่ ใช่เขาช่วยน้ำหวานเพื่อจะกันผู้หญิงคนนี้ออกไปจากครอบครัวของน้องสาวข
เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อคมของเขาที่ตอนนี้ดวงตาเฉี่ยวคมดุจเหยี่ยวนั้นมองมาที่เธอด้วยประกายหวานฉ่ำยิ่งนัก อย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน และไม่คิดว่าท่านประธานใหญ่ที่ท่าทางเย่อหยิ่งทะนงตนอย่างเขาจะใช้ดวงตาเช่นนี้จ้องมองเธอด้วยซ้ำ มันเกิดอะไรขึ้นกัน แต่ว่าเธอไม่มีทางจะยอมเสียซิงให้กับเขาอย่างแน่นอน เรื่องอะไรกัน คนบ้าตัณหา ฉันจะแจ้งความ ลินดาคิด “ คุณธนาคิม คุณทำอะไรฉัน คุณจะบ้าไปแล้วหรือ ผู้ชายอย่างคุณมีผู้หญิงให้เลือกมากมาย จะมาปล้ำฉันทำไมกัน “ แขนล่ำสันดังคีมเหล็กที่โอบร่างอวบของลินดาเอาไว้จนแนบอกแกร่งที่เธอรู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้สวมทั้งเสื้อและกางเกง ลินดาเมื่อคิดได้ก็เหลือบตาลงมองด้านล่างและก็ตาเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ” อ๊ายยย ตาบ้า ตาคนโรคจิต ตาคนหื่นกาม ถอดเสื้อผ้าทำไม ถอดทั้งของคุณของฉันเลย คนบ้า ฉันจะแจ้งความ " ลินดาหันไปตวาดเขา ตอนนี้เธอไม่กลัวเขาแล้ว ไล่ออกก็ไล่ออกสิ เจ้านายบ้ากามอย่างนี้คงจะอยู่ด้วยไม่ได้แล้ว “ ไม่มีทางหรอกลินดาคนสวย เธอเป็นเมียของฉันแล้ว ไม่เห็นหรือไง เสื้อผ้าเราก็ไม่ได้ใส่กันทั้งคู่ เธอกับฉันเรากลายเป็นผัวเมียกันแล้ว และเธอก็รู้ว่าฉันรวย
เขาไม่ได้พูดอะไร แค่เพียงยกรายงานการประชุมนั้นออกอ่านผ่านๆ “ ตอนนี้คุณได้พบกับพาทิศอยู่ไหม ” อยู่ๆเขาก็เอ่ยเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับงานเลยสักนิดขึ้นมา “ ก็พบบ้างค่ะ ” เมื่อได้ยินคำตอบจากเลขาสาว กรามแกร่งของเจ้านายหนุ่มก็ขบเข้าหากันแน่น รู้ก็รู้ว่าเขามีเมียแล้วยังไปนัดพบกันอีกหรือ ไม่รู้จักศีลธรรมบ้างเลยหรือไง เขาครุ่นคิดและจ้องมองใบหน้าที่สวยงามของเลขาใหม่ของเขา แล้วก็เลยเหลือบตามองเรือนร่างของเธอ แล้วก็กลืนน้ำลายเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้เป็นคนสวยมาก และรูปร่างก็ดีอีกด้วย ไม่ได้ผอมบางจนเหมือนนางแบบจนเกินไป หุ่่นกำลังดี เขาชอบผู้หญิงหุ่นแบบนี้เพราะเต็มไม้เต็มมือดีไม่ผอมบางจนเกินไปนัก อยู่ๆความคิดเช่นนี้ก็ผุดขึ้น และทำให้ท่านประธานหนุ่มรีบสลัดมันออกไปจากความคิดทันที เขาเองก็ไม่รู้ว่เขาเกิดบ้าอะไร ตั้งแต่พบหน้าหล่อนในครั้งนั้นแล้ว เขามักจะแว๊บไปคิดถึงหล่อนอยู่บ่อยๆ เหมือนเขาเกิดติดใจหล่อนขึ้นมา ทั้งๆที่เขาเองก็รู้ว่าหล่อนเป็นผู้หญิงแพศยา แย่งสามีของน้องสาวตนเอง และเขาก็ไม่รู่้อีกด้วยว่าหล่อนกับเจ้าพาทิศนั่นมันไปถึงไหนๆ กันแล้ว ทั้งๆที่เขาเองก็มีผู้หญิงไม่ได้ขาด แต่คงจะเป็นเพราะหล
เมื่อร่างงามของลินดาเดินย่างเท้าเข้าไปในห้องทำงานที่ใหญ่โตโออ่าและเช่นเดียวกับตัวอาคารสูงใหญ่หลังนี้ เธอจ้องมองร่างสูงใหญ่ที่ใบหน้าหล่อสะดุดตา ท่านประธานเครือพีพีไอกรุ๊ปนั้นยังหนุ่มมากและก็หล่อมากอีกด้วย และแล้วดวงตาของเลขาสาวก็เบิกกว้าง เขา… รู้สึกว่าเขาเคยแนะนำตัวกับเธอว่าชื่อธนาคิม ใช่แล้ว คือคนที่เคยนัดพบเธอที่ร้านอาหารเพื่อเสนอเงินฟาดหัวเธอให้ไปให้พ้นจากอดีตน้องเขยของเขา ใช่แล้ว เธอจำเขาได้แล้ว ใบหน้าหล่อคมคายของธนาคิม เอื้ออังกูร ประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ใช้ดวงตาคมกริบจ้องมองหน้าหวานของเลขาสาวตัวปัญหานิ่ง และมันดูข่มขวัญไม่น้อยเลย “ มาแล้วหรือ คุณเลขาฯ นั่งก่อนสิ ผมมีอะไรจะพูดกับคุณ ” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แสดงอำนาจ ลินดารู้สึกว่าขาตนเองนั้นสั่นเล็กน้อยยิ่งได้รู้ว่าท่านประธานที่ต้องการพบเธอคือเขา ความไม่สบายใจเล็กๆก็ก่อเกิดขึ้นทันที เธอเดินไปเลื่อนเก้าอี้ที่อยู่ตรงหน้าเขาแล้วนั่งลงแต่โดยดี เพราะอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาคือเจ้าของบริษัทและเธอก็คือลูกจ้างของเขาไปโดยปริยาย“ เอาละ คุณคงจะรู้เรื่องการควบรวมบริษัทแล้ว ” เขายกแฟ้มบางๆ ขึ้นกางอ่านมันต่อหน้าของเธอ “ ผมคิดว่าเงินเดื
ทันทีที่ลินดาเพิ่งมาทรุดนั่งลงที่เก้าอี้ประจำของเธอ ที่อยู่หน้าห้องประธานบริษัทที่เป็นเจ้านายเก่า หลังจากเธอลุกขึ้นไปชงกาแฟเมื่อครู่ เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานก็ดังขึ้น และหลังจากวางหูลงแล้ว ลินดาก็จำต้องหยิบกระจกส่องหน้าบานเล็กมาสำรวจตัวเองเล็กน้อยแล้วก็เติมเครื่องสำอางค์ที่ใบหน้านิดหน่อยเพื่อไม่ให้ซีดเซียวจนเกินไป เพราะเธอจะต้องรีบไปที่สำนักงานใหญ่ในตอนนี้เลย ตามคำสั่งด่วนจากในโทรศัพท์เมื่อครู่ลินดาเรียกแกร๊ปเพื่อมุ่งหน้าไปที่อาคารหลังใหญ่ที่เป็นที่ตั้งของบมจ.พีพีไอกรุ๊ป ริมถนนสุขุมวิทที่เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่มีบริษัทลูกอีกมากมาย และหนึ่งในนั้นก็คือบ.ดีน่าคอสเมติคที่เธอกำลังทำงานอยู่นี้ด้วย เพื่อไปพบท่านประธานบริษัทที่เพิ่งจะเข้าซื้อกิจการของดีน่ากรุ๊ปที่เป็นบริษัทอาหารเสริมและเครื่องสำอางค์ขนาดเล็กที่บริหารงานโดยคุณสมพงษ์อดีตเจ้านายของลินดา เพราะเมื่อวานเป็นวันสุดท้ายแล้วที่เขามาทำงาน เขาตัดสินใจขายกิจการให้กับเครือพีพีไอกรุ๊ป บริษัทยักษ์ใหญ่ที่มีบริษัทเล็กบริษัทน้อยมากมายอยู่ในเครือ มีการลงทุนในหลากหลายธุรกิจ และดีน่าก็เพิ่งจะได้เข้าเป็นส่วนหนึ่งของเครือพีพีไอเมื่อไม่ก