Share
บทที่ 1203 บทเพลงเกี้ยวรัก 2
Related chapter
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1204 เหตุผลบางประการ
ด้วยเหตุผลบางประการ เรื่องราวก็ได้จบลง ณ ที่นี้ฉันอยากจะขอกล่าวบอกลาพวกคุณทุกคนเรื่องราวนี้เริ่มแต่งขึ้นในเดือนพฤษภาคม ปี 2018 และดำเนินมาถึงตอนสุดท้ายในวันที่ 31 ธันวาคมปี 2020 ใช้เวลาเดินทางกว่าสองปีกับอีกเจ็ดเดือนช่างเป็นการเดินทางที่ยาวนานยิ่งนักขอขอบคุณทุกคนที่คอยสนับสนุนตลอดเส้นทางแล้วเจอกันค่ะ
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1 การโจมตีที่รุนแรง
“เวอเรียน มอนท์ หญิงสาวอายุเพียง 21 ปี จบการศึกษามหาวิทยาลัยนอร์ทซิติ้ ไม่เคยมีความสัมพันธ์ใดๆ และสุขภาพร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง…”ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเธอนั้น ได้ปิดแฟ้มประวัติของเธอลง หลังจากที่เขาอ่านข้อมูลทั้งหมด คิ้วของเขากระตุกขึ้นเล็กน้อย เขาถามกับเธอว่า “คุณแน่ใจหรือว่าต้องการที่จะเป็นตัวแทนรับงานอุ้มบุญในครั้งนี้’’เวอเรียน มอนท์ หญิงสาวได้จับชายเสื้อของเธอกุมไว้ด้วยความกังวล จากนั้นเธอได้พูดตอบออกไปว่า “ฉันแน่ใจมาก ฉันต้องการเงินค่ะ”“คุณต้องการเท่าไหร่?”เธอตกใจและพึมพำเบาๆ และพูดออกมา “10…10 ล้าน”เขาขมวดคิ้ว “เรื่องนี้จะต้องถูกเก็บเป็นความลับ คุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากที่นี่ตลอดระยะเวลา 10 เดือน ตั้งแต่คุณเริ่มการตั้งครรภ์ จนกระทั่งคุณคลอด นอกจากนี้คุณยังไม่สามารถติดต่อกับคนอื่นได้ คุณทำได้ไหม?”นิ้วมือของเวอเรียน มอนท์ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีขาวซีดขึ้นเกิดการการที่เธอบีบมือแรงเกินไป เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอ่ยออกมาด้วยอาการตัวสั่น “ฉัน...ฉันสัญญากับคุณ” แต่มีเงื่อนไขเพียงหนึ่งข้อ“พูดมา”“หลังจากที่เซ็นชื่อตกลงทำสัญญากัน ฉันต้องการเงินจำนวน 10 ล้าน โอนเข้าในบั
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 2 10 ล้านดอลล่าร์ ถูกขโมยไป
“เวอเรียน มอนท์! ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่?”เสียงเย็นชาของหญิงวัยกลางคน ดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เธอหันหลังกลับมาเห็นแม่เลี้ยงของเธอควีนน่า ชีน กำลังเดินเข้ามาจากข้างนอกบ้านคู่รักที่แสนน่ารังเกียจ กำลังยืนอยู่ด้านบนของบ้าน พวกเขามองลงมาที่ข้างล่าง ทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียงความวุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้นแววตาตื่นตระหนกปรากฏขึ้นมาดวงตาของเจนเซ่น “เวอเรียน คุณกลับมาได้ยังไง”เวอเรียน มอนท์ เธอยิ้มเยาะและจ้องไปที่เจนเซ่นแฟนหนุ่มของเธอ “นี่คือบ้านของฉันทำไมฉันถึงกลับมาไม่ได้”ในขณะที่ วาเนลล์ ชีน เธอยังคงยืนอยู่ในอ้อมกอดของเจนเซ่นนั้น หล่อนได้ยกมุมปากสีแดงเอ่ยเยาะเย้ยต่อเธอ “บ้านของเธองั้นเหรอ? บ้านพักที่นี่ไม่ได้เป็นของครอบครัวมอนท์อีกต่อไปแล้ว”เวอเรียน มอนท์ ขมวดคิ้วขึ้น, “เธอหมายความว่ายังไง”วาเนลล์ ชีน ก้าวลงมาจากบันไดในชุดกระโปรงสั้นและรองเท้าส้นสูงแสนสวยของเธอ “เกรย์สัน มอนท์ พ่อของเธอได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายเมื่อ 10 เดือนก่อน เขาทิ้งหนี้สินไว้ตั้งมากมาย บ้านหลังนี้คงจะถูกจำนองไปแล้ว หากไม่ใช่เพราะแม่ของฉันเป็นคนจัดการ! ดังนั้นบ้านหลังนี้ไม่ได้เป็นของครอบครัวมอนท์ของเธออีกต่อไปแล้ว ตอนนี้มันเป็
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 3 รู้สึกตัว
คนขับรีบออกจากรถทันที เขารีบอุ้มพาหญิงสาวร่างเล็กที่ดูบอบบาง เข้าไปยังด้านในของรถ ตอนนั้นเองที่เขาเพิ่งสังเกตุเห็นว่าเธอนั้นกำลังแบกอัฐิไว้ต้องโชคร้ายแค่ไหนกันนะ...คนขับพยายามที่จะดึงอัฐิออกจากมือของเธอ แต่มันก็ไม่ยอมขยับ เขาจึงมองไปยังชายคนนั้นด้วยแววตาสั่นเทาอย่างลังเล “ท่าน...ท่านประธานฟัดด์ อันนี้…”เขาเหลือบมองอัฐิที่อยู่ในอ้อมกอดของหญิงสาวอย่างเย็นชา เขาพูดอย่างใจเย็น “ขับรถไป”คนขับรีบเดินกลับไปที่เบาะและสตาร์ทรถทันทีฝนที่ตกลงมาอย่างหนักทำให้บรรยากาศดูแย่ยิ่งขึ้น เมื่อท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลงเรื่อย ๆภายในรถที่มืดสลัว ฮีลตัน ฟัดด์ เขาลดสายตาลงมองไปยังหญิงสาวที่นอนอยู่ข้าง ๆ กายเขา ผมยาวสีดำที่เปียกโชกของเธอแนบติดอยู่กับใบหน้าที่ซีดเซียว ฝ่ามือของเธอมีเลือดไหลซึมลงมาจากบาดแผลบนแขนที่ซีดของเธอ ร่างกายของเธอดูช่างบอบบางและสะบักสะบอมในเวลานี้ดูเหมือนเธอไม่ได้พยายามแกล้งจงใจให้เป็นอุบัติเหตุฝนที่ตกหนักทำให้ถนนลื่นและบริเวณรอบ ๆ เริ่มมีหมอกลง ขณะที่คนขับกำลังหักเลี้ยวนั้น หญิงสาวร่างเล็กถูกทิ้งตัวลงบนตักของชายคนนั้นทันทีคิ้วของ ฮีลตัน ฟัดด์ ขมวดขึ้นเล็กน้อย เขาก็ก้มศีรษะลงใบหน้าของเ
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 4 การขัดขวางฮีลตัน ฟัดด์
3ปีต่อมา, ณ.สนามบินนอร์ท ซิตี้, ขณะนี้กำลังมีการแพร่ภาพข่าวภายในห้องโถงใหญ่“ข่าวการเงินล่าสุดของนอร์ท ซิตี้ : โครงการของฟัดด์ ได้กว้านซื้อที่ดินบริเวณริมถนนนาวี และกำลังวางแผนที่จะสร้างศูนย์รวมความบันเทิงขนาดใหญ่ขึ้น ในพื้นที่มีรายงานว่าบริเวณถนนนาวี รายล้อมรอบไปด้วยย่านพื้นที่การค้า การรื้อถอนดำเนินไปได้ยาก เนื่องจากบ้านพักที่อยู่อาศัย เป็นตึกสูงจำนวนมากในพื้นที่ วันนี้เราได้รับเกียรติให้ได้สัมภาษณ์ผู้บริหารระดับสูงของฟัดด์ กรุ๊ปคุณฮีลตัน ฟัดด์ มาดูกันว่าเขาจะสามารถแก้ไขปัญหานี้อย่างไรกันบ้าง”เวอเรียน มอนท์ ทันทีที่เธอลงจากเครื่องบิน สายตาของเธอถูกดึงดูดด้วยจอภาพขนาดใหญ่ที่อยู่ภายในห้องโถงทันทีชายในชุดสูทสีเทา สวมใส่เนคไทสีดำปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เขามีผิวที่เรียบเนียนละเอียด ผิวที่สมบูรณ์อย่างไร้ที่ติ เปรียบได้ดั่งผิวดั่งพอร์ซเลนชั้นดี ใบหน้าหล่อเหลาของเขานั้นดูแล้วไม่อาจละสายตา กลิ่นอายความเยือกเย็นของเขานั้นยากที่จะลืมมือทั้งสองข้างของเขาสอดประสานกันวางอยู่บนตัก เขาดูสงบนิ่งเมื่อหันหน้าเข้ากล้อง รอยยิ้มจาง ๆ ผุดขึ้นทั่วริมฝีปากบางของเขา “จะไม่มีผู้คนรู้สึกว่าพวกเขามีเงินมากเกินไป เช
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 5 เธอทำได้!
ขณะนี้เป็นเวลา 2 ทุ่ม กวินพาเวอเรียน แต่งตัวสวยเพื่อมายังงานเลี้ยงอาหารค่ำสุดอลังการด้านนอกสถานที่จัดงานนั้น มีรถหรูลิมิเต็ดรุ่นเดียวกันจอดอยู่เรียงรายมากมาย ผู้ที่เข้ามาร่วมงานเลี้ยง ล้วนแต่เป็นบุคคลที่ร่ำรวยมีชื่อเสียงและมีอิทธิพลมากมาย เช่น ประธานาธิบดี สังคมไฮโซชั้นสูงและทายาท แน่นอนว่ายังมีข้อยกเว้น เช่นเธอ เวอเรียน มอนท์ หญิงสาวที่มีชื่อเสียงในความทุกข์ยากของนอร์ท ซิตี้ถึงแม้ว่าเหตุการณ์บางอย่างจะจบลงไปแล้วนั้น แต่บางอดีตก็ไม่สามารถลบออกไปจากใจผู้คนได้ง่าย ๆ กวินชี้ไปที่ร่างสูงเด่นที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเธอ หล่อนกระซิบกับเวอเรียนว่า “นั่น ฮีลตัน ฟัดด์ เธออยากจะคุยกับเขาใช่มั้ย? เรนนี่ แต่ฉันขอแนะนำกับเธอนะ คิดให้ดีก่อนที่เธอจะลงมือทำอะไร”ความมีเสน่ห์ ดึงดูดใจของเขานั้น ถูกห้อมล้อมไปด้วยหญิงสาวที่มีหน้าตาโดดเด่นและงดงามเวอเรียนเธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ มุมปากของเธอโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มจาง ๆ เธอคว้าแก้วแชมเปญและกำลังจะเดินเข้าไปหาเขาด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอ ทันใดนั้นกวินหล่อนรีบคว้าแขนของเธอเอาไว้ “นี่เธอจะเดินเข้าไปหาเขาแบบนี้หรอ? “สาวน้อย เธอรู้ไหม เธอได้แย่แน่ถ้าเดินเข้าไปแบบนี้?
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 6 พ่อคะ พ่อพาแม่กลับมาจากดาวอังคารได้มั้ย
รถมายบัคสีดำถูกขับผ่านใต้ร่มไม้จีนร่มรื่นยาวสองแถว มาจนถึงยังคฤหาสน์ตระกูลฟัดด์ที่หลบซ่อนอยู่ท่ามกลางเขาคฤหาสน์ของฟัดด์ ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด ปรากฏให้ดูเคร่งขรึมและดูสูงส่งมากกว่าที่เคยฮัลตัน ฟัดด์ เข้ามาภายในบ้านเห็น จอนห์ ฟัดด์ กำลังนั่งเล่นอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น เขาเอ่ยทักทายอย่างสุภาพ “คุณพ่อ”มือที่แห้งเหี่ยวของจอนห์ ฟัดด์ กำไม้เท้าค้ำยันของเขาขึ้นแล้วพูดอย่างเย็นชา “ถ้าแกคิดว่าฉันเป็นพ่อ ก็หาเมียให้ได้ไวๆ หาแม่ให้หนูน้อยเจลลี่ บีน! อย่ารอจนฉันตายแล้วแกยังไม่ได้แต่งงาน!”ในช่วงระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา คำบ่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจอห์นเกี่ยวกับฮีลตันนั้น ไม่มีเรื่องอื่นนอกจากที่เขาไม่สามารถหาแฟนและแต่งงานได้สักที เมื่อเร็วๆ นี้ ชายชรายังยุให้เขารีบแต่งงานบ่อยขึ้นเรื่อย ๆฮีลตันรับมือกับสถานการณ์ตรงหน้าอย่าใจเย็น “ผมสบายดีกับสาวๆที่มาจากครอบครัว ควิน, ชาร์คโก, ลูวิสและซุลลิแวน และผมไม่คิดที่จะแต่งงานกับใคร ยังไงก็แล้วแต่ พ่อรู้มั้ยว่าเจลลี่ บีนเธอไม่ชอบผู้หญิงเหล่านั้นเลยเชื้อเพลิงความโกรธถูกเพิ่มขึ้น ชายชราใช้ไม้ค้ำเท้าทุบพื้น “แกคิดว่าฉันมองไม่เห็นหรอ? แกกำลังใช้เด็กตัวเ
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 7 บทสัมภาษณ์
เช้าวันรุ่งขึ้นเวลา 10 โมงเช้า เวอเรียนเธอเห็นผู้คนมากมายในห้องโถงชั้นหนึ่ง ทันทีที่เธอก้าวเข้ามาภายใน ฟัดด์ กรุ๊ป พวกเขาถือแฟ้มประวัติรอเขาแถวเพื่อสัมภาษณ์งาน น่าที่แปลกประมาณ 99% ของผู้ที่มาสัมภาษณ์เป็นผู้หญิงเกือบทั้งหมด ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังดูเด็กและหน้าตาดี“เวอเรียนขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย ‘วันนี้เป็นวันพิเศษอะไรรึเปล่า? ทำไมถึงมีผู้มาสมัครงานจำนวนมากมายขนาดนี้?”“ขอโทษนะคะ พวกคุณมาสัมภาษณ์งานเหมือนกันหรอคะ?”หญิงสาวที่สวมกระโปรงสั้นสีชมพูอ่อน หล่อนเหลือบมองเวอเรียน ขึ้น ๆ ลง ๆ แล้วพูดว่า “เธอก็มาสัมภาษณ์งานด้วยหรอ เธอแต่งตัวเหมือนแม่ชีสมัยก่อนเลยอ่ะ เธอคิดว่าท่านประธานฟัดด์จะชอบสไตล์คุณเหรอ?”เวอเรียน ถึงกับพูดไม่ออก “...”เวอเรียนเธอจ้องมองไปที่เครื่องแต่งกายของตัวเองโดยไม่รู้ตัว เธอสวมชุดที่แสนจะธรรมดา ใส่มาในการสัมภาษณ์ เสื้อสีขาวเรียบที่เหน็บอยู่ในกระโปรงทรงเอเอวสูงกับร้องเท้าส้นสูง 3 เซนติเมตร เธอดูเหมือนแม่ชีได้อย่างไร?ผู้ที่มารับผิดชอบดูแลจัดการการสัมภาษณ์มองด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามอยู่ภายใต้แว่นตากรอบสีดำของเธอ “เบาๆกันหน่อย ท่านประธานฟัดด์ ไม่ชอบผู้หญิงเสี
Latest chapter
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1204 เหตุผลบางประการ
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1203 บทเพลงเกี้ยวรัก 2
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1202 จินและโจฮันเซ่น บทเพลงเกี้ยวรัก 1
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1201 ความรักอันแสนพิเศษของชีวิตคู่เชนน์ แยนนี่
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1200 เธอผูัอ่อนโยนที่สุดในโลก 3
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1199 เธอผู้อ่อนโยนที่สุดในโลก 2
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1198 เธอผูัอ่อนโยนที่สุดในโลก 1
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1197 รักที่เห็นแก่ตัว 3
- เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 1196 รักที่เห็นแก่ตัว 2
