4.บังเอิญพบกัน

รถสปอร์ตคันสวย ขับเข้ามาจอด ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต กลางดึก หญิงสาวในชุด เสื้อยืดแขนยาว กางเกงวอร์มขายาว สวมหมวก ถือกระเป๋าผ้า ลงมาจากรถ แล้วเดินไปนั่ง ที่เค้าเตอร์สั่งอาหาร

“ข้าวผัดอเมริกันค่ะ”

เสียงที่สั่งข้าวผัด ทำให้คนที่กำลังทานข้าว มื้อดึก เงยหน้าขึ้นมา แล้วก็เหมือน โลกกลม

“สวัสดีค่ะ “มือบางยกมือไหว้ ชายหนุ่มที่นั่งถัดไป 2เก้าอี้

“สวัสดีครับ มาทานข้าวเหรอ”

คนที่หิวกลางดึก พยักหน้า แล้วยิ้มให้ ใบหน้า ที่ไร้เครื่องสำอาง เพราะเจ้าตัว อาบน้ำ เตรียมจะนอนแล้ว แต่มัวดูซีรี่ย์เพลิน จนดึก

“คุณเอก มาทานข้าวหรอคะ”

“อือ เพิ่งเสร็จงาน ก็เลยแวะทานข้าว”

คนที่ไปดื่มมา กับเพื่อน แล้วหิวก็เลยแวะ ต่างหาก

“เลิฟ โทรไปหาคุณเอก แต่ว่า เลขาคุณเอก บอกว่า คุณเอกไม่อยู่”

“ครับ ผมเพิ่งกลับจากจีนมา ก็เลย ยังไม่ว่างนัดเจอ”

คนที่เดินทางไปคุยธุรกิจ บอกออกมา แล้วมองเธอ อย่างพินิจพิจารณา

“สัปดาห์นี้ ผมว่าง ช่วงเย็น ถ้าน้องเลิฟว่าง”

“ว่างค่ะ เลิฟเลิกเรียนบ่ายสามโมง ทุกวัน ว่างตลอด ไม่ได้ทำอะไร”

นักศึกษาสาว หาลำไพ่พิเศษ เป็นเด็กของเสี่ย ใช่ไหม ชายหนุ่มคิดในใจ แล้วก็นึกเสียดาย

“เดี๋ยวยังไง วันไหน ที่ผมสะดวก จะโทรนัดนะครับ”

ใจจริง เธออยากจะให้เขา ช่วยส่งแมส มาให้ด้วยซ้ำ ไม่อยากเป็นภาระ วุ่นวาย แต่ว่า ก็เกรงใจเขาอีก และกลัวของหาย

“ผมจะบอกว่า สร้อยขาดด้วยนะครับ”

เจ้าของสร้อย พยักหน้ารับรู้ เธอก็คิดว่า น่าจะขาด

“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเลิฟ ส่งซ่อมเอง คุณเอก ช่วยเก็บเอาไว้ให้ ก็ใจดีมากๆ แล้วค่ะ เลิฟเกรงใจจริงๆ”

“ไม่เป็นไรครับ ถ้าเกรงใจ เลี้ยงกาแฟ สักแก้ว ก็พอ”

“จริงนะคะ คุณเอก พูดแล้วนะคะว่าจะให้เลิฟเลี้ยง”

เขาพยักหน้า แล้วมองเธอ ทานอาหารตรงหน้า อย่างเอร็ดอร่อย ผู้หญิงหลายคน คงไม่นั่งกินข้าวผัดจานใหญ่ ในเวลานี้ แน่นอน

ไม่ถึงสิบห้านาที ข้าวผัด ก็หมดเรียบ ชายหนุ่มหยิบบัตรเครดิตออกมา จ่ายค่าอาหาร ของสองคน

“อุ๊ย เกรงใจค่ะ “ค่าข้าวร้อยกว่าบาท สะเทือน ขนหน้าแข้งเขาหรอก แต่ มันทำให้เธอ เกรงใจ

“อิ่มแล้ว น้องเลิฟ กลับเลยไหมครับ”

คนที่เหนื่อยแล้ว ดูนาฬิกา ข้อมือ

“เลิฟ จะเดินย่อยอาหาร แล้วก็ซื้อขนมด้วยค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้น ผมเดินด้วยคนได้ไหม”

รถเข็นคันเล็ก ที่มีนักธุรกิจรูปหล่อ เข็นรถเดินตาม หญิงสาว ไปตามเชลฟ์ต่างๆ

ผลไม้ หลายอย่าง ถูกหยิบวาง อย่างนุ่มนวล ตามมาด้วย ขนมและ อุปกรณ์ทำขนม หลากหลายชนิด

“ทำขนมด้วยเหรอครับ”

“คุ๊กกี้ มัฟฟิ่น บราวนี่ “ได้แค่นี้ค่ะ ยากกว่านี้ เลิฟทำไม่ได้

เธอบอกแล้วยิ้มออกมา คนมองรู้สึกว่าเธอ น่ารัก สดใส และเป็น ธรรมชาติ เหลือเกิน

“ผมไม่ค่อยทานขนม เพราะมันหวาน “คนที่ติดน้ำตาล อย่างหนัก ย่นจมูก และส่ายหน้า ทันที

“เลิฟทำไม่หวานมาก อร่อยด้วยนะคะ “เธอไม่ได้ตั้งใจจะโม้ แค่อยากบอก

“ถ้าอย่างนั้น เอาขนมมาแลก กับสร้อยแล้วกัน”

เอกณัฐ ขับตามรถสปอร์ตคันสวย ออกจากซุปเปอร์มาร์เก็ต แล้วจอดติดไฟแดง ข้างกับเธอ คนที่ผ่านร้อน ผ่านหนาวมามาก ยอมรับกับตัวเองเลยว่า ไม่แปลกใจ ว่าทำไม คุณเกียรติ ถึงเปย์หนักแบบนี้

ใบหน้าสวยหวาน และ คำพูดคำจา ที่มีเสน่ห์ ทำให้ผู้ชายที่รู้จัก ต้องตกหลุมพลางของเธอแน่ ความสดใส ที่ทำให้คนมอง ต้องยิ้มตามทำให้คนที่ดูแลอยู่ตอนนี้ ทุ่มเทให้สุดตัวไม่อย่างนั้นต้องมีคนมาแย่งแน่นอน

เธอขับนำหน้าเขาไป ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปจอดในคอนโดหรู ที่อยู่ไม่ไกลนัก ส่วนเขา ขับตรงต่อไป แล้วยูเทิร์นกลับไปอีกทาง ความจริงแล้ว เขาเลี้ยวตั้งแต่ไฟแดงแรก ก็จบแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมถึงอยาก ขับรถไปส่งเธอ จนถึงที่คอนโด

ผลไม้และอุปกรณ์ทำขนม หลายอย่างถูกนำขึ้นมา จากรถ และเก็บใส่ตู้ เพ้นท์เฮ้าส์ขนาดใหญ่ ที่มีอุปกรณ์การทำขนม ครบทุกอย่าง ตามใจคนอยู่ เป็นห้องแห่งความลับ ของเธอ และ คุณเกียรติ ที่ไม่มีใคร เคยได้เข้ามา

มัฟฟิ่นใส่บลูเบอรี่หวานอมเปรี้ยว ที่นักศึกษาสาว ขับรถเอามาส่ง ให้ในช่วงสาย ทำเอาคนที่ลงไปรับ ยิ้มกว้างออกมา

“วันนี้เลิฟ มีเรียนสาย เลยมีเวลาค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ”

ท่านประธาน ที่ไม่ค่อยทานขนม แต่ถ้าเป็นฝีมือของคุณเลิฟ มีเท่าไหร่ ก็เอามา

ชายวัยห้าสิบปีเศษ มองดู ของว่างวันนี้ แล้วก็ยิ้มออกมา

“เอามาให้เมื่อไหร่ “ขนมน่าตาน่าทาน เป็นเอกลักษณ์ ทำให้คนที่ชอบเป็นทุนเดิม ถามถึงเจ้าของทันที

“ขอบใจมาก ออกไปเถอะ”

เจ้านายบอกลูกน้อง แล้วกดโทรศัพท์ถ่ายรูป ของว่าง บนโต๊ะทำงาน ภายในตึกสูง แล้วส่งไปในไลน์ ของคนสำคัญทันที

@ขอบคุณค่ะ จะทานให้อร่อยเลย @

คนที่กำลังนั่งเรียนอยู่ เปิดไลน์แล้วกดตอบกลับไป

@ทานให้อร่อยนะคะ คิดถึงมากๆๆ @

คนขี้อ้อน ตอบกลับไป แล้วเก็บโทรศัพท์ลง ก่อนจะจดเลกเชอร์ ลงไอแพดรัวๆ มือบางเขียนรายละเอียดลงไปในนั้น ก่อนจะโน๊ต ทำเครื่องหมาย สำคัญ แล้วขานชื่อ ตามที่อาจารย์เรียก ก่อนจะ เลิกคลาส ของวันนี้

“วันเสาร์ มีปาร์ตี้บ้านพี่ทอย ไปนะ”

พริตตี้สาว บอกกับเพื่อน ว่าจะมีงานวันเกิด บ้านแฟนหนุ่ม ที่เป็นนักแข่งรถ คนดัง

“ดูก่อน “คนที่ตอบว่า ดูก่อน มีโอกาส ไม่ไปสูงมาก

“ทำไมละคะ เพื่อนเลิฟ กลัวโดนดุ หรอ”

เพื่อนสนิทก็รู้กันดี ว่า เธอ มีใคร ดูแล

“ไม่ดุ หรอกค่า แต่ขี้เกียจ”

เพื่อนผู้ชายหลายคน รุ่นราวคราวเดียวกัน หรือแก่กว่า ไม่กี่ปี ส่วนใหญ่ เป็นวัยรุ่นเสเพล ดังนั้น คนที่ไม่ค่อยชอบ 

แบบนี้ ก็มักจะไม่ค่อยไป

“ไปเถอะค่ะ ไปจอยกัน เพื่อนเลิฟคนสวยไม่ไป ก็กร่อยสิคะ”

“ดูก่อน เผื่อวันอาทิตย์ ต้องตื่นเช้า”

เกือบทุกวันอาทิตย์ หญิงสาวมักจะใช้เวลากับ นักธุรกิจหนุ่มใหญ่ เสมอ ดังนั้น ถ้าวันเสาร์ เค้าอยู่ที่บ้าน กับ ภรรยา

 วันอาทิตย์ ก็เป็นวันของเธอ

“เออ แล้วก็บอกแล้วกัน จะเอายังไง”

นักศึกษาสาวเดินเกาะกลุ่มกันมา ที่โรงจอดรถ แล้ว เจ้าของรถสปอร์ตคันสวย ก็ขับออกไป ที่ร้านกาแฟ ที่อยู่ไม่ไกลนัก

มัฟฟิ่นชิ้นเล็ก อยู่ในกล่องใส ที่ใส่ถุงกระดาษ ผูกโบว์น่ารัก อีกที

ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำ เดินเข้าไปหา นักศึกษาสาว ที่นั่งรออยู่แล้ว

ถ้าวันแรกที่เห็น ว่าน่ารักแล้ว วันนี้ น่ารักกว่า เธอจะน่ารักมากขึ้นทุกวัน ไม่ได้

“สวัสดีค่ะ คุณเอก”

เอกณัฐ รู้สึกว่า หัวใจตัวเอง เต้นแรงขึ้น เพราะเสียงเธอ