ตอนที่ 2 ซวยซ้ำซวยซ้อน (2)

ตอนที่ 2 ซวยซ้ำซวยซ้อน (2)

“ นั่งสิ “ 

เมื่อเข้ามาถึงยังห้องพักคนตัวโตก็ทำการปลดกระดุมให้หายใจหายคอได้สะดวกทันที ก่อนที่จะบอกให้เด็กสาวตรงหน้านั่งลงพร้อมๆกัน เพราะเขาไม่ชอบให้มีใครมายืนค้ำหัวอยู่แบบนี้ 

นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงในคาบของมาเฟียพ่วงด้วยตำแหน่งเจ้าของผับ the sun เขามีนามว่า ซันเดย์ อภิมหาอัครเตโชกุล ผู้ชายที่สูง 190 เซนติเมตร ผิวพรรณออกสีแทนร่างกายกำยำบึกบึน บ่งบอกถึงการดูแลสุขภาพมาเป็นอย่างดี เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลและมีน้องชายอีกคนนึงชื่อว่าซีนาย 

“ อะ เอ่อ หนูขอโทษนะคะเฮียอย่าไล่หนูออกเลย ให้หนูได้ทำงานที่นี่ต่อไปเถอะอยากจะหักเงินเดือนหนูก็ได้ แต่หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะคะ “ 

เมื่อความเงียบเข้าครอบงำคนตัวเล็กก็จัดการยกมือขอโทษขอโพยอีกครั้งด้วยความที่ไม่ได้ตั้งใจทันที ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงอุบัติเหตุเธอคิดว่าถ้าขอโอกาสกับคนตรงหน้าเขาก็คงจะเห็นใจเธอบ้าง ในฐานะที่เป็นเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกด้วยกัน 

เพราะถ้าเธอหลุดออกจากงานตรงนี้ก็ไม่รู้ว่าจะไปทำที่ไหน เหตุผลง่ายๆก็คือที่นี่มีการ์ดรักษาความปลอดภัยอย่างดี และดูท่าแขกที่มาใช้บริการคงไม่ใช่พวกขี้เหล้ากระจิกกระจอก อย่างน้อยๆเธอก็รู้สึกปลอดภัยที่จะไม่ต้องโดนใครลวนลาม 

แต่ประโยคที่เธอพูดออกมาไม่ได้ทำให้คนตัวโตสนใจเท่ากับใบหน้าของเธอในตอนนี้ เขาไล่สายตาสำรวจตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าพร้อมกับพินิจพิจารณา เขาก็เพิ่งจะสังเกตวันนี้เองว่าคนที่เป็นลูกหนี้ของเขามีหน้าตาสะสวยน่ารักจิ้มลิ้มได้ถึงเพียงนี้

ผิวขาวๆตัดกระทบกับแสงไฟที่สาดส่องภายในห้องบวกกับร่างกายตัวเล็กกระจิ๊ดริด หนำซ้ำดวงตาของเธอยังกลมโตใสแป๋วดูยังไงก็น่ารักไปหมดทุกสัดส่วน มันทำให้หัวใจแกร่งของเขากระตุกวูบขึ้นมาเลยทีเดียว 

“ เฮียคะ เฮีย “ 

“ หะ ห๊ะ ว่าไง “ 

นี่สรุปแล้วเมื่อกี้ที่ฉันพูดไปเขาไม่ได้ฟังเลยใช่ไหมเนี่ย อุตส่าห์ตั้งใจสำนึกผิดแต่นอกจากจะไม่ฟังแล้วยังไม่ได้โฟกัสที่ฉันอีก สรุปแล้วฉันก็ต้องมานั่งพูดใหม่อีกครั้งนึงสินะ 

“ เมื่อกี้ อะ เอ่อ “

“ อ๋อ อะแฮ่ม อืม แน่ใจหรอว่าจะให้ฉันหักเงินเดือน เธออาจจะไม่มีกินหรืออาจจะต้องทำงานจนเหนื่อยกว่าจะใช้หนี้หมดก็ได้นะ “ 

คนตัวโตทำการกะแฮ่มในลำคอพร้อมกับทำสีหน้าให้เป็นปกติหลังจากที่เขาเผลอสำรวจร่างกายของหญิงสาวตรงหน้าอย่างกับคนต้องมนต์สะกด เขาก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไรแต่เขาไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน 

“ อะ เอ่อ แน่ใจค่ะเฮีย เฮียสามารถหักเงินหนูไปได้เลย แต่เฮียอย่าหักหมดนะคะเหลือไว้ให้หนูกินให้หนูใช้บ้าง “ 

จบประโยคของคนตัวเล็กซันเดย์ก็กระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ เขารู้สึกสะใจมากเหลือเกินนอกจากเขาจะได้เห็นหน้าตาของเด็กสาวที่ทำลูกชายเขาพังแล้ว เขายังได้แกล้งเธออีกด้วย ยิ่งคิดก็ยิ่งขำทีนี้แหละเขาจะหักเงินเธอให้เหลือกินเหลือใช้น้อยที่สุด โทษฐานที่ชนรถของเค้าแล้วหนี

“ หึ ได้สิ ฉันเหลือให้เธอกินแน่นอนแต่เธอต้องใช้หนี้ของฉันให้ครบทุกบาททุกสตางค์ที่เธอติดฉันเอาไว้ตกลงหรือเปล่าล่ะ “ 

ตกลงสิตกลงอย่างแน่นอนกะอีแค่โทรศัพท์เครื่องนิดเดียวคงไม่กี่บาทใช้แป๊บเดียวเดี๋ยวก็หมด ดีกว่าต้องไประหกระเหินข้างนอกโดยที่ไม่มีงานทำหนำซ้ำยังไม่มีเงินใช้จ่ายในชีวิตประจำอีก ดูไปดูมาอีเฮียคนนี้ก็เป็นคนใจดีเหมือนกันนะเนี้ย หน้าตาก็ดีนิสัยก็โคตรจะดีเลย 

“ ตกลงค่ะเฮีย เฮียสามารถหักเงินเดือนหนูไปได้เลย ว่าแต่ทั้งหมดนี่มันเท่าไหร่หรอคะ “ 

ความดีใจที่มีอยู่เต็มอกว่าต่อไปจะไม่ต้องไปหางานใหม่ทำและจะมีเงินเดือนกิน ถึงแม้จะโดนหักไปบ้างก็ไม่เป็นไรก่อนที่คนตัวเล็กจะถามออกไปเพราะเธอก็อยากรู้ว่าทั้งหมดทั้งมวลที่ต้องจ่ายมันเท่าไหร่กันแน่ 

และเมื่อคนตัวโตได้ยินอย่างนั้นก็แสยะยิ้มมุมปากก่อนที่จะโยนเอกสารค่าใช้จ่ายทุกบาททุกสตางค์ที่เธอติดหนี้ไว้

พรึ่บ

“ อะ นี่คือค่าเสียหายทั้งหมดที่เธอต้องชดใช้ให้ฉัน “ 

มือเรียวทำการหยิบเอกสารที่ผู้เป็นเจ้านายโยนมาให้ก่อนที่จะเปิดออกดู และนั่นก็ทำให้รอยยิ้มที่มีก่อนหน้านี้พลันหุบลงอย่างไวเพราะเอกสารที่อยู่ในมือนั้นมันคือค่าชดเชยและค่าเสียหายที่ตัวเธอนั้นต้องจ่ายให้กับเขาทั้งหมด 

นี่มันอะไรกันเนี่ยเพิ่งจะชมไปอยู่หยกๆว่าเป็นคนใจดีแล้วไหงทำไมถึงเขี้ยวลากดินแบบนี้ กะอีแค่โทรศัพท์เครื่องเดียวทำไมมันราคาถีบไปตั้งเกือบ 300,000 บาท นี่สรุปแล้วฉันคงไม่ได้โดนเจ้านายโกงหรอกใช่ไหม หน้าตาก็ดูเป็นคนดีที่สำคัญออกจะร่ำรวยไม่น่าคิดที่จะมาโกงเด็กสาวจนๆอย่างฉันเลย นี่มันโคตร ‘ เชี้ย เชี้ยชัดๆ เฮียสมชื่อจริงๆ’

“ นี่มันอะไรกันคะทำไมมันถึงเป็นแสนแบบนี้ล่ะ แค่โทรศัพท์เครื่องเดียวเองนะเฮียคิดจะโกงหนูหรือเปล่า “ 

“ แน่ใจหรอว่าแค่โทรศัพท์เครื่องเดียว “ 

“ หมายความว่าไงคะ “ 

ประโยคที่คนตัวโตพูดมันทำให้ร่างอรชรต้องขมวดคิ้วเป็นปมเธอไม่เข้าใจว่าผู้เป็นเจ้านายหมาดๆกำลังจะพูดถึงอะไรหรือสื่อถึงอะไรให้เธอรับรู้ ก็เธอเพิ่งจะเจอกับเขาเมื่อไม่กี่นาทีมานี้หนำซ้ำเธอก็ทำแค่โทรศัพท์ของเขาตก แล้วอยู่ๆเขามาพูดกำกวมอะไรมันทำให้เธอรู้สึกไม่เข้าใจจริงๆ 

หมายความว่าไงมันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วไหมล่ะ ก็ฉันชนกับเขาเมื่อกี้นี้เองก็เท่ากับว่าฉันก็ต้องชดใช้แค่ค่าโทรศัพท์ นี่อย่าบอกนะว่าเขาจะเอาค่ารักษาพยาบาลด้วยแต่ดูสภาพเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรตรงไหนนี่นา 

ฉันซะอีกที่เจ็บตัวก็เขาร่างกายอย่างกับยักษ์ขนาดนี้แถมยังบึกบึนส่วนฉันสิกลับกลายเป็นลูกแมวไปเลย แล้วแบบนี้จะทำยังไงเอาไปฟ้องกรมแรงงานดีไหมนะ กดขี่ข่มเหงลูกน้องตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาทำงานเลย

“ นึกให้ดีๆสิว่าเธอไปทำอะไรของใครเขาพังไว้ก่อนหน้านี้หรือเปล่า “ 

จบประโยคของคนตัวโตร่างบางก็ทำการคิดตามทันที เธอไม่รู้จริงๆว่าเคยไปทำอะไรให้ใครเขาเดือดร้อนแต่ เอ๊ะ อยู่ๆมันเหมือนจะมีเสี้ยวสักนิดที่คิดขึ้นมาได้ เมื่ออาทิตย์ก่อนเธอปั่นจักรยานไปชนเข้ากับรถสปอร์ตคันหรูของใครบางคน

ซึ่งตอนนั้นก็ไม่มีใครอยู่พอดี มันจึงทำให้เธอชิ่งหนีซะก่อน แต่คงไม่ใช่หรอกมั้งเขาคงไม่ใช่เจ้าของรถคันนั้น โลกคงจะไม่ได้กลมจนเกินไปที่จะถีบเจ้าทุกข์ 2 คนมารวมอยู่ในร่างเดียวกัน 

“ ก็ไม่นี่คะจะมีก็แต่ เอ๊ะ ….. “ 

“ ทำไมตกใจอะไร ‘’ 

“ ปะ เปล่าๆค่ะ หนูนึกไม่ออกจริงๆค่ะเพราะก็ไม่เคยไปทำอะไรของใครเสียหายโดยที่ไม่รับผิดชอบ “ 

นั่นแหละโกหกไปก่อนแล้วกันยัยเพาบางทีเขาก็อาจจะไม่ใช่เจ้าของรถคันนั้นก็ได้ แต่ก็แปลกๆอยู่นะสายตาที่มองกลับท่าทีที่เป็น เทวดาคงไม่ใจร้ายกับฉันขนาดนั้นหรอก (มั้งเนอะ) เอาน่าๆยืดอกพกถุงไปก่อน 

คนตัวเล็กทำการตอบกลับด้วยความมั่นใจเธอคิดว่าเขาคนนี้คงจะไม่ใช่เจ้าของรถคันที่เธอชนหรอก โลกคงไม่ได้เกลียดเธอถึงขนาดที่จะส่งคู่กรณีมาให้ถึง 2 คนในร่างเดียวกันแบบนี้หรอก

“ หึ งั้นหรอ แล้วรถสปอร์ตสีดำที่จอดอยู่ตรง ถนน xx เธอก็คงจะไม่รู้สินะว่าเป็นฝีมือของใคร อยู่ๆก็มีเด็กสก๊อยที่ไหนไม่รู้ขับจักรยานอีแก่เศษเหล็กเก่าๆมาชนเข้ากับรถคันนั้นพอดี ซึ่งมันบังเอิ๊ญบังเอิญเป็นรถของฉันซะด้วย “ 

“ ห๊ะ วะ ว่าไงนะ “

🌹คุย🌹

หูยยย เจอกันครั้งแรกก็หลงน้องแล้วอะ อีเฮียของแม่ถึงกับสตั้นไปเลย

ว่าแต่ค่ารถมันก็แพงจริงๆนร้าาา เปลี่ยนจากเฮียเป็นเชี้ยแล้ววว 55555

ฝากกดใจ♥️กดเข้าชั้น📚ด้วยนะคะ

เพื่อที่จะได้ไม่พลาดเวลาไรท์อัพตอนใหม่