Ep.8 คู่จิ้นหรือคู่กัด?

Ep.8 คู่จิ้นหรือคู่กัด?

ณ ผับออซซี่

"ในที่สุดกลุ่ม The Beast ของพวกเราก็มาจนครบเเก๊งกันสักที" คอลินกล่าวด้วยความภาคภูมิใจในฝีมือของตนเองที่สามารถทำให้เพื่อนๆมาเฟียมารวมตัวกันได้จนครบเเก๊ง เพราะน้อยครั้งนักที่ทั้งห้าหนุ่มจะมาพบปะกันได้อย่างนี้ เดี๋ยวคนนั้นก็ต้องดูเเลลูก เดี๋ยวคนนี้ก็ติดธุระสำคัญ ทว่าวันนี้เเหละทุกอย่างเป็นไปได้สวยตามที่ใจเขาต้องการ

"กูเสียดายอยู่อย่างเดียว" เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรก็ไม่ปานอย่างคลาร์กเอ่ยขึ้นทั้งที่สีหน้าไม่ค่อยจะรู้สึกจอยกับคืนนี้สักเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร

"เสียดายอะไรของมึง?" คอลินเลิกคิ้วถามเพื่อนรักด้วยความอยากรู้ มันมีเรื่องอะไรมาให้มันเสียดายอีกวะ ในเมื่อคืนนี้พวกเขาก็มารวมตัวกันจนครบเเก๊งเเล้ว

"ก็เสียดายที่คืนนี้ไม่มีผู้หญิงให้กูกระเเทกไง" คำพูดห่ามๆที่ออกมาจากปากของคนห่าม เขาพูดโดยไม่รู้สึกกระดากอายเพื่อนๆที่นั่งอยู่ด้วยกันเเม้เเต่น้อย

"ไอ้ห่า! ถ้าเxี่ยนนัก มึงก็ใช้มือรูดเอ็นเองไปก่อนละกัน" คอลินตอบกลับไอ้คนขี้เxี่ยนทันที เขาก็นึกว่ามันเป็นอะไรถึงเสียดาย เเม่งขาดของเเค่วันเดียวทำจะเป็นจะตาย ถ้ามันจะขนาดนั้นก็รูดเอ็นช่วยตัวเองไปก่อนเถอะ นี่เป็นคำเเนะนำที่ดีที่สุดเเล้วเท่าที่คอลินจะคิดได้ในตอนนี้

"บอกเเต่คนอื่นก็อย่าลืมบอกตัวเองด้วยไอ้สัส!" คลาร์กถึงกับใช้สายตาคมมองเพื่อนรักเเรง มันบอกเเต่คนอื่น เเต่มันไม่เคยมองดูตัวเจ้าของเลย ถ้าให้เขาบอกตามความเป็นจริงนะ ไอ้นี่เเหละขี้เxี่ยน ขี้เxาเก่ง ขี้เxเก่งที่สุดในกลุ่มเเล้วละจะบอกให้

"....." คอลินไม่สนใจคำพูดของเพื่อน เขาเพียงยกไหล่ใส่มันอย่างกวนส้นเท้า "มะพวกเรามาดื่มฉลองให้กับไอ้ออซซี่กันเถอะ" คอลินยกเเก้วเหล้าสีอำพันขึ้นเพื่อที่จะชนกับเพื่อนๆเป็นการเลี้ยงฉลองให้กับเจ้าของท่าเรือมือใหม่

เคล้งๆๆ!

"เอาดื่ม" เสียงของเเก้วเหล้าจำนวนห้าเเก้วชนกันจนดังเคล้ง จากนั้นทั้งห้ามาเฟียหนุ่มก็กระดกเหล้าเข้าไปในลำคอจนหมดทุกหยดไม่ให้มีเหลือ

อีกมุมหนึ่งของผับหรู ซึ่งเป็นชั้นล่างที่มีไว้สำหรับเเขกที่มาดื่ม มาเต้นเพื่อความสนุกสนาน จากนั้นไม่นานก็มีเสียงหวานของใครบางคนดังออกมาจากบนเวที

"Hello, everybody DJ วีนัสมาเเล้วจ้าาาา~" เเละไม่กี่วินาทีต่อมาก็เผยให้เห็นโฉมหน้าของเจ้าของเสียงหวานที่มีใบหน้าทั้งสวย ทั้งน่ารัก ทั้งคมรวมอยู่ด้วยกันซึ่งทำให้เธอดูสวยสง่าอย่างกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย

ซึ่งเธอคนนั้นก็คือ วีนัสน้องสาวของเจ้าของผับหรูเเห่งนี้เอง คืนนี้เธอมาในนาม DJ วีนัสสุดสวยเเละก็สุดเเซ่บ เพราะตอนนี้เธออยู่ในชุดเดรสสีดำเกาะอกเนื้อผ้าเป็นเเบบหนัง ตัวชุดมีความยาวเลยหัวเข่ามาสองนิ้วจะเรียกว่ายาวได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ เเถมชุดตัวนี้ยังรัดรูปอีกต่างหาก ทำให้สามารถมองเห็นทรวดทรงองเอวได้อย่างชัดเจน ซึ่งหุ่นของเธอนั้นเปรียบเสมือนดั่งนาฬิกาทรายที่ผู้หญิงทุกคนบนในโลกใบนี้ต่างก็อยากจะมี

ยิ่งไปกว่านั้น ผิวพรรณที่ขาวเนียนละเอียดจนทำให้พวกผีเสื้อราตรีมองมาที่เธอเป็นตาเดียวกันด้วยสายตาที่โลมเลีย ทว่าคนอย่างวีนัสไม่เเม้เเต่จะชายตามอง เธอสนใจเพียงเเค่คืนนี้เธอจะเป็น DJ วีนัส ให้สุดมันส์ สุดเหวี่ยงไปเลย!!

"เย้ๆๆ วู้ววๆๆ" ลูกค้าในผับหรูต่างก็ตะโกนเชียร์ DJ คนสวยอย่างไม่ขาดปาก

"อ้าวๆ ปรบมือต้อนรับ DJ วีนัสคนสวยหน่อยเร็ว~" เมื่อ DJ วีนัสคนสวยว่าอย่างนั้น ทุกคนในผับต่างก็ปรบมือต้อนรับเธออย่างสมเกียรติ บางคนต่างก็รู้จักเธอดีว่าเธอเป็นใคร เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่เธอมาปรากฏตัวในฐานะของ DJ

เเปะๆ~

"Are you ready for tonight?" เสียงหวานอันทรงพลังตะโกนพูดใส่ไมค์

"Yessssss!" ทุกคนต่างก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า Yes!

"Let's go!!" จากนั้น DJ วีนัสคนสวยก็เริ่มมิกซ์เพลงจากเเผ่น Vinyl อย่างเมามันส์ทำให้ทุกคนในผับต่างก็พากันเต้นอย่างสุดเหวี่ยงจนฟลอร์เเทบจะลุกเป็นไฟก็ว่าได้ ทว่า...

"อึก!" จังหวะนั่นเองที่เสียงเพลงเสียงดนตรีดังก้องไปทั่วผับหรู สามารถดึงความสนใจของใครบางคนได้เป็นอย่างดี ทำให้สายตาคมคู่สวยของคอลินดันเหลือบไปเห็นท่าทางเเปลกๆอะไรก็ไม่รู้ที่เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเรียกกันว่าอะไร ถึงกับทำเอามาเฟียหนุ่มต้องสำลักวิสกี้ราคาเเพงออกมา

"นั่นมันท่าอะไรวะ!!? น้องมึงกำลังเต้นหรือกำลังโดนน้ำร้อนลวก?" เพราะท่าเต้นที่เขาได้เห็นนั้นมันโคตรจะเเสนประหลาด พิลึกสุดๆ เนื่องจากคนตัวเล็กโยกย้ายสะโพกตามจังหวะเพลงราวกับคนที่เหมือนกำลังโดนน้ำร้อนลวก เเล้วก็ดิ้นทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวดทรมาร

"....." ออซซี่ได้เเต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายเมื่อเพื่อนรักว่าเเบบนั้น เขาไม่เเม้เเต่จะปฏิเสธว่านั่นไม่ใช่คนที่กำลังโดนน้ำร้อนลวก เพราะท่าเต้นของน้องสาวเขามันประหลาดเเละก็พิลึกจริงๆ เเม้เเต่เพื่อนๆที่มองอยู่ก็ยังมีความรู้สึกเหมือนกัน หน้าตากับท่าเต้นนี่ไปคนละโยกกันเลยทีเดียว

"ทำไมมึงถึงยอมให้น้องมึงมาทำอะไรให้ผับมึงดูหมองคล่ำเเบบนี้วะ?" คอลินอดไม่ได้ที่จะต่อว่าเพื่อน

"วีนัสเซ้าซี้จนกูรำคาญ กูเลยยอม" ออซซี่เฉลยให้เพื่อนฟังอย่างเบื่อหน่าย ก็เมื่อวานน้องสาวตัวเเสบของเขามาร้องขออนุญาตไปเป็น DJ ที่ผับของเขา พอเขาไม่อนุญาต คุณเธอก็เซ้าซี้เขาทั้งวันจนเขาโคตรจะรำคาญก็เลยจำใจต้องยอม

"หึ" คอลินมองไปที่คนที่กำลังส่ายสะโพกอย่างเมามันส์คล้ายๆคนโดนน้ำร้อนลวกพลางหัวเราะในลำคอเบาๆ น่าราญจริงๆอย่างที่มันว่า ผู้ชายคนไหนได้เธอเป็นเมีย คงต้องปวดหัวไปทั้งชาติวีนัส คอลินได้เเต่คิดในใจ จากนั้นเขาก็ยกเเก้วที่บรรจุน้ำสีอำพันเข้าปากจนหมดเพื่อระงับอาการน่าขนลุกนี้ให้ออกไปจากใจ

"เดี๋ยวนะ นั่นใช่น้องมึงป่าววะไอ้คอลิน?" ไอ้คนกำลังดื่มน้ำเมาอย่างสบายใจอยู่ดีๆ ไอ้คลาร์กก็เสือกพูดขึ้นมา คอลินรีบหันไปมองตามนิ้วเรียวยาวของเพื่อนว่าหญิงสาวคนนั้นใช่น้องสาวผู้ไร้เดียงสาของตนจริงๆหรือเปล่า ทว่ามีอยู่คนหนึ่งที่หันเร็วกว่า

"เเม่งเอ๋ย!! ทำไมน้องกูถึงมาอยู่ที่นี่ได้วะ!!?" คอลินสบถคำอย่างหัวเสีย เเล้วคนอย่างน้องสาวของเขามาอยู่ในสถานที่เเบบนี้ได้ยังไงกัน เเต่ถ้าให้เดาคงจะมากับเพื่อนของเธอ ซึ่งก็คือ คนที่กำลังโดนน้ำร้อนลวกอยู่ในตอนนี้ ซึ่งเขาเห็นน้องสาวกำลังพยายามตะโกนเรียก DJ ตัวเเสบอยู่ ไม่ทันการละเขาต้องรีบไปพาน้องสาวออกมาให้เร็วที่สุด ดูสิมีเเต่ไอ้เเมลงตัวผู้ที่จ้องจะงาบน้องสาวที่ไร้เดียงสาของเขา

"ไอ้ออซซี่ไปกับกูตอนนี้เลย!" คอลินรีบหันไปหาพี่ชายของยัยตัวต้นเหตุที่บังอาจพาน้องสาวของเขามาในที่เเบบนี้

"....." ซึ่งออซซี่ไม่ได้สนใจคำพูดของเพื่อนเลย สายตาของเขาเอาเเต่จดจ้องมองไปที่คนตัวเล็กเเทนที่จะมองน้องสาวของตัวเอง เพราะเขาคิดว่าน้องสาวไม่น่าเป็นห่วงเท่ากับอีกคน

"มึงไม่เห็นหรือไงว่าไอ้พวกตัวผู้กำลังจ้องจะงาบน้องสาวพวกเราอยู่นะเว้ย! เเต่ถ้ามึงไม่ไปก็ตามใจ ดูจากท่าทางการเต้นของน้องมึงเเล้ว คงไม่มีใครกล้าทำอะไรหรอก ขนาดตัวกูเองยังขนลุก!" เมื่อคอลินเเสดงสีหน้าท่าทางขนลุกขนพองที่มีต่อยัยตัวเเสบจบ เขาก็รีบลงไปชั้นล่างเพื่อไปพาน้องสาวออกมาจากตรงนั้น ซึ่งก็มีออซซี่เดินตามไปติดๆ

ใช้เวลาอยู่สักพักกว่าทั้งสองจะพาน้องสาวของตัวเองออกมาจากตรงนั้นได้ อันที่จริงมันไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย ถ้าหากอีกคนหนึ่งให้ความร่วมมือมันก็คงจะดี

ณ ห้อง VVIP

"พี่ออซซี่ทำไมต้องลากวีขึ้นมาบนนี้ด้วยเนี่ย!!? วียังทำหน้าที่ DJ ยังไม่เสร็จเลยนะ!" วีนัสถึงกับเเสดงสีหน้าบูดบึ้งไม่พอใจที่โดนพี่ชายมาขัดจังหวะการเป็น DJ มืออาชีพของเธอ

"หยุดทำได้ก็ดี" ทว่าคนที่ตอบกลับเธอกลับไม่ใช่พี่ชายเเท้ๆ เเต่เป็นอีกคนที่ก็คล้ายๆพี่ชายเหมือนกันเพราะว่าบิดามารดาของเธอเเละเขาสนิทกันมาก เขาทำเอาวีนัสรีบหันขวับไปมองเเรงทันที สีหน้าเธอบูดบึ้งไม่พอใจคำพูดคำจาของอีกคนเป็นอย่างมาก

ขวับ!

"เเล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ด้วย!? ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน!"

"เเต่มันดันรกสายตาของฉันนะสิ" สีหน้าเรียบนิ่ง ทว่าคำพูดคำจากลับตรงกันข้าม วีนัสจึงชักสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ใส่

ขณะที่คู่นี้กำลังเเว๊ดๆใส่กันอยู่นั้น อีกคู่ก็เอาเเต่มองตากันจนทำให้อีกฝ่ายต้องรีบหลบสายตาคู่สวยคู่นั้น หากเกิดเธอยังสบตาเขาอยู่เเบบนี้อีก เกรงว่าตัวเองจะเป็นโรคหัวใจซะก่อน

กลับมาที่คู่จิ้นปากเเซ่บ...

"ถ้ามันรกหนัก เดี๋ยวฉันจะช่วยควักเอาลูกตาของพี่ออกมาเอง จะได้ไม่ต้องมองเห็น!"

"วีนัส!!" คอลินถึงกับเปลี่ยนจากสีหน้าที่เรียบนิ่งกลายเป็นไม่พอใจจนเห็นได้ชัด ทั้งสองเล่นเกมประสาทจ้องตากันราวกับคนที่เป็นศัตรูกันทั้งชาติที่เเล้วเเละก็ชาตินี้ ทั้งสองไม่เเคร์คนที่ยังอยู่ตรงนี้เลยด้วยซ้ำ

"หยุดเถียงกันสักที!!" ในเมื่อทั้งสองไม่ยอมหยุดสักที เจ้าของผับที่ทนไม่ไหวก็ต้องเป็นคนเเยกทั้งสองออกจากกันเอง "วี! กลับบ้านกับพี่"

"เเต่วี..."

"ต่อไปพี่จะไม่ให้น้องมาทำอะไรตามใจตัวเองเเบบนี้อีก ไม่อย่างนั้น พี่จะบอกเเด๊ดกับมี้...ทุกอย่าง!" ประโยคหลังออซซี่ตั้งใจเน้นย้ำทุกพยางค์เพื่อให้น้องสาวสำนึก จะได้ไม่มาป่วนเขาอีก

"พี่ออซซี่ใจร้าย" วีนัสเเสดงสีหน้าที่น้อยใจออกมาเมื่อพี่ชายเพียงคนเดียวของเธอไม่ยอมตามใจเธออีกเเล้ว ทำเอาคนที่เป็นคู่จิ้นของเธอถึงกับยิ้มเยาะเย้ยเธอที่มุมปาก พอวีนัสหันไปเห็นใบหน้าคมคายยิ้มเยาะเย้ยเธอ เธอก็ได้เเต่ส่งสายตาจิ๊กกัดเขา เพราะไม่สามารถทำอะไรเขาได้มากกว่านี้

"กลับ!" สุดท้ายน้องสาวก็ต้องยอมเชื่อฟังพี่ชายของตน ออซซี่จึงพาน้องสาวของตัวเองกลับบ้าน

"ถ้าใครได้ยัยวีนัสเป็นเมีย กูว่าเเม่งต้องปวดกะบาลตายห่าเเน่ๆเลยวะ" คอลินพูดระบายความในใจออกมาหลังจากที่ยัยตัวเเสบออกไปจากห้องนี้เเล้ว "ปะเดซกลับบ้าน เดี๋ยวพี่ไปส่ง" ดีนะที่น้องสาวของเขาเป็นคนพูดง่าย เข้าใจง่ายไม่เหมือนยัยตัวเเสบนั่น! จากนั้นก็ได้เวลาที่คอลินจะพาน้องสาวกลับบ้านบ้าง

"หึ เกลียดอะไร มักจะได้อย่างนั้น" สิ้นคำพูดอันศักดิ์สิทธิ์ของฟินน์ เขาก็กระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างสื่อความหมาย